Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Hac 26: Bir zamanlar İbrahim için, o evin yerini, şöyle diyerek hazırlamıştık: Bana hiçbir şeyi ortak koşma, evimi; tavaf edenler, kıyamda duranlar, rükû-secde edenler için temizle.

Bakara 125: Hatırla o zamanı ki, biz Beytullah'ı insanlar için sevap kazanmaya yönelik bir toplantı yeri ve güvenli bir sığınak yaptık. Siz de İbrahim'in makamından bir dua yeri edinin. İbrahim ve İsmail'e şu sözü ulaştırmıştık: "Tavaf edenler, kendini ibadete verenler, rüku-secde edenler için evimi temizleyin.

Ayeti okuduğunuzda Allah İbrahim peygambere şu anda kıldığımız namazın olmazsa olmazını ne kadar güzel anlatıyor. O evi benim için kıyamda duranlar, rükû-secde edenler için temizle. Demek ki Allah huzurunda saygıyla durulmasını, onun önünde saygıyla eğilmesini ve yine ona saygıyla secde edilmesini istiyor. İşte namazın nasıl kılınacağının şekli izahı, o günde aynı günümüzde de aynı,

"Allah ... huzurunda durmak" ne demekse! "Allah huzurunda olmak ve olmamak" ayırımı ne derece doğru olabilir?

Diyelim ki, Allah İbrahim'e Beyt'in yerini gösterdi (buna göre; geçmiş zaman bir ev varmış, sonra ortalıktan kayb olmuş...) İbrahim de o yere gerçekten bir ev yaptı "tâifîn, qâimîn, rukke'an succeden için. Ve yine diyelim ki, "Qâimîn, rukke'an succeden" tabirlerinin anlamları "ayakta duranlar, eğilenler, yere kapananlar" dır ve bunlar bildiğimiz gibi öğrettikleri namazın tarifidir. Sorum şu: Cümlede namaz kelimesini karşılayacak kelime hangisi, hani nerede bu namaz denen kelime? Dahası, o durumda bu ev bu namaz için yapılmış olmuyor mu? Bu durumda namazın ancak bu evde kılınabileceği, bunun dışında kılınamayacağı anlamı da çokmıyor mu?

Acaba çevirdikleri gibi "Qâîm (ç: Qâimîn, râki' (ç: rukke'/râki'în), sâcid (ç: succed/sâcidîn) kelimeleri gerçekten çevirilere yansıtıldığı gibi, "ayakta duranlar, eğilenler, yere kapananlar" anlamında mı kullanılmış! Kuran'a bakalım:

QÂİM: 9/7, 11/100, 13/33. Bu ayetlerde kelime "QÂİMUN".

9/7'de "qâimun yusalli" şeklindedir. Bu da "yuqîmûssaléte"ye denk gelir. Anlamı: Salatı ikâme ediyor. Yani "namazı ayakya kılıyor" demek değildir.

11/100'de "qâimun ve hasîd". Bu iki kelimenin bu şekilde birlikte ifade edilişleri deyimsel bir ifade oluyor ve anlamı: "İstisnasız her şey" demektir. Yani "istisnasız bütün bunların hepsini sana biz anlatıyoruz.".

13/33'te "Qâîmun 'alé" şekliyledir. Bu da "Allah'ın her kesi; yaptığı, ettiği, karşılaştığı, kazandığı, yediği içtiği, eceli vs her hususta gözettiği" anlamınadır.

3/18, 75, 10/12, 39/9, 62/11. Bu ayetlrde kelime QÂİMEN". 

3/18'de "Qâimen bil-qist": Adaleti yerine getirerek/uygulayarak...Allah!tan başka ilahın olmadığına şahitlik ederler."

3/75'te "illé mé dumte 'aleyhi qâimen": Ona devamlı isyan etmedikçe/ ona durmadan saldırmadıkça/ona aman vermedikçe..."

10/12'de "ev qâimen": Burada "ayakta" anlamını veriyor. Ancak, "yatarak, oturarak, ayakta olarak" üçlü ifade birlikte her zaman/durmadan" anlamını veriyorlar. Yani insana bir bela musallat olunca da insan "durmada Allah'a yalvarır durur".

39/9'da "emmen huve qânitun énéelleyli séciden ve qâimen...": Yoksa o, gece saatlerinde boyun eğip Allah'ın buyruğunu yerine getirerek /Allah'n mesajına uyarak, içten inanmış olan (inanmayıp karşı durup engelleyen) bir midir?" Burada "qâim", "yerine getiren/uygulayan" anlamınadır. "Sâciden"nin "qâimen"den önce zikredildiği gözden kaçmamalıdır. Yani, sıralama, çevirilerde olduğu gibi, "ayağa kalkıp secde eden" şeklinde olmadığına dikkat çekmek istedim. Örnek olarak Elmalılı ve Y. N. Ö. meallaellerine bakılabilir.

62/11'de "ve terakuke qâimen": Seni olduğun yerde bıraktılar". Burada "qâim", bir yerde olmak, bulunmak anlamınadır. Kılasik çevirilerden anlaşıldığına göre, Allah'ın Resulü cuma namazı kıldırırken, inananlar her eğlence veya alışverişi gördüklerinde O'nu ayakta bırakıp o eğlence ve alışverişe koşuyorlarmış. Halbuki, Allah'ın Resulü toplantıda ders yapıyor, münafıklar bir bahana görmeyiversin O'nu dinlemeyip dağılıyorlardı.

Bir de "qâim" kelimesinin çoğulunun geçtiği ayetlere bakalım: 70/33, 22/26.

70/33'te "Vellezîne hum bi şehédétihim qâimûn": Onlar ki şehadetlerini/tasdik ettiklerini/inandıklarını kimliklerinin gereklerini YERİNE GETİRİRLER.

22/26: "Biz ibrahim'i Beyt'in mekanına şöyle yerleştirdik: Bana hiç bir şeyi ortak etmeyecek; beytimi Tâifîn, QÂİMÎN, ve rukke'an succeden için temiz tut!"

Bu "tâifîn" ile başlayan dört terim Bakara 125'te bir farkla tekrarlanıyor. Orada "Qâimîn" yerine "'ÂKİFÎN" var. Âkif; tutkun, tiryakî, düşkün demek. Qâimîn ve 'âkifîn ayette "inançlarında tutucu olanlar" dır. Rukke'an succeden de bu meyanda bir anlama sahiptir. "Can u gönülden boyun eğenler/iman edenler/itaat edenler"dir. Yani bu tabirler, ayrı ayrı hareketlerden oluşan ve adına "namaz" dedikleri bir eylemi tarif etmiyorlar. Halbuki bu tabirler, inananların ayrılmaz özelleklerini tanımlayan birer isim-sıfattırlar. Bunlar namazcıların iddia ettiği gibi namazın "kıyam, ruku, ve secde"sini anlatan birer tabir değildirler.

"Rukke'an succeden" kelimeleri ile "râki', râki'ûn- râkiîn" ve "sâcid, sâcidûn- sâcidîn" kelimelerinin de geçtiği ayetleri inceleyip bakınız, bu kelimeler gerçekten "belden eğilenler"i ve "yere kpaklananlar"ı mı ifade ediyorlar. 

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam Abdurrahman abi,

analizin çok güzel. bir sorum var. "Allah'ın huzurunda olmak ya da olmamak" cümlesinin Allah için bir mana içermediği çok açık tabii ki. ancak insan için de bunu söyleyebilir miyiz?

İnsan psikolojisinin ve toplumsal aidiyetlerin hatırlamada ve idame ettirmede, istasyonlara, şarja ihtiyacı olmaz mı?

bilebildiğimiz tüm kadim ve güncel milelin ( din uygulamalarının ) bireysel ve topluca bedensel ve vakitli ritüelleri var. Bunlardan en çok bilinenleri RUKULU SECDELİ bedensel, oruç, kurban.

13 yıl boyunca Mekke döneminde de bunların benzer şekilde Ümmiler tarafından yüzlerce yıldır uygulana geldiği, ancak içlerinin boşaltılıp birer "gösteriye" dönüştürüldükleri halde Kuran'ın bunları yasaklamaması ve onararak devam ettirlmesi de düşündürücü.

Tevrat ve İncil metinlerinde de günlük vakitli ibadetlerin, oruçç ve kurban gibi ritüellerinde emredilip düzeltildikleri görülmekte.

daha kadim milelden kalan uygulamalar da o dönemlerden beri sürüp giden uygulamaları göstermekte.

tüm bunlardan sonra demek istediğim bu ritüeller İNSAN ve Müminler toplumu için bir ihityaç olarak görüyorum, aslını, özünü ve amacını kaybetmeden tabii ki. Allah'ın hiç bir şeye ihtiyacı olmadığı gibi tabii ki bunlara da ihtiyacı yok. ama bizim var çünkü zor bir imtihandayız. bir de bu açıdan bakılmalı diye düşünüyorum.

selam ve muhabbetle.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Ebukerem:

"İnsan psikolojisinin ve toplumsal aidiyetlerin hatırlamada ve idame ettirmede, istasyonlara, şarja ihtiyacı olmaz mı?"

"13 yıl boyunca Mekke döneminde de bunların benzer şekilde Ümmiler tarafından yüzlerce yıldır uygulana geldiği, ancak içlerinin boşaltılıp birer "gösteriye" dönüştürüldükleri halde Kuran'ın bunları yasaklamaması ve onararak devam ettirlmesi de düşündürücü."

Selam çok değerli Kardeşim Muvaffak,

Kusura bakmayın, insan bir makina değildir. İnananın şarjına / imanına gelince de bu, zaman zaman tükenen/dibe vuran olmamalıdır. İmanını /şarjını sürekli taze tutacak olan onun salatı, yani inadığına olan bağlılığı olacak. Namazın insanı nasıl şarj edebilirliğini anlamada oldukça zorlanıyorum şahsen.

Koyulaştırdığım cümlenizii tam anlayamadım. Bir yerlerinde bir eksiklik mi var sanki? Şunu mu demek istediniz: Mekke'de yüzlerce yıl uygulana geldiği, ancak "gösteriye" dönüştürdükleri halde Kuran'ın bunları yasaklamaması ve onararak devam ettirilmesi..."

Mekke'de bunların ümmilerce yüzlerce yıl uygulandığı bilgisini Kuran'ın hangi ayetlerine dayandırdığınızı merak ediyorum. Özellikle bunlardan namaz ve oruc ritüelleriyle ilgili olanı. Bu söylediğiniz yanlış bilgiye dayanıyor olsa gerek. Yada bir zandan öteye geçmiyor kanaatımca. Müşriklerde var olmayan bir uygulama haliyle gündeme dahi getirilmemiştir gördüğüm kadarıyla Kuran'da. 

Selam ve sevgiyle.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

aleyke es selam Abdurrahman abi,

demek istediğim imanın bitmesi değil abi. İman biterse zaten o adamı kimse tutamaz. ben de tam onu diyorum İNSAN MAKİNA DEĞİL. ihtiyaçları var. aklında yüreğinde iman ettiklerini, takvasını bedensel olarak da göstermek ister. bu onu şarj eder motive eder.

Bu ihtiyacı YALNIZ ALLAH'A HAS KILARAK gidermez ise başka başka yollara sapar. seküler yaşayan kişiler ya da gruplar bile bireysel ve toplumsal salat ritüelleri yaparlar buna ihtiyaç duyarlar. festivaller, ulusal bayramlar, kabir ziyaretleri, anmalar, dualar, yakarışlar düzenlerler, bağlılıklarını bildirecek toplu sloganlar atar marşlar söylerlerler.

Yahudilerin tarihi Musa ile kırmaları Tevrat ile dondurmaları, Hristiyanların İsa ile kırmaları ve İncil ile dondurmaları gibi müslümanlar da Muhammed ile kırmış ve Kuran ile dondurmuşlar. yani tesbihi koparmışlar, bundan dolayı anlayamıyor anlamlandıramıyorlar. az proteinli ateistler de diyor işte aynı kafa ile "Muhammed Kuran ı tevrat ve incile bakarak yazdı, namazı hristiyanlardan kopyaladı" diye.

oysa insan aynı insan, imtihan aynı imtihan değişen bir şey yok, zaten olamaz da o zaman imtihan adil olmazdı -haşa.

Mekkeli müşriklerin de hac gibi kurban gibi namaz gibi ritüelleri yüzlerce yıldır devam ettirdikleri çok açık. beytin yanında sabah akşam ve her tavaftan sonra dua, niyaz ve yakarışları çok açık. hatta Allah'ın kulu dua için kalktığında yığılıyorlar çevresine bakalım Allah ile beraber Lat Menat Uzza'lara da duasında yer verecek mi diye. ( Cin 18-23 )

Tabii ki din mühendisleri H.40 dan itibaren dizayn ettikleri yeni dinde kendilerinin bile içinden çıkamayacağı şekilselliklere dönüştürmüşler bu işleri, şimdi aradaki tesbihi kuramayanlar için sıkıntı veren yanlardan biri de bu.

benim düşüncem EQUMUS SALAT ve ATÜZ ZEKAT hedefine ulaşmada insanın yani DİNİ HAYATA HAKİM KILMAK ve ARINMIŞLIĞA ULAŞMAK hedefinde hepsi bir bütün halinde insana lazım, yeter ki Allah'ın hükmüne bir ilave çıkarma yapıp bunu dayatmadan olsun.

Demem o ki sayın abim üç kitabı yani KAİNAT KİTABI-İNSAN KİTABI ve VAHİY KİTABINI beraberce okumalı, o zaman tesbihi tamamlayacağız, Allah dilerse.

selam ve muhabbetle.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Ebukerem:

"Mekkeli müşriklerin de hac gibi kurban gibi namaz gibi ritüelleri yüzlerce yıldır devam ettirdikleri çok açık. beytin yanında sabah akşam ve her tavaftan sonra dua, niyaz ve yakarışları çok açık. hatta Allah'ın kulu dua için kalktığında yığılıyorlar çevresine bakalım Allah ile beraber Lat Menat Uzza'lara da duasında yer verecek mi diye. ( Cin 18-23 )"

Zalimlerin, Allah'ın isminin/taleplerinin içlerinde seslendirilişine mani oldukları ve yıkılmasına çalıştıkları, içine giremedikleri, içine girmeye korktukları mesacidten kasıt (2/114) nedir? Gerçekten içlerinde Allah'ın da adının anıldığı bir takım özel ayinlerin icra edildiği mabetler midir bunlar? Bunun doğru anlaşılması lazım.

Yine, 72/18'de "mesâcid Allah'ın/Allah'a ait. Allah ile beraber hiç kimseyi çağırmayın!" dediği mesâcidten kasıt nedir? Gerçekten malum cami, mescit olarak bilinen mabetler midir? Hemen peşi sıra 19. ayette "Her seferinde Allah'ın kulu O'na çağırırken onlar (zalimler) neden ona tutkal gibi yapışıyor/keçeleşiyorlar? 20: Deki: Ben Rabbime çağırıyorum O'na kulluk ediyorum ve ben O'na hiç kimseyi ortak tanımıyorum...

Burada (18-23) Mekkeli müşriklerin hac, kurban ve namaz gibi ritüellerinin hangisi anlatılmış? Burada bunları hatırlatacak hangi ifade bulunmakta? Bu ayetlerden bunu nasıl anladınığıza şaşırmamak elde değil.

Burada Allah'ın kulu/resulünün çağrısı, yaptığı çağrıyı engellemeye çabalayan zalimlarin tutumu ve Resul'ün onlara uyarıları var sadece. Şahsen ben bu ayetlerde dediklerinizi, gördüklerinizi göremedim. 

Gönülden sevgiler.