16/35- Allah'a ortak koşanlar dediler ki: "Allah dileseydi, ne biz, ne atalarımız O'ndan başka hiçbir şeye tapmazdık ve O'nun emri dışında hiçbir şeyi haram kılmazdık" Kendilerinden öncekiler de böyle yaptılar. Buna karşı peygamberlerin vazifesi, ancak açık-seçik bir tebliğden, ibarettir.

Yukarıdaki ayette de keza, KADER'e iman etmekle birlikte bu ANLAYIŞIN  ne kadar çarpıtıldığına şahit oluyoruz.

Konumuz gereği Mekkeli müşrikleri örnek gösteriyoruz. Lakin, bildiğimiz üzere, Allah her topluma/kavme uyarıcı/hatırlatıcı Elçiler göndermiştir. Yani Tevhid dini aradan belli bir zaman geçtikten sonra ağır ağır dejenere oluyor....şerikler koşulmaya başlanıyor. Ama birtakım bilgiler/kırıntılar unutulmuyor ve unutulamaz da. Bunun örnekleri tarihte mevcuttur. Bir basit bir gelenek dahi, aradan asırlar geçmesine rağmen, değişmesine rağmen, KÖKTEN silinmesi, TAMAMEN %100'ünün unutulmuş olması aklın ilkelerine terstir.Mutlaka belli doğru kırıntıları kalır. Aksi takdirde şöyle bir tablo çıkar ki; Allah ayetlerinde/kendi sözlerinde kıssalar iken bunun tam tersini söylüyor. Yani: İki Elçi arasındaki zaman diliminde kalan insanların, DİN hükümlerinin %100'ünü unutarak, asırlar boyu uyarılmamış, hatırlatılmamış olarak kalması demektir.

Oysa hiç bir kavim/topluluk yoktur ki, Allah belli periyotlarla Hatırlatıcı/Uyarıcı göndermemiş olsun. Ta ki, Son Elçi, Gözbebeğimiz EMİN Elçi Hz. Muhammed'e kadar (Ona ve Tüm elçilere SELAM SELAM olsun). O güzel Elçide çok büyük güzellikler olmasaydı, Şanı büyük Kur'an-ı Kerim iner miydi ona. Allah onu seçmiştir bir kere. Seçen (haşa) hata yapar mı? (SubhanAllah V-el Hamdulilah)

Az evvel bahsettiğimizi gibi; müşriklerin Allah'ı, Rahman'ı, kaderi, kurbanı, sadakayı bildiklerini... Bu durum sadece Mekkeli müşrikler için değil; Ad, Semud, Nuh......vs. kavimleri için de geçerlidir. Şimdi de Allah'ın Meleklerini de bildiklerini bir kaç ayetle örnekleyelim:

فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُود

41/13- Eğer onlar, yine yüz çevirirlerse de ki: "Ben sizi Âd ve Semud'un başına gelen yıldırıma benzer bir yıldırıma karşı uyardım."

Bu ayette Ad ve Semud'un başına gelenler ile HATIRLATMA. ".....benzer bir yıldırıma karşı uyardım." Sözü ile de açıkça UYARMA var.

41/14- Onlara Allah'tan başkasına kulluk etmeyin diye önlerinden ve arkalarından peygamberler geldiği zaman: "Eğer Rabbimiz dileseydi mutlaka melekler indirirdi. Biz sizin tebliğ için gönderildiğiniz şeylere inanmayız." dediler.                                                                                               

Sizce Elçiye ısrarla inanmayanlar melekleri nereden biliyorlardı?

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ

23/23- And olsun biz, Nûh'u kavmine gönderdik. "Ey kavmim dedi, Allah'a kulluk edin. O'ndan başka tanrınız yoktur. Hâlâ sakınmaz mısınız?"

فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي ءَابَائِنَا الْأَوَّلِينَ

23/24- Bunun üzerine, kavminin inkarcı kodaman topluluğu "Bu, dediler, tıpkı sizin gibi bir beşer olmaktan başka bir şey değildir. Size üstün ve hakim olmak istiyor. Eğer Allah (peygamber göndermek) isteseydi, muhakkak ki bir melek gönderirdi. Biz geçmişteki atalarımızdan böyle bir şey duymadık."

Şu konuda tüm Müslümanlar hem fikirdir, hiçbir Resul/Nebi yeni bir din getirmemiştir. Ne zaman ki bir inanç sistemi dejenerasyona uğrasa ve/veya çeşitli sebepler ile bir çok hükmü unutulmaya yüz tutsa ya da şerik tutulmaya aracılar konulmaya başlanılsa,  Allah HATIRLATICI/Uyarıcı/Korkutucu/Müjdeleyici olarak yeniden elçi  gönderir. Tâ ki  son elçiye kadar.

25/20- Biz senden evvel de peygamberleri başka türlü göndermedik. Şüphesiz onlar hem yemek yiyorlar, hem çarşılarda geziyorlardı (sokaklarda yürüyorlardı). Sizin bir kısmınızı bir diğerine fitne (imtihan sebebi) kılmışızdır ki, bakalım sabredecek misiniz? Zira Rabbin her şeyi hakkıyla görmektedir.

21/25- Senden önce hiçbir peygamber göndermedik ki, ona şöyle vahyetmiş olmayalım:

"Gerçek şu ki benden başka ilâh yoktur. Onun için bana ibadet edin."

Bu  bilgiler ışığında son elçiye  Risalet verilmeden önce, o ve çok az sayıda birilerinin, Hanif olup puta tapmamaları, hatta putları "pislik" olarak nitelemeleri İbrahim (A.S)'ın hanif dinin en azından imani yönden unutulmadığının ispatıdır. Fakat; Haniflik  çok az sayıda inanan tarafından bilinmesine rağmen, Allah'ın emir ve yasaklarının belli bir bölümünün  unutulmuş olması muhtemeldir. Yani Muhammed (SvS) dahil az sayıdaki inananların Risalet öncesinden Hanif anlayışı ile Kur'an nazil olduktan sonraki haniflik anlayışında TEMEL OLARAK fark olmamasına rağmen, daha ayrıntılı misallendirmiş Yüce Allah'ımız. Hanifliğin belirleyici ve TEK diyebileceğimiz öne çıkan anlamı anti şirk yani şirkin TAM karşıtı/tersi ÖZ-MONOTEİST bir inanç tarzıdır.

 وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا         

25/73- Kendilerine Rablerinin âyetleri hatırlatıldığında ise, onlara karşı sağır ve kör davranmazlar.

Resuller ve Nebilerin tebliğ ettikleri din esasları ne zaman ki unutulmaya yüz tutsa Allah yeniden Hatırlatıcı/Uyarıcı/Müjdeleyici olarak yeniden bir elçi göndermiştir. Tâ ki son elçi Hz. Muhammed (SvS)'e kadar.

5/14-  "Biz nasranileriz" diyenlerden de kesin sözlerini almıştık ama onlar da kendilerine zikredilen öğütlerin/Kitab'ın önemli bir bölümünü unuttular. Bu sebeple kıyamete kadar aralarına düşmanlık ve kin saldık. Yakında Allah onlara yaptıklarını haber verecektir.

Hiç bir Elçi kendisine peyagamberlik görevi verimeden önce dahi müşrik değildi savımızdan yola çıkarak diyoruz ki; Eğer bazılarının iddia ettiği gibi (haşa) Hz. Muhammed puta tapsaydı, başta Ebu leheb ve Ebu süfyan olmak üzere tüm müşrikler, peygamberimize :

"Ey Muhammed! Bizlere Allah Bir(Ehad)dir diyorsun...Oysa dün bizlerle birlikte puta tapmıyor muydun?" demezler miydi. Hem Allah puta tapanı elçi olarak atar mı? Kur'an da var mı buna bir emsal...? Bir de deniyor ki; "efendim Hz. Muhammed'in puta tapmamış olması, Hanif olabilmesi için yeterli değil" Böyle bir cümleyi sarf eden veya inananın Kur'an dan hiçbir nasibinin olmadığı, idrak kanallarının tamamen kapandığı aşikârdır. Ya da KASTEN bir karalama yapıyordur. "...We Mâ Kâne min-el Müşrikin" vurgusu hiç mi hiç anlaşılmamış ve bir kulaktan girip diğerinden çıkmış demektir. İbadetten önce İMAN gelir. Din'in omurgası İMAN'dır, ibadet ise daha sonra gelir. Ki zaten ibadet ettiği halde, Rabb'inin karşısına minnacık şirkle bile çıkılsa, cehenneme misafir olunacağı açıktır. Ayrıca, Hz. Muhammed'e ayetlerin zaman içine yayılarak "parça parça" indirilme sırrı buradadır. İlk inen ayetleri bir gözden geçiriniz. Önce şirkten sıyrılıp, TEK(Ehad) olana iman edilmesi isteniyor....Yani önce iman etme, şirkten sıyrılma ile ilgili ayetler geliyor. Ve bu imanla ilgili ayetler belli bir sayıya ulaşınca vahiy bir süreliğine kesiliyor. (Resullah(S.A.W) bundan önceleri tedirginlik duyuyor.) İmani ayetlerin inzalinden sonra, Neden bir süreliğine kesiliyor?

Çünkü; Rabb'imiz (ibadetten) ÖNCELİKLE şirkten tamamen sıyrılmayı ve hemen ardından imanın KALBE yerleşmesini istiyor! İman meselesi anlık mesele anlık kabul ile olgunlaşmaz!

-Önce sorgulanır!

-Sonra Akıl süzgecinden geçirilir!

-Sonra İman edilir!

-En son,Teslim olunur ve o hal üzere devam edilir!

Allah'ın birliğinin/İslam'ın Aklen bir anda kabul edilmesi, kalbe kadar nüfuz edilmesi anlamına gelmiyor elbette. Bu samimiyetle geçmesi gereken bir süreçtir aynı zamanda.

قَالَتِ الْأَعْرَابُ ءَامَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِنْ تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

Maalesef yukarıdaki meâl yanlış tercüme edilmiştir. Ayetin orijinalinde bedevi kelimesi yok الْأَعْرَابُ (El Âğrab) Arap kelimesi var. Zaten ilk hitap onlara (Mekke'ye) değil miydi? Bu ayet de maalesef bile bile taraflı tercüme edilenlerden... Doğrusu şöyle:

49/14- Araplar, dedi ki: "İman ettik." De ki: "Siz iman etmediniz, ancak "islâm (müslüman/teslim) olduk" deyin. İman henüz kalplerinize yerleşmedi. Eğer Allah'a ve Resulü'ne itaat ederseniz, O, sizin amellerinizden hiç bir şeyi eksiltmez. Hiç şüphesiz Allah, çok bağışlayandır, çok esirgeyendir.

2/132- Bu dini Ibrahim kendi oğullarına vasiyet ettiği gibi Yakup da vasiyet etti ve: Oğullarım, Allah sizin için o dini seçti, başka dinlerden sakının yalnız müslüman olarak can verin! dedi.

2/133- Yoksa ölüm Yakub'a geldiği vakit siz de orada mıydınız. O, oğullarına: Benden sonra neye ibadet edeceksiniz? dediği vakit onlar: Senin Allah'ına, ataların Ibrahim, Ismail ve Ishak'ın Allah'ına, tek olan AIlah'a ibadet ederiz, biz ancak O'na boyun eğen müslümanlarız. dediler.

Ve  İbrahim(SvS)'ın kendi nesli  için yaptığı aşağıdaki bu duayı Allah  Kabul etmiştir  ki; kendinden sonra;  İsmail-Yakub -Yusuf-Muhammed (hepsine SvS olsun) elçi seçilmiştir Allah tarafından:

2/129- Ey Rabbimiz! Onlara içlerinden öyle bir peygamber gönder ki, üzerlerine ayetlerini okusun, kendilerine Kitab'ı ve hikmeti öğretsin, içlerini ve dışlarını tertemiz yapsın! Çünkü güç ve kuvvet sahibi, tam hikmet sahibi Sensin ancak Sen!