Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Neymis bu Ehl- sunnet alimleri boyle.. Kendisine vahy inen Peygamberden, sahabeden daha cok ilim sahibiller..

Ben sahabeyim diyen sahabemidir !! O donemde ki herkes sahabemidir.. Ben Peygamberden sunu isittim diyen herkes sahabemidir ??

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Evet, cimbizla yapistir yontemi devrede..

Insanlar, anlamak istediklerini anlarlar.. Gormek istediklerini gorurler ancak.. Nezaman ki, gercek manada anlamak istersiniz, ozaman neyin ne oldugunu anlayabilirsiniz..

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

----- Peygamberin sözü diye Kur’ana aykırı olanlara iman edemem!

Hâşâ, bu nasıl söz? ------

Doğrusu nedir? “Eğer peygamberin sözü ise Kur’ana aykırı olanlara iman ederim!” mi?

--------Bu ne haddini bilmezlik böyle? 1400 senedir gelen âlimlere ve Resulullahın hadislerine mi inanalım yoksa size mi? Atalarının dinine uyanlar sapıksa (hanif dostlarınız böyle söylüyorda) en büyük sapıklar hz hasan ile hz hüseyin olmazmı? Dedelerinin dinine uymuşlar.--------

LUKMAN

21.
Böylelerine, Allah'ın indirdiğine uyun dendiğinde şu cevabı verirler: "Hayır, biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye uyarız." Peki, şeytan onları, alevli ateşin azabına çağırmış olsa da mı?

Bana yeterince açık geliyor.

---------Yine Allahü teâlâ, (Kâfirler, Allahü teâlânın emirleri ile Peygamberlerinin emirlerini birbirinden ayırmak, bir kısmına inanırız, bir kısmına inanmayız diyerek, iman ile küfür arasında bir yol açmak istiyorlar. Bu kâfirlerin hepsine çok acı azap hazırladık) buyurmaktadır.)--------------

BAKARA 85.
Bütün bunlardan sonra siz şu insanlarsınız: Birbirinizi öldürüyorsunuz. İçinizden bir zümreyi yurtlarından çıkarıyorsunuz. Onlar aleyhine kötülük ve düşmanlık hususunda dayanışmaya giriyorsunuz. Esasında onları yurtlarından çıkarmak size haram edildiği halde, esir olarak size geldiklerinde fidyelerini veriyorsunuz. Şimdi siz Kitap'ın bir kısmına inanıp bir kısmını inkâr mı ediyorsunuz? İçinizden bunu yapanın cezası, dünya hayatında rezillikten başka bir şey değildir. Kıyamet gününde ise böyleleri azabın en şiddetlisine itilir. Allah, yapmakta olduklarınızdan habersiz değildir.

(sadece) Kur’an’ın bir kısmına inanılıp bir kısmına inanılmamasından bahsedilmiyor mu?

------------Muhammed aleyhisselamdan gelen nimetlere kavuşmak için iki şart vardır: Birincisi Onun Peygamberliğini tasdik etmek, ben Ona iman ettim demektir.
İkincisi Onu çok sevmektir.---------

Bu konuda aramızda bir fark göremiyorum.

------Şimdi nasılsanız, o zaman da öyle olurdunuz. Bu herkes için geçerlidir ve böyledir. Siz bu hâlinizle o zaman peygamberlik iddiasında bulunan üç kağıtçıya yani Müseyletemül Kezzaba da inanırdınız.--------

Düşüncelerimiz arasında en büyük farkın şu olduğunu düşünüyorum, ortada bütün , tamamlanmış ve korunmuş bir hüküm kaynağı var. Tek bir kitap. Bunun karşısında çok sayıda kitaplar, çok sayıda hükümler var.

Pek tabi ki Kur’an’da Allah kendisine ve Peygamberimize itaati söylemiştir. Peki itaat Peygamberimizin ölümünden çok sonra üçüncü kişiler tarafından yazılmış ve kesinliği yüzde yüz olmayan her söze midir? (ki bu sözler kendi içlerinde bile çelişiyorlar)

İnsanları sizin yaptığınız gibi gruplaştırmadan kendi adıma konuşayım, pek tabi ki Peygamberimi severim, sayarım, el üstünde tutarım. (yazı içindeki ikinci çoğul ifadeleri de saygı ifadesi olan şekilde almanızı isteyeceğim)

Bununla birlikte ana ayrım şurada ortaya çıkıyor, hadis kitaplarını ana hüküm kaynağı olarak hayatına almayan kişileri Peygamberimizi inkar / sevmemek ile suçluyor ve kafir ilan ediyorsunuz. Kimsenin Alemlere rahmet olarak gönderilen bir kişiyi kendisi ya da grubu adına sahiplenmeye hakkı yoktur diye düşünüyorum. İleri aşamada birisi çıkıp, sakal bırakmayanları da sünnete / hadislere uymamak ile suçlayıp kafir ilan edebilir. Sizin sözlerinizden farkı olur?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

 "Bir müslüman için peygambere itaat etmemek elbette düşünülemez.Hatta peygambere itaat etmemek apaçık dinden çıkmadır, küfürdür.Ama peygamberimiz günümüzde yaşamıyor.O zaman senin iddia ettiğin gibi hadis kitapları=Peygamber diyemi düşünmek zorundayız.Yani hadis=peygamber sözü olsaydı, elbette Kur'an a uyduğunu söyleyen insanlar, o sözlerede uyarlardı.Ama hadis=Peygamber sözü değildir.Doğru tarif şöyledir: Hadis=Peygamber söyledi diye bize ulaştırılan sözlerdir.Her akıl sahibi insan elbette bunlara şüphe ile yaklaşmak zorundadır.Çünkü bu sözlerin peygambere ait olduğunda kesinlik yoktur.Sonuç olarak hadis kitaplarında rayb (şüphe) vardır.Bunlar Kur'an la eşdeğer tutulamaz.Çünkü Kur'an içinde rayb olmayan bir kitaptır.Hadislerin peygambere ait olup olmadığının sağlaması nasıl yapılmıştır.Ravinin ve ondan nakledenlerin güvenilirlikleri ile,haberin sağlamlığı ölçülmeye çalışılmıştır.Yani haberin sağlaması, bir başka haberle yapılmıştır.Oysa Kur'an böyle değildir.Kur'anda haberin haberle sağlaması yapılmaz.Kur'an da tehaddi (meydan okuma) vardır.Allah'tan geldiğinden kesinlikle emin olduğumuz, içinde rayb bulunmayan bir Kitaptır.Kur'an bir başka açıdan bakarsak, Hz. Muhammedin peygamberlikten sonraki hayat hikayesi değilmidir?
Şimdi hangi peygambere uyacağız?
Kur'an daki peygambere mi?
Yoksa hicretin 7. yılında müslüman olan, Ebu Hureyre nin anlattığı peygambere mi?"

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam..

Bakara Suresi
(170) Onlara, "Allah'ın indirdiğine uyun!" denildiğinde, "Hayır, biz, atalarımızı üzerinde bulduğumuz (yol)a uyarız!" derler. Peki ama, ataları bir şey anlamayan, doğru yolu bulamayan kimseler olsalar da mı (onların yoluna uyacaklar)?

Araf Suresi
(28) Çirkin bir iş işledikleri vakit, "Biz atalarımızı bunun üzerinde bulduk, Allah da bize bunu emretti" derler. De ki: "Şüphesiz, Allah çirkin işleri emretmez. Siz bilmediğiniz şeyleri Allah'ın üzerine mi atıyorsunuz?"

Enam
(148) Şirke batanlar şöyle diyecekler: "Allah dileseydi, ne biz şirke sapardık ne de atalarımız. Hiçbir şeyi haram da yapmazdık." Onlardan öncekiler de azabımızı tadıncaya kadar bu şekilde yalanlamışlardı. De ki: "Yanınızda, önümüze çıkaracağınız bir ilminiz var mı? Zandan başka bir şeye uymuyorsunuz. Sadece saçmalıyorsunuz siz."

Rad Suresi
(30) ( Muhammed!) Böylece seni, kendilerinden önce nice ümmetlerin geçmiş olduğu bir ümmete gönderdik ki, onlar Rahmân'ı inkar ederken sana vahyettiğimizi kendilerine okuyasın. De ki: "O, benim Rabbimdir. O'ndan başka hiçbir ilâh yoktur. Ben yalnız O'na tevekkül ettim, dönüşüm de yalnız O'nadır."

Rad Suresi
(36) Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, sana indirilen Kur'an ile sevinirler. Fakat (fırkalardan) gruplardan onun ( Kur'an'ın ) bir kısmını inkar edenler de vardır. De ki: "Ben ancak Allah'a kulluk etmek ve O'na ortak koşmamakla emrolundum. Ben yalnız O'na çağırıyorum ve dönüşüm de yalnız O'nadır."

Fussilet Suresi
(6) De ki: "Ben de ancak sizin gibi bir insanım. Fakat bana ilâhınızın yalnızca bir tek ilâh olduğu vahyediliyor. Artık O'na yönelin ve O'ndan bağışlanma dileyin. Allah'a ortak koşanların vay haline!"

Şura Suresi
(10) Hakkında ayrılığa düştüğünüz herhangi bir şeyin hükmü Allah'a aittir. İşte bu, Rabbim Allah'tır. yalnız O'na tevekkül ettim ve ancak O'na yöneliyorum.

Enam Suresi
(50) De ki: "Ben size, ‘Allah'ın hazineleri benim yanımdadır' demiyorum. Ben gaybı da bilmem. Size ‘Ben bir meleğim' de demiyorum. Ben sadece, bana gönderilen vahye uyuyorum." De ki: "Görmeyenle gören bir olur mu? Siz hiç düşünmez misiniz?"

Araf Suresi
(188) De ki: "Allah dilemedikçe ben kendime bir zarar verme ve bir fayda sağlama gücüne sahip değilim. Eğer ben gaybı biliyor olsaydım daha çok hayır elde etmek isterdim ve bana kötülük dokunmazdı. Ben inanan bir kavim için sadece bir uyarıcı ve bir müjdeciyim."

Yusuf Suresi
(40) "Siz Allah'ı bırakıp; sadece sizin ve atalarınızın taktığı bir takım isimlere tapıyorsunuz. Allah onlar hakkında hiçbir delil indirmemiştir. Hüküm ancak Allah'a aittir. O, kendisinden başka hiçbir şeye tapmamanızı emretmiştir. İşte en doğru din budur. Fakat insanların çoğu bilmezler."

Rad Suresi
(40) Onlara vadettiğimiz azabın bir kısmını sana göstersek de, senin canını alsak da senin görevin sadece tebliğ etmektir. Hesap görmek ise bize aittir.

Nahl Suresi
(35) Allah'a ortak koşanlar dediler ki: "Allah dileseydi ne biz, ne de atalarımız O'ndan başka hiçbir şeye tapmazdık, O'nun emri olmadan hiçbir şeyi de haram kılmazdık." Kendilerinden öncekiler de böyle yapmıştı. Peygamberlere düşen sadece apaçık bir tebliğdir.

İsra Suresi
(46) Kur'an'ı anlamamaları için kalpleri üzerine perdeler, kulaklarına da ağırlık koyarız. Kur'an'da sadece Rabbini andığın zaman arkalarına dönüp kaçarlar.

Sad Suresi
(70) "Bana ancak, benim sadece bir uyarıcı olduğum vahyediliyor."

Zümer Suresi
(14) De ki: "Ben dinimi Allah'a has kılarak sadece O'na ibadet ediyorum."

Şura Suresi
(48) Eğer yüz çevirirlerse (bilesin ki), biz seni onlara bekçi göndermedik. Sana düşen, sadece tebliğdir. Gerçekten biz insana katımızdan bir rahmet tattırdığımızda ona sevinir; ama elleriyle yaptıkları işler yüzünden onlara bir kötülük dokunursa o zaman da insan pek nankördür.

Bakara Suresi
(213) İnsanlar tek bir ümmetti. Allah, müjdeciler ve uyarıcılar olarak peygamberler gönderdi ve beraberlerinde, insanların anlaşmazlığa düştükleri şeyler konusunda, aralarında hüküm vermek üzere kitapları hak olarak indirdi. Kendilerine apaçık âyetler geldikten sonra o konuda ancak; kitap verilenler, aralarındaki kıskançlık yüzünden anlaşmazlığa düştüler. Bunun üzerine Allah iman edenleri, kendi izniyle, onların hakkında ayrılığa düştükleri gerçeğe iletti. Allah dilediğini doğru yola iletir.

Al-i İmran Suresi
(144) Muhammed, ancak bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler gelip geçmiştir. Şimdi o ölür veya öldürülürse gerisin geriye (eski dininize) mi döneceksiniz? Kim gerisin geriye dönerse, Allah'a hiçbir zarar veremez. Allah şükredenleri mükafatlandıracaktır.

Enam Suresi
(19) De ki: "Şahitlik bakımından hangi şey daha büyüktür?" De ki: "Allah benimle sizin aranızda şahittir. İşte bu Kur'an bana, onunla sizi ve eriştiği herkesi uyarayım diye vahyolundu. Gerçekten siz mi Allah ile beraber başka ilahlar olduğuna şahitlik ediyorsunuz?" De ki: "Ben şahitlik etmem. O, ancak tek bir ilahtır ve şüphesiz ben sizin Allah'a ortak koştuğunuz şeylerden uzağım."

Araf Suresi
(203) (Ey Muhammed!) Onlara (istedikleri) bir âyet getirmediğin zaman (alay ederek) derler ki: "Onu (da) bir yerlerden derleyip toplasaydın ya." De ki: "Ben ancak Rabbimden bana vahyedilene uymaktayım. Bu (Kur'an âyetleri) Rabbinizden gelen basiretlerdir (Gönül gözlerini aydınlatan nurlardır.) İman edecek bir topluluk için bir hidayet kaynağı ve bir rahmettir."

İbrahim Suresi
(52) Bu Kur'an; kendisiyle uyarılsınlar, Allah'ın ancak tek ilah olduğunu bilsinler ve akıl sahipleri düşünüp öğüt alsınlar diye insanlara bir bildiridir.

İsra Suresi
(89) Andolsun, biz bu Kur'an'da insanlara her türlü misali değişik şekillerde açıkladık. Yine de insanların çoğu ancak inkarda direttiler.

İsra Suresi
(105) Biz onu (Kur'an'ı) hak olarak indirdik ve o da hak ile indi. Seni de ancak müjdeci ve uyarıcı olarak gönderdik.

Enbiya Suresi
(45) De ki: "Ben sizi ancak vahy ile uyarıyorum." Ama sağırlar uyarıldıkları vakit çağrıyı işitmezler.

Hud Suresi
(2) Elif Lâm Râ. Bu Kur'an; âyetleri, hüküm ve hikmet sahibi (bulunan ve her şeyden) hakkıyla haberdar olan Allah tarafından muhkem (eksiksiz, sağlam ve açık) kılınmış, sonra da Allah'tan başkasına kulluk etmeyesiniz diye ayrı ayrı açıklanmış bir kitaptır. (De ki "Şüphesiz ben size O'nun tarafından gönderilmiş bir uyarıcı ve müjdeleyiciyim."

Ahkaf Suresi
(9) De ki: "Ben türedi bir peygamber değilim. Bana ve size ne yapılacağını da bilmem. Ben sâdece bana vahyedilene uyarım. Ben sâdece apaçık bir uyarıcıyım."

Kaf Suresi
(45) Biz onların ne dediklerini çok iyi biliyoruz. Sen, onlara karşı bir zorba değilsin. O halde sen, benim uyarımdan korkan kimselere Kur'an ile öğüt ver.

Yunus Suresi
(1) Elif, Lâm, Râ. Bunlar hikmet dolu Kitab'ın âyetleridir.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Hangi kitaptaki sünnet

Allahın peygamberini Allahın kitabında değilde başkalarının kitabında mı ararsınız .Arayın bakalım ama şunuda bilin sizin uyduğunun Allahın değil onların peygamberi