Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Dostlar

“Melekler ve Ruh” denilerek birbirinden farklı yapıdaki iki varlığa mı  işaret ediliyor?

Hayır. Meleklerin hepsi salt RUH tabanlı varlıklardır.

Mearic 4. Melekler ve Rûh, miktarı ellibin yıl olan bir günde yükselirler O'na.

Nebe 38. O gün, Rûh ve melekler saf bağlayıp kıyama geçerler. Rahman'ın izin verdiği dışındakiler konuşamazlar. O izin verilen, doğruyu söyler.

Kadir 4. Melekler ve Rûh, Rablerinin izniyle o gecede her iş için iner de iner!

Bakın bazı ayetlerde Melekler ve Ruh deniliyor. Bazılarında ise Ruh ve Melekler deniliyor. Bu Ruh’un (Ruhul Kudüs=Cebrail) meleklerden ayrı olduğunu göstermez. Ama AYRICALIKLI olduğunu gösterir.

Bakara 98’de Melekler dendikten sonra Allah neden bir daha ayrıca Cebrail’i ve Mikail’i sayıyor? Bu Cebraili ve Mikali Meleklerden ayrı kılar mı? Kılmaz ama AYRICALIKLI kılar. Bir daha ayrıca zikredilmeleri onların daha fazla öneme haiz olduğunu gösterir.

Bakara 98. Kim Allah'a, O'nun meleklerine, resullerine, Cebrail'e, Mikail'e düşman kesilirse, Allah'ta bu tür inkarcılara düşman kesilir.

Basit bir örnekle; Ali ve herkes dediğimizde bu Ali’nin herkesden ayrı olduğunu göstermez ama AYRICALIKLI olduğunu, özel olduğunu gösterir.

Ayrıca yeri gelmişken şunu da belirteyim. Arapçada “ve” sadece bağlaç olarak kullanılmaz. Kasem(yemin), bağlaç, virgül özellikli olarak kullanılabilir. Malumunuz Arapça’da noktalama işareti yok.

Bir örnek;

Nitekim biz size ayetlerimizi okuyacak, sizi arındıracak, size kitabı ve hikmeti öğretecek ve bilmediklerinizi bildirecek aranızdan bir elçi gönderdik. (Bakara Suresi 151)

Hikmet ve Kur’an arasında “ve” bağlacı kullanılmıştır ama aslında Hikmet ve Kuran birbirinden ayrı kavramlar değildir. Hikmet Kur’andadır. Kur’anın bir özelliği de Hikmetin kaynağı olmasıdır.

Elif, Lam, Ra; Bunlar hikmetli kitabın ayetleridir. (Yunus Suresi 1)

And olsun hikmetli Kuran’a (Yasin Suresi 2)

Şüphesiz o (Kuran ) bizim katımızda olan ana kitapta mevcuttur. Yüce ve hikmet doludur. (Zuhruf Suresi 4)

Bunlar sana Rabbinin hikmet olarak vahyettikleridir. (İsra Suresi 39)

Görüldüğü gibi Bakara 151’de kullanılan “ve” Kur’anın ve Hikmetin iki ayrı şey olduğunu göstermiyor.

En doğrusunu Allah bilir

Saygılar

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Ben Ruh ve Nefs konularında hanif dostumun görüşlerine katılmıyorum.

Ruh ne vahiy demektir. Ne de Cebrail. Ruhul Kudüs (kutsal ruh) Cebrail’in bir sıfatıdır. Zira Cebrail ve diğer tüm melekler salt Ruh sahibi varlıklardır. Vahiy taşıyıcı Melek=Salt Ruh Cebrail olduğu için bu özellik onu ayrıcalıklı kılıyor ve bu yüzden Kutsal Ruh olarak anılıyor.

Selam alperen kardeş.Elbetteki benim görüşlerime katılmak zorunda değilsin. Ancak şu ayetleri nasıl açıklayacaksın merak ediyorum

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selamun Aleykum Dostlar

EuzûBillahi min eşşeytanir racim! ve BismillahirRahmanirRahiym!

Allah C.C; Bilen-Emreden-Emredici ZAT-I İLAHİdir!.

[017.085] [DI] Sana ruhun ne olduğunu soruyorlar, de ki: «Ruh, Rabbimin emrinden ibarettir. Bu hususta size pek az bilgi verilmiştir!» *Dikkat! müteşabihattandır*. "Ruh" kelimesinin geçtiği bütün ifadeler için; nedenselliğe(bize) bir tenezzül&inzal lütfunun olduğunun farkında olmalıyız. Nedenselliğe tabi olan bizler için "illaki" bir "OL" denmesi gerektiği için böyle ifade kullanıldığını görüyoruz. Aslında, Allah C.C'ün "OL" demesine bile gerek yoktur!!! yani, yaratmak için bir konuşma yapmaya da ihtiyacı yoktur!!! OL EMRİ bile müteşabihtir! biz nedenselliğe ihtiyaç duyan bilinçler için böyle bir başlangıca ihtiyacımız bulunduğundan! elbette ki bizleri yaratan da bizim algımıza yönelik bir üslubu tercih etmekte!.

[002.186] [IK] Kullarım, sana Beni sorarsa; şüphesiz ki Ben, çok yakınım. Bana dua edince Ben, o dua edenin duasına icabet ederim. Öyleyse onlar da Benim da'vetime icabet etsinler. Bana iman etsinler ki, doğru yola varmış olalar.

[050.016] [TK] Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler vermekte olduğunu biliriz. Biz, ona şahdamarından daha yakınız!

18/65-derken kullarımızdan bir kul buldular ki, Biz ona katımızdan bir rahmet vermiş ve tarafımızdan bir ilim öğretmiştik.

18/66-Musa ona: Sana öğretilen ilimden bana da öğretmen şartıyla sana tabi olabilir miyim dedi.

18/67-O; Doğrusu sen benimle beraber olmaya sabredemezsin.

18/68-Havsalanın almadığı şeye nasıl sabredeceksin! dedi.

18/69-Musa: İnşallah beni sabırlı bulacaksın ve senin hiçbir işine karşı gelmem. dedi.

18/70-O; 0 halde eğer bana uyacaksan, bana hiçbir şey hakkında soru sorma, ta ki ben sana ondan söz açıncaya kadar.

18/71-Bunun üzerine ikisi beraber gittiler; nihayet gemiye bindiklerinde tuttu gemiyi yaraladı. Musa:A, içindekileri boğmak için mi yaraladın onu? Doğrusu kötü bir şey yaptın! dedi.

18/72-O; Demedim mi ki sen benimle beraber olmaya sabredemezsin? dedi.

18/73-Musa: Unuttuğum şeyle beni suçlama ve bu işimden dolayı bana güçlük çıkarma! dedi.

18/74-Yine gittiler nihayet bir oğlana rastgeldiler; tuttu onu öldürüverdi. Musa: Bir can karşılığı olmaksızın masum bir cana mı kıydın? Doğrusu çok kötü birşey yaptın! dedi.

18/75-Doğrusu sen benimle asla sabredemezsin demedim mi sana? dedi.

18/76-Musa: Eğer bundan sonra sana birşey sorarsam, artık benimle arkadaşlık etme! Doğrusu tarafımdan beyan edilecek son özre erdin.

18/77-Bunun üzerine yine gittiler. Nihayet bir köy halkına varınca onlardan yemek istediler. Ancak onlar, kendilerini mİsafir etmekten kaçındılar. Derken orada yıkılmak üzere olan bir duvar buldular, tutup onu doğrulttu. Musa: İsteseydin bunun karşılığında mutlaka bir ücret alırdın dedi.

18/78-O; İşte bu, seninle benim ayrılmamız olacak! Şimdi sana o sabredemediğin şeylerin iç yüzünü haber vereyim.

18/79-Önce gemi, denizde çalışan birtakım zavallılarındı. Ben onu kusurlu hale getirmek istedim; çünkü ötelerinde bütün sağlam gemileri gaspedip alan bir hükümdar vardı.

18/80-Oğlana gelince; anne-babası mümin kimselerdi. Onun, bunları azgınlık ve küfür ile sarmasından çekinmemizdendir!

18/81-İstedik ki, Rableri onun yerine kendilerine temizlikçe daha hayırlı ve merhamet bakımından daha yakınını versin.

18/82-Gelelim duvara; o,şehirde iki yetim oğlanındı, altında onlar için saklanmış bir define vardı ve babaları iyi bir zat idi. Onun için Rabbin onların erginlik çağına ermelerini, definelerini çıkarmalarını diledi. Bütün bunlar, Rabbinden bir rahmet olmak üzeredir ve ben hiçbirini kendi görüşümle yapmadım. İşte senin sabredemediğin şeylerin açıklaması! dedi!!!

[007.053] [IK] Onlar, onun te'vilinden başkasını mı bekliyorlar? Onun te'vilinin geldiği gün; daha önce onu unutmuş olanlar derler ki: Gerçekten Rabbımızın elçileri, bize hakkı getirmiştir. Şimdi bize şefaat edecek var mı ki; şefaat etsin. Yahut geriye çevrilir miyiz ki, yapmış olduğumuzdan başkasını yapalım? Onlar gerçekten kendilerini hüsrana uğratmışlardır. Ve uydurageldikleri şeyler, kendilerinden uzaklaşıp kaybolmuştur!

[010.039] [E0] Hayır onlar, ılmini ihata etmedikleri ve te'vili kendilerine hiç gelmemiş olan bir şey'i tekzib ettiler, bunlardan evvel geçenler de böyle tekzib etmişlerdi amma bak zâlimlerin akıbeti nasıl oldu?

[003.007] [E0] Odur indiren sana bu muazzam kitabı: bunun bir kısım âyatı vardır muhkemat: onlar «ümmülkitab» ana kitab, diğer bir takımları da müteşabihattır, amma kalblerinde bir yamıklık bulunanlar sade onun müteşabih olanlarının ardına düşerler: fitne aramak, te'vilini aramak için, halbuki onun te'vilini ancak Allah bilir, ilimde rüsuhu olanlar da derler ki: amenna hepsi rabbımızdan, maamafih özü temiz olanlardan başkası düşünemez!

[004.059] [TK] Ey iman edenler, Allah'a itaat edin; peygambere itaat edin ve sizden olan emir sahiplerine de. Eğer bir şeyde anlaşmazlığa düşerseniz, artık onu Allah'a ve Resulüne döndürün. Şayet Allah'a ve ahiret gününe iman ediyorsanız. Bu, hayırlı ve sonuç bakımından daha güzeldir.

[017.035] [IK] Ölçtüğünüz zaman da; ölçüyü tam tutun. Ve dosdoğru ölçekle tartın. Bu, daha hayırlı ve netice itibariyle daha güzeldir.

[005.068] [ON] De ki: «Ey ehl-i kitap! Tevrat'ı ve İncil'i ve size Rabbiniz tarafından indirilmiş olanı(!?) ikame edinceye kadar hiçbir şey üzerinde değilsinizdir.» Ve kasem olsun ki, sana Rabbinden indirilmiş olan, onlardan birçoğu için tuğyanı ve küfrü arttıracaktır. Artık o kâfirler olan kavim üzerine teessürde bulunma!

Ve hep şudur(müstenid) ;

OL EMRİ!

OL EMRİ!

OL EMRİ!

OL EMRİ!

ZAT-I İLAHİden!

EL HAYY'dan!.

OL EMRİNİ; O TE'VİL EDİYOR! TENEZZÜL BUYURUYOR! İNZAL BUYURUYOR! VE BİZLERE KÜLLİ MİSAL İLE TE'VİL ETMEKTE! MÜKEMMEL TEFSİR ETMEKTE! LİSAN-I MUTLAK!ın tenzil ile biz nedenselliğe tabi olanlara, anlayacağımız dilden tenezzülü ile OL EMRİnin TE'VİLini biz karşıt bilinçlere(nefs)inzal etmesi vardır! Qur'an'ın kıymeti işte buradan haqq ile idrak edilmelidir... Ve, bizler de ebediyyen bir OL EMRİni! konuşmakla asla ve asla bitiremeyeceğiz dostlar...

Not: OL EMRİ ile ilgili bir çalışmamıza ait linki geçenki yazılarımızda sunmuş idik. Elbette ki, en doğru olan Allah'ın(C.C) kelamıdır! bizlerin de algı-idrak seviyelerimiz kadar hududumuz. Allah'ın hudutlarına bağlı kalmak azmi ve niyazı ile inşaAllah..

RZi,,, Amin

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam,

Öncelikle bakmak gerekirki, ruh kelimesi Kuranda nasıl ve ne şekilde geçmiş, böylelikle göreceğiz ki, Allah'ın ayetleri yine ayetleri açıklamış, herhangi bir yoruma mahal bırakmadan;

Euzübillahimineşşeytanirracim,

Önce el ruh geçen ayetleri gösterelim;

al-Ruh

26:193 Nazala bihi alrroohu alameenu

26:193 Onu Ruhu'l-emin indirdi.

(Bu ayetin öncesindeki ve sonrasındaki ayetlere bakalım ve Ruhu'l-emin neyi indirmiş görelim;

26:192 Wainnahu latanzeelu rabbi alAAalameena

26:192 Gerçekten o, alemlerin Rabbinin (bir) indirmesidir.

26:194 AAala qalbika litakoona mina almunthireena

26:194 Uyaricilardan olman için, senin kalbinin üzerine (indirmistir).

26:195 Bilisanin AAarabiyyin mubeenin

26:195 Apaçik Arapça bir lisanla.

Burada görüyoruz ki "26:193 Onu Ruhu'l-emin indirdi." ayetinde indilirilen şey Kuran'dır.Ve Kuran'ı Ruhu'l-emin indirmiştir.

Ruhu'l-emin'in Cibril olduğunu nasıl söyleyebiliyoruz, bu durumda?

Şu ayete göre söylüyoruz;

2:97 Qul man kana AAaduwwan lijibreela fainnahu nazzalahu AAala qalbika biithni Allahi musaddiqan lima bayna yadayhi wahudan wabushra lilmumineena

2:97 De ki: "Cibril'e kim düsman ise, (bilsin ki) gerçekten onu, Allah'in izniyle kendinden öncekileri dogrulayici ve mü'minler için hidayet ve müjde verici olarak senin kalbine indiren O'dur.

- Kalbe indirilenin ne olduğunu önceki ayetlerde gösterdik ki Kurandır -

O halde Ruhu'l-emin Cibrildir.

17:85 Wayasaloonaka AAani alrroohi quli alrroohu min amri rabbee wama ooteetum mina alAAilmi illa qaleelan

17:85 Sana ruh'tan sorarlar; de ki: "Ruh, Rabbimin emrindendir, size ilimden yalnizca kalil bir sey verilmistir."

(Ruh Rabbin emirindendir deniyor ayette)

16:2 Yunazzilu almalaikata bialrroohi min amrihi AAala man yashao min AAibadihi an anthiroo annahu la ilaha illa ana faittaqooni

16:2 Kullarindan dilediklerine, melekleri emrinden olan ruh ile indirir: Benden baska ilah yoktur, su halde benden korkup-sakinin, diye uyarin."

(Yine Rabbin emrinden olan ruhtan bahsediliyor)

(Dikkat edin melekler Rabbin emri olan ruh ile iniyorlar, Allah'ın dilediği kuluna)

40:15 RafeeAAu alddarajati thoo alAAarshi yulqee alrrooha min amrihi AAala man yashao min AAibadihi liyunthira yawma alttalaqi

40:15 Dereceleri yükselten Ars'in sahibi (Allah), 'toplanma ve bulusma' günü ile uyarip-korkutmak için, kendi emrinden olan ruhu kullarindan diledigine indirir.

(Yine Rabbin emrinden olan ruhtan bahsediliyor)

(O halde burada görüyoruz ki; Muhammed (sav) a indirilen Kuran'ı Ruhu'l-emin indirmiştir ve bu Cibril'dir.Rabbin kendi emrinden olan Ruh'ta bu durumda Cibrildir, nitekim Allah, Muhammed (sav) ' e kendi emrinden olan Ruhu içinde uyarılar ve korkutmalar bulunan Kuran için indirmiştir.)

Ruhu'l-emin Cibrildir.

alrrooha min amrihi (Rabbin emrinden olan Ruh), Cibrildir.

70:4 TaAAruju almalaikatu waalrroohu ilayhi fee yawmin kana miqdaruhu khamseena alfa sanatin

70:4 Melekler ve Ruh (Cebrail), ona, süresi elli bin yil olan bir günde çikabilmektedir.

78:38 Yawma yaqoomu alrroohu waalmalaikatu saffan la yatakallamoona illa man athina lahu alrrahmanu waqala sawaban

78:38 Ruh ve meleklerin saflar halinde duracaklari gün; Rahman'in kendilerine izin verdikleri disinda olanlar konusmazlar. (Konusacak olan da,) Dogruyu söyleyecektir.

( Dikkat edin ayette konuşacak olan ruh doğruyu söyleyecektir diyor, biraz önce de Ruhu'l-emin ' in Cibril olduğunu göstermiştik. )

97:4 Tanazzalu almalaikatu waalrroohu feeha biithni rabbihim min kulli amrin

97:4 Melekler ve ruh, onda Rablerinin izniyle her bir is için inerler.

------------------------------------

min ruh

15:29 Faitha sawwaytuhu wanafakhtu feehi min roohee faqaAAoo lahu sajideena

15:29 "Ona bir biçim verdigimde ve ona ruhumdan üfürdügümde hemen ona secde ederek (yere) kapanin."

(Biçim verilen ne, insan, ne işlemi yapılıyor, üfürülme, kimin ruhu, Rabb'in, dikkat edelim Rab kendi ruhundan üfürüyor.)

21:91 Waallatee ahsanat farjaha fanafakhna feeha min roohina wajaAAalnaha waibnaha ayatan lilAAalameena

21:91 Irzini koruyan (Meryem); biz ona kendi ruhumuzdan üfledik, onu ve çocugunu insanliga bir ayet kildik.

(Yine dikkat edeilm ayete, ırzını koruyan meryeme ruh üfürülüyor, ademin ilk yaratılışı gibi, yeni bir yaratım söz konusu, yapılan işlem yine aynı ruhun üfürülmesi.)

32:9 Thumma sawwahu wanafakha feehi min roohihi wajaAAala lakumu alssamAAa waalabsara waalafidata qaleelan ma tashkuroona

32:9 Sonra onu 'düzeltip bir biçime soktu' ve ona ruhundan üfledi. Sizin için de kulak, gözler ve gönüller var etti. Ne az sükrediyorsunuz?

38:72 Faitha sawwaytuhu wanafakhtu feehi min roohee faqaAAoo lahu sajideena

38:72 "Onu bir biçime sokup, ona ruhumdan üfledigim zaman siz onun için hemen secdeye kapanin."

66:12 Wamaryama ibnata AAimrana allatee ahsanat farjaha fanafakhna feehi min roohina wasaddaqat bikalimati rabbiha wakutubihi wakanat mina alqaniteena

66:12 Imran'in kizi Meryem'i de. Ki o kendi irzini korumustu. Böylece Biz ona ruhumuzdan üfledik. O da Rabbinin kelimelerini ve kitaplarini tasdik etti. O, (Rabbine) gönülden bagli olanlardandi.

(Şu farkla ki, insanın yaratılışında Allah, ruhumdan üfledim derken, isanın yaratılışında ruhumuzdan üfledik diyor ayetlerinde. "wanafakha" ve "fanafakhna" farkına dikkat edin.)

Buradan da görüyoruz ki, el-Ruh (hafi tarif var) ve min ruh farklıdır.İsa yaratılmasındaki biz farkını Allah açarsa inşallah açıklarım.

20:114 FataAAala Allahu almaliku alhaqqu wala taAAjal bialqurani min qabli an yuqda ilayka wahyuhu waqul rabbi zidnee AAilman

20:114 Hak olan, biricik hükümdar olan Allah yücedir. Onun vahyi sana gelip-tamamlanmadan evvel, Kur'an'i (okumada) acele etme ve de ki: "Rabbim, ilmimi arttir."

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Dostlar

Sevgili Hanif dostum. Algılayabildiğim kadarıyla;  Melekler salt RUH tabanlı varlıklardır. Sadece Cebrail’e RUH denmesi yalnız O’nu RUH yada RUH TABANLI yapmıyor. “Melekler ve Ruh” yada “Ruh ve Melekler” denilerek Meleklerin de RUH tabanlı olduğu vurgulanıyor. Zira Cebrail de bir Melek.

RUH kavramını sadece bir yada iki şeyle sınırlamak bence hatalı. Evet Cebrail yada Melekler RUH denilerek anılmış olabilir. Ama bu sadece O’nun veya onların RUH olduğunu göstermez.

Eğer sadece Cebrail RUH’tur dersek, kavramı daraltırsak, Allah Adem’in içine ne üflüyor? Cebraili yada melekleri mi? Yada Vahiy mi üflüyor? Adem ile ilgili ayetlerden net bir şekilde anlaşılıyor ki Allah RUHundan üfleyerek Cansız maddeye Can, bilinç veriyor. Bu verdiği bilinç, şuur mikrodan-makroya her varlıkta farklı sünnetullah yasaları olarak işliyor. Atomda bu bilinç farklı tezahür ederken, bir papatya da daha farklı tezahür ediyor.

Ama sonuçta RUH ile bilinç, şuur verildiği gerçeği değişmiyor. Allah’ın tabir caizse eli kolu Meleklerdir. Yani Meleklerle iş görür. Sünnetullah budur. Dolayısıyla Allah’tan olan RUH ile Melekler arasında dolaysız bir bağlantı vardır. “Salt Ruh tabanlı” diyerek bunu kastediyorum. Bu dolaysız bağlantı için Meleklerden olan Cebrail’e Ruhul Kudüs deniliyor.

Allah kullarını yada Resullerini destekler. Bunu da bazen Melekleri ile yapar. Galiba bu konuda senin bir çalışman vardı. Allah’ın ve meleklerin Resulüne SALAT etmesi O’nu desteklemesi olarak anlaşılmalıdır çerçevesindeydi bu çalışma.

Nitekim Ali İmran Suresi 124. ve 125. ayetlerde Allah mümin kullarını 3000 ve 5000 melekle desteklediğini/ destekleyeceğini söylüyor. Allah’ın müminlere desteği Melekleriyle oluyor yani Salt Ruh tabanlı varlıklarla. Çünkü Allah onlarla iş görüyor. Onlarsız göremez miydi? Görebilirdi ama sünnetullah böyle. Örneğin Yağmur yağdırması için Mikail’e niye gerek duydu? Canları alması için Azrail’e niye gerek duydu? Vahiy indirmesi için Cebrail’e niye gerek duydu? Yada Kıyameti Sur Mekanizmasını çalıştırarak kendisi koparamaz mıydı? Olabilirdi ama Allah’ın sünneti böyle. Allah işlerini Melekler eliyle yapıyor. Melekler Allah’tan özerk ama Allah’a tam bağımlı varlıklar.  Melekler Akıl sahibi varlıklardır, öneri getirebiliyorlar ama Mutlak İtaatkar, Mutlak Bağımlılardır. Robot değillerdir ama Allah’ın emri dışında hiçbir şey yapmazlar, yapamazlar. Bu özellikleri onların sadece RUH sahibi olmalarından kaynaklanıyor. Onlar dolaysız RUH sahibi, bizlerden yada cinlerden farkları bu.

Meleklerle Allah’ın arasındaki durum, bu dolaysızlıkla alakalı olduğu için bazen Allah BEN yerine BİZ diyor.

///////////////////////////////

Bu açıklamlardan sonra şimdi ayetlere bakalım.

Burada RUH olarak kastedilen Cebrail’dir. Kastedilenin Cebrail olması SADECE Cebrail’in RUH olduğunu göstermiyor. Evet kastedilen Vahiy değil Cebrail’dir. Cebrail ve Melekler konusunu da önceden işlemiştik. Sadece bu yazıyı okuyanlar lüften önceki iki yazıma da baksınlar.

Burada RUH ile kastedilen de Vahiy değildir. Kastedilen Cebrail’dir. Zaten Cebrail’in bir sıfatı da Ruh-ül Kudüs’tür.Ama kastedilenin Cebrail olması konunun sadece Cebraille kısıtlı olduğunu göstermez. Hz. Adem’e Allah Ruhundan üfledi ise ve Ruh Cebarille kısıtlı bir kavramsa mesele nasıl bir hal alacak?

Mücadele 22 ve Meryem 17’de de RUH ile Cebrail kastedilmiştir. Cebrail’in kastedilmesi yada Meleklerin kastedilmesi RUH kavramını kısıtlamıyor. Üstte yazdığım ve bundan önce yazdığım hususlardan dolayı.

///////////////////////////////

Ruh  Allahın hay isminin bize yansıması ise yukarıda ki ayette Allah haşa insan şekline mi giriyor.Yansıma ne demek? Bunlar çok tehlikeli sözler dostum.Yansıma dediğimiz olayda ne şekilde olursa olsun yansıyan ile yansınan şeyin arasında bir benzerlik vardır. Buda bizi antromopoformist,insanbiçimci bir ilah anlayışına götürürki o takdirde ne tevhid kalır nede iman.Ayrıca İsayi Allahın oğlu kabul eden hıristiyanlara hak vermiş olmazmıyız? (HANİF)

Aynı görüşümde ısrar ediyorum. Rabbimizin bazı sıfatları vardır. Bu sıfatlar bizde de vardır. Örneğin Rabbimiz Hayat sahibidir, biz de hayat sahibiyiz. Rabbimiz İşitir, biz de işitiriz. Rabbimiz görür, biz de görürüz. Ama Rabbimizin bu sıfatlarına göre bizim sıfatlarımız kısıtlıdır, sınırlıdır. Bu izahın mücessime’yle yada insanbiçimcilikle bir alakası yok.

Hayy olan, hayat sahibi olan Allah’ımız bizi de hayat sahibi kılmıştır. Hayat sahibi oluşumuzun kaynağı Allah’tır, O’nun sıfatlarıdır.

Bizdeki tüm sıfatlar, özellikler Allah’ın sıfatlarının bir yansımasıdır. Kainattaki her türlü durum Rabbimizin sıfatlarının bir tezahürüdür. Her şeyin, her durumun, her olgunun kaynağı Allah’tır. Allah’tır çünkü ikinci bir kaynak noktası yok. Kesretin temelinde böyle bir vahdet vardır. Sözün özü bizim hayat sahibi oluşumuz da Allah’a ve O’nun sıfatlarına dayanmak zorunda. O bize RUHu ile Hayat verdi. Hayat sahibi oldurulmamız HAYY sıfatının bir tecellisidir. Ben bunda bir yanlışlık göremiyorum.

Yine de yanlışlarım olabilir. Belki sen haklı olabilirsin. Ama ben şimdilik böyle düşünüyorum. Farklı düşünmemiz gayet doğal. Amacımız Allah rızası olduktan sonra zaten bir mahsuru da yok.

Saygılarımla.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Xavier

Buradan da görüyoruz ki, el-Ruh (hafi tarif var) ve min ruh farklıdır. (Xavier)

Sevgili dostum, çok güzel bir nokta yakalamışsın. Çok önemli ve kritik bir nokta bu bence de.

Bilmeyenler için harfi tarif (el takısı) ingilizcedeki “the” gibidir. Belirteçdir, yada belirli bir nesneyi işaret eder. “A book” dediğimizde herhangi bir kitap kastedilir ama “the book” dediğimizde belli, belirli bir kitabı kastederiz. Bunun gibi El-Ruh belli, belirli, bir tek şeyi işaret eder. Ve Xavier’in gösterdiği gibi El-Ruh ile kastedilen de Cebrail’den başkası değildir.

Bu konu üzerinde ben de düşüneceğim. Bir neticeye varabilirsem, bulgularımı da inşaAllah sizlerle paylaşacağım.

Saygılar.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Benzetmeye ek olarak: Kisi öldügünde bazi donanimlari cöküntüye ugrar, dolayisi ile yazilimda bunun sonucunda zarar görür, ölümle birlikte silinir.
Olayin daha da inceligine gidersek, zerreciklerin temelinde bir tertiplilik meydana geliyor, ortada bir emir varki bir sekil aliyorlar, yani daha alt kademede ayri bir yazilim var gibi. Kansere yakalanan kisi, hücrelerin kontrolsüz bölünmesiyle bu hastaliga maruz kaliyor, hücrelerdeki bu Emrin sahibi Allah'imiz, vahiy ediyor olabilirmi? Bir Ana program mevcut olabilir.

(bizdeki softwarelere seytan virüsü, yazilimi dagitmaya calisiyor, virüslere gelisen bir iman programi karsi durabilir :))

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Sinan

Soyut bir olguyu somut örneklerle izah etmek elbetteki zordur. Hele bu soyut olgunun bizim dünyamızla hiçbir ilgisi yoksa bu imkansızdır. Ama açıklama yapmaya yada açıklamalardan faydalanmaya zorunlu oluruz bazen. Anlamak adına… Sonuçta zorlamalarımızla anladığımız o şey gerçek olanın çok ötesinde olsa da.

Algı dünyamızın sınırlarının dışındaki olguları anlamaya gayret ederken onları gerçekliğinden kopardığımızın farkına bile varamayız bazen. Bizimle, bizim dünyamızla alakalı olmayan gerçekleri bizcilleştirerek anlama gayreti çoğu zaman yanlış sonuçlar verir.

Bu konularda bizim terimlerimizle/kavramlarımızla izahlar yapılması da anlayabilmemiz adına kaçınılmaz zorunluluktur. Ama bu açıklamaların hepsi örneksemedir, sembollemedir. Kullanılan dil simge dilidir. Simge diliyle anlatılan konularla bize ne anlatılmak istendiğini es geçip oradaki sembolleri gerçek sanmak ve böylece tezler üretmek en büyük safdillik olsa gerek.

Cennet, cehennem, ruh ve diğer konularda indirgenemezlik var. Bu indirgenemezlik o gerçekliklerin farklı boyutlarda, farklı fizik koşullarda olmasından kaynaklanıyor. Bambaşka iki boyut sözkonusu. Söyleyeceğimiz her şey sadece o gerçekliklere burasının gözüyle bir yaklaşım mertebesinde kalacaktır. (Örneğin Necm Suresi 5-18 arasındaki ayetler için kim ne söyleyebilir. Bilmek için kavramak lazım, belki bizzat şahit olmak lazım. Oradaki gerçeklere şahit olan Sevgili Peygamberimiz  buradaki bizlere bizim terimlerimizle neyi ne kadar anlatabilirdi? Bilsen de anlatamazsın, anlatsan da bildiremezsin)

Bu gibi konularda ortak bir görüş etrafında birleşebilmemiz belki de asla mümkün olmayacaktır. Hiç kimsenin söylediği %100 doğru olamayacaktır.

Ama tüm yaklaşımları almak,değerlendirmek gerekir kanaatindeyim.

Bu konuda farklı görüş sahiplerinden birisi de Ahmet Hulusi. Az önce izledim. Sky Türk’te yapılmış bir röportaj. Görüşlerine katılıp katılmamanız önemli değil, bilgi toplama adına dinlemenizi öneririm. Zihnimizden soru işaretleri eksik olmasın:)

Ruhumuzu beynimiz mi üretiyor? http://www.ahmedhulusi.org/highbandwith_video.htm

Necm Suresi http://www.kurandakidin.net/kuranasp/sureler.asp?cid=53

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Ne yazık ki günümüzde "ÖLÜM" olayı gerçeğine uygun bir biçimde bilinmemekte, genelde ÖLÜM'ün bir "son" olduğu zannedilmektedir!..

Oysa, "ÖLÜM, bir son" olmayıp; madde âlemden, maddeötesi âleme geçişten başka bir şey değildir!.. Yani bir dönüşümdür!..

İnsan, ÖLÜM denen olayla, madde bedeni terkederek, "RUH" denilen "halogramik dalga" yapılı bedeniyle ya mezarda, ya da mezar dışında yaşamına devam eder!

Kuranın neresinde yazıyor ruhun halogramık dalga olduğu. Salla gitsin.

Yani ÖLÜM, Madde bedenle yaşamın sona erip, RUH bedenle devam etmesidir.

Yunan mitolojisinin pepegen gibi tekrarı.Yani bedn ve ruh ayrımı

İslâm Dininin esaslarını bildiren KUR'AN-I KERİM, ölüm olayına şöyle açıklama getirir:"Her NEFS ölümü TADACAKTIR!.."

Haydaaa.O ayette her nefıs deniliyor ruh değilki

ÖLÜM denen olay, biyolojik madde bedenin terkedilerek, RUH bedenle dalga alem yaşamına geçilmesidir...

Beynin durmasıyla birlikte, vücuda yayılan bioelektrik enerji kesildiği için; beden, ruhu kendisine bağlı tutan elektromağnetizmasını yitirir ve böylece, RUH, bedende bağımsız yaşam biçimine geçer. İşte bu olay ÖLÜM kelimesiyle anlatılır.

Yaşam boyunca kişinin beyninden geçen tüm faâliyetler, ses ve görüntü dalgalarıyla yüklenmiş televizyon dalgaları gibi, RUH'a, yani halogramik dalga bedene yüklenmiş olduğu için, kendisinde hiç bir değişiklik hissetmeden, ruh boyutunda yaşama geçiliverir... Ve kişi, RUH olarak, aynen bedende olduğu gibi yaşamına devam eder!..

Ancak bir farkla... O bedende, tamamiyle canlı ve şuurlu olmasına karşın, madde bedenini kullanamaz!. Sanki bitkisel hayata girmiş, canlı, şuurlu bir kişi gibi!..

Adam sanki insanları kendi yaratmış gibi en ince detayları veriyor.Gören bakanda vay canınna bee bu adamda ne kadar bilgiliymiş desinler

Dışarıda olup- biten herşeyi görür, duyar, algılar fakat kendisinden dışarıdakilere hiç bir mesaj ulaştıramaz!.

Nitekim büyük İslâm Âlimi Erzurumlu İbrahim Hakkı, "Marifetnâme" isimli eserinde, Hazreti Muhammedin ağzından ölüm olayını şöyle nakleder:

*  *  *

"Meyyitin yanında haykırıp, saçınızı başınızı yolmayın, ona eziyet edersiniz" uyarısı da, gene meyyitin sizi görüp hâlinizden üzüntü duymasından ileri gelir.

Ölüm denen madde bedeni kullanamama hâlini tadmış kişinin mezarda "ruh olarak" diri, aklı şuuru yerinde ve dışardan gelen hitapları algılar bir halde olduğunu bize en iyi idrak ettirecek olan BUHARİ isimli hadis kitabında mevcut olan şu hadisi Rasûlullaha dikkat edelim:

Bedir savaşı günü Nebi (salla'llâhu aleyhi ve sellem) Kureyş eşrâfından 24 kişinin cesedlerinin biraraya kaldırılmasını emretti de bunlar Bedr kuyularından pis bir kuyuya atıldılar. Bu suretle pis kuyu yeni pislikleri toplamış oldu.

Görüldüğü gibi, Buharî'de nakledilen bu olayda, Hz. Rasulullah aleyhisselâm büyük bir yanlış anlamayı tashih etmekte..

"İnsanlar, mezara ölmüş olarak konur ve sonra da onlar kıyâmette dirilirler" şeklindeki gerçek dışı inanışı, bundan daha iyi düzeltecek bir hadis olamaz.

İnsanlar, aynen şu andaki kadar aklı şuuru yerinde olarak mezarlara konurlar ve dışarıdan kendilerine yapılan hitapları dışardaymışçasına rahatça işitirler.

Üçüncü halife Osman bin Affan r.a. bir mezar başında durduğu zaman, sakalını ıslatıncaya kadar ağlardı. Bu sebeple kendisine;

İslâmın en önde gelen şehîdlerinden olup, Hz. Rasûlullah (salla'llâhu aleyhi ve sellem) tarafından cesedi toprağa verilen Sa'd bin Muâz'ın kabri başında ise Peygamberimiz şöyle buyuruyordu:

Şimdi düşünelim... Kişi, mezârda "diri" yani "şuuru yerinde" olarak mevcut olmasa, böyle bir azab söz konusu olur mu hiç?..

Soruluyor Hz. Peygamber'e...

"Ya Rasûlullah, müminlerin hangisi daha akıllı, şuurludur?..

Gene bir başka ifadesinde şöyle buyuruyor:

Gene Rasulullah'ın ashabından ibni Mes'ud, kâbirde görülen azab hakkında:

Ebu Said el Hudrî anlatıyor: Rasûlullah (salla'llâhu aleyhi ve sellem) buyurdu:

İbn-i Ömer radıyALLAHu anh anlatıyor... Rasûlullah buyurdu:

Burada bir de şu hususa dikkat çekelim. Amentü'de okunan şu cümleye bir bakın...

Dikkat ediniz!..

"Vel ba'sü ba'del KIYÂMET" denmiyor!..

Bu tarif edilen amentu kuranda varmı yoooook.

Yani, "bâ's" kelimesiyle anlatılan olay, KIYAMET'ten sonraki değil, ÖLÜMÜ TATTIKTAN sonrakidir!..

Adam resmen kuranı inkar ediyor.

Yasin

48- Yine onlar: "Eğer doğru söylüyorsanız bu (kıyamet) vaadi ne zaman?" diyorlar.

49- Onlar sadece bir tek çığlığa bakıyorlar, bir çığlık ki, onlar çekişip dururken kendilerini yakalayıverir.

50- O zaman bir vasiyette bile bulunamazlar. Ailelerine de dönemezler.

51- Sûr'a üfürülmüştür, bir de ne baksınlar kabirlerinden Rablerine doğru akın ediyorlar.

52- Onlar: "Eyvah başımıza gelenlere! Mezarımızdan bizi kim kaldırdı? O Rahmân'ın vaad buyurduğu işte bu imiş. Gönderilen peygamberler de doğru söylemişler" derler.

53- Başka değil, sadece bir tek çığlık olmuş, derhal hepsi toplanmış huzurumuza getirilmişlerdir.

54- Artık bugün hiç kimseye zerre kadar zulmedilmez.

Bu ayetlerda allah kıyamet sonrasından mı bahsediyor yoksa bu iftiracı gibi kabir hayatından mı ?

Dünyada, bildiğimiz madde bedenle ve bu arada bu madde beynin ürettiği ruh bedenle yaşarız.

Nitekim büyük İslam Âlimi ve mutasavvıfı İMAM GAZALİ, "Esmâ'ül hüsna şerhi" isimli eserinde "El BÂİS" ismini açıklarken bakın ne diyor:

*  *  *

Ölümü tadınca, Madde beden çözülür; ve RUH bedenle ba's olmuş olarak kâbirde kıyâmete kadar yaşamımız devam eder.

Sonra "Kıyâmet" denen, dünyanın Güneş ısısında bozunumu devresinde, bugünkü karakteristiği istikâmetinde yeniden bâ's olur!..

Ve nihayet, son defa bu bedenler de gittiği ortama göre yeniden bir bâ's ile oluşurlar...

Kâbirde, şu andaki mevcut aklımızla, algılama- değerlendirme mekanizmamızla mı olacağız?..

Bu konuda Abdullah bin Ömer anlatıyor...

Allah ne diyor herifcioğlunun umurunda değilki varsa yoksa hadisler

Hz. Ömer münkir ve Nekir adlı iki meleğin kâbirde gelip sual sorması hususunu Hz. Peygamber ile konuşurken sordu:

Evet, ölümü tatmış, aklı şuuru yerinde, fakat bedeni kullanım dışı kalmış diri kişi mezara konulunca ne olur.

Bunu da Enes Radıyallahu anh'ın ağzından dinliyelim:

Rasûlullah (salla'llâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:

Sonra ona öyle bir tokmakla vurulur ki, feryadını insanlar ve cinler dışındaki her şey işitir!.. Nihayet şu hadîs ile konuya son verelim...

Bu konuda daha pek çok Rasûlullah uyarısı vardır, ilgili hadis kitaplarında okunabilir.

Netice şudur ki:

Ölümü tatmak, denilen olay, kişinin madde bedenin kumandasını yitirip, "ruh" adı verilen halogramik dalga bedenle yaşamına kaldığı yerden devam etmesidir.

Bu hâl dolayısıyla, kabre konan her kişinin şuûru yerinde aklı başındadır!.

Şeytanın işi gücü allaha iftira etmek.

16/20- ALLAHIN BERİSİNDEN YALVARDIKLARI KİŞİLER ise, hiçbir sey yaratamazlar. Çünkü onlar, kendileri yaratilmislardir.

16/21- Onlar ölüdürler, diri degil ve ne zaman dirileceklerinin şuurunda da değillerdir (la yeş,urun)

Allah kabir deki insanlar için onlar ölüdür diri değil ve kıyamet günününe kadar şuurları yok buyuruyor.Ama yine takan kim

Kıyâmete kadar da şuurlu olarak yaşamına devam eder.

Kıyâmette de o günün şartlarına göre, yeni bedene kavuşur.

*  *  *

ÖLÜM tadıldıktan sonra neler olup bitiyor?...

Şimdi de kısaca bunu anlatalım...

İşte bu anda sıra cenazenin yıkanmasına gelir...

Cenaze niçin yıkanıyor?...

Cenazenin yıkanmasının bilebildigimiz kadarıyla hikmeti, henüz hücresel canlılığı devam eden biyolojik bedenin sudan ozmos yoluyla biyoelektriksel takviye almasıdır... Böylece kişi, kısa bir süre daha beden aracılığıyla yaşamış olduğu dünya ile iletişimini tek yanlı da olsa sürdürebilecektir.

ÖLÜMÜN TADILDIĞI andan itibaren başlayıp, mahşere kadar devam edecek olan yaşam boyutuna BERZAH alemi denilir...

Ölümle başlayan hayat üçe ayrılır;

*  *  *

A- KÂBİR yaşamı... Bu devre kişinin ölümü tadıp, ruh yani halogramik dalga bedenle bâ's olmasından sonra başlayıp, kabir içinde maddeyi algılar biçimde yaşamı devam ettikçe sürer...

Gerek kabire konmadan ve gerekse kabre konduktan sonra çevresinde olup biten herşeyi bu süre içinde algılamaya devam eder...

Bu hâlin misâli şu dünya yaşamımızdaki henüz uyumadan evvel yataktaki hâlimize benzer ...

Yatağa girmiş uyumaya hazırlanan kişi nasıl yarı uyur vaziyette hem dışarıda olup bitenleri farkeder hem de rüya türünden şeyleri görmeye başlarsa, kabirdeki kişi de aynı şekilde hem madde mezarın dışınde ve içinde olanları algılamaktadır; hem de yavaş yavaş KENDİ KABİR ALEMİNE girmeye hazırlanmaktadır...

İşte bu süreç içinde, İslâm Dininde bahsedilen iki sorgu meleği gelir ve RABBIN KİM, NEBİN KİM, KİTABIN NE diye sorarlar...

DİKKAT!...

MEZHEB ve TARİKATLAR Hz.Muhammed aleyhisselamın berzaha intikâlinden sonra oluşturulmuş kurumlardır; ki, berzah âleminde bunların yeri yoktur!..

Evet, bu sorgulamanın ertesinde kişi ya KÂBİR ÂLEMİNE intikal eder, ya da BERZAH ÂLEMİNE..

"KABİR ALEMİ" ile "BERZAH ALEMİ" arasındaki fark nedir? ...

B- "KABİR Alemi yaşamı" ... Bu âlem, aynen rüya âlemine benzer; ne var ki, kişi rüya gördüğünün farkında değildir ve yaşamını aynen dünyada yaşıyormuşçasına değerlendirir..

Nasıl dünya yaşamını gerçek yaşammış gibi algılarsa kişi dünyada yaşarken; aynı şekilde, kendi kabir alemine geçen kişi de o boyutu gerçek yaşam gibi hisseder... Bu ya "kabir cenneti" denilen şekilde son derece huzur ve zevk verici rüyalar şeklinde devam eder; ya da "kabir cehennemi" denilen biçimde kabus türünden son derece korkunç, ızdırap verici görüntüler içinde sürer..

Bu devre kıyâmete kadar böylece devam eder...

Bu, kabir içindeki kişinin, kabir âleminin yaşantısıdır..

"Kişinin kabri ya cennet bahçelerinden bir bahçe, ya da cehennem çukurlarından bir çukurdur" hadisi şerifiyle Peygamberimiz bu duruma işaret eder...

Bununla beraber bir de "BERZAH âlemi yaşamı" vardır...

C- "BERZAH âlemi yaşamı", "FİYSEBİLİLLAH" ALLAH yolunda ŞEHİD olmuş kimseler ile, "ölmeden ölmüş" diye tarif edilen evliyaullah ve nebilerin, kabir âlemi kısıtlamalarından kurtulmuş olarak, "RUH BEDENLERİYLE" serbest dolaşım şeklinde süren yaşam şeklidir..

ŞEHİDLER, EVLİYAULLAH ve NEBİLER Berzah alemi içinde serbestçe gezerler dolaşırlar ve mertebelerine göre de birbirleriyle iletişim kurarlar...

Ayrıca, berzah âlemi içinde dahi bir hiyerarşi vardır; ve bu hiyerarşi içinde oradakilerin idaresi sözkonusudur...

"İNSAN ve SIRLARI" isimli kitabımızın "RİCALİ GAYB-GAYB ERLERİ" bahsinde bu konuda geniş bilgi vardır...

BERZAH alemindeki velilerden dünyada iken "FETİH" sahibi olmuş olanlar, dünyadakilerle iletişim kurabilirler.. Buna karşın, dünyada "KEŞİF" sahibi olmuş fakat "FETİH" elde edememiş evliyaullah ise, o alemdeki tüm serbestilerine karşın, dünyadakiler ile direkt iletişim kuramazlar..

"FETİH" ve "KEŞİF" konularında daha geniş bilgiyi "DUA ve ZİKİR" isimli kitabımızda yazdık... Arzu edenler oradan daha geniş bilgiyi elde edebilirler..

Kişi, ÖLÜMÜ TATTIKTAN sonra ya kendi kabir aleminde ya da mertebesine göre berzah aleminde yaşamına devam eder.

İşte, herkesi, böyle bir yaşam bekliyor!..

Dileyen, bu konuyu, ilgili yerlerden araştırarak söylediklerimizin doğruluğunu teyid edebilir

http://www.ahmedbaki.com/turkce/kitaplar/kitapciklar/booklet _tur_02.htm

Alperen kardeş.Bu şeytan ayrıca panteisttir yani vahdeti vücutcu

Bu inancını kitaplarından açık bir şekilde okuyabilrsin

Vahdeti vücud;kainattaki tüm varlığın Allahın bir parçası olduğu seklindeki bir inançtır.Ama onlar bunu açıkca söyleme cesaretti gösteremediklerinden Allahın yansıması diye yumuşatmaya çalışırlar

Kurana göre bu tür bir inanç putperestliktir.Seni bilmem ama bana göre putpersetlerin islam adına söyledikleri şeylerin hiçbir kıymeti harbiyesi olamaz. Dolayısıylada onladan alıntı yapmayı kendi adıma abes görürüm