İsrail'in bütün dünya tarafından kınanan Gazze Şeridi'ne yönelik yeni bir saldırısında en az 10 Filistinlinin öldüğü bildirildi.

Görgü tanıkları ve hastane kaynakları, Gazze Şeridi'nin kuzeyindeki Cebaliye'deki bir camiye yönelik yeni saldırıda en az 10 kişinin öldüğünü açıkladı.AA

  STAR_M.ALTAN
Tanrım, Tanrım, Tanrım... İsrail, bebek, çocuk, kadın demeden, insanlığı utandıran bir biçimde vuruyor. Baksanıza, Gazze’de zar zor ulaşılabilen insanların sesi binbir güçlükle çıkıyor...
Ve ‘nasılsınız’ sorusuna tek bir cevap veriyorlarmış: ‘Hala hayattayız...’
Bu insafsız...
Kanlı vahşetin sanki yedikçe iştahı artmakta...
İnsan yüreği taşıyan herkes çığlık çığlığa ayağa kalmış vaziyette...
Örneğin, Financial Times şunları yazıyor:
‘Ateşkesin bitmesi sonrası İsrail’in Gazze’ye saldırıp ezici güç doktrinini hayata geçirmesi kimseyi şaşırtmadı.

İktidardaki liderler Netanyahu’dan daha şahin görünmeye çalışıyor. Fetih ve Hamas acilen uzlaşıp iki devletli çözüm için çalışmalı.

...Şaşırtıcı olansa, savaşı durdurmak için kimsenin parmağını kıpırdatmıyor gibi görünmesi.
Gazze’den İsrail’in güneyine atılan ev yapımı roketlerin yol açtığı sinir bozucu tahriklere karşılık olarak başlatılan hava saldırılarının orantısız ölçeğiyse hiç şaşırtıcı değil.

1967’deki Altı Gün Savaşı’nda İsrail’in Batı Şeria ve Gazze’yi işgal etmesinden beri tek bir günde en fazla Filistinlinin ölümüne yol açan bu saldırı İsrail’in ezici güç doktrinine uyuyor.

Bu şiddet düzeyi gerek Hamas’ın gerekse İsrail’in varsayılan hedeflerinin (güçlü bir konumdan yeni bir ateşkes sağlamaya çalışmak) ötesine geçiyor ve İsraillilerle Filistinlilerin yakında yapacağı seçimlerin sonucunu etkileyebilecek topyekûn bir kriz yaratacak gibi görünüyor.
Gerçekten de İsrail’in iğne atsan yere düşmeyecek Gazze’ye düzenlediği saldırının vahşiliği, kısmen seçimin iyice yaklaşmasıyla açıklanabilir...’
***
Ama siyasal hesaplarla sesi çıkmayan Müslümanlar da var... Kan banyosuna dönmüş Gazze’ye Refah Sınır Kapısı’nı açmayan Mısır...

İsrail vahşetini kendi hesabına alacak yazan ve Şeria’da keyfine bakan El Fetih...
Guardian Gazetesi başyazısında şunları yazıyor: ‘Eğer Birleşmiş Milletler kara operasyonu sürerken kenarda beklerse, Batı Şeria’daki El Fetih yönetimi, Filistin sokaklarında, giderek artan oranda, sadece işbirlikçilik yapmaya yarayan Vichy rejimi gibi görülecek.’
***
Orta-Doğu’yu... Din, ırk ve mezhep üstünden okuyan acilen yanılmakta... Çünkü Orta-Doğu sadece bu gözlüklerle anlaşılmayacak kadar karmaşık çıkar ilişkilerinin talihsiz bir avı...
***
Orta-Doğu ne mi?
Aharon Klieman, The Brown Journal of World Affairs’de rakamlarla olağanüstü çarpıcı bir Orta-Doğu resmi çizdi... Yaman Törüner, dün Milliyet’teki köşesinde o resmi aktarmıştı:
‘- 40 yıl önce, Ortadoğu ve Kuzey Afrika ülkelerinin kişi başına milli gelirleri, Asya ülkeleriyle aynı idi. Bugün ise, örneğin, Mısır’ın kişi başına düşen milli geliri, Güney Kore’nin 1/5’i seviyesinde. Yine, 40 yıl önce Malezya ile eşit olan Fas’ın kişi başına düşen milli geliri, halen, Malezya’nın 1/3’ü seviyesinde. 40 yıl önce, Suudi Arabistan’ın kişi başına düşen milli geliri Tayvan’ın 2 katı iken; şimdi, Tayvan, Suudi Arabistan’ın 2 katı kişi başına düşen milli gelire sahip.
- Mısır’ın nüfusunun sadece yüzde 5’ine sahip olan Kosta Rika’nın, Mısır’ın 2 katı fazla sanayi malı ihracatı var.
- Tüm Ortadoğu ve Kuzey Afrika ülkelerinin petrol dışı mal ve hizmet ihracatı toplansa, ancak Finlandiya’nın ihracatına eşit oluyor.
- Toplam 340 milyon kişinin yaşadığı, Arap Ligi’ne dáhil 22 ülkenin gayri safi milli hásılaları toplamı İspanya’dan az. İngiltere veya Fransa’nın ise yarısı kadar.’
***
Bu sefalete rağmen Orta-Doğu en çok silahlanan bölge...
Rakamları izlemeye devam edelim:
‘- Dünyada her bin kişiye ortalama 78.3 bilgisayar düşerken, bu sayı, Arap ülkelerinde sadece 18.
- Her beş Araptan biri günde iki dolardan az kazanıyor.
- Şimdiki eğilim sürerse, halen 15 milyon kişinin işsiz olduğu Arap ülkelerinde, gelecek 10 yıl içinde bu sayı 50 milyon kişiye çıkacak.
- Orta-Doğu ülkelerinde her bin kişinin 10.3’ü silah altında bulunurken, bu oran dünyada binde 3.6.
- Ortadoğu ülkelerinin son 10 yıldaki yıllık ortalama askeri harcaması 15 milyar dolar. Bu miktar, Ortadoğu ülkeleri bütçelerinin, ortalama olarak yüzde 21’i anlamına geliyor. Askeri harcamaların bütçeye oranı, gelişmiş ülkelerde ise ortalama yüzde 10 civarında.
- Ortadoğu ülkeleri ithalatlarının yüzde 14.5’ini silah alımı olarak yapıyor. Bu oranın dünya ortalaması ise yüzde 1. Üstelik 1997’den 2006’ya kadar olan dönemde, Ortadoğu ülkelerinin silah alımı reel anlamda yüzde 57 artarak tarihi bir rekor kırdı.’
***
Tanrım, Tanrım, Tanrım...
İsrail, bebek, çocuk, kadın demeden, insanlığı utandıran bir biçimde vuruyor...
Mısır ‘Refah Kapısı’nı açmıyor, El Fetih Şeria’da sakince önüne bakıyor...
‘Yarımdır kırıktır sırça yüreğin
Çığlık çığlığa yarı geceler
Kardeşin duymaz eloğlu duyar’

İsrail Kendisinin ve Müttefiklerinin Geleceğini Bombalıyor

      İsrail günlerdir dünyanın gözü önünde Filistini bombalıyor, yakıyor, yıkıyor. Dünya devletleri olup biten ve devam eden bu insanlık dışı işgali her zaman olduğu gibi sadece seyrediyor. Aslında bu katliamları ilk defa yaşamıyoruz. Bu ve benzeri ve hatta daha kötü katliamları da gördük.  Sahipsiz desteksiz, kimsesiz, silahsız aç-susuz ve savunmasız bir dünya hep zalimlerin zülmüyle inliyor. Aslanların meydanı boş bıraktığı yerde sırtlanlar, fareler cirit atıyor. İnsanlığın son adası, Osmanlının çekildiği coğrafyalardan insanlık, adalet, huzur, hoşgörü de çekildi gitti. Adalet, huzur, emniyet, sevgi, insanlık, hoşgörü çoktan rafa kaldırıldı. Yerine savaş, zulüm, kin, nefret ve insanlıktan nasibi olmayan neler varsa işte onların zakkum gibi tohumları ekildi. Ve şimdi bu cehennem ağacının altında rüzgar ekmeye devam edenler yarın fırtına biçerken kendilerini de savurup bir felekete atacak bir hortum oluşturuyorlar. 

İsrail kendisinin ve müttefiklerinin  sonunu netice verecek bir faaliyet ve hareketin içindedir. İsrail bölgede durdurulamaz bir güç olduğu zehabıyla ve keyifle Gazze`yi bombalıyor, dolayısıyla masum insanları öldürüp katlediyor. Hakimiyet körlüğüyle Orta Doğu`da körebe oynuyor ve sobelemeye adam arıyor. Ancak er yada geç  bir gün kör gözlerinin başına büyük gaile açacağında hiç şüphe yoktur. Bu bela ve gaile sadece İsrail`in başını yemeyecek İsrail`i destekleyen hangi ülkeler varsa o ülkeler evvela kendi halklarının nefretleriyle boğulacaklardır. Kaderin cilvesine bakın ki süper güçleri bir zulmün etrafında birleştiriyor. İşte bundan ötürü burada en önemli iş Amerika`ya düşmektedir. Amerika halkı ve  dünya, Amerika`nın çiçeği burnunda yeni hükümetine dolayısıyla Obama`ya bir şans daha vermiştir. Amerika son yıllarda özellikle Irak operasyonundan sonra ciddi kredi kaybetmiştir. Şimdi aynı anlayışla yani adaletten uzak, insanlık dışı faaliyet ve hareketleri destekleyen bir Amerika`yı ne Amerikalılar ne de dünya istiyor. Amerika bir virajda bulunuyor. Eğer insanca bir manevra yaparsa bu başta kendi imajını tazelemeye sonra da insanlık nezdinde kaybettiği mevkiye çıkmasına vesile olabilir. Aksi taktirde Amerika bu virajda uçuruma yuvarlanabilir. Bu sadece Amerika için değil bu bütün batı ülkeleri ve hatta sırtı üstü yan gelip yatan Arap ülkeleri için de geçerli bir durumdur.   

Dünya artık bu hadiselere çok farklı bakıyor. Dünya eskisi gibi dönmüyor. Dünyanın bu zulümleri örtmeye mecali kalmadı. Artık toprak, hava, su, sema, güneş ve yıldız hepsi yorulmuş bir vaziyette zalime lanet eder gibi ortak bir dille hareket ediyorlar. Bunlarda el ele vermiş zalime bir sille vurup yerin dibine batırmak için. İsrail kendi alanını daraltıyor. Yıllar önce kendi topraklarını genişletip, Filistin`in topraklarını daraltan, Filistinlilere üzerinde yaşadıkları toprakları dar eden İsrail, yeryüzünde fitnenin, fesatın bozgunculuğun çekirdeği olmuştur. Ama artık bütün dünya olup biten hadiselere vicdan dürbünüyle bakıyor, insaf eleğinden eliyor ve akıl süzgecinden geçiriyor ve insanca bir hükme varıyor. Bundan ötürüdür ki bütün dünya İsrail`e nefretle bakıyor, kinle haykırıyor bu gün olmasada yarın muhakkak bir hesap sormanın heyecanıyla bileniyor. Hiçbir şey olmasa da sadece bu bile İsrail`e yeter. Ama bitmeyecek. Vicdanlarda yer bulamayanalar yeryüzünde yer bulamazlar. İsrail yeryüzünde vicdanlarda boğulacaktır.

Olup biten bütün hadiselerin bütün dünyaya ve insanlığa verdiği bir ve belki bin mesaj vardır. Ancak, kaderin bu senaryoda cilvesi çok enteresan olacağa benziyor. Dünya bir araya gelse İsrail`i bu denli kötüleyemezdi, İsrail bu kadar nefreti ve kini başka türlü kazanamazdı. İsrail ve onu destekleyenler insanlık selinin önünde kuru bir odun gibi savrulup gidecek. İsrail ve dostları birer paçavra gibi kenara atılacak. İsrail`in sadece Filistin`de değil, sadece Orta Doğu`da değil, bütün dünyanın başına ördüğü çorap gün gelecek kendi başını yiyecek.   

             Meselenin bir diğer yönü şudur. Müslümanlar bu zulüme karşı ferdan ferda kendilerini muhasebe etmelidir. Orada masum çocukların başında patlayan bombalar müslümanlara bir şeyler anlatmalıdır. Bu hadiselerin dili vardır. Bu katliamın Yeryüzünde, semada yazdığı çok anlamlı desrleri vardır. İşte bu hadiseleri çok iyi okumak ve bu dersleri çok iyi kavramak  gerekir. Filistinlinin evine düşen bomba bizim ta kalbimize düşmeli, düşmesi yetmez sineler kavrulmalı, gaflette olanlar uyanmalı, gözler yaşarmalı, ciğer kebap olmalı ve sonrasında da asırlardır uyuyan islam dünyasının dirilişine zemin hazırlamalı. Toprağın bağrına düşen o minnacık yavrular sinelerimize birer taze tohum gibi düşmeli.

Yıllar önce bir vesile ile yazmıştım. Bir daha yazıyorum. İsrail sadece Filistin`i değil, sadece Orta Doğu`yu değil bütün dünyayı nasıl felakete sürüklüyor bakın. İşte bunun için insanlığın nefreti her geçen gün artacak bu zalimlere. Bu plan asırları aşan bir plandır. Bu plan Hz. Zekeriya`yı testereyle ikiye bölen planın parçasıdır. Bu plan dünyayı totemleştirip, parayı tanrılaştırıp bir dünya hakimiyeti planıdır.

Dünyayı Felakete Sürükleyen 21 Madde

Sultan Abdulhamit; ben teşkilat-ı Mahsusa’da çalışırken dünyaya hakim olmak isteyen milletlerarası Siyonist Teşkilatının elimize geçen 21 maddelik düsturları vardır ki, ne kadar manidardır. Bunlar şöyledir.

1- Genç nesilleri ahlaka mugayir telkinlerle ifsad etmeli.

2- Aile hayatını yıkmalı.

3- İnsanlara aşağı sınıflarla tahakküm etmeli.

4- Mukaddesata hürmeti yıkmalı, hürmetle anılan kimseler hakkında rezilane vakalar uydurmalı.

5- Hudutsuz bir lüks, baş döndürücü modalar icad etmeli, çılgınca sarfiyatı teşvik etmeli.

6- Kalabalıkların vakitleri, eğlenceleri, oyunlarla geçirtilmeli, herkes düşünmekten alıkonmalıdır.

7- Müfrit nazariyelerle fikirler zehirlenmeli, gürültü ve kargaşalıklar yaratmalı, sınıflar arasına kin ve itimatsızlıklar sokmalı.

8- Sanatı zayıflatarak edebiyatı müstehcen ve şehevi bir hale sokmalı.

9- Aristokratlara müthiş vergiler koyarak onları bunaltmalı, aralarına kin ve itimatsızlıklar sokmalı.

10- Mal sahipleriyle işçilerin arasını bozmalı, grevler, sabotajlar tertip etmeli.

11- Yüksek tabakanın manevi kuvvetini her çareye baş vurarak kırmalı.

12- Sanayiin ziraatı ezmesine imkan vermeli, böylece köylü sınıfını ortadan kaldırmalı.

13- Saçma nazariyeleri ortaya atarak halkı, gayr-ı kabil-i tatbik fikirlerle dolambaçlı yollara sevk etmeli.

14- Hayat pahalılığını körüklemeli, ücretleri arttırmalı.

15- Beynelminel meseleler ihdas ederek milletler arasına kin ve nefret tohumları saçmalı.

16- Milletlerin mukadderatını tahsil ve terbiyeden mahrum kimselerin ellerine tevdi ettirmeli.

17- Bütün hükümet şekillerini değiştirmeli, bir çok sırları ifşa etmeli.

18- Meşru hükümet tarzlarında mutlak bir istibdata gitmeli.

19- Siyasi, iktisadi buhranlar yaratmalı, servetleri mahvetmeli.

20- Mali istikrarı bozmalı, iktisadi krizleri çoğaltmalı, spekülasyonlara yol açmalı, altını, parayı mahdut ellerde toplamalı, insaniyeti elem, ıstırap ve yoksulluk içine atmalı.

21- Hükümetlerin ölümlerini hazırlamalı, büyük servetleri felce uğratmalı.

Teşkilat-ı Mahsusa’nın incelemeleri neticesinde vardığımız hakikat şudur ki, 1892’den beri dünyamız, bu zihniyetteki Yahudilerle mücadele halindedir. Bunlar, bir (Cihan İhtilali) hazırlamaktadır.

        Bütün bu maddelere baktığınız zaman bu maddelerin satır aralarından bir savaşın krokisini, zulmün yol haritasını, kanın gözyaşının aktığını görebilirsiniz. Dünyada bu maddelerin bulaşmadığı tek bir fert gösterebilirmisiniz? Bu maddelerle dağılan yuvaların haddi hesabı varmıdır? Bu maddelerle yakılan yıkılan ülkelerin haddi hesabı varmıdır? Bu maddelerle annesiz ve babasız kalan yetim ve öksüzlerin, açlıktan ölenlerin, soğuktan donanların haddi hesabı varmıdır?

Şimdi kısaca özetleyelim bu maddeleri, güzelim dünyamızda ve bütün ülkelerde, genç nesiller ifsad edildi mi?, aile hayatı temelinde dinamitlenip yıkıldı mı?, çılgınca sarfiyata teşvik, insanlar düşünceden mahrum edildi mi?, insanlar arasına kin, nefret, düşmanlık tohumları saçıldı mı?, manevi değerler ve mukaddesat ayaklar altına alındı mı?, ahlaksızlık bütün dünyayı toptan sardı mı?, gençliğin eğitim ve terbiyesi, terbiyeden yoksun insanların eline verildi mi?, gençlik, diline, dinine, kültürüne, milletine, vatanına ve topyekün insani değerlere ürpertici bir şekilde yabancılaştırıldı mı?, siyasi ve iktisadi buhranlar anaforundan insanlık geçirildi mi?, sabotajlar, grevler, su-i kastler, darbeler, ekonomik krizler organize edildi mi?, hükümet indirilip, hükümetler bindirildi mi?, Dünyanın her yerinde savaşlar yapıldı mı Afganistan, Irak, Filistin işgal edildi mi?, Bosna, Arnavutluk yakılıp yıkıldı mı?, Orta Doğu`da kan gövdeyi götürdü mü?, Afrika açlığa, yokluğa, her türlü illete, türlü türlü zillete mahkum edildi mi? daha hangisini söyleyeyim bilmem ki, bende şaşırdım bu canavarlığa, vahşete ve dehşete, Felluce mi desem, Filistin, Karabağ mı, yoksa açlıktan ölen Afrika mı?, bütün bu soruların bir tanesine bile hayır diyebilecek varmı?

Bu maddeleri yıllar önce okuduğumda hiç şaşırmamıştım. Çünkü dünya ile adeta bir çocuğun elindeki topaçla oynadığı gibi oynanmaktadır. Topacın ipi kimin elindeyse onu istediği gibi oynatıyor. Diğerlerine de uzaktan izlemek kalıyor... Zaman, düz olarak akıp gitmiyor, zaman dairevi olarak dönüyor, birilerine bir gün gece olurken, bir başkalarına ise gündüz tebessüm ediyor.  

İstiklal şairimiz Mehmet Akif bakın yıllar önce kaleme aldığı bir şiirle nasıl bugünleri de anlatıyor.

"Gitme ey yolcu! beraber oturup ağlaşalım;
Elemim bir yüreğin kârı değil, paylaşalım:
Ne yapıp da ümitsizliğimi yok edeyim bilmem ki?
Öyle korkunç çevremde dönen matem ki!..
Ah! Karşımda vatan namına bir Kabristan
Yatıyor şimdi... Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki, uzanmış gidiyor, ey yolcu
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerede ucu!
Bu ne sonsuz ayrılık, bu ne apaçık bir acı...
Ezilir göğün ruhu, parçalanır yerin kalbi!
Azıcık kurcala toprakları, bak ne çıkar:
Dipçik altında ezilmiş, parçalanmış kafalar
Bereden kimliğinin rengi kaybolmuş yüzler!
Kim bilir hangi rezillikle oyulmuş gözler!
"Medeniyet" denilen vahşete lanet eder,
Tek parça haline gelmiş sırıtan dişler!
Süngülenmiş, kanı donmuş nice binlerce beden!
Nice başlar, nice kollar ki ayrı bedeninden
Alınıp parçalanan çocuklar, beşiğinden;
Sonra bunca hayat, namusu yüzünden kurban edilen!
Bembeyaz saçları katranlara katmış dedeler!
Göğsü baltayla kesilmiş memesiz anneler!
Teki binlerce kesik gövdeye ait kümeler:
Saç, kulak, el , çene, parmak... Bütün insan yığınları!
Bakalım yavrusu uğrar mı deyip karnından
Canavarlar gibi şişlerle kazarmış nice can!
İşte bunlar o felakete uğramışlardır ki, düşün
Kurumuş ot gibi doğrandı bıçaklarla bütün!
Müslümanlıkları zavallıların öyle büyük
Bir cinayet ki: cezalar ona nisbetle küçük!"

Ve bir başka yerde…

Birleşmiş Milletler'in 2001 yılında Güney Afrika'nın Durban şehrinde düzenlediği Irkçılığa Karşı Dünya Konferansı'nda transatlantik köle ticareti için Afrika ülkelerinden özür dilenmesi ve ırkçı Siyonist rejimin kınanması gündeme gelmişti.

Irkçılığa karşı angaje olmayı kendine yakıştıramadığı için Durban'a 'düşük profilli' bir heyet gönderen Amerika Birleşik Devletleri, kölecilerden hesap sorulmasını ve İsrail'in yerden yere vurulmasını engelleyemeyince konferanstan çekilme kararı almıştı.

O günlerde Beyaz Saray'da Siyonizm'e meftun Teksaslı ırkçı beyaz bir Evangelist oturduğu için kimse ABD'nin bu tavrını yadırgamamıştı.

On yıldır bu bölgede ortaya çıkan suikastleri özel bir dikkatle izliyorum. Bence; Büyük Ortadoğu Projesi (BOP) gibi siyasi tezleri, terörle mücadeleyi, enerji projelerini, işgalleri, ayrıştırma projelerini tartıştığımız gibi, çevremizde ortaya çıkan siyasi suikastleri de en az onlar kadar önemsemek zorundayız. Çünkü bu suikastler, aydınlandığı oranda her şeyi ortaya çıkarıyor, karmaşık ilişkileri gözler önüne seriyor, Afro-Asya kuşağındaki bilinmezleri öğrenmemizi sağlıyor. Bu yüzden, son yıllarda Lübnan'dan Pakistan'a uzanan bölgede işlenen siyasi cinayetleri "BOP Suikastleri" olarak tanımladım. Her bir cinayetin arkasında bir şeyler aradım, bazen buldum bazen izlediğim yol bir yerlerde karanlığa büründü. Suikastleri ve para ilişkilerini siyasi gelişmelerden hatta çatışmalardan daha çok önemsedim. Çünkü gerçeğe ulaşmak için en kestirme yol buralardan geçiyordu. Konuya gelelim:

The New Yorker dergisinin ünlü ismi Saymour Hersh, "Pakistan'ın eski Başbakanı Benazir Butto'nun ve Lübnan eski Bşabakanı Refik Hariri'nin dönemin ABD Başkan Yardımcısı, Dick Cheney'in emriyle öldürüldüğünü" söylüyor. Hersh, "Lübnan Başbakanı Refik Hariri gibi Butto'nun öldürülmesi emrini de Cheney verdi. Suikast CIA içinde kurulan 'Özel Operasyon birimi' tarafından gerçekleştirildi. Bu birimin amacı ABD karşıtlarının elimine edilmesi" diyor. Hersh, iddiaları ciddi tartışmalara neden olan bir gazeteci. İsrail'in Kuzey Irak'taki faaliyetlerini de yazmıştı ve bu Türkiye ile İsrail arasında krize neden oldu. Daha sonra bu iddialar herkes tarafından bilinen gerçekler haline geldi. Abartmayayım ama, o dönemlerde bu bölgedeki gelişmelere ilişkin çok daha detay bilgileri aktardık burada. Hem de çok daha erken tarihlerde. Bugünkü olayda olduğu gibi.

Tartışmalara neden olan iddia ile ilgili biraz daha detay verelim. Bush yönetimi ile suikastler arasında bağlantı kuranlar şunları da söylüyor: 14 Şubat 2005'te Beyrut'ta uğradığı bombalı saldırı sonucu yaşamını yitiren Lübnan'ın eski Başbakanı Refik Hariri ve Lübnanlı Hristiyan lider Elie Hobeika suikastlarına bizzat yetki veren isimler Bush'un danışmanlarından Karl Rove ve Eliot Abrams'tı. Hariri, ABD'nin Lübnan'ın kuzeyinde kurmak istediği üsse karşıydı, Ariel Şaron da Hizbullah'ı bitirmek istiyordu. Suikastler Bush yönetimine bağlı bir birlik tarafından yapılıyordu. Bu birliktekiler Irak ve Afganistan'da da benzer suikastler yapıyordu. Özellikle Irak'ta mezhep çatışmasını başlatan suikastler!

Cheney'nin suikast timi İsrail ile birlikte çalışıyordu. Kudüs'te de benzer bir tim vardı. ABD ile İsrail'in yürüttüğü gizli operasyonlarda koordinasyonu Bush'un Ulusal Güvenlik Danışman Yardımcısı Eliot Abrams sağlıyordu. Abrams'ın bir işaretiyle İsrailliler harekete geçiyordu. 2002'de Lübnanlı Hristiyan lider Elie Hobeika'yı öldüren suikast timi Hariri'yi de öldürdü. Hobeika, Lahey'e gidecek ve dönemin İsrail Başbakanı Ariel Şaron'un Sabra ve Şatilla katliamlarından sorumlu olduğunu, insanlığa karşı suç işlediğini söyleyerek ifade verecekti.

Hariri suikastiyle ilgili çok sayıda yazı yazdım. En son Butto'nun öldürülmesinden sonra Yeni Şafak gazetesinde "Büyük Ortadoğu Suikastleri" başlığı altında bir dizi hazırlayarak, bir çok suikastle ilgili detay bilgiler aktardım. Hariri'yi "Suriye'nin öldürttüğü" tezi kabul gördü. Türkiye'de en meşhur Ortadoğu uzmanları "hayır, öyle değil" diyenlerle alay ediyordu. Biz, İsrail üzerinde duruyorduk. İsrail varsa ABD de vardı. Senaryo hazırdı; Suriye Lübnan'dan çıkarıldı. Neredeyse işgal edilecekti. Şeyh Yasin öldürüldü, Filistin mahvoldu. Bazı bölge liderlerinin haberdar olduğu bir suikastti bu. Butto öldürüldü, Pakistan iç savaşın içinde şimdi.

15 Mart 2005'te, yani bir ay sonra, "Hariri, ABD üssüne karşı çıktı için mi öldürüldü" başlığı ile bütün iddiaları aktardım. Mesele sadece Lübnan'da kurulacak olan ve ihalesi bile yapılan ABD üssüyle sınırlı değildi. Ortadoğu'da dönen yüz milyarlarca dolarlık kayıt dışı para trafiğiyle de bağlantılıydı. Irak'ın zenginliklerinin paylaşılmasıyla da.

Aynı dönemde, Türkiye Cumhurbaşkanı'nın Suriye ziyaretine açıkça tavır alan ABD Ankara Büyükelçisi Eric S. Edelman'ın, adeta bu ülkeyi tehdit etmesinin de bu olaylarla bağlantısı vardı. Edelman'ın da söz konusu suikastler bir şekilde bağlantılı olması hiç de yadırganacak bir durum değil. Patronu Cheney'di. Türkiye'de hiç sevilmeyen bu adam daha sonra apar topar gitmek zorunda kaldı. Ne yalan söyleyeyim; sevilmemesinde de, gitmesinde de payım olduğu için sevinçliyim. Biyografisinde kendisiyle ilgili yazımın yer almasından da gurur duyuyorum. O zamanlar Hürriyet gazetesinde ardı ardına aleyhimize haberler yayınlatan, bir muhafazakar gazeteye verdiği söyleşiyle bizi vuran, görüştüğü gazetecilerle üzerimizde baskı oluşturan bu adam, bölgemizdeki karanlık senaryoların kilit ismiydi. Ama bu, Türkiye'de bazılarının onu alkışlamasına engel olmuyordu.

Cheney'nin suikast timinin başındaki isim, General Stanley McCHrystal, şuan Afganistan'daki ABD birliklerinin başında! Bir zamanlar, tanıdığımız, adını bildiğimiz bir çok isme suikast düzenleyen "Ortak Özel Operasyonlar Birliği'ni yönetiyordu. Bu birlik şuan Pakistan'da!

Bir idam var! Sadece ben inanıyorum şimdilik. Suikastlerin ilki 11 Eylül saldırılarından bir kaç gün önce öldürülen Ahmet Şah Mesud'a yapıldı. Ben bunu "11 Eylül'ü haber veren suikast" olarak tanımladım. El kaide yaptı dendi. Aynı merkezler tarafından planlanmıştı. Bir gün ortaya çıkacaktır…

ABD'deki bu terör çetesi başarsaydı, BOP suikastleri bugün devam ediyor olacaktı. Türkiye'de bazı insanlar için bugün matem tutuyor olacaktık. Bu yazıya, BOP suikastlerine Türkiye'den de isimler katmak zorunda kalacaktık. Şükür başaramadılar!

İbrahim Karagül - Yeni Şafak
ibrahimkaragul@gmail.com

Toplam 6070 kez okundu.