Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam mukavemet,

karşılaştığınız muamelenin yapılmaması gereken bir uygulama olduğunu düşünüyorum.

ülkemizin her kurumunu ve de askeriyeyi gerçek manada  laik ve demoktratik bir hale getirdiğimizde bu sorunlar çözülür.toplumsal uzlaşma,hukuk ve demokrasi ile iknayı savunanlar çoğaldıkça askeriyede bazı konularda ister istemez esneklik göstermek zorunda kalacaktır.

sonuçta bu sorunların inatlaşıp restleşerek,askere tağut diyerek veya vicdani retçilikle veyahut rektörler türbanlılara selam duracak demekle çözülemeyeceğini hepimiz biliyoruz.

saygılar

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Arkadaşlar bence türban siyasete malzeme edilmeseydi bugün yaşadığımız bu sıkıntıların hiçbiri yaşanmayacaktı. bir tarafı suçlarken kendimize de bakmamız gerekir bence.

Vicdani redçi denen kişi gibi düşünen arkadaşlara da sormak isterim her Türk asker doğmasaydı, kurtuluş savaşını nasıl kazanacaktık. O zaman da böyle vicdanı redçiler vardı. Amerikan yada İngiliz mandasını savunan sözde dindarlar vardı.  

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

    arkadaş en büyük mandacı tsk emin ol.üstelik asker olarak doğman önemli değil kimin neyin askeri olduğun önemli,ismi zulumle anılan bir yerdeki askerliğin haniflik inancına ters olduğunu düşünüyorum.zalim olmak için bir zulum yetmez mi?zalimler hakkındaki ayetleri biliyorsunuzdur.kes yapıştıra gerek yok.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Kırklareli'nin “Balkan köyü” olarak bilinen köylerinden birinde, gecenin karanlığında ağılın önüne bir kamyon yanaşır. Gelen adamlar içerideki koyunları kamyona yüklerler.

Bir de köpek vardır sürüyü bekleyen.

Koyunlarla birlikte köpeği de bindirirler kasaya.

Hayvancağızın görevi sürüyü korumak ya, kamyonun kasasında da korumaya devam ettiğini sanmaktadır.

Hâlbuki adamlar sürüyü çalmak için gelen hırsızlardır.

Sürüsü çalınan vatandaş, sabah uyandığında farkeder sürünün götürüldüğünü.

Ah der, vah der, yetişin komşular sürü çalındı der, dövünür durur, nafile!

Aramalar taramalar boşa çıkar. Sürü bulunmaz.

Geride tek kuzu bile kalmamıştır. Üstelik köpek de yoktur ortalıkta.

“Yoksa onu da mı çaldılar be yav!”

“Yok be yav Üsmen Aga, ayvancağız kağarından gitmiş saklanmıştır bir yere, koruyamadım sürüyü deye!”

“Köpekliğinden utanmıştır, maaçup olmuştur, yüzü tutmaz belli ki sana görünsün.”

Köydeşlerinin kimisi derdine ortak, kimi de inceden makaraya sarmaya hevesli.

Hüsmen Ağa'nın oğlu Doğu'da askerliğini yapmaktadır.

Onu haberdar etmek istemezler.

Üzülmesin çocuk... Kendi güttüğü ve askerlik dönüşü düğününü yapmak için bir kısmı satılacak olan sürünün çalındığını öğrenmesin.

Gelince nasıl olsa görecek.

Zaten ne kaldı şunun şurasında, sayılı gün çabuk geçer.

Hasretlik derdinin üstüne bir de bu eklenmesin.

Delikanlı vazife icabı araziye çıktığında, uzaktan gördüğü bir köpeği, köyündeki köpeğine benzetir.

“Allah Allah” der, “Bin kilometre uzakta... Bu kadar da benzerlik olmaz ki!”

O sırada köpek de havlayıp ona doğru koşmaya başlamıştır.

İyice yaklaşıp üzerine atlar. İki eski dost sarmaş dolaş olurlar.

Delikanlı az ileride duran sürüye bakar: “Haydaa! Köpek bizim Karabaş, sürü de bizim sürü!”

Tıpkı şoförlerin arabalarını, öğretmenlerin talebelerini tanıması gibi, çobanlar da sürülerini tanır.

Meğer ki çobanın adı 'Sülü' olmaya!

Memlekete telefon eder delikanlı.

- Baba nasılsın?

- İyiyim evlat, çok şükür.

- Anam nasıl?

- İyi.

- Karabaş nasıl?

“Ulan ne Karabaşı! Bir sene geçmiş, bugüne kadar askerliğin boyunca hiç sormamışsın, şimdi mi soruyorsun?” demeyi düşünürken, o arada delikanlı “Sürü ne âlemde?” diye sorar.

- Oppala... Yav, angi ağzı gevşek arayıp da sana aber verdi sürünün çalındığını? Kimdir o kalçın ağazlı?

- Kimse aramadı baba. Sürü burada, Karabaş da...

Netice, komutanların da yardımıyla tahkikat yapılır, sürüye el konulur, köyüne gönderilir.

Çok geçmeden delikanlı da vazifesini tamamlayarak köyüne döner.

Her hikâyenin bir hissesi olmalı. Aynı köyden, hadiseyi bize kahkahalar arasında nakleden Hakkı Erçetin'in buradan çıkardığı hisse şu şekilde:

“Her Türk vatandaşı askerlik yapmalıdır.”

Ki sürü çalınırsa buluna... Siz isterseniz başka türlü bir sonuç çıkartabilirsiniz.

Mesela, takdir-i ilahi, bazen çok güldürükçü olabiliyor...

Karabaş neticede sürüyü korumuş, gibi...(Mehmet şeker-Yeni Şafak)

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

alıntı:

profesyonel orduymuş...

peh..

anlayana sivri sinek saz gelir,anlamayana davul zurna az gelir demiş atalarımız.bir düşünürün dediği gibi "senin bildiklerin, karşı tarafın idrak kapasitesi nispetindedir."vesselam

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Ebuturab ve hanif dostlarım

Bu başlığa yazı yazıp yazmamak konusunda bayağı kendimile mücadelem oldu ama dayanamadım ve yazıyorum.

Askerlik konusu gerçekten önemli bir mesele ve her doğan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşının yapması gereken bir görevdir.

Buraya kadar tamam...

Ya sonrası evet ya sonrası?'!

Kendi şahsım için söylemem gerekirse ki şu anda asker olmama rağmen bir çok şeyi içime sindiremiyorum.

Acemi birliğinde bize yaşattıklarını mı,Ankara da yaşadığımız o acılı günlerimi ve suçsuz yere keyfi Kars'a sürgün edilmemimi anlatayım hepsi birbirinden acı dolu günlerle dolu.

Bu ülkeyi gerçekten seven bir çok insan oraya gittiklerinde hayal kırıklığıyla karşılaşıyorlar.Tabiki bu çok üzüntü verici bir durum.Yapmadıklarını bırakmadılar bizlere.İçinizden bir çoğunuz belki rahat askerlik yapmış olabilir ama yaşadıklarımız sadece ben değil bir çok arkadaşımın gatada psikolojik tedavi görmesi içlerinde bazılarının intihara teşebbüs edecek kadar ileri gitmesi beni hem çok düşündürdü hemde çok üzdü.Anlatılacak çok şey var ama sadece şunu söylemek istiyorum;

Evet ben ülkemi çok seviyorum ve askerlik vazifemi yapmaya çalıştım çok acılar çektim,sabrettim ama olmadı dayanamadım ve firar etmek zorumda kaldım.

Aklıma geldikçe yaşadıklarımız halen içimi bir hüzün kaplar ve ağlarım.Gerçekten çok zor durum

Bir çok kişiden kaçtım ve halende kaçmaktayım.

Evet şu söylenebilir nereye kadar?

Gittiği yere kadar ve kararlıyım bu keyfiliğe,serbestliğe ve daha nice farklı uygulamalara asla boyun eğmeyeceğim.

Hayatım bu saçmalaıklar yüzünden alt üst oldu.Sağlam adamıda pasifize ediyorlar/koyunlaştırıyorlar

Artık uzaklara çok uzaklara gidiyorum

Sağlıcakla kalın

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selamlar,

sn.gerçekbilgi,

askerden kaçmak çözüm değil sorunların başlangıcıdır.

Sen en iyisi git yetkililere teslim ol daha fazla başını belaya sokma.

Senin sorunun 30 lu yaşlarda askerlik yapman fakat o yaşlardaki kişilere askerde geri hizmet işler verip yardımcı oluyorlar.O yüzden anlattıklarınıza şaşırdım.

Hele ünüversite mezunuysan askerlik çok kolaydır.Ben kısa dönem askerlik yaptım çağirsalar yine giderim.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Gondolcu kardeşim

Evet çok haklısın çözüm değil

Ama teslim olmayı düşünmüyorum

Geri hizmet falanda verdikleri yok

Sürgün olarak yapmak ağır geliyor birçok bilmediğiniz şeyler var

Artık kararımı verdim

Memlekette yaşanan gelişmeler,ASKERLİKTE YAŞADIKALRIM, gündelik hayatımda insanlarla girdiğim ilişkiler her geçen gün beni bu toplumdan (memleketimden, kültürümden, tarihimden, dilimden değil) hızla soğuttu, soğutuyor.

Makro düzeyde; bu ülkenin; dibine kadar pisliğe batmış, haberi değil dedikoduyu yüceltmiş mediasından, yazarı-aydını değil mankeni-şarkıcıyı-futbolcuyu el üstünde tutan sanat ortamından, demokrat olmayan sağ / liberal ve sol / sosyaldemokratların(!!!) kısır kavgalarının siyaset meydanından, 10 yılda bir kanlı-kansız-modern-postmodern-elektronik-mahkemelik yaşanan darbelerinden bıktım artık.

Mikro düzeyde; bu toplumun; bütün kurumlarını belirleyici rolde olan büyük kesimini oluşturan Lumpenlerinden, yaşam biçimlerinden, onlara yönelik üretilen her şeyden, ele geçirip içine ettikleri büyük şehirlerden bıktım artık.

Bu nedenlerden ötürü ASHABI KEHF GİBİ MAĞARAYA(!)ÇEKİLİYORUM

!!!!!!!!!!!