Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

[6.91] Allah’ı gereği gibi tanımadılar. Çünkü «Allah hiçbir insana hiçbir şey indirmemiştir» dediler. Sen onlara de ki: «Peki, Mûsâ’nın insanlara bir nûr ve rehber olmak üzere getirdiği ve sizin de parça parça kağıtlar haline koyup işinize geleni gösterdiğiniz, fakat çoğunu gizlediğiniz ve sizin de, babalarınızın da bilmediğiniz birçok şeyleri sayesinde öğrendiğiniz o kitabı kim indirdi? » «Allah indirdi» de! Sonra bırak, daldıkları batıllarında oynaya dursunlar!

[46.2] Bu Kitap aziz ve hakîm olan Allah tarafından indirilmiştir.

[6.8] «Ona bir melek indirilmeli değil miydi? » dediler. Herhangi bir melek indirmiş olsaydık iş bitmiş olurdu da onlara göz bile açtırılmazdı.

Ayetler Kuran'ın Allah tarafından bizzat indiriğildiğini çok net açıklıyor.Cebrail elbette var ama kavramın içeriğini rivayetlere bağlı olarak bence yanlış dolduruyoruz.Tabi ben hala tam olarak ne şekilde karar vermeliyiz emin değilim.İyi düşünmek lazım...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sevgili snobyx,

16/102- " QUL NEZZELE_HU RUH'UL_QUDUSİ Bİ'L_HAQQİ ..."nin anlamı,bu okunuşa göre, ki mevcut mushaflarda böyle harekelenmiştir, kesinlikle şöyle olmalıdır:

" Deki, onu Rabb'inden hak/vahiy ile ruh'ul-kudus (kutsal/temiz ruh/can ) indirdi..."

Buşekli ile, " ruhulkudus indi / inmiştir.." olarak çeviremeyiz.

Peki,"NEZZELE_HU" ' yu "NEZELE_HU" (hafif) pkursak, "ruhulqudus indi"anlamını verebilrmiyiz, derseniz, "evt" , ancak bir şartla, o da "NEZELE_HU" 'nun sonundaki "HU" (onu) zamirini oradan yoketmemiz gerekecek, aksi takdirde yine olmaz.

Sevgilerimle...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Peki,"NEZZELE_HU" ' yu "NEZELE_HU" (hafif) pkursak, "ruhulqudus indi"anlamını verebilrmiyiz, derseniz, "evt" , ancak bir şartla, o da "NEZELE_HU" 'nun sonundaki "HU" (onu) zamirini oradan yoketmemiz gerekecek, aksi takdirde yine olmaz.

Haklısınız sayın haktansapmaz ben zaten onun farkındayım,,ilk meal eksik.Fakat şunu sormak isterim ben hu zamirini ''ayet'' dolayısı ile ''Kuran'' olarak kabul edersek(önceki ayette Rabbimiz bir ayetin başkasının yerine koyulmasından bahseder) diyorum ki meal nezele geçişsiz olacak şekilde harekelenirse  şu şekilde olabilirmi?

102." Deki,iman edenleri sağlamlaştırmak, müslümanlara bir müjde ve hidayet olmak üzere hak olarak rabbinden ruhulkudüs (ilahi bilgi)onda(Kuran ile) inmiştir."

Son olarakda sizde Kuran'da Ruh kavramının ilahi vahy olduğunu esasında kabul ettiğinizi yazmışdınız yanlış hatırlamıyorsam.Bu ayet sizin nu konudaki fikrinizede engel olmuyormu,yoksa olaya başka bir açıdan mı bakıyorsunuz.

Selam ve Dua ile...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhaba

Sayin arkadasim arapcada yuklem ozne ile  yetinmez ve  nesne alirsa  gecisli  olarak isimlendirilir. Bu konunun detaylarina girerek basinizi utulemek istemem. Burada nesne konumunda bulunan hu zamiri dolayisiyla mevzubahis yuklem kesinlikle fe-a-le kalibinda olamaz.   Varsayalim ki olsun" onu indi" gibi sacma bir anlam ortaya cikar. Onda anlamini doguracak hicbir ek de   mevcut degildir.  Kuran'da dort kez kullanilan ne-ze-le kulanimina bakarsak bunu rahatlikla goruruz. Bunlardan  suara/193 suresinde gorulecegi uzere "nezele" den sonra edat tumleci olarak , bihi gelmektedir. Oysa nahl suresinde onda anlamini verecek  dolayli tumlec yoktur, onun yerine nesne vardir buda kelimenin gecisli oldugunu gostermektedir. 

Allah'a emanet.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam arkadaşlar

Bu bahsettiğim şeye geçmeden önce konu edilen Bakara 192. ve 193. ayetlerin anlamı benim bilgime göre şöyle olmalı:

2:192.   ve kuşkusuz onu indirdi âlemlerin rabbi  

          ve innehu letenzîlu rabbi-l�âlemîne

2:193.   indi onla güvenilir ruh

          nezele bihi-rrûhu-l�emînu  

 
Benim gördüğüme göre yazarlar �indi� ve �indirdi arasındaki farkı pek önemsemiyorlar gibi. Daha öncede benzerlerine çok şahit oldum. İşte �ferc� kelimesini anlamlandırırken cinsel organ yerine ırz, namus yazmalar; Arapça�daki dünya kelimesini Türkçe�deki dünya ile eşleştirmeler; işine gelmediğinde �ve� kelimesini İsra:2. ayetin başıdaki gibi es geçmeler; kimi yerlerde resul kelimesini de nebi kelimesini de peygamber olarak çevirmeler...v.s...v.s... uzayıp gidiyor.

 
Şimdi benim sizlerle paylaşmak ve de fikirlerinizi almak istediğim ve bu konuya paralel olduğunu hatta bu konu ile ilgili olduğunu düşündüğüm şeye geçmek istiyorum. Önce kaynaklarını da vererek üç ayrı alıntı yapacağım.

 
www.allah.gen.tr sitesinden alıntıdır:

Kur�an�da Biz İfadesinin Kullanılmasının Sebebi

Bazı Kuran ayetlerinde neden biz ifadesinin kullanıldığı tam olarak anlaşılamadığından bu konu bir takım soruları beraberinde getirmektedir. Bu konu şu şekilde ele alınabilir. Kur'anda Allah kendisi için birinci çoğul şahıs olarak "Biz" ifadesini de, birinci tekil şahıs olarak �Ben� ifadesini de kullanır. Bu Arapçanın dil özelliğinden kaynaklanır. Arapçada ve başka bazı dillerde de azamet, yücelik ifadesi olarak bazen bir kişi kendisi için birinci çoğul şahıs olarak �Biz� ifadesini kullanır. Nitekim gerek Türkçemizde, gerek başka dillerde karşımızda tekil şahıs varken yücelik, saygı ifadesi olarak ikinci tekil şahıs olan �Sen� yerine �Siz� demekteyiz. Türkçede tekil olarak yaptıklarımız için de bazen birinci çoğul olarak �Biz� ifadesini kullanırız, fakat bu karşımızdaki tekil şahıs için çoğul olan �Siz� ifadesini kullanmamız kadar yaygın değildir.

Kısacası, Allah tevazu yapmaz, tevazu insanlara yaraşır, Allah için değildir. Allah azametini, yüceliğini, saygınlığını belirtmek için bu ifadeyi kullanır. Kuran Arapça inmiş bir kitaptır, bu yüzden Kuran�da Arapça dil özellikleri, Arapça deyimler bulunur. Allah�ın tekliği tüm Kuran�ın en temel mesajıdır ve Kuran�ın yüzlerce ayetiyle apaçıktır.

Bir noktayı daha belirtmekte fayda vardır. Kur'anda Allah kendisinden birinci şahıs olarak bahsederken hem tekil "Ben" ifadesini, hem azamet, yücelik, saygınlık belirtisi olarak çoğul olan "Biz" ifadesini kullanır. Fakat Allahtan ikinci şahıs olarak bahsedildiğinde hep ikinci tekil "Sen" ifadesi geçer, hiçbir zaman ikinci çoğul olarak "Siz" ifadesi geçmez veya Allahtan üçüncü şahıs olarak bahsedildiğinde hep üçüncü tekil "O" ifadesi geçer, hiçbir zaman üçüncü çoğul "Onlar" ifadesi kullanılmaz. Oysa Kur'anda binlerce defa Allahtan ikinci veya üçüncü şahıs olarak bahsedilmiştir, bunların biri bile ikinci çoğul veya üçüncü çoğul şahıs değildir. Bu da başta dediğimiz gibi; bu ifadenin Arapçanın dil özelliğinden olduğunu gösterir.

http://www.istekuran.com sitesinden alıntıdır�

 
soru:

merhabalar hakkı bey size bir sorum vardı acaba kuranı kerimde neden

sıkça biz kelimesi geçmektedir yani çoğul olarak kunlanılmakta

yanılmıyorsam örneğin:Biz göğü büyük bir kudretle bina ettik ve

şüphesiz.Biz onu genişleticiyiz(zariyat suresi 47)

 
Muhterem kardeşimiz!

Dinimiz ile ilgili duyarlılığınız için sizleri tebrik ederim. Böyle özel ve güzel bir konuyu açıklamamıza vesile olduğunuz için de çok teşekkür ederim.

Sormuş olduğunuz konu çokça sorulan bir meseledir. Bir çok müslümanın ise meseleden bu ayrıntıdan maalesef haberi yoktur.

Kurana baktığımız zaman yüce rabbimizin bir çok ayette kendisiyle ilgili olarak �inna, nahnü/ Biz (birinci şahıs, çoğul)� kullandığını görürüz.

 Dikkat edersek bu ifadelerin hepsinin sıfatlarının tecellisine yönelik vasıtalı tasarruflarında kullanıldığını görürüz. Bunu sizin verdiğiniz örneğin dışında binlerce örnekle açıklamak mümkün olmasına rağmen herkesçe çok bilinen üç-beş ayeti örnek verelim.

 
Kevser suresi; 1: "Şüphesiz Biz sana kevseri verdik."

İnşirah suresi: " Biz, senin için, senin göğsünü açmadık mı?"

Kadr suresi;1: "Muhakkak ki Biz onu kadir gecesinde indirdik."

 
Ya Sin suresine göz attığımızda ise, sıfatlarının tecellisi olan vasıtalı tasarruflarının açıklandığı 8, 9, 12, 14, 28, 31, 33, 34, 37, 39, 41, 42, 43, 44, 65, 66, 67, 68, 69, 71, 72, 76, 77, 78. ayetlerde �Biz� ifadesini, zatına yönelik açıklamaların yapıldığı 60, 61. ayetlerde �Ben� ifadesini görürüz.

Zatına ve üluhiyyetine ait ifadelerde ise �ene, inni/ Ben (birinci şahıs tekil� ifadesini kullandığını görüyoruz.

Mesela:

Bakara suresi ayet 30, 186; A�raf suresi ayet 173;  Ta Ha suresi ayet 12-14; Secde suresi ayet 13, Enbiya suresi ayet 25, 92 Ankebut suresi ayet 56.

Rabbimiz, ikinci şahıs ve üçüncü şahıs olarak ise mutlaka tekil olarak "o, onu, ona" veya "sen, sana, seni" olarak ifade buyurulmuştur. Bu durumlarda kesinlikle "Siz ve Onlar" ifadesi kullanılamaz. Fatiha da da "Yalnız Sana ibadet ederiz ve yalnız Senden yardım isteriz" şekliyle ifade buyrulmuştur.

Tüm dünya milletlerinin dillerinde otorite sahipleri güç kudretlerini anlatırken "Biz" ifadesine başvururlar. Fermanlarında, söylevlerinde hep "Biz" ifadesini kullanırlar. Bu Kur'an inmeden de böyle idi şimdi de aynen devam edip gitmektedir.

Kısaca Rabbimizin "Biz" ifadesi Kendisinin azamet ve kibriyasını; büyüklüğünü, ululuğunu vurgulamak içindir. kesinlikle çoğul anlamında değildir. Çoğulluğu nefyeden yüzlerce ayet vardır. Ayrıca taadüdü kudema akla da münafidir.

Buna rağmen maalesef Allahın tasarruflarında üçler, yediler, kırklar, kutuplar, gavslar gibi ortaklar kabullenen bahtsızlar da mevcuttur.

Meseleye vakıf olan ilim sahipleri Rabbimizin "Biz" ifadelerini "Biz Azimüşşan" olarak ifade etmek suretiyle isabetli bir anlayış ve hizmet ortaya koyuyorlardı.

http://www.mucizeler.com/  sitesinden �Kuran Hiç Tükenmeyen Mucize� kitabı sf. 30�dan alıntıdır

KURAN�DA BİZ İFADESİNİN KULLANILMASININ SEBEBİ

 
Bu bölümde incelediğimiz ayetteki "Biz" ifadesinin neden kullanıldığını açıklamakta fayda görüyoruz. Arapça�nın bu konudaki dil özelliği bilinmediği için sorularla karşılaşıyoruz. Kuran�da Allah kendisi için birinci çoğul şahıs olarak "Biz" ifadesini de, birinci tekil şahıs olarak "Ben" ifadesini de kullanır. Bu Arapça�nın dil özelliğinden kaynaklanır. Arapça�da ve başka bazı dillerde de azamet, yücelik ifadesi olarak bazen bir kişi kendisi için birinci çoğul şahıs  olarak  "Biz"  ifadesini  kullanır.  Nitekim  gerek  Türkçe�mizde,  gerek  başka  dillerde karşımızda tekil şahıs varken yücelik, saygı ifadesi olarak ikinci tekil şahıs olan "Sen" yerine "Siz" demekteyiz. Türkçe�de tekil olarak yaptıklarımız için de bazen birinci çoğul olarak "Biz" ifadesini kullanırız, fakat bu karşımızdaki tekil şahıs için çoğul olan "Siz" ifadesini kullanmamız kadar yaygın değildir.

 
Kuran Arapça inmiş bir kitaptır, bu yüzden Kuran�da Arapça dil özellikleri, Arapça deyimler bulunur. Allah�ın tekliği tüm Kuran�ın en temel mesajıdır ve Kuran�ın yüzlerce ayetiyle apaçıktır.

 
Bir noktayı daha belirtmek istiyoruz: Kuran�da Allah kendisinden birinci şahıs olarak bahsederken hem tekil "Ben" ifadesini, hem Arapça�nın dil özelliklerinden dolayı çoğul  olan "Biz" ifadesini kullanır. Fakat Allah�tan ikinci şahıs olarak bahsedildiğinde hep ikinci tekil "Sen" ifadesi geçer, hiçbir zaman ikinci çoğul olarak "Siz" ifadesi geçmez veya  Allah�tan üçüncü şahıs olarak bahsedildiğinde hep üçüncü tekil "O" ifadesi geçer, hiçbir zaman üçüncü çoğul "Onlar" ifadesi kullanılmaz. Oysa Kuran�da binlerce defa Allah�tan ikinci veya üçüncü şahıs olarak bahsedilmiştir, bunların biri bile ikinci çoğul veya üçüncü çoğul şahıs değildir. Ayrıca Kuran�da Allah�tan gerek �Allah�, gerek �Rab�, gerek �Rahman�, gerek diğer isimleriyle binlerce defa bahsedilir ve tüm bu isimler tekil formda kullanılır.  Bu da başta dediğimiz gibi; �Biz� ifadesinin Arapça�nın dil özelliğinden olduğunu gösterir.

 
Arkadaşlar bu açıklamalar beni tatmin etmiyor. Türkçe bilmiyor olsam tamam olabilir diyeceğim ama ne zamandan beri makamı ne kadar yüksek olursa olsun birisi kendisinden bahsederken "ben" demek yerine "biz" diyor? Ne alakası var? Türkçe'de kendimizden değil -dikkat edin- karşımızdakinden bahsederken onun büyüklüğü veya saygınlığı için sen yerine siz zamirini kullanabiliriz. Türkçe'de "Nasıl sınız?" Şeklindeki bir soruya "Sağolun iyiyim! Ya siz nasılsınız?" yerine "Sağolun iyiyiz." şeklinde cevap verilmez. Bu şekilde cevap ancak  sorunun hedefinde birden fazla kişi olduğunda verilebilir. Örneğin "Siz ve aileniz nasılsınız?" veya "Sen ve ailen nasılsınız?" şeklinde bir soru sorulduğunda "İyiyiz." şeklinde cevap verilebilir. Makamı veya yaşı ne olursa olsun hiç kimse saygı sebebi ile kendisine "siz" diye hitap edildiğinde karşılık olarak "biz" diye cevap vermez. "Nasılsınız sayın başbakanım?" sorusu başbakan tarafından sizce nasıl cevaplanmalı? "İyiyiz; teşekkürederiz." mi yoksa "İyiyim teşekkürederim" mi? Kısacası yazarların belirttikleri gibi Türkçe�de az da olsa böyle bir kullanım yoktur.

Gelelim Arapça'ya daha doğrusu kur'an Arapça'sına: "Kuran'da Allah kendisi için birinci çoğul şahıs olarak 'Biz' ifadesini de, birinci tekil şahıs olarak 'Ben' ifadesini de kullanır." deniyor. Oysaki mesele bununla bitmiyor. O zaman ben de şu soruyu soruyorum:

Allah, Kur'anda kendisi için neden 3. bir şahıstan bahsediyormuş gibi "Allah" ve hatta 3. tekil şahıs zamiri olan "O" ifadesini kullanıyor?

Bu da mı Arapça'nın özelliği? Hemen söyleyeyim: Benim elimde Arapça dil bilgisi öğrenmek için kullandığım bir kitap (40 Derste Kur'an Arapçası-Temel Arapça Dilbilgisi-M. İlhan İmamaoğlu-Beka Yayınevi) var. Ne bu kitapta ne de başka kaynaklarda yukarıdaki yazarların izahını haklı kılacak böyle bir şey görmedim.

Eğer kur'andaki bu sözler direk Allaha aitse (sizlerin dediği gibi vahiy=ruh şeklinde alırsanız zaten böyle olur - yahut gelenekçilerin öteden beri söyleye geldiği gibi Cebarail = vahiy meleği ve birebir Allahın sözlerini tabiri caizse telgıraf, telefon hatlarının aktardığı gibi taşıyor dersek gene böyle olur) bu takdirde mesela şu pasajı değerlendirelim:

(4/74.  sure)

Rahman ve Rahim Allahın adıyla. . . 

1. Ey örtüsüne bürünen!

2. Kalk da uyar!

3. Rabbinin yüceliğini duyur. 

Konuşan yani kur'andaki sözlerin sahibi olarak Allahı kabul ettiğimize göre 3. ayette "rabbinin yüceliğini" demek yerine "benim yüceliğimi" demesi gerekmez miydi? Sizinde bildiğiniz gibi buna benzer o kadar çok bölüm var ki işte örnek olması için bir tane daha:

ALA SURESİ

(8/87. sure)

6. Seni okutacağız da artık unutmayacaksın.

7. Allah'ın dilediği müstesna.  O, açıklananı da gizleneni de bilir.

Eğer 87:6. ayette çoğul konuşan Allah ise 87:7. ayette "benim dilediğim müstesna. Ben, açıklananı da gizleneni de bilirim" demesi gerekmez miydi? Neden kendisinden 3. şahıs olarak bahsetsin?

Evet arkadaşlar kur'anın birçok yerinde "...bu kitabın sana Allahtan indirilişidir...", "...bu kitap Allah katındandır ..."; "...Allahın ilmiyledir..." deniyor ama bu sözlerin Allahın olduğu yada konuşanın o olduğu anlamına mı geliyor? (ki bu ayetlerde bile 3. tekil şahıslık var!)

Şimdi tam bu noktada birbirinin aynı olan şu iki ayete bakalım:

TEKVÎR SURESİ  19. AYET   -  HAKKA SURESİ  40. AYET  

Aşağıda bu ayetlerin bildik meal yazarlarınca verilen anlamlarını veriyorum:

 
Abdülbaki Gölpınarlı

Şüphe yok ki Kur'an, büyük bir elçinin sözüdür.

Ali Bulaç Meali

Şüphesiz o (Kur'an), üstün onur sahibi bir elçinin gerçekten (Allah'tan getirdiği) sözüdür;

Diyanet İşleri Meali

Bu Kuran, arşın sahibi katında değerli, güçlü, sözü dinlenen ve güvenilen şerefli bir elçinin getirdiği sözdür.

Diyanet Vakfı Meali

O (Kur'an), şüphesiz değerli,bir elçinin (Cebrail'in) getirdiği sözdür.

Edip Yüksel Meali

Bu, onurlu bir elçinin sözüdür.

Elmalılı Hamdi Yazır

Kuşkusuz o Kur'an, değerli bir elçinin sözüdür.

Ömer Nasuhi Bilmen

Şüphe yok ki O, muhakkak bir kerîm elçinin (getirdiği) kelâmdır.

Muhammed Esed

bakın, bu [ilahî kelâm], gerçekten soylu bir elçinin [vahyedilmiş] sözüdür, 5

Suat Yıldırım

19 � Kur'ân, değerli bir Elçinin, Cebrail�in getirip okuduğu sözdür!

Süleyman Ateş Meali

(Andolsun bunlara) Ki o, değerli bir elçinin (Cebrail'in) sözüdür.

Şaban Piriş Meali

Şüphesiz o, şerefli bir elçinin sözüdür.

Ümit Şimşek Meali

19. O çok şerefli bir elçinin getirdiği sözdür.

Yaşar Nuri Öztürk

19 Ki o, çok değerli bir elçinin sözüdür.

Gene bazı yazarlar ön şartlı olarak çevirilerine olmayan kelimeleri eklemişler. Ayetin Arapça aslında "Cebrailin", "getirdiği", "getirip okuduğu","vahyedilmiş" şeklinde hiçbir kelime yoktur. Ayetin bana göre çevirisi aşağıdaki gibidir; yanılıyorsam beni düzeltin arkadaşlar.

kuşkusuz o kerîm bir resûlün sözüdür       

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ

innehu lekavlu resulin kerîmin   

Yaşar Nuri Öztürk'ün mealinden bu iki ayetin devamlarına da bakalım?

TEKVİR SURESİ

19. Ki o, çok değerli bir elçinin sözüdür.
20. Çok güçlüdür o elçi.  Arş sahibinin katında saygındır.
21. İtaat edilir orada kendisine, emindir.
22. Ve arkadaşınız bir cin çarpmış değildir.
23. Yemin olsun ki o, onu apaçık ufukta gördü.
24. O, gayb konusunda cimri değildir.
25. Ve o, kovulmuş şeytanın sözü değildir.

HAKKA SURESİ

40. Ki o, çok soylu bir elçinin sözüdür.
42. Bir kahinin sözü de değildir o.  Ne kadar da az araştırıp düşünüyorsunuz?
43. Alemlerin Rabbinden bir indiriştir o. 
44. Eğer bazı lafları bizim sözlerimiz diye ortaya sürseydi,
45. Yemin olsun ondan sağ elini koparırdık. 
46. Sonra ondan can damarını mutlaka keserdik. 
47. Sizin hiçbiriniz ona siper de olamazdınız. 

Bahsedilen resul/elçinin bazı gelenekçilerin söylediği yada yazdığı gibi Muhammed olması mümkün mü?

NECM SURESİ

2. Ki arkadaşınız ne saptı ne de azdı. 
3. O; kuruntudan, keyfinden konuşmuyor. 
4. İndirilmiş bir vahiyden başkası değildir o. 
5. Kuvvetleri çok müthiş olan belletip öğretti onu ona. 
6. Akıl, güzellik ve güç sahibidir.  Doğrulup dikildi. 
7. En yüksek ufuktadır o. 
8. Sonra iyice yaklaştı ve sarktı,
9. İki yayın beraberliği gibi, belki ondan da yakındı. 
10. Böyle vahyetti kuluna vahyettiğini. 

Kuvvetleri çok müthiş olan kim? Tabiat kuvvetleri mi? Yoksa akıl sahibi bir tabiat kuvveti mi?

CİN SURESİ

25. De ki:"Bilmiyorum, size vaat edilen şey yakın mıdır, yoksa Rabbim onun için uzun bir süre mi koyacaktır ?"
26. Gaybı bilendir O.  Gaybı konusunda hiç kimseyi yardımcı yapmıyor.
27. Seçtiği bir elçi müstesna. Çünkü O, resulünün önünden ve arkasından gözetleyiciler yürütür.

CİN 27. ayette bahsedilen resul/elçi kim?

50. Hani, biz, meleklere, Ademe secde edin demiştik de İblis dışında hepsi secde etmişti.  İblis, cinlerdendi. Kendi Rabbinin emrine ters düştü. Şimdi siz, beni bırakıp da onu ve onun soyunu dostlar mı ediniyorsunuz? Hem de onlar sizin düşmanınızken.  Zalimler için ne kötü bir değiştirmedir bu!

Bu ayette "...şimdi siz, beni..." şeklinde konuşan eğer Allah ise "...kendi Rabbinin emrine..." diyerek Allahtan 3. şahıs olarak bahsetmek yerine neden "...benim emrime ters düştü..." demiyor?

51. Ben onları ne göklerle yerin yaratılmasına, hatta ne de kendilerinin yaratılmasına tanık tuttum. Ben, sapıp gitmişleri yardımcı edinecek değilim. 

Burada da konuşanın Allah olmaması gerekir! Çünkü sadece sapıp gitmişleri değil Allahın herhangibir şeyi veya kimseyi yardımcı edinmekten uzak olması gerekmez mi?

 
52. Bir gün Allah şöyle diyecektir: "O, bir şey zannettiğiniz ortaklarımı çağırın!" Hemen çağırdılar ama onlar kendilerine cevap vermedi.  Biz onların aralarına tehlikeli bir uçurum/yıkıcı bir düşmanlık koyduk. 

Eğer bu ayetlerde konuşan Allah ise kendisinden 52. ayette neden Allah diyerek 3. şahıs olarak bahsediyor. Neden "bir gün ben şöyle diyeceğim..." demiyor.

 
Eğer alıntıladığım yazıların sahibi olan kişiler bu yazıyı okurlarsa özellikle onlardan cevap bekliyorum. Allahın rahmeti hepimizin üzerine olsun. Kur�anı anlamadaki ilmimizi artırsın; hata yapmaktan korusun.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam snoybiw ep eydir bu yazını okumayı düşünüyordum nasip bu güneymiş gekldik bir geçişli geçişsiz bir fiilde kitlendik mi, eline sağlık üzerinde düşüneceğimiz güzel bir yer açmışsın.

haktan sapmaz abi, ruh'-ul kudüs indir di ile Rahman indirdi bir biriyle çelişmiyor mu ?

se

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Slam malik bin nebi,

Teveccühünden dolayı teşekkürler...

Soruna cevap yazacağım Allah'ın izni ile. Biraz yorgunum, dinlenmem gerek bir müddet.

Şu kadarını söyleyeyim ; şayet Ruh'ul Kudus, Rahman'dan ve Allah ile Rasulu'ndan bağımsız 3. bir şahıssa dediğin gibi çelişki oluşuyor.

Ancak ben, Ruh'ul Kudus, Ruh'ul Emin ve Cibril diye ifade edilenin , Allah'ın beşer olan ilgili Rasulu'ne Kitap /Beyyineler ile birlkte O'nun kalbine indirdiği, onunla kendisini desteklediği, Allah'ın kendi ruhundan O'na bahşettiği muazzam bir ruh / bir meleke / bir güçtür, diye düşünüyorum.

Biraz tasavvufi düşünceye benzese de düşündüğüm, başka türlü ifade edemiyorum. 

Umarım bu düşündüklerim ufkunuzu daha da açar!

Aşağıdaki aytlere bakın:

2/87, 2/253, 5/110, 2/97, 16/102, 26/192-194.    

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sevgili Malik bin nebi,mesele esasında fiilin geçişli veya geçişsiz olduğunda tıkanmadıda bir müddettir burada meseleyi konuşamadık sadece.Ama ilginize çok teşekkür ederim.Çelişkiyi sizde fark etmişsiniz.Elbette Rahman'ın izni ile Ruh-ul kudüs indirdi denilerek konu anlatılmaya çalışılsada şahsen beni tatmin etmiyor.Bu konu üzerinde Cibril'in bir melek olamıyacağı şeklinde bir varsayım üzerinde düşündüğüm gibi eğer bir melek ise nasıl bir melek olduğunu,görevini ve görevinin bitip bitmediğinide düşündüm.Fakat mesele esasında sadece Cibril kavramı ile bitmiyor birçok kezde işlenilen melek kavramını iyi anlamak lazım.Aşağıda Cebrail'in bir melekse nasıl bir melek olabileceğini acizane anlattığım yazımı ekliyorum.

Cebrail rivayetlerde çok güçlü,vahyi ve vahyin açıklamasını getiren melek olarak geçer.Cebrail meleği birçok konuyu peygamberimize Allah'ın izni ile açıklamıştır.Ayrıca Cebrail peygamberimizin Allah'dan sonra gelen ilk yardımcısıdır.

Tahrim Suresi

4. Eğer ikiniz, ey hanımlar, Allah'a tövbe ederseniz ne iyi, çünkü kalpleriniz kaydı; yok eğer Peygamber'e karşı dayanışmaya girerseniz hiç kuşkusuz bizzat Allah, onun destekçisidir. Cebrail'le iman sahiplerinin barışçıları da. Bütün bunlardan sonra melekler de ona arka çıkarlar.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Slam snobyx,

Öncelikle seni, bu gayretinden ve serdettiğin çok değerli çalışmalarından dolayı kutluyorum. Allah önünü açsın!

Bakara/ 97'yi şöyle de çevire biliriz diye düşünüyorum:

" Deki: Her kim Cibril'e düşman kesilirse, bilsin ki, Allah'in izni ile senin kalbine  O'nu (Cibril'i) kendinden öncekilerini onaylayıcı olan O (Kur'an) indirdi."

Muhabbetle...