Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP
|
|
|
Selam
Araf 172. Hani Rabbin, ademoğullarından, bellerinden zürriyetlerini alıp onları öz benliklerine şahit tutarak sormuştu: "Rabbiniz değil miyim?" Onlar: "Rabbimizsin, buna tanıklık ederiz." demişlerdi. Kıyamet günü, "biz bundan habersizdik" demeyesiniz.
Ben de hatırlatıcı gibi düşünüyorum. Ayette canlandırarak anlatma mevcut.
Rabbimiz manevi genlerimize kendisini bilme ve birleme, yalnız O'nu Rabb edinme anlayışını yerleştirmiştir. Bu kodla doğarız. Bu özümüzdeki çekirdek imandır.
Bu ayet İnsan 1-3 ve Rum 30 ile birlikte ele alınırsa;
Yaratılışımızda kılavuzlandık:
İnsan 1-3. İnsan üzerinden, henüz anılan bir şey olmadığı bir süre geçmedi mi zamandan? Doğrusu, biz insanı karışım olan bir spermden yarattık. Halden hale geçiririz onu. Sonunda onu işitici, görücü yaptık. Biz onu yola kılavuzladık. Artık ya şükredici olur ya nankör.
Kılavuzlandık çünkü mayamızda haniflik var:
Rum 30. O halde sen yüzünü, bir hanîf olarak dine, Allah'ın insanları üzerinde yarattığı fıtrata çevir. Allah'ın yaratışında değiştirme olamaz. Doğru ve eskimez din işte budur. Fakat insanların çokları bilmiyorlar.
Araf 172'de yaratılışımızdaki bu güzelliğin farklı bir dille ve kurguyla anlatımının söz konusu olduğunu düşünüyorum.
Muhabbetle, Alperen
__________________ Yunus 105. Şu da emredildi: "Yüzünü dine bir hanîf olarak çevir. Sakın müşriklerden olma!"
|