Son zamanlarda kendilerini müslüman olarak tanımlayan bazı kimseler tarafından en fazla en fazla çarpıtılmaya çalışılanlan ve İstismar edilen Kur’an kavramları arasında Resûl ve Nebi kavramları gelmektedir. Peygamberimiz Muhammed’den sonra Müslüman ve Mümin olmayı kendi nefisleri için yeterli görmeyen bazı kimseler özellikle kendileri için Mehdi veya Resûl unvanlarını yakıştırmakta ve o şekilde kendilerini tanıtmaktadırlar, Mehdilik Kur’an’da yer almayan boş bir iddia olduğundan bunu burada konu etmeyeceğim, Resûllük ise Kur’an kavramları arasında olduğundan Nebilik kavramıyla birlikte ele alıp Kur’an ölçüsüne göre tanımlamaya çalısacağım ve görülecektir ki, Peygamberimiz Muhammed’den Sonra dini tebliği bazında Resûllük iddia edenler çok derin bir sapma içerisinde oldukları gibi, Kur’an’da tanımlanan Nebiliğe bağlı Resûllük kavramından da çok uzaktırlar.

İrsal herhangi bir varlığı herhangi bir görevle bir yerden bir yere göndermek demektir, Resûl ise şahıs bazında bu irsal ile ilgili görevi yüklenen kimsedir. Yüklenilen görev dini tebliğ bazlı olabileceği gibi dini tebliğ bazlı olmayan bir görevde olabilir. İrsalin Allah tarafından yapılmış olması durumlarıyla ile ilgili olarak, Kur’an’dan mealen:

Yukarıdaki örneklerde görüldüğü gibi Allah tabiat kuvvetlerinden de irsalde bulunmaktadır. Meleklerin irsal edilmesi, Kur’an’dan mealen:

Allah tarafından irsal edilip Resûl olarak tanımlanan can alıcı görevliler, meleklerdir, Kur’an’dan mealen:

Görüldüğü gibi gerek İrsal gerek Resûllük Dini Tebliğle ilgili olmadan da Kur’an’da tanımlanmaktadır, bu tür görevlendirmeler tabii olarak kıyamete kadar sürecek olan olaylardır, bundan dolayıdır ki Resûllük olayı son bulmayarak kıyamete kadar sürüp gidecektir, Resûllük olayı son bulsaydı, örnegin: tabiat olayları duracağı gibi hiç kimsede ölmeyecekti. Bundan dolayıdır ki, Allah Kuran’da Nübüvvetin son bulduğunu bildirmesine rağmen Resûllüğün son bulduğunu bildirmemiştir. Kur’an’dan mealen:

İşte konunun hassas tarafı burasıdır, o zaman Nebilik ne demektir.

Nebe, haber demektir, Nebi ise Allah tarafından görevlendirilip gönderilen yani İrsal edilen şahsın, Vahiy yoluyla kendisine bildirilen Dini bilgileri başka bir ifadeyle dini haberleri tebliğ edip bizzat bildiren kimse demektir. Dolayısıyla her Nebi, Allah tarafından gönderilmiş olduğundan Resûldür, bu Risaletin içeriği dini vahiy ve bu dini vahyin tebliği olayıdır, bu dini vahiy bizzat Resûl tarafından birebir tebliğ edildiğinde, bu konumundan dolayı yani bire bir tebliğden dolayı Nebilik vasfını almaktadır, yoksa sırf Risaletten dolayı değil, bizzat kendisi tebliğ edemiyorsa getirdiği mesaj başkaları eliyle ulaştırılıyorsa bu durumda tebliğ edilenlere ulaşan mesaj yalnız Risâlet yoluyla ulaşiyor demektir, Risaleti ulaştıranlar Resûl vasfını kazanmaz, Resûllük vasfı her durumda yalnız Allah tarafından Resûl olarak görevlendirilen şahsa aittir. Bundan da anlaşilacağı gibi her Nebi aynı zamanda Resûldür fakat her Resûl Nebi değildir. Kur’an’a göre Peygamberimizin vefatıyla birlikte Nebilik son bulduğundan buna bağlı olarak, hiçbir kul Allah tarafından dini tebliğ göreviyle irsal edilmez, başka bir ifadeyle dini tebliğ bazlı Resûllükte son bulmuştur. Bunun aksine olarak bir kişi çikip ta ben Resûlüm, Allah tarafından dini tebliğ etmekle görevlendirildim demesi halinde bu şekilde dini tebliğ görevi Nübüvvet olduğundan, Nübüvvetin son bulduğunu bildiren ayeti inkar ettiği gibi, Allah, tarafından irsal edilmemiş olmasına rağmen Resûllük iddia etmekle de Allah adına yalan iftira etmektedir, Allah adına yalan iftira edenler ise Kur’an’da en zalim kimseler olarak tanımlanmışlardır, Kur’an’dan mealen:

Risalet görevi ve buna bağlı Nebilik görevi doğrudan ve açıktan Allah tarafından görevlendirilen şahsa bildirilmek suretiyle verilen görevlerdir, kişinin kendi nefsi için hayalinde oluşturduğu veya kendi şahsına yakıştırdığı görevler değildir. Nebilik göreviyle Allah tarafından irsal edilen başka bir ifadeyle Resûl olarak gönderilen şahsa bu görevi somut olarak bildirilir. Önemine binaen tekrar edecek olursam; Peygamberimizin vefatıyla birlikte Nebilik son bulduğundan Nebilik yüklenicisi Resûllükte kıyamete kadar son bulmuştur. Bunun dışında Resûllük iddia eden kimselere sen neyin Resûlüsün; hangi görevle irsal edildin diye sormak lazımdır, eğer dini tebliğle irsal edildim der ise iddia ettiği şey Nebilik olduğundan daha öncede belirttiğim gibi bu konudaki Kur’an ayetini inkar ettiği gibi, Allah’tan bir görev almamış olmasına rağmen, aksini iddia etmekle de bile bile Allah adına yalan söylemektedir.

Kûr’an’dan mealen:

Görüldüğü gibi Nebilikle birlikte Resûlün İrsal edilmesi olayında, Risaletle birlikte görev olarak Dini Vahyin tebliği vardır. Risalet başka bir ifadeyle Resûllük dini tebliğde Nebilikten bağımsız olamaz. Zira başlangıç hareket noktasında görevlendirilen şahıs bu iki görevi beraber taşır. Bizzat kendisi yüz yüze tebliğ yapıyorsa konumu Resûl nebi konumudur, Vefat etmiş ise veya Vefat etmemiş olmasına rağmen bizzat kendisi tebliğ yapamıyorsa Risâletinin içeriğinde getirdiği dini vahy başkaları eliyle ulaştırılıyorsa bu durumda yalnız Resûllük konumu söz konusudur kendisi dışında Risâlet görevini ulaştıranlar hiçbir şekilde Resûllük vasfını kazanmazlar bu vasıf Allah tarafından Açıktan açığa net bir şekilde görevlendirilen şahsa aittir. Peygamberimizden örnek verecek olursam Resûl-Nebi vasfının sahibi yalnız Peygamberimiz Muhammed’dir, Kendisinden başka, Dini tebliğ yapan kimseler, Sahabeler dahil olmak üzere bütün Müminler ve Müslümanlar kıyamete kadar ne Nebilik Nede Resûllük vasfını alamazlar, Zira her iki vasıf ancak Allah tarafından seçilen şahsa direkt olarak verilmekle elde edilir. Resûllük ve Nebilik bağlantısıyla ilgili olarak diğer Peygamberlerden örnekler verecek olursam, Kur’an’dan mealen:

 (Devam aşağıda)

Bilindiği gibi Peygamberimizden sonra Resûllük iddiasında bulunanlar Resûllüğü ve Nebiliği iki ayrı şahsiyetmiş gibi ortaya koymak suretiyle Nebilikten bağımsız olarak yalnız Resûllük iddiasında bulunmaktadırlar, bunu yaparken Resûllük kavramının içeriğini kendilerine benimsedikleri çesitli payelerle doldurmaktadırlar, halbuki Resûllük kavramını dini tebliğde dolduran tek şey ancak ve ancak Nebiliktir, dolayısıyla Resûllük iddialarına bağladıkları dini payelerin tamamı Nebilik iddiasından başka bir şey değildir. Bu iddiaları ise Kur’an’ın Nebiliğin son bulduğuyla ilgili (33/40) ayetini inkardır, herhangi bir Kur’an ayetini inkar ise İslam dinine göre küfürdür. Allah’ın Kur’an’da Peygamberlere hitabında, bazen yalnız Resûl bazen de yalnız Nebi diye hitap etmesi onların aynı zamanda hem Resûl hem de Nebi olmadıkları manasında değildir, zaten onların aynı zamanda hem Resûl hem de Nebi olduklarının Kur’an öğretisiyle bilinen bir durum olmasından dolayıdır. Dini Tebliğ olayında Resûllük ve Nebilik iki ayrı şahsiyet olsaydı bir şahısta birleşmezdi, halbuki Kur’an ayetlerinde her iki kavramın aynı şahısta birleştiğini görüyoruz, Kur’an’dan mealen:

- Kitap'ta İsmail'i de zikret. Çünkü o, va'dinde doğruydu ve Gönderilmiş gönderilmiş Resûl Nebi (Kene Resûlennebiyyen) idi. 19/54

Görüldüğü gibi Resûllük ve Nebilik bir şahısta birleşmektedir. Buna Rağmen Allah Din Tebliğ eden Nebileri yalnız Resûl olarak ta tanımlar, bu onların zaten Nebi olduklarının Kur’an’da tanımlanmış olmasından dolayıdır, Şöyle Ki, Kur’an’dan mealen:

Yukarıdaki ayet meallerinde bazen kelime olarak Nübüvvetten bahsedilmemesine rağmen İnsan bazında gönderilen Resûllerin Dini Vahyin tebliğiyle görevli şahıslar olmalarına dikkat edildiğinde bu görevin Nübüvvet olduğu açıkça anlaşılır.

Konunun kolay anlaşilması açısından benzetme yapacak olursam,Dini Tebliğ olayında Resûllük taşıyıcı bir kap gibidir, Nebilik ise taşıyıcı kabı dolduran görev ve bu görev doğrultusunda bu görevi alan kimse bizzat kendisi birebir tebliğde bulunuyorsa Resûl ve Nebidir. Kur’an’a göre Nebilik olayı Peygamberimiz Muhammed’in vefatıyla birlikte son bulduğundan, Peygamberimizden sonra hiç kimse müşahhas olarak dini tebliğle ilgili Resûllük iddiasında bulunamaz, bulunması halinde Nebilik iddia etmiş olmaktadır. Zira, Dini tebliğde Risaletin içeriği ancak Nebilikle dolar.

ÖRNEGIN: Peygamberimiz Muhammed Zamanında çagdas olarak yaşadığımızı düşünelim, peygamberimiz Allah tarafından kendisine verilen dini görevi bize birebir tebliğ ettiğinde Nebilik yapmaktadır, aynı zamanda dini tebliğ yapmak için Allah tarafından gönderilmiş olduğundan Resûldür. Bu konumda Resûl nebi kavramının manası açıktır. Vefat ettiğinde birebir tebliğ olayı olamayacağından Nebilik unvanı kendisi için yok olmamakla birlikte, güncel olarak müşahhas tebliğ olayı son bulduğundan bu açıdan Nebilik görevi biter, fakat getirdiği dini mesajın çesitli şekilde insanlara erişimi devam ettiğinden, Resûllüğü son bulmaz eriştiği herkes için devam eder. Diğer peygamberler içinde durum aynıdır, Resûllükleri eriştiği herkes için devam etmekle beraber Nebilik görevleri vefatlarıyla beraber son bulur. Hatta kendi çaglarinda bile, bire bir tebliğde bulanamadıkları kimselere getirdikleri dini mesaj başkaları tarafından ulaştırılıyorsa eriştirilen tebliğ Resûllük olayına bağlı bir tebliğdir, bundan dolayı bütün müslümanlar bütün Peygamberlerin risaletine iman etmeye davet edilir. Ancak bize göre Kur’an dışında gelen dini Vahiyler ya kaybolduğundan yada tahrif edilmiş olduğundan onlar adına ulaştırılan dini mesajların Kur’an tarafından tasdik edilmesi; doğrulanması, başka bir ifadeyle Kur’an’a uygun olması şartı vardır. Kur’an’dan mealen:

(Devamı aşağıda)

- Resûl, kendisine Rabbinden indirilene imân etti, mü'minler de hepsi de Allah Teâlâ'ya ve onun meleklerine, kitablarına ve Resûllerine imân etti. Biz Allah Teâlâ'nın Resûllerinden hiç birinin arasını ayırmayız - dediler. Ve biz dinledik, İtaat da ettik, mağfiretini dileriz. Ey Rabbimiz -diye niyâz ettiler-. 2/285

- O Yüce Allah, senin üzerine kitabı, kendisinden evvelki -kitapları- tasdik edici olarak hakkıyla indirdi, Tevrat ve İncil'i de indirmişti. 3/3

- Sana da Kitap'ı hak olarak indirdik. Kitap'tan onların elleri arasında bulunanı (kitapları) tasdikleyici ve onu denetleyip güvenilirliğini sağlayıcı olarak... O halde onlar arasında Allah'ın indirdiğiyle hükmet, Hak'tan sana gelenden uzaklaşip onların keyiflerine uyma. Sizden her biri için bir yol/şerîat ve bir yöntem belirledik. Allah dileseydi sizi elbette bir tek ümmet yapardı. Ama size vermiş olduklarıyla sizi imtihana çeksin diye öyle yapmamıştır. O halde hayırlarda yarışın. Tümünüzün dönüşü Allah'adır. O size, tartışmış olduğunuz şeylerin esasını bildirecektir. 5/48

Bu hususlar bütün müminler üzerine farzdır, eski devirlerde de inançta kapsam budur, örneğin herhangi bir peygambere inanan müminler o peygamberin dışında olan peygamberlerin peygamberliklerine inanacak ve o peygamberlere gelen vahye de bozulmamış vahyin ışığında inanacaklardır. Bu açıdan bakıldığında İslam dini bir bütündür, bütün peygamberlere iman olayı dinimizde esastır. Bu bütünlüğün bozulmaması o kadar önemlidir ki, Allah Nebileri ezelde toplayarak bu husus doğrultusunda onlardan misak almıştır. Dolayısıyla, Nebilerden alınan bu misaka uygun davranmak bütün Müslümanlara farzdır, Kur’an’dan mealen: