Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Adnan Hocacılığı Sosyal Kanser olarak tanımlayan kişi Prof. Dr. Cevat Babuna. O yıllarca bu yapılanmanın içinde bulunan, tarikatın vakıflarında konferanslar veren, propaganda CD'lerinde açıklamalar yapan bir Bilim İnsanı. Bu insan Adnan Hoca'yı en iyi ve en yakından tanıyanlardan.

O diyor ki; "Adnan Oktar, gençlerin beyinlerini yıkayan bir sosyal kanser. 300 masum çocuğu kandırdı. Bizim, beş çocuğumuz Tuğba, Ceyda, Eda, Hüma, Oktar ve iki torunum onlarla. Ben buna sosyal kanser diyorum. Yakalanıyor, ensesine giriyor, kurtulması zor oluyor"

Bu öyle bir beyin yıkama ki oğlu babasına "Organ Kaçakçısı" annesine de "iffetsiz" dedirtebiliyor. Oğul Babuna demişti ki; “Babam Prof. Dr. Cevat Babuna bir organ kaçakçısıdır. Annemin gayri ahlaki ilişkileri var"

Baba Babuna şöyle diyor: “Kendisi (Adnan Hoca) bilmediğimiz bir usulle bu çocukların beyinlerini hakimiyeti altına alıyor. Onları robotlaştırıyor. Gazetede oğlumun resmini gördüm, robot olmuş. Bakışları bile donuklaşmış. Ben hem onun babası, hem de hocasıyım. Oğlum yıllar önce kansere yakalanmıştı. Hepimiz seferber olduk ve şükürler olsun daha sonra iyileşti. Ancak bu sefer de sosyal kansere yakalandı"

"Yüzü, mezardan çıkmış insanın yüzü gibi. Konuştukları insanın hafızasını almayan şeyler. Bana organ mafyası diyor, annesine ağzına alınmayacak şeyler söylüyor. Manen ve madden akla, hayale sığmayacak bir şey bu. Bir insana oğlu bunu nasıl yapar? Demek ki yaptırıyor. Bu yalnız Babuna ailesinin bir problemi değil. Etkisi altına aldığı çocukların hepsi seçkin ailelere mensup. Kendi oğlumuz tarafından elimiz kolumuz bağlı. Bir anne baba için ağır bir olay. Hiç kimsenin yaşamasını istemem. Ne diyeceksiniz ki oğlunuza! Dava mı açacaksınız! Hapse mi girsin! Susmayı tercih ediyoruz. Adnan Oktar, aileleleri perişan eden bir adam. Düşünün, bir beyin cerrahını ne hale getirdi! Şu an hastayım. 2 aydır kaslarım zayıfladı ve bu yüzden duruşmaya gidemedim"

Adnan Oktar'ın gençlerin zihinlerine bir çeşit hipnozla girdiğini ileri süren Baba Babuna, şunları da söylüyor:

"Adamın yaptığı iş, fizikle izah edilen bir iş değil. Tarihte benzer olaylar var, Rusya'daki Rasputin (insanları hipnoz yoluyla etkilediğine inanılan papaz) gibi. Oktar'ın grubuna girmeleriyle çocuklarımla ilişkim koptu. İyi tahsil görmüş çocuklarımıza, 'Rahat etsinler' diyerek maddi olanaklar sağladık. Çocukların neleri varsa adam sömürüyor." 

'Onun sözünden çıkmıyorlar'

"(Oğul) Oktar bir dolu laf söyledi. Adnan Hoca yaptırıyor, verdiği emirleri bunlar harfi harfine uyguluyorlar.

"Oradan kurtulan çocuklar tamemen eski hallerine dönüyorlar"

"Adama hayranlar. Kızım Ceydan, rahmetli eşinden kalan evi ve yazlık çiftliği ona bıraktı. Çocuklarıma bıraktığım Merter’deki han da Adnan Hoca’ya verilmiş.”

İlgili Haber Linkleri:

http://www.milliyet.com.tr/2006/10/15/yasam/ayas.html
http://www.haber3.com/haber.php?haber_id=167357
http://www.nethaber.com/NewsDetails.aspx?id=586

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Hürriyet yazarı Ayşe ARMAN’ın Anne ve Baba Babuna ile yaptığı söyleşi:

HER ŞEY 13 YIL ÖNCE BAŞLADI

Sorunlar ne zaman başladı?

- 13 yıl önce. Bizim dört numara Tuğba, Adnan Hocacılar diye tabir edilen insanlarla görüşmeye başladı. Başta ciddiye almadık. Geçici bir şey zannettik. Fakat sonra baktık ki, öyle değil. Durum ciddi. Önce gündüzleri birkaç saat kayboluyordu, sonra geceleri de gelmemeye başladı. Derken evi de terk etti, mürit oldu.

Diğer dört kardeş, nasıl tavır alıyordu?

- Oktar başta, Tuğba’nın tamamen saçmaladığını düşünüyordu. Hatta dalga geçiyordu. Diğerleri de fevkalade karşıydı, Tuğba’ya cephe aldılar. Ama Tuğba, zaman içinde hepsini Adnan Hoca’nın yanına götürdü.

Hepsini mi?

- Hepsini! Yıllar içinde 5 çocuğum, sonra da iki torunum onlara katıldı. Zincirleme oldu. Birbirlerine tesir ettiler. Toplu paranoya gibi. Hüma, ABD’de Georgetown’da okuyordu, kocasına çok aşıktı. Dört günlüğüne geldi. Sadece dört gün. Geliş o geliş. Tuğba, onu da Adnan Hoca’ya tanıştırdı. Dört gün içinde, o yanıp tutuştuğu kocasını boşayıverdi. Bitti. Bir daha Amerika’ya dönmedi. Herkes şaştı kaldı. Mani olamadık. Sonra Eda’yı aldılar. Bilgi Üniversitesi’nde okuyordu, en küçük kızımız. Okulu da bıraktırdılar...

Bu arada çocuklarınızı geri kazanmak için ne yapıyorsunuz?

- Elimizden ne geldiyse yaptık. Anlattık: "Bu kadar iyi eğitim aldınız, mesleğinizi yapmanız lazım, çalışmanız lazım, aile kurmanız lazım..." Yalvardık ama dinletemedik.

Ne diyorlardı?

- Ne diyecekler? Onlara göre İsa mesih, Adnan Oktar da mehdi. İkisi ele ele verip, bütün dünyaya hakim olacaklar. Çocuklarımız buna inandılar.

NEREDE YAŞADIKLARINI BİLE BİLMİYORUM

Bu çocuklar bunca yıldır nerede yaşıyor?

- Bilmiyorum.

Nasıl yani?

- Bilmiyorum işte. Soruyorum, "Tedbiren söyleyemeyiz!" diyorlar. Sadece 18 yaşındaki küçük torunumla oğlum Oktar, alt katımızda yaşıyorlar. Kızlarımın nerede yaşadığını 13 yıldır bilmiyorum.

Bari dört kız kardeş, birlikte mi yaşıyorlarmış?

- Hayır. Onlar için aile, kardeş ya da evlat önemli değil. Böyle kavramlar yok. Bir arada değiller, yabancılarla yaşıyorlar. 20 yaşındaki torunum bile annesiyle değil. Kendinden 15 yaş büyük bir adamla kalıyor.

Hiç mi hafiyelik yapmaya kalkmadınız? Çocuklarınızın peşine düşmediniz?

- Yaptık. Yapmaz mıyız? Hiçbir netice elde edemedik. Çünkü evler devamlı değişiyordu. Onlar lütfederse, görüşebiliyorduk. Yanlarında bir yabancıyla eve geliyorlardı.

Anlamadım...

- Kızlarımdan biri eve geliyor değil mi? Yanında tanımadığım iki kızla birlikte geliyor. Bu toplulukta hiçbir çocuk, annesi babasını yalnız başına göremez. Belli mi olur belki etki altında filan kalır. Yanında hep birileri olacak. Yemek masasına bile o yabancı birileriyle birlikte oturulur. Banyoya bile gitse yanındadırlar. Ve Adnan Oktar hakkında kötü bir laf etmeye kalkışırsanız, apar topar çocuklarınız evi terk eder. Zaten bu mahkeme yüzünden de, son altı aydır çocuklarımızla görüşmedik. Bize yaptıkları tehdit şu: "Bizi görmek istiyorsanız, Bilim Araştırma Vakfı ve Adnan Oktar hakkında, tek bir kötü söz etmeyeceksiniz. Edersiniz, bizi hayatınızın sonuna kadar unutmak zorunda kalırsınız..."

Peki oğlunuz alt katınızda oturuyor, onunla görüşebiliyor musunuz?

- Evet ama ilişkimiz çok resmi. Oğlumuza biz bakıyoruz. Beyin cerrahı olmasına rağmen çalışmıyor. "Muayenehane açalım, mesleğine geri dön" diyoruz, kabul etmiyor. Daha önemli vazifeleri varmış...

Neymiş onlar?

- Dünyanın her tarafında Adnan Oktar için konferanslar veriyor. Yaratılış ve evrim teorisini anlatıyor...

"Biz bakıyoruz" derken, harçlık mı veriyorsunuz?

- Yurtdışına giderken, hayır. Bulunduğu yer gönderiyor. Ama onun dışında, bütün ev ihtiyaçlarını, giyeceklerini, yemeğini, telefon paralarına kadar aklınıza gelen her şeyini biz karşılıyoruz.

Biraz tuhaf değil mi, oğlunuz 43 yaşında...

- Öyle söylemeyin. Oğlum, bir mucize eseri hayatta. Çok ağır hastalıktan kurtuldu. Tanrı onu bana bağışladı. Elimde değil...

Adnan Oktar, belli ki oğlunuzun alt katta oturmasına ses çıkarmıyor, kızlarınızdan ne istiyor?

- Bilmiyorum. Onları bizden mümkün olduğu kadar uzak tutmaya çalışıyor.

Peki torunlarınız gideli ne kadar oldu?

- Birkaç yıl. Onları da tek başlarına göremiyorum. Yatıya kalamıyorlar. Ziyarete geldiklerinde yanlarında hep birileri oluyor.

Torunlarınızın annesinin için rahat mı?

- Büyük kızım, iktisat profesörü ve milletvekili Tevfik Ertüzün’le evliydi. Damadım ve kızım, kardeşlerini kurtarabilmek için çok uğraştı. Olmadı. Başaramadılar. Sonra Tevfik, bence şaibeli bir araba kazasında rahmetli oldu. Kızım, iki oğluyla kalakaldı. Bize sığındı. Çok yumuşak, melek gibi bir kızdır. Bir de şimdi görün onu. Yüz çizgileri sertleşti, bambaşka biri haline geldi. Maalesef onu da içlerine aldılar, oğullarıyla birlikte. Ama bir gün kurtulacaklarına inanıyorum. Kendilerini sorgulayacaklar ve gerçeği bulacaklar. Bunu başaranlar var. Onlar gruptan çıkıyor. Evleniyorlar, iş kuruyorlar, hayata geri dönüyorlar...

Kurtulanlar, o dönemi nasıl tanımlıyorlar?

- "Kabus" diye, "Uyandım ama onlarca senem boşa gitti..." diye anlatıyorlar.

Peki siz nasıl açıklıyorsunuz bu durumu?

- Açıklayamıyorum. Bu çocuklar, benim bildiğim çocuklarım değil. Bambaşka bir karaktere büründüler. Sanki içleri boşaltılmış gibi. Gözleri donuk. Robot gibi.

Kendi yollarını, kendi iradeleriyle çizmiş olamazlar mı?

- Hayır, bence olamazlar. Tamamen bir beyin yıkama faaliyeti. Hipnoz mudur, metapsişik bir şey midir, çözebilmiş değilim.

Peki talep etsem benimle konuşurlar mı?

- Deli misiniz, tabii ki konuşurlar. Emin olun, karşınızda son derece düzgün, eğitimli, kibar ve zeki çocuklar görürsünüz. Şöyle diyeceklerdir: "Ne alakası var? Tabii ki kendi isteğimizle buradayız. Biz yaşını başına almış insanlarız, kendi kararlarımızı kendimiz verebiliriz!" Hatta daha da ileri gidip, anneleri babalarını olmayacak şeylerle suçlayacaklardır.

Peki dersem ki, aileniz neden sizi yalnız göremiyor, neden nerede yaşadığınızı bilmiyorlar. Ne cevap verecekler?

- "Yok efendim böyle bir şey!" diyecekler. "Annemizin, babamızın, ne yazık ki akli dengesi yerinde değil" bile diyebilirler.


Yarabbi diyorum bu bir korkulu rüya elbet uyanacağız.

Hálá çocuklarınızı kazanacağınızı söylüyorsunuz. Bunu nasıl yapacaksınız?

- İnşallah sonunda kazanacağız. Onlara tekrar kavuşacağım. Umuyorum. Elimizden geleni yapıyoruz. Kendilerini sorgulayacaklar. Akıllanacaklar. "Annemize babamıza ne yapıyoruz?" diyecekler.

Bu son olay üzerine diğer çocuklarınızla görüştünüz mü?

- Hayır, hiçbiriyle görüşmedim. Çünkü son zamanlarda, bizim, diğer ailelerle birleştiğimizi, bir araya geldiğimizi hissediyorlardı. Bir duvar gibi birlikteyiz artık ailelerle, bu yolda beraberiz. Ankara’ya gidişlerim oldu, bazı görüşmeler yaptım. Bazı şeyleri maalesef duyuyorlar. Son olarak kızlarım, "Böyle yaparsan, bizi kaybedersin" diye rest çektiler. Zaten altı aydır eve uğramıyorlardı. "Aleyhimize birtakım şeyler yapıyorsun, bunu duyduk. Mahkemeye çıkacakmışsın, Ankara’da bazı insanlarla görüşmüşsün. Ya vazgeç ya da bir daha bizi göremezsin." "Sizden çok memnunum" diye bir kağıt yazarsam beni affedeceklermiş...

Ne demek o?

- "BAV topluluğundan çok memnunum. Hiçbir şikayetim yoktur" diye bir kağıt imzalamamı istiyorlar.

Annelerin, babaların bir araya gelmesinden neden bu kadar rahatsızlar?

- Çünkü yeniden BAV’a ve Adnan Oktar’a karşı bir hareket başlıyor. Yıllarca kimseyi bize tanıştırmadılar. Evimize arkadaşlarını getirdiler, isimleri farklı söylediler. Hakiki soyadlarını asla söylemediler. Kimin kızı dersin, cevap vermez. Çünkü ailesiyle temasa geçmenden korkuyor. Ama işte sonunda aileler bir araya geldik.

Daha önce de aileler bir araya geldi bir sonuç alınamadı. Herkes şikayetlerini geri çekti...

- Doğru, orada bir hata yaptık. Daha doğrusu, hepimiz aldatıldık. "Adnan Oktar nişanlandı, artık evleniyor" dendi. "Çocuklar evlerine dönüyor. Bu adam, artık evlatlarımızı rahat bırakıyor. Bundan sonra hayat normale dönecek. Evlenecekler, iş hayatına atılacaklar." Madem öyle dedik, çocuklarımız ceza görmesinler diye dilekçelerimizi geri aldık. Ama bu sefer kararlıyız. Sonuna kadar gideceğiz. Nasıl bir derttir bu. Allah kimseye vermesin. Bazen, "Yarabbi" diyorum, "Bu bir korkulu rüya, elbet uyanacağız..."

O GÜN MAHKEMEDE O SÖZÜ SÖYLEYEN BENİM OĞLUM DEĞİLDİ, ROBOT GİBİ

43 yaşında beyin cerrahı oğlunuz, nasıl oldu da sizin için, "Bahçıvanın geri zekalı oğluna cinsel tacizde bulundu annem" diyebildi?

- Bunu söyleyen adamın, benim çocuğum Oktar’la hiçbir alakası yok. Oktar, ahlakı düzgün sevecen bir çocuktur. O gün mahkemede konuşan başka biriydi. Yandan gördüm. O yüzü tanımıyorum. Oğlum Oktar’ın yüzü değil. Benim de aklım almıyor. Onlara söyleneni yapıyorlar. Robot gibi. Koşulsuz itaat ediyorlar. Ama ben, beni assalar, vursalar ya da öldürseler, asla annem-babam hakkında böyle şeyler söylemem. Bu yüzden neler olduğunu açıklayamıyorum.

Ne hissettiniz?

- Şoke oldum. Kahroldum. Bir annenin yaşayabileceği en büyük acı. Atamazsın, satamazsın. Evladım o benim. O günden beri telefonlarımız susmuyor. Bütün Türkiye durumun vahametini gördü. Oğlum çok ağır bir hastalıktan kalktı. Bir mucize eseri, Allah onu bana bağışladı. Birilerinin sıkıştırmaları yüzünden strese girip hastalığı nüksederse, yemin ederim bunun hesabını sorarım...

"Bunlarda her tür numara var. Karşılarındaki insanı yıldırmak için her şeyi yapıyorlar. Bir Ebru Şimşek, bir de Fatih Altaylı yılmadı. Öyle insanlar ki, 300 tane dava açıyorlar. Uğraş uğraşabilirsen. Bir davayı burada kazanıyorsun, bir bakıyorsun, başka bir mahkemede başka bir iftiradan dava açılmış. Bunlarda yalancı şahit de bol. Yalan fevkalade mübah bir olay. İnsanları çocuklarıyla karşı karşıya getiriyorlar. Annesine karşı yalancı şahitlik yaptırıyorlar mesela. Kız çıkıyor diyor ki mesela, ’Annem gruptan para istedi sizin hakkınızda şikayetçi olmayayım diye, para verilmeyince benim nerede olduğumu bilmediği konusunda şikayette bulundu’. Hakim anneye bakıyor, annenin kolunda Louis Vuitton filan var bu arada, yani belli ki kadının paraya filan ihtiyacı yok, ’Ne diyorsunuz?’ diyor. Anne hakime bakıyor, ’Ne diyebilirim Hakim Bey, o benim kızım’ diyor."

ANNEYİ SEVMEK ALLAH’A ŞİRK KOŞMAKMIŞ

Peki sizi öyle ağlarken, perişan vaziyette görünce etkilenmiyorlar mı? Onların annesisiniz...

- Ah, ah. Anneye babaya şefkat göstermek, ilgi yapmak, onların felsefesine göre Allah’a şirk koşmak. Evladına da sevgi göstermeyeceksin. Kızım Ceyda mesela, özellikle oğullarından uzak duruyor. Nadiren de olsa görüştüğümüzde usulen öpüşüyorum çocuklarımla. Asla eskiden olduğu gibi gerçekten, samimi kucaklaşamıyoruz. Aramızda hep bir duvar var.

Hiç kendi kendinizi sorguladığınız oluyor mu? "Acaba, bir yerde hata mı yaptık?" diye...

- Sorgulamaz olur muyum? "Ne yaptık da, böyle oldu?" diyorum. Yedi çocuk birden. Neden böyle bir girdabın içinde girdiler? Kendime bakıyorum, sorun bende mi diye, suç bulamıyorum. Düşünüyorum da, yapabileceğim her şeyi yaptım. Zaten kocamın psikiyatr arkadaşları da bana, "Suçu kendinde arama, bu bir beyin yıkama faaliyeti" diyorlar.

Sizce çocuklarınızda manevi bir boşluk mu söz konusu acaba?

- Ne alakası var? Orada çocukları günde 14 saat çalıştırıyorlar. Rahat değiller ki. Manevi boşluk doldurma filan söz konusu değil ki. Bilgisayar başında, gece yarılarına kadar kitap yazıyorlar. Sohbet edecek zamanları bile yok.

Peki sizin için maddi bir kayıp da söz konusu mu?

- Çocuklarımı kaybetmişim, maddiyatın lafı mı olur? Ama maddi kayıp da var. Bırakın çocuklarımızın üzerine yaptığımız dükkanları, şunları bunları... Rahmetli damadımdan torunlarıma kalan mülkler, evler, çiftlikler, milletvekili maaşı bile gitti. Vakfa devredildi.

Nereden biliyorsunuz devredildiğini?

- Hiçbiri ortada yok. Sahipleri değişmiş.

Kaynak: Hürriyet Gazetesi

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam

Dün akşam objektif programında da bu konuşuldu. Oktar Babuna telefonla bağlandı.

Ailesinin Sabetayist olduğunu, kendisinin görünürde değil gerçekten müslüman olduğunu ve bu yüzden ailesiyle iplerinin koptuğunu söyledi.

Bu husus Soner Yalçın'ın Efendi 2 kitabında geçiyor. Doğru olsa bile herhalde bunu okuyunca çalınan minareye kılıf olabileceğini düşündüler.

Yine de bu gençlerin hepsinin İstanbullu zengin ailelerin çocukları olması ilginç.Amaç bu zenginliğin kullanılması herhalde.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Dostlar

Çocuklarımıza kuçuk yaslardan Kuranı anlamaları ve hayatlarının klavuzu yapmaları konusunda gereklı egıtımı verelım ve gercek dinle tanıştıralım yoksa bırılerı onları dın dıye şirkin kucağı tarıkat,cemaat ve nıhayetınde şirkin ve hatta o ana kuzusu yavruları canavara dönusturup anne babaya düşmanlığın kucağına iter.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Safbilgi,

Çok doğru. Ve gerçekten çok büyük bir sorumluluk var ebeveynlere düşen. Aslında çocuklara yönelik yayınlar olmalı, anne babaya yardımcı olması açısından.

İlk önce bizler bilgili ve hazırlıklı olmalıyız çocuğumuzun sorularına karşı. Daha okuma yazma bilmeden başlıyor soruları. O kadar önemli ki aslında daha o ilk sorulara verilecek yanıtlar. Ve daha sonra okuması için verebileceğimiz kitaplar.

Çocuklarımıza yönelik önerebileceğiniz kitaplar var mı, (Yaşar Nuri'ninkini biliyorum, ondan ayrı).

Ya da aramızda öğretmen, pedagog vs. olan, çocuk eğitiminden profesyonel olarak anlayan hanif arkadaşlarımız bu konularda neler önerebilirler ?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Çocuklarımıza yönelik önerebileceğiniz kitaplar var mı, (Yaşar Nuri'ninkini biliyorum, ondan ayrı).

Ya da aramızda öğretmen, pedagog vs. olan, çocuk eğitiminden profesyonel olarak anlayan hanif arkadaşlarımız bu konularda neler önerebilirler ?

Selam Barış

çok tesekkur ederım,HYPnın ılkokullara yönelık  bedava dağıtılan özellıklere çocuklara temel bılgıler ve Kuran okumaları,sadece onu klavuz almaları konusunda çalışması var onun dışında ben bılmıyorum,ama baska alımlerınde vardır mutlaka.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

 Selam dostlar,şu ayetler sizce Adnan hoca gibi kanserli kişileri anlatmıyor mu?:

    7/175- Onlara kendisine ayetlerimizi verdiğimiz kişinin haberini anlat. O, bundan sıyrılıp-uzaklaşmış, şeytan onu peşine takmıştı. O da sonunda azgınlardan olmuştu.

176- Eğer Biz dileseydik, onu bununla yükseltirdik. Ama o yere meyletti (veya yere saplandı), hevasına uydu. Onun durumu, üstüne varsan dilini sarkıtıp soluyan, kendi başına bıraksan dilini sarkıtıp soluyan köpeğin durumu gibidir. İşte ayetlerimizi yalanlayan topluluğun durumu böyledir. Artık gerçek haberi onlara aktar. Ki düşünsünler.

177- Ayetlerimizi yalanlayanlar ve yalnızca kendi nefislerine zulmedenlerin örneği ne kötüdür.