Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Buda beni güldürüyor bazende acaip düşündürüyor!!

Bizim yıllardır anlatmak istediğimizi, Genelkurmay Başkanı subaylarla yaptığı konuşmada tek bir cümleyle anlattı.

Orgeneral Başbuğ, “biz giremezsiniz deseydik yargıçlar kozmik odaya giremezlerdi” diyor.

Savcılar talep edecek, mahkeme karar verecek ama eğer Genelkurmay Başkanı’ndan izin çıkmazsa yargıçlar mahkeme kararını uygulayamayacak.

Genelkurmay Başkanı, yargıdan da, mahkemeden de, mahkeme kararından da üstün, o izin vermezse yargı kımıldayamaz.

İşte, işin özü bu.

Bu anlayış.

Orgeneral Başbuğ bu sözleri diğer genelkurmay başkanlarından daha “ceberut” olduğu için söylemiyor, o da diğer generaller gibi hatta belki çoğundan da daha demokrattır, bilmiyorum, ama önemli olan hangi generalin hangi fikirde olduğu değil, hangi general olursa olsun, hangi fikirde olursa olsun, bu ülkede sistemin böyle işliyor olması önemli olan.

Ordu, hukukun dışında ve yargının üstünde.

Öyle olmasa o kadar general fütursuzca darbe toplantıları düzenleyebilir, JİTEM Güneydoğu’da binlerce insanı öldürebilir miydi?

Dokunulmayacaklarına, suç işleme özgürlüğüne sahip olduklarına, “devlet” için her şeyi yapabileceklerine inanıyorlardı.

Millete karşı değil devlete karşı sorumluydular, devlet de kendileriydi.

Anlayacağınız kimseye karşı sorumlu değillerdi, hesap da vermezlerdi.

Vermediler de.

Bugün bu ülkedeki bütün kavgaların, tartışmaların, çekişmelerin temeli bu anlayıştır.

“Ordu hukuk dışı bir güç olarak kalsın mı kalmasın mı” kavgası veriliyor.

Genelkurmay Başkanı’nın “izni”, yargı kararından daha önemli mi değil mi?

Soru bu.

Herkes kendi tarafını, partisini, grubunu, siyasetini bu “sorunun” cevabına göre seçiyor.

Yargının içindeki parçalanma da aynı noktada ortaya çıkıyor.

Yargının özelikle “yüksek” kısmı, orduyu hukukun dışında tutma isteğinde.

28 Şubat brifinglerine koşarak gitmeleri, 27 Nisan muhtırası karşısında ağızlarını açmamaları, Ergenekon soruşturmalarını durdurmaya çabalamaları, Danıştay cinayetini bir “irtica cinayeti” gibi sunmaya çalışmaları, Üçüncü Ordu Komutanı’nı sorgudan kurtarma uğraşları hep bundan.

Yargının diğer parçası ise ordunun “suçlu” mensuplarını yakalama eğiliminde, orduyu “hukuk dışında” bırakarak ciddi bir yargı sistemi kurulamayacağının farkında.

Ordunun hukukla ilişkisi, bu ülkenin nasıl bir ülke olacağını da belirliyor.

Hukuk denetiminin dışında kalan bir orduyla demokratikleşmek, çağdaşlaşmak, gelişmek mümkün değil.

Demokrasinin karşısındaki tehlike “irtica” değil, demokrasinin karşısındaki tehlike ordunun hukuk dışı konumu.

Medyada, siyasette, yargıda birçok insan “ordunun hukuk disiplini içine alınmasının” bu ülkede “irticanın ve bölünmenin” yolunu açacağını iddia ediyor.

Bu nasıl bir ülkedir ki ancak “hukuku çiğneyerek” laik ve bütün kalabiliyor?

Hukukla çatışan bir laiklik olabilir mi?

Hukukla çelişen bir “bütünlük” sürdürülebilir mi?

Bizim başımızın derdi, ne irtica, ne bölünme; bizim başımızın derdi “hukuksuzluk”, eşitsizlik, aşiretleşmiş devlet düzeni.

Bu düzeni değiştirmezseniz her an her şeyden korkarsınız.

Çünkü toplum böyle bir düzene sonunda isyan eder.

Dindarları ez, Kürtleri öldür, Alevileri yok say, solcuları hapset, ordunun suçlarına aldırma ve toplumun bu haksızlıklara seyirci kalmasını bekle.

Toplum seksen sene sesini çıkarmadı.

Ama artık bıktı.

Dünyadaki değişimler, Anadolu’daki sermaye hareketleri, halkın devlete olan ekonomik bağımlılığının sona ermesi, sonunda toplumun büyük çoğunluğunun “yeter artık” demesine yol açtı.

22 Temmuz seçimleri bu “yeter artık” öfkesinin en belirgin örneğiydi, o seçimi AKP kazanmadı, o seçimi “ordu hukuk dışı kalsın” diyenler kaybetti.

Bu toplum, genelkurmay başkanlarının yargıdan daha önemli olduğu, yargının ordunun suçları karşısında sessiz kaldığı bir düzen istemiyor.

Öyle bir düzeni savunanlar kaybedecek.

Hiçbir şansları yok.

Bunu onlar da biliyor.

Öfkeleri, saldırganlıkları, iftiraları, hukuku hiçe saydıklarını saklayamayacak hale gelmeleri, bu gerçeği fark etmeleri yüzünden.

Türkiye değişiyor.

Gerçek bir hukuk istiyor, adalet istiyor, eşitlik istiyor, özgürlük istiyor, buna “izin verilse de verilmese de” bunu alacak.

“İzin” dönemi bitti çünkü bu ülkede.

Ahmet ALTAN/Taraf

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Dermanbeg Yazdı: Ya Yılmaz Özdilin patronunun çaldıklarına ne demeli?Kaç gemicik alırdı bu paracıklarla? Deprem paralarından 2 milyar doları cukkalayan hangi mhp li bakandı?Antalyada 1800 tl ye aldığı araziyi kendi belediyesine imar çıkartarak 20 trilyona satan kılıçtaroğlunun genel başkanı değil mi?Yani kısaca "yok birbirinden farkları" ama lütfen varmış gibi yapmayalım.Bunlar bizim tutunacağımız,umut bağlayacağımız insanlar olamaz.Selamlar..

"yok birbirinden farkları"

doğru söze ne denir...

Muhabbetle

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Yalnızca bilgi almak istedim

BAŞBAKAN Yardımcısı Cemil Çiçek, Erzincan Cumhuriyet Başsavcısı İlhan Cihaner’in tarikatlara karşı yürüttüğü soruşturmaya müdahale etti mi?

 Başsavcı baskı yapıldığını söylüyor... Peki ya Cemil Çiçek? Acaba o telefonda ne konuşuldu? Dün bu soruları konuştum Çiçek’le... Aramızdaki diyalog özetle şöyle:

Başsavcı baskı yapıldığını söylüyor... O bir baskı telefonu muydu?

- Öncelikle şunu söylemeliyim. Ben o dosyayı bilmiyorum. Kimse de bilmiyor. Ayrıca ben yıllarca Adalet Bakanlığı yaptım. Bir tek kez devam eden bir davayı etkileyecek konuşmalar yapmadım. Açıklamalar yapmadım. Kimseyi aramadım.

Peki savcı neden böyle diyor?

- Şimdi söz konusu kişi cezaevindedir ve ağır bir suçlamayla karşı karşıyadır. Şüpheli durumundadır. Böyle bir durumda ben bir tarafa o kişinin diğer tarafa benim konularak bir polemik yaratılmasını doğru bulmam. Olayı siyasetin ortasına çekmek isteyenler var. Buna izin vermem.

Eğer davayla ilgili baskı yaratacak bir konuşma yapmadıysanız bunun açıklanmasında ne sakınca olabilir ki?

- Şimdi bakın o tarihlerde seçimler var. Olaylar hassas. Yani seçim atmosferi... Şimdi küçücük bir yerde 50-60 çocuk gözaltına alınıyor. Bu durumu siz merak etmez misiniz. Yani gazeteci olarak merak etmez misiniz? Seçim atmosferinde ne oluyor diye bir bakmaz mısınız. Bir müdahale söz konusu değil. Ne oluyor onu öğrenmek istedim... Çünkü seçimler var.

Böyle müdahale olur mu? Zaten davanın içeriğini bilmiyorum...

Neymiş peki olanlar?

- Yasadışı eğitim yaptırıldığı için çocuklar alınmış. Zaten sonra da serbest bırakılmışlar. Ayrıca 12 yaşından küçük çocuklara ceza da veremezsiniz...

Cemil Çiçek telefon konuşmasını açık açık anlattı...

Seçimleri etkileyecek bir toplu gözaltı olduğu için durumu öğrenmek amacıyla telefon açtığını söylüyor...

Başsavcı da bunun bir baskı olduğunu iddia ediyor.

Yani bir telefon iki farklı yorum var...

Belli ki Erzincan’daki gerilim o günlere kadar dayanıyor...

*

Yılmaz Özdil'in yazısından:

Almanya’daki Keriz Feneri’yle dini bütün vatandaşlarımızı dolandırdığı ortaya çıkan Erzincan Başsavcısı’nın evi basıldı.

Frankfurt savcılığı, gurbetçilerimizin paralarını cukkalayarak gemi alan Koramiral’i gözaltına aldı. ...

Frankfurt Savcısı’nı telefonla arayarak, “Koramiral’i bırak” dediği iddia edilen Sabih Kanadoğlu, “Evet aradım ama, davayla ilgisi yok, Eintracht Frankfurt-Bayern Münih maçını sormak için aradım” dedi.

Hasan Akçay: Bir cemaati soruşturan Erzincan başsavcısına AKP hükümetinin Adalet bakanı  telefon etmiş. Bi güzel fırça çekmiş. Sonra AKP'nin adamı olan Erzurum savcısı kendisinin kıdemce amiri durumunda olan o başsavcıyı derdest edip hapse tıkmış.  

Demek adalete müdahale neymiş; hukuk darbesi neymiş?

(Damadım İmam Hatip mezunu birinci sınıf bir yargıç. "Birinci sınıf yargıçları yalnızca Yargıtay yargılar" diye bir yasa var. Ama yine de korkuyorum. Ya bir gün yasayı masayı takmayan ve damadıma kişisel kini olan bir savcı imzasız bir ihbar mektubu bulup buluşturup damadımı derdest hapse tıkarsa? Şimdilik bu korkumu içimde tutuyorum; ona söylemedim. Burada size açıklamış olmam göğsümdeki daralmayı belki hafifletir.)