Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

DEVAMI :

( Mehmet Yaşar Soyalan- Kur'an Dışı Vahyin İmkansızlığı kitabından )

Kur'an evrende olan ve olacak her şeyin, sadece Allah'ın bilgisi dahilinde değil , O'nun yönlendirmesi ve müdahalesi sonucu olduğunu da hissettiren bir dil kullanıyor.Kur'an'da, Allah'ın otoritesinin her şeyin üzerinde olduğu ve bu otoritesini hiçbir şekilde bir başkasıyla paylaşmadığını görüyoruz. önceki sayfalarda ifade edidiği gibi, birinin iman etmesi veya küfrü seçmesi , bir yaprağın düşmesi , yağmurun yağması, güneşin doğması, yani olan ve olması muhtemel herşey, otoritesi gereği Allah'ın kararı sonucu gerçekleşmektedir. bu bağlamda, ilgili haberin açığa çıkmasının da, Allah'ın iradesi, otoritesi ve herşeyi kapsayıp kuşatmasının bir sonucu olarak ifade edidiğini görüyoruz.zaten olumlu-olumsuz herşey Allah'ın emri gereği gerçekleşmektedir.

yukarıda dile getirdiğimiz ifadeler, insanın yapıp ettiklerini ve sorumluluklarını ortadan kaldırmıyor.olan her şey doğal süreçte, yasalar çerçevesinde gerçekleşiyor. yasaları ortaya koyan, hayatı idame ettiren yegane otoritenin Allah olduğu vurgulanıyor. kullar ve canlı cansız bütün varlıklar, yapıp ettiklerini bu yasalar çerçevesinde gerçekleştiriyorlar. kullar bunu kendi tercihleri olarak, özgür iradeleriyle, diğerleri de kendi konumları ve özellikleri gereği yerine getiriyorlar / yapıyorlar.

Kur'an'da, insanın gaybinde / gıyabında gerçekleşen olaylar, özellikle de, Allah ile ilgili anlatımlar bu üslub içerisinde kullanılıyor.bu üslub, her şeyi sınırlı bir varlık olan insanoğluna, sanki özellikle hatırlatılıyor. bu üslubu Kur'an'ın birçok anlatımında görüyoruz. insana, sınırlı olduğu, gücünün her şeye yetmeyeceği, her şeyini Allah'a borçlu olduğu ; bu nedenle azmaması gerektiği sürekli olarak söyleniyor. yapılan her işi, özellikle her hayırlı işi Allah'a izafe etmek, yani hayır ve şer, her şeyin Allah'tan olduğunu bilmek, Kur'an'da güzel ve olması gereken bir tavır olarak tasvir ediliyor. iki kişi arasında konuşulan bir şey, üçüncü kişi tarafından öğrenilmişse, öğrenilme kaynağı kim ve ne olursa olsun, öncelikle açığa çıkarma işinin asıl sahibi Allah'tır. saygı açısından en uygun olanı, bu işi Allah'a izafe etmektir.sonra, '' şundan duydum '' demek ne kadar ahlaki olur.

bu bağlamda böyle bir konunun, niçin Kur'an'da yer aldığını da düşünmek gerekir. acaba bu Ayet sadece Rasül'ün Kur'an dışı vahy aldığını ispatlamak için gelmiştir? yoksa insanlar arasında , özellikle de eşler arasındaki sorunların ( eşler ve diğer insanlar arasındaki sorunların büyük bölümünün bu haber getirip götürmeden kaynaklandığını unutmayalım.) nasıl çözülmesi gerektiğine dair, Peygamber ailesi özelinde bir örnek mi sunulmaktadır? Rasül'ün ailesinin konu edilmesi örneği etkili ve kalıcı kılmak için olduğu gibi, Rasül'ün beşer yönüne vurgu yapmak için de olabilir.

her şeyin Allah'a izafe edilmesi, Kur'an'da çok sık karşılaştığımız bir anlatım yöntemidir ve Allah'a saygının bir gereğidir. yani bir şey açığa çıkmışsa / çıkarılmışsa o işin gerçek sahibi Allah'tır. bu nedenle bu anlatımda da bir saygı ifadesi olarak bunlar dile getirilmiştir. Ayetin devamı göz önünde bulundurulduğunda, bu ifadeyi pekiştirdiği görülür.eşinin bir Nebi, yani Allah'tan vahy alan bir Rasül olduğunu bilen bir zevce, Nebi'ye '' bunu sana kim haber verdi ? '' diye sorduğunda, Nebi'nin de '' Alim, Habir olan haber verdi '' şeklinde ifade etmesi, aynı anlatım tekniğinin, her şeyin Allah'a izafe edilmesinin ve aynı saygı üslubunun devamı olduğunun devamı olduğunu gösteriri. altını çizdiğimiz gibi, gerçekte her şeyin sahibi Allah'tır.ondan habersiz bir yaprak dahi kıpırdamaz. bu anlatım her şeyin ; olduğu gibi , bire-bir, yaratılmışları devreden çıkaracak, onların sorumluluklarını anlamsız kılacak şekilde, Allah tarafından yapıldığı, üretildiği anlamına gelmez. bu tür ifadeler sadece Allah'ın otoritesini, sınırsızlığını, insanın güçsüzlüğünü, gücünün sınırlı olduğunu vurgulamayı hedefler.

ayrıca şunu da bilmemiz gerekir ki, .........................

DEVAM EDECEK İNŞAALLAH

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

DEVAMI :

( Mehmet Yaşar Soyalan - Kur'an Dışı Vahyin İmkansızlığı kitabından ) :

ayrıca şunu da bilmemiz gerekir ki , sözünü ettiğimiz insanlar, sıradan insanlar değildir. Peygamberin eşleridir. bu eşler, eşlerinin, yani Peygamberin, Kur'an dışında Vahiy aldığını bilseler ( ki böyle bir Vahiy olsaydı daha öncede bir şekilde gerçekleşmiş olurdu. böylece eşlerinin  de bu Vahiyden haberleri olurdu.bunun ilk defa gerçekleşiyor olduğunu ifade etmek ciddiyet ile bağdaşmaz ; çünkü bu Medine döneminin son dönemlerinde cereyan etmiş bir olay olduğu gibi, önem açısından da olmazsa olmaz bir öneme sahip değildir. Peygamber Ailesinin yaşadığı ifk olayını hatırlarsak, eğer o olayla ilgili olarak bile Kur'an dışı Vahiy gelmemiş ise bu olayla ilgili olarak geldiğini söylemek abes kaçar ) '' Nebi'ye sana bunu kim haber verdi ? '' diye sormazlardı. bırakınız sormayı, Allah'ın Rasül'ünü mutlaka haberdar edeceğini bildikleri için, o sözü bir başkasına aktarmaya bile cesaret edemezlerdi. böyle bir şeye cesaret ettiklerine göre, bu durum onların böyle bir Vahiy'den haberleri olmadığını, yani böyle bir Vahyin hiç olmadığını da ortaya koymuş olur.

tekrar üslup konusuna, yani her şeyin Allah'a izafe edilmesine dönersek, bunun anlamlı bir örneğinin Al-i İmran Suresi 37.Ayetinde ifade edildiğini görüyoruz :

'' bunun üzerine Rabb'i , onu hoşnutlukla kabul buyurdu, onu güzel bir biçimde yetiştirdi ve Zekeriyya'nın himayesine verdi. Zekeriyya, onun yanına mihraba her girdikçe yeni bir yiyecek bulur ve : '' Ey Meryem, bu sana nereden ? ''  O'da '' Allah tarafından ( min indillehi ).derdi. şüphe yok ki, Allah dilediğine hesapsız rızık verir. derdi.'' ( 3/37)

bu ifadede Rızkın gerçek sahibinin Allah olduğu, asıl teşekkürün rızık getirmede aracı olan kişilere değil, Allah'a olması gerektiği vurgulanıyor.

ancak bu Ayet'de aynı mantığın uzantısı olarak geleneksel anlayış tarafından Hz.Meryem'in gökten gelen ilahi sofralar sayesinde karnını doyurduğu şeklinde algılanır. ancak yukarıda dile getirdiğimiz noktalar dışında , Ayetlerin başka noktalarının da göz ardı edildiği kanaatindeyiz. hem Tahri Suresindeki hem de Al-i İmran Suresindeki Ayette, kurgu ve vurgu aynıdır. şöyle ki ;

Al-i İmran Suresindeki 37. Ayette Zekeriyya Peygamber mabede girişinde : '' bu yemek sana nereden geldi ? '' diye soruyor. Meryem'de , '' Allah katından '' diye cevap veriyor.

aslında biz bu ve buna benzer ifadeleri, bugün de günlük hayatımızda çok sık kullanıyoruz. örneğin, ekonomik olarak sıkıştığımızda bir arkadaşımız vesile olur, sıkıntımız giderilir. '' kim yardım etti? '' diye sorulduğunda, ''Allah yardım etti '' diye cevap veririz. bu ifade, yardımın o kişiye direkt Allah tarafından yapıldığını ifade etmez. ancak bu yapılan yardım, '' Allah'ın Rızasını kazanmanın bir sonucu, yani Allah'ın emrinin bir tezahürü olduğu için yardım Allah'a izafe edilir.

aynı şey Tahrim Suresi'nin 3.Ayeti içinde geçerlidir. her şeyi bilen, her şeyi açığa çıkaran Allah olduğu için, en önemlisi de, '' hiçbir şeyin Allah'a gizli kalmıyacağını '' vurgulamak için, '' Alim ve Habir olan haber verdi.'' deniliyor. ayrıca, '' şu söyledi, bu söyledi, şuradan duydum, buradan duydum '' dememeyi ve tartışmanın dallanıp budaklanmasını da engeller.yukarıda ifade ettiğimiz gibi, bize günlük sorunlara nasıl yaklaşacağımız konusunda bir yöntem önerildiği de söylenebilir.

önemli bir ayrıntının daha altını çizmeliyiz : ...................

DEVAM EDECEK İNŞAALLAH

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

DEVAMI :

( Mehmet Yaşar Soyalan - Kur'an Dışı Vahyin İmkansızlığı Kitabından ) :

önemli bir ayrıntının daha altını çizmeliyiz. bu ayrıntı her iki Ayet için de geçerlidir. Ai İmran Suresindeki Ayet'te, Zekeriyya Peygamber, her seferinde yiyeceğin kaynağını soruyor. eğer gelen sofra, bizatihi Allah'ın gönderdiği sofra olsaydı, bir Nebi olarak Zekeriyya'nın bunu anlamaması MÜMKÜN MÜYDÜ? anlatılmak istenen, Meryem'in Allah'ın gözetiminde güzel bir bitki gibi yetiştirildiğidir. bir Peygamber olan Zekeriyya'nın, sofra gerçekten Allah'tan gelseydi onu anlamaması ve her seferinde sormasının ne anlamı olabilirdi? bir önemli ayrıntıda ; bu Ayetin , biz Müslümanlara hitap ediyor olmasıdır. Yani bu Ayet, Tevrat veya İncil'den değil, Kur'an'dan bir Ayet'tir.

Tahrim Suresi'nin 3. Ayetinde de bir Nebi eşi, bir Nebi'ye, '' bunu sana kim bildirdi? '' diye soruyor. buradan şunu açıkça anlıyoruz ki, Nebi'nin eşi/ eşleri, Nebi'nin Kur'an ile birlikte başka bir Vahy aldığından, Allah ile Kur'an dışında bir iletişim kurduğundan haberleri yok veya böyle bir şey akıllarının ucuna bile gelmiyor ki, '' bunu sana kim haber verdi? '' diye soruyorlar. Eğer Rasül'ün, bir şekilde Allah ile Kur'an dışında bir iletişimi olmuş olsaydı, Rasül'e böyle bir soru sorulabilir miydi? Allah'ın Rasülünün, Kur'an ile birlikte başka Vahiyle aldığından, Nebi'nin en yakınları olan eşlerinin bile haberi yoksa, diğer insanların veya bizlerin nasıl haberi olacaktır?

konuya tekrar dönecek olursak , ilgili ifadelerde, Kur'an ile birlikte başka Vahiylerden veya farklı iletişim kanallarından bahsedilmiyor ; sadece olan ve olacak olan her şeyin Allah'ın bilgisi ve gözetimi dahilinde olduğu, Allah'tan hiç bir şeyin gizli kalmasının mümkün olmadığı, hayatımızında bu gerçek göz önünde tutularak dizayn edilmesi gerektiği vurgulanıyor.

konunun daha iyi anlaşılması için şu Ayetleri örnek olarak verebiliriz :

'' her nerede olsanız olun, ölüm size yetişir, göklere yükselmiş burçlarda da olsanız. bununla beraber kendilerine bir güzellik erişti mi '' bu Allah'tandır '' diyorlar ; bir felaket dokundu mu '' bu sendendir '' diyorlar. DE Kİ : '' hepsi Allah'tandır! '' fakat niye bu adamlar söz anlamaya çalışmıyorlar? ( 4/ 78)

'' Ya'kub : '' sizi nefsiniz bir iş yapmaya sürükledi, artık bana güzelce sabır gerekir ; belki Allah hepsini birden bana getirecektir ; çünkü O bilendir, hakimdir '' dedi. ''( 12/ 83 )

Tahrim Suresi 1-6 ile ilgili alıntı bitti.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Bismillahirrahmanirrahim..

İnned dıne indellahil islam

- Doğrusu Allah katında din, İslâm'dır

Ellezıne yettebiuner rasulen nebiyyel ümmiyyellezı yecidune mektuben ındehüm fit tevrati vel incıli ye'müruhüm bil ma'rufi ve yenhahüm anil münkeri ve yühıllü lehümüt tayyibati ve yüharrimü aleyhimül habaise ve yedau anhüm ısrahüm vel ağlalelletı kanet aleyhim fellezıne amenu bihı ve azzeruhü ve nesaruhü vetteveun nurallezı ünzile meahu ülaike hümül müflihun

Onlar ki yanlarındaki Tevrat ve İncil’de vasıfları yazılı o ümmî Peygambere tâbi olurlar.O Peygamber ki kendilerine meşrû şeyleri emreder, kötülükleri yasaklar, kendilerine güzel ve hoş şeyleri mübah, murdar şeyleri ise haram kılar, üzerlerindeki ağırlıkları, sırtlarındaki zincirleri kaldırıp atar.Ona iman eden, onu destekleyen, ona yardımcı olan ve onunla beraber indirilen nûra tâbi olanlar var ya, işte felaha erenler onlardır.

Kul in küntüm tühıbbünellahe fettebiunı yuhbibkümüllahü ve yağfir leküm zünubeküm  vallahü ğafurur rahıym

  De ki, siz gerçekten Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve suçlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok esirgeyici ve bağışlayıcıdır.

Kul etıy'ullahe ver rasul fe in tevellev fe innellahe le yühıbbül kafirın

De ki, Allah'a ve Peygamber'e itaat edin! Eğer aksine giderlerse, şüphe yok ki Allah kâfirleri sevmez.

Ve inneke le'ala hulukın 'azıymin.-

Sen elbette yüce bir ahlak üzeresin.

Huvelleziy be'ase fiyl'ummiyyiyne resulen minhum yetlu 'aleyhim ayatihi ve yuzekkiyhim ve yu'allimuhumulkitabe velhıkmete ve inkanu min kablu lefiy dalalin mubiynin.

O'dur ki ümmiler içinde, kendilerinden olan ve onlara Allah'ın âyetlerini okuyan, onları temizleyen, onlara kitap ve hikmeti öğreten bir Peygamber gönderdi. Oysa onlar, önceden apaçık bir sapıklık içinde idiler.

Le kad mennellahü alel mü'minıne iz bease fıhim rasulem min enfüsihim yetlu aleyhim ayatihı ve yüzekkıhim ve yüallimühümül kitabe vel hıkmeh ve in kanu min kablü le fı dalalim mübın

Andolsun ki Allah, müminlere kendilerinden, onlara kendi âyetlerini okuyan, onları arındıran ve onlara kitab ve hikmeti öğreten bir Peygamber göndermekle büyük bir lütufta bulunmuştur. Oysa onlar, daha önce apaçık bir sapıklık içindeydiler.

Ya eyyühellezıne amenu etıy'ullahe ve etıy'ur rasule ve ülil emri minküm fe in tenaze'tüm fı şey'in fe rudduhü ilellahi ves rasuli in küntüm tü'minune billahi vel yevmil ahırv zalike hayruv ve ahsenü te'vıla

- Ey iman edenler! Allah'a itaat edin, Peygambere de itaat edin ve sizden olan emir sahibine de itaat edin. Eğer herhangi bir şeyde anlaşmazlığa düşerseniz; Allah'a ve ahiret gününe gerçekten inanıyorsanız, onu Allah ve Resulüne arz edin. Bu, daha iyidir ve sonuç bakımından da daha güzeldir.

Ve mey yütıılahe ver rasule fe ülaike meallezıne en'amellahü alehim minen nebiyyıne ves sıddıkıyne veş şühedai ves salihıyn ve hasüne ülaike rafıka

Kim Allah'a ve Peygambere itaat ederse işte onlar, Allah'ın kendilerine nimet verdiği peygamberlerle, sıddıklarla, şehidlerle, iyilerle birliktedir. Bunlar ne güzel arkadaştır!

 - Kim peygambere itaat ederse Allah'a itaat etmiş olur. Kim de yüz çevirirse, biz seni onlara bekçi olarak göndermedik. De ki, Allah'a ve Peygamber'e itaat edin! Eğer aksine giderlerse, şüphe yok ki Allah kâfirleri sevmez.

Kendilerine güven veya korku hususunda bir haber geldiğinde onu hemen yayıverirler. Halbuki onu peygambere ve aralarında yetkili kimselere götürselerdi, onlardan sonuç çıkarmaya gücü yetenler, onu anlarlardı. Allah'ın üzerinizdeki lütfu ve rahmeti olmasaydı, pek azınız hariç, şeytana uyardınız.

 Eğer Allah'ın sana lütuf ve merhameti olmasaydı, onlardan bir güruh seni sapıtmaya çalışırdı. Halbuki onlar, ancak kendi nefislerini saptırırlar, sana hiçbir zarar veremezler. Allah, sana Kitab (Kur'an)ı ve hikmeti indirmiş ve sana bilmediğin şeyleri öğretmiştir. Allah'ın sana olan lütfu büyüktür.

Kim kendisine doğru yol besbelli olduktan sonra Peygamber'e karşı çıkar, müminlerin yolundan başkasına uyup giderse onu döndüğü yolda bırakırız ve cehenneme sokarız. Orası ne kötü bir gidiş yeridir

Ey iman edenler! Allah'a, Peygamberine, Peygamberine indirdiği Kitab'a

Ey iman edenler! Allah'a itaat edin, Peygamber'e itaat edin ve amellerinizi boşa çıkarmayın.

 (Ey Resulüm!) Biz, sana bu kitabı (Kur'ânı) sırf hakkında ihtilafa düştükleri şeyi insanlara açıklaman için ve iman edecek topluma bir hidayet, bir rahmet olsun diye indirdik.

(Ey Resulüm!) Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle çağır! Ve onlarla en güzel şekilde mücadele et.

Ey Peygamber!) Sabret! Sabrın da ancak Allah'ın yardımı iledir. Onlardan dolayı üzülme! Kurdukları tuzaklardan telaş edip sıkıntıya düşme!

 Rabbim Resulunu teselli ederken kendi hazeyanlarını din edinenlere mi tabii olacağız onlara uyacağız  !! Haşa ve kella

Allah'ın ve Resulünün haram kıldığını haram tanımayan ve hak dini din edinmeyen

Yine onların içinde öyleleri vardır ki, Peygamber'i incitiyorlar ve "O her söyleneni dinleyen bir kulaktır." diyorlar. De ki; "Sizin için bir hayır kulağıdır. Allah'a inanır, müminlere inanır, ayrıca sizden iman edenlere de bir rahmettir". Allah'ın Resulünü incitenlere acıklı bir azap vardır.

 Bilmiyorlar mı ki, kim Allah'a ve Resulüne karşı gelirse, ona muhakkak ki içinde ebedi kalınacak cehennem ateşi vardır. İşte rüsvaylığın büyüğü de budur

Erkek ve kadın bütün müminler birbirlerinin dostları ve velileridirler. İyiliği emrederler, kötülükten vazgeçirirler, namazı kılarlar, zekâtı verirler, Allah'a ve Resulüne itaat ederler. İşte bunları Allah rahmetiyle yarlığayacaktır. Çünkü Allah azîzdir, hakîmdir.

Resulullah'ın emrine aykırı hareket etmek uygun olmadığı gibi, onun katlandığı zahmetlere öbürlerinin katlanmaya yanaşmamaları da yakışık almaz.

Bunlar bana yetiyor sen kendi vehmine dön yine ben itikatımda çok da eminim  hamdele   her daim Rabbime yürüyorum  alim olan odur o bilir fasıklara kafirlere meydanımız yok   ayetlerse ayetler siz 20. yy uyanıkları (!) kuruntunuz ancak kendinizedir bizim peygamberimiz de dinimiz de kitabımız da sizden uzak ve tahirdir tayyiptir ..

Andolsun size içinizden öyle bir peygamber geldi ki, gayet izzetli ve şereflidir. Sıkıntıya düşmeniz ona çok ağır gelir üstünüze titrer, müminlere gayet merhametli ve şefkatlidir

Mod.Notu : uygunsuz kelimeler editlenmiştir...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Birader yazmıştı :

bana tevbe süresinde bahsi geçen üç kişiden bahset kim bu üç kişi bunlar evrensel Kuran içinde ne geziyorlar ?

Söyle  de bilelim birader Esbabı Nuzulsuz hadi bakayim..!

Selam Birader,

Tahrim Suresi 1-6 ile ilgili sorduğun sorunun cevabını çok değerli Sayın Mehmet Yaşar Soyalan'ın : '' Kur'an Dışı Vahyin İmkansızlığı '' adlı kitabından iyice anlayıp ,  genişçe kavrayabilmen için tam 13 sayfa yazmış bulunuyorum. lütfen bunlarda bana yetmez demeyin artık. VE lütfen niyetinizi güzelleştirip , konuyu anlamaya gayret edin artık...

gelelim Tövbe Suresi ile ilgili sorduğun soruya (savaştan geri kalan üç kişi konusu ) :

demek ki , dediğine göre Esbab-ı Nüzul'u bilmezsek , bu Ayetlerin anlamını bilmiyecekmişiz öyle mi?

peki, o halde bize bu rivayetler olmazsa idi bu Ayetleri anlıyamazdık diye İDDİA ettiğin Esbab-ı Nüzuluna bir bakalım o halde ::

( gerçekten İDDİA ettiğin gibi, Esbab-ı Nüzul olmadan Ayetleri anlayamıyacakmışız MI ? GÖRELİM BAKALIM :

önce ilgili Ayetler ve sonra da Esbab- Nüzüllarını görelim hemen :

9 Tövbe 117-119 :

şimdi de bu Ayetlerin Esbab-ı Nüzuluna bir bakalım :

Ka'b b.Malik der ki:

'' Bedir gazası müstesna olmak üzere , Tebük gazasına kadar, yaptığı hiç bir gazada , Hz. Peygamber (s.a.v.)'den geri kalmamıştım. Tebük gazvesi Hz.Peygamber ( s.a.v.)'in yaptığı son gaza idi. o zaman Hz.Peygamber ( s.a.v.) sefere çıkılmasını emretmişti. Ka'b b. Malik hadisi uzun olarak anlattıktan sonra şöyle dedi:

- Allah  le kad tebellehü alen nebiyyi .. ayetlerini, innallahe tevvaburrahim  lafzı celiline kadar inzal buyurarak , bizi af ettiğini bildirdi.

yine, Allah :

'' Ye eyyuhellezine emenuttakullahe ve kuvnu meas sadıkin '' Ayet-i Kerimesini bizim hakkımızda inzal buyurmuştur.

Buhari Sahih, K.el-Cihad, 7, K. el-Meğazi, 3, 79 ,K. et-Tefsir, Tevbe Suresi, 18-19 ; Müslim , Sahih , K.el-Cihad, 7, Tirmizi ,Sünen, K. et-Tefsir, Tevbe Suresi

bu rivayetin alındığı kitap :

SAHABE VE MÜFESSİRLERE GÖRE

ESBAB-I NÜZUL

Te'lif : Abdülfettah EL-KADİ

Tercüme : Doç.Dr.Salih AKDEMİR

Fecr Yayınevi  Hacıbayram / ANKARA      1986

NOT : bu rivayet başka yerlerde daha da geniş ve ayrıntılı bir şekilde anlatılmaktadır.

ey Birader ?

el- insaf ve  el- iz'an !...

şimdi bu kadar açık Ayetlerin şu yukarıdaki Esbab-ı Nüzulunuza ne ihtiyacı var söyler misin? Ayetlerde bahis edilen konu son derece açık iken, neden '' bu rivayetler olmazsa ben bu Ayetleri anlayamam '' şeklinde özetlenebilecek olan ''bilinçaltındaki  bu görüşüne teslim oluyorsun? tabiki bu durumda Ayetleri anlaman güçleşecektir...

bu Ayetler de, Yüce Allah :

1- Tövbe nin önemi,

2- Yüce Rabb'imizin şefkat ve Merhametle davranması,

3- güçlük saatinde ona uyan Muhacir ve Ensar'ı affetmesi,

4- savaştan geri kalanların bile hatalarını anlayıp tövbe ettiklerinde Yüce Allah tarafından bu tövbelerinin kabul buyrulacağı,

5- Yüce Rabb'imizin mağfiret dilemeye muvaffak kıldıktan sonra kulların tövbesini uygun bulup, kabul buyurması,

6- Yüce Allah'tan yine kendisine sığınmaktan başka çare olmadığının vurgulanması,

7- doğruluğun ve doğru bir şekilde davranmanın öneminin açıklanması, böyle davrananların tövbesinin kabul edileceği.

8- Kur'an'ın evrensel , zaman ve mekan tanımayan, tüm zamanları kapsayan , her zaman güncel bakışa sahip,  çağlarüstü  özelliğinden dolayı bu olayda konuda geçen  3 kişinin nüfus cüzdan bilgilerinin bizim için hiç bir şey ifade etmiyeceği...

EVET , bu ve benzeri sonuçlar, bu Ayetlerden , objektif bakabilenler için açıkça ortaya çıkmıyor mu? / açıkça anlaşılmıyor mu? O üç kişinin kimler olduğu ve nüfus cüzdanı bilgileri o kadar ÖNEMLİMİ Kİ illaki ve billaki o üç kişi için ,'' hadi bakayım söyleyin '' '' kim bu üç kişi ? '' diye sorabiliyorsun. lütfen olayda bize verilmek istenen mesaja bakın siz... sen Yüce Allah'ın bize açıkça anlattığı olaydaki mesajlara ve espriye bakacağına , kafanı istila eden rivayetlerin etkisiyle Ayetlerden gereksiz ve anlamsız şeyler İSTİYORSUN / BEKLİYORSUN... ve rivayette sözü edilen O üç kişinin özel isimlerini Ayetlerde bulamadığın için de bu sefer '' işte bakın bu Esbab-ı Nüzul olmasaydı biz bu Ayetleri anlıyamazdık ve o üç kişiyi tanıyamazdık '' gafletine ve dalaletine düşebiliyorsun... eğer konunun kendisi ve bu konudan alınacak dersler senin için önemli ise işte Ayetler de konu açıkça anlatılmış... bu olaydan alınması gereken ilahi dersler ortaya konmuş/ açıklanmış. YOK EĞER senin iddia ettiğin gibi '' o üç kişi nin nüfus cüzdanı bilgileri senin için daha önemli ise şunu bilmeni isterim ki, demek ki, Yüce Allah'ın yanında ( bu Ayet'lerden çıkaracağımız ilahi dersler bakımından)  o kişilerin nüfus bilgileri önemli değilmişki Kur'an'a özel isimlerini almamış... oldu mu güzel kardeşim...

Selametle

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam,

Bu yazımda kısmet olursa “Müceddid” takma isimli kişinin 27. Sayfada bana haksızca yöneltmiş olduğu suçlama ve iftiralarını cevaplandırarak, kimin yalancı ve fitneci olduğunu takdirlerinize sunacağım. Şöyle ki: Rivayeti Tam almadığımı söylemesi, Rivayeti aldığım sayfalar, aşağıya kopyalanmıştır, bahsettiği rivayet alıntıladığım 21. sayfanın sonunda bulunmaktadır, Rivayetin tamamını alıntı yaptığım açıkça görülebilir.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

yaşadığı ve meramını tam olarak ifade etmekten aciz olduğu belli, kullandığı “Kuranın evrensel mesajına madem ters düşüyor bu süre ters arkadaş” ifadesi dikişsiz bir ifadedir, madem ifadesiyle doğal olarak Kur’an’a ters düşen şeyden ne kastettiği anlaşilmamaktadır. Ben yinede bu ifadelerini dikkate almayarak, özel olarak konu ettiği Tahrim ve Tövbe süresindeki hususlara değinmeye çalisacagim, Kur’an’ın tek başina İslam dini için Kaynak ve Rehber kitap olduğunu anlatmaktır, Şöyle ki, Kur’an’dan mealen:

Mealde görüldüğü gibi, 9 Tövbe 118 de, gerçek tövbenin özellikleri anlatılmakta olup, burada şahısların kim olduklarının konuyla bir ilgisi yoktur. Kuran’dan mealen:

“Neyi haram kılıyor peygamber ?” diye sormaktadır. Ayette konu edilen peygamberin neyi kendisine haram ettiği değil başkalarının beğenisini almak için aslen helal olan bir şeyi kendisine haram kılmasıdır, bu tür haramlar genelde yeminle tahakkuk eden haramlaştırmalardır, Allah böyle bir şeyin yanlış olduğunu kendisine bildirmekte ve bu durumlardan diretmeyip vazgeçmeyi farz bir husus olarak olarak bildirmektedir. Kuran’dan mealen:

Çogu meallerde, 66/2 nin

Olarak meallendirilmesi yanlıştır, zira ifade asıl metinde “kad faradallahu leküm” şeklinde olduğundan bunun manası kesin olarak, Allah size bu hususu farz kıldı manasındadır. Allah Kuran’da peygamberi boş yere konu etmez Onun Şahsında bize örneklendirmek için konu eder, almamız gereken ders başkalarını memnun etmek için helal olan bir şeyi kendimize haram etmememizdir, bu ise geniş kapsamlı bir husustur, Peygamberin neyi kendisine haram ettiği belirtilseydi konu o özel haramlandırmaya odaklanıp dar kapsamlı olacaktı, ayette ise anlatılmak istenen bu değildir. Bu tür durumlara ilgili olarak, örnegin: Bir kimse kumaş satan akrabalarını memnun etmek için, hayatı boyunca onlardan başkasından kumaş almayacağı konusunda yemin edebilir, veya Seyahat firması çalistiran arkadaşlarını memnun etmek için onların firmasından başka bir firmayla seyahat etmeyeceği konusunda yemin edebilir, veya bilindiği gibi dinimizde bir erkeğin dört eşe kadar bayanlarla evlenmesine ruhsat verilmiştir, örnegin: iki beyan eşle evli olan bir erkek eşlerinin rızasını almak için hayatı boyunca onlardan başkasıyla evlenmeyeceği konusunda yemin edebilir. 66 Tahrim 1-2 de vurgulanan bu gibi durumlardır. Yoksa 66 Tahrim 1-2 ile ilgili olarak uydurulan tutarsız nüzul sebebiyle ilgili değildir, nüzul sebebi olarak peygamberin kendisine bal şerbetini yasakladığından bahsedilmektedir, iddia edilen konumda Peygamber bal şerbeti değil de başka bir şerbet içse bunun eşlerini üzen veya memnun eden bir yönü olmaz, uydurdukları nüzul sebebi mantığı olmayan bir tutarsızlık içermektedir. Kuran’ı Kuran’dan değil de nüzul sebebi gibi başka şeylerden ögrenmeye kalkışanlar mantıken bir kafa karışıklığı içerisinde olan kimselerdir, zira her ayet bir kere inmiştir, bir ayet hakkında birden fazla nüzul sebebi olmasının veya böyle bir şeye inanmanın başka bir izahı yoktur, böyle bir şeyi akıllarına nasıl sığdırıyorlar, bu hayret edilecek bir durumdur, bir nüzûl sebebi kitabında yer alan şu ifadeler ilginçtir:

“Bu rivayetlerin hepsinden anlaşilacağı üzere, bu âyetlerin nüzûlu için bir çok sebep mevcuttur. Daha önce de bir çok kere belirttiğimiz gibi, âyet yada âyetlerin nüzûl sebeplerinin birden fazla olmasında bir engel söz konusu değildir. (Alıntı: Sahabe ve Müfessirlere Göre Esbâb-ı Nüzul, Te’lif Abdulfetteh EL-KÂDİ Sayfa 402 Fecr Yayınevi 1986 baskısı.)”

Devamı sonraki sayfada)

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Demi ya, böyle bir saçmalığa inananlar olduktan sonra ne mahzuru olabilir ki, Allah’ın gazabını, uydurma nüzûl sebepleri uyduranların üzerlerine çekmekten başka, Bu tür saçmalıklarla İslam dinini kendilerine oyuncak yapanların uzaktan, yakından İslam diniyle, inanç bazında bir ilgileri olamaz, amaçları herhangi bir hakikate varmak olmayıp, İslam dininde kargaşa çıkarmaya çalışmaktır. Kendilerinin en önde gelen hadis bağlıları olduklarını söylerler, fakat en önde gelen hadis inkarcıları olduklarını göz ardı ederler veya görmezler, şöyle ki, Kütub-i Sitteye bağlılığını ifade eden kimseler, Şia’nın hadislerini ret ettiklerini veya Vehhabilerin din olarak uyguladıkları Ahmed İbn-i Hambelin Müsnet’teki rivayetlerini ret ettiklerini veya önemsemediklerini göz önünde bulundurmazlar, bu husus her mezhep için geçerli olan bir inanç şeklidir, her mezhep ancak kendi hadis külliyatına çagirmakta ve kendi inandıklarına inanmayanları ret etmekte onları inkarcılıkla suçlamaktadır. Kuran dışında oluşan bütün bu oluşumlar, İslam dinine karşi oluşturulan veya oluşturulmaya çalisilan kargaşa ve inanç ayrılığının ana nedenidir, Kuran’ı dinimiz için yeterli gören ve ona Allah kelamı olarak İman etmiş olan bizler, Allah’ın Kuran’da bize teklif ettiği bütün hususlar da Kuran’ı nefsimiz üzerine geçerli kabul ediyoruz ve böylece iman ediyoruz, hadislere inanıp öylece iman ettiğinizi söyleyen sizler, bir övgü ve bilgi vesilesi kabul ettiğiniz aslında insana hakaret içeren ve sizce tümüyle geçerli hadis kitaplarında yer alan hadisleri kendi nefsiniz üzerine geçerli kabul ediyormuşsunuz, bu tür rivayetlerden bir kaç tanesini bu sayfaya yazsam kendi nefsiniz üzerine de geçerli olduğunu ve uygulanabilir olduğunu herkese karşi açıkça söylemeyi kabul eder missiniz, yoksa sizler kendi nefsinize layık görmediklerinizi başkalarına layık gören ve İnsanları çagirdiginiz şeylerden ilk önce kaçan kimseler misiniz. Yada İslam diniyle hiçbir inanç bağı olmayan, amaçları İslam dinine saldırmak suretiyle ortalığı asırlardan beri karıştırmaya çalisan kimseler misiniz, aksi takdirde, İslam’daki Allah tanımına İman ettiğini söyleyip, İndirdiği Kuran’a iman etmeyip ona karşi mücadele yürütenlerin dini kötü manada çok ilginç. Dünyada çeliskilere tahammülü olmayan en köklü oluşum dindir, zira çeliski saçmalıktır, güvence vermekten yoksundur, dünyada dini inancını çeliskiler üzerine inşa eden kimselerin ahirette karşilaşacakları netice kötü sürprizlerdir, başka bir ifadeyle cehennemdir. Din gününün, başka bir ifadeyle ahirette ki hesap gününün diğer bir adı “Teğabün” günüdür, bunun manası yanılgı günü demektir, yüklendikleri çeliskilere rağmen Allah’ın rahmetini bekleyenler o gün yanıldıklarını çok acı şekilde göreceklerdir. Kuran’dan mealen: