Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

ayette geçen "güzel bir bitki gibi yetiştirdi" cümlesindeki bitki bende bir merak uyandırdı.Allahcc hiçbirkelimeyi boşuna seçmez.Elimde imkan olmadığı için Arapça araştıramıyorum.

Hz.Yusuf'un gömleğiyle babasının gözlerinin görmesi bilimsel bir açıklama barındırıyor ki bilimin olaylarını yaratan Allahtır.Hz.Meryem'in doğurmasında farklı bir durum olabilir.Ama çift cinsiyetli olabilirliği içime sinmedi.

İslamın bilimden ayrı düşünenenler onun en büyük düşmanlarıdırlar.Dini yaklaşmak ayrı bilimsel yaklaşmak ayrı sözüne karşıyım.bu söz kasıtlı ve gerçekleri engellemeye yönelik bir amaç barındırıyor.dinin içinde bilim de vardır.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

her devirin anlayışarı farklı farklıdır.Hz.Musa zamanında büyücülük revaçta olduğu için Hz.Musa büyücülükle mantık geliştiren insanlara olağanüstü olaylarla doğru yolu gösterdi(ki onunki büyünün ötesinde başka birşeydi)

Hz.Yusuf zamanında müneccimlik ve rüya ilimleri revaçtaydı.Hz.Yusuf'un tebliği de rüya çevresinde gerçekleşti.

Hz.İsa zamanında tıp revaçtaydı.Hz.İsa da tıpsal olaylarla tebliğini sürdürdü.

Zamanımızda ise bilimsellik revaçtadır.ve biz de dinimizi bilimsellik çerçevesinde algılamalıyız(metafizik olaylar,melekler,yaratılış destanları vs hariç)

Bilim Allahın yarattığını anlamaya çalışmaktır.H.Meryem'in doğuruşunu da bilim çerçevesinde anlamaya çalışmak da abes olmaz.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

"Bilim Allahın yarattığını anlamaya çalışmaktır.H.Meryem'in doğuruşunu da bilim çerçevesinde anlamaya çalışmak da abes olmaz."

O halde neden bir türlü şu "bilimsel" açıklama gelmiyor?Şayet böyle giderse "Bilim kutsal bir inektir" sözü doğruluk kazanacak!

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

snoby'in yazısında araştırmanın henüz yapılmadığı söyleniyor ulusoy.

hem neden bilim ya da diğer anlamıyla araştırma sana bu kadar acayip geliyor?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Olaya hep şöyle baktık.Adem yoktan var edildi o halde İsa'da onun gibi yoktan var edildi.şeklinde.Birde tersten bakalım.İsa'nın doğumu tamamen doğal ise(mucize burada Allah'ın Meryem'i kısırlıktan kurtaran bilgiyi göndermesidir)Adem'de demekki onun gibi doğal yollarla meydana gelmiş olabilir.O halde ol emri şu şekilde değerlendirilebilinir.Allah evreni var ederken öyle programlıyor ve öyle dizayn ediyorki tabiat canlılığın devamını sağlıyor ve devam ettiriyor.Yani ''ol'' emri bir hokus pokus değil,herşeyin daha en başda bir ölçü ile ve programla dizaynıdır.Burda sakın söylediğim yanlış anlaşılmasın sanki ateistler gibi evren tesadüfle oluştu demiyorum.Onu Rabbimiz var etti,dizayn etti,programladı,belirlenen saatte canlılık oluştu ,tekamül ilerledi ,İnsan topraktan(maddeden) belirlenen şekle ulaştı ve en sonunda ona Allah'dan bir ruh üflenerek(Vahiyle gelen İlahi bilgi)en sonunda Adem yani Adam vasfında düşünebilen akledebilen insan meydana geldi.Bizler Adem'i ilk insan gibi düşünüyoruz.O düşünebilen akledebilen yaptıklarının sorumluluğunu alacak olan ilk insandı.Çünkü Rabbi ona sorumluluk yüklemiş ona bilgisinden bir parça vermişti.Yani ''ol''emrinin içinde fizik kanunlarıda girer,genetik bilimide,yerçekimideve Adem'e verilen bilgi ve akletme beceriside...Hepsi daha en başdan Rabbimiz tafafından programlanarak yaratılmıştır.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Şimdide biraz Hristiyan teolojisinden bahsedelim.Hristiyan Teolojinde İsa'nın son akşam yemeği çok önemli bir yer tutar.Okuyanlar meseleyi Dan Brown'ın DaVinci Code(DaVinci Şifresi) kitabındanda iyi bilirler.Peki bu mesele İslam'a göre önemlimidir.Şu anda değildir ve eminim çoğu müslümanda böyle bir olayı duymamıştır bile belki.Ama önemli olmalıdır hemde çok önemli olmalıdır.Neden derseniz bugün Kuran'da bu olay bir sureye bile isim vermişdir.Maide yani Ziyafet/Sofra Suresi bu olaydan adını almaktadır.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sebebi şunlardır.

1-Rabbimiz herşeyi bir ölçü ve ilime bağlı olarak yarattığını,dünyada değer verilecek en önemli şeyin bilim ve akılcılık olduğuna işaret etmiştir.

2-Bu Kuran'ın hakkı içeren ve Allah katından geldiğini(biz şüphesiz hep buna inandık) ispatlayan,inanmayanlara ispat,inananlara mutmain olmaları için bir mucizedir.

3-En önemlisi elbette Kilise ve museviliğin sonunu getirecek bir bilgi olmasıdır.Rabbimiz inancı saptıranlarla mücadele etmemiz için bize Kuran'la yardım ediyor hemde ilmen ispatlanacak bir konuda.Şimdi düşünün Kuran'ın kılavuzluğu ile bunu ilim ispatlarsa Kilise'nin durumu ne olur?Kabul etmez nasıl olsa demeyin.Onlarında içinde iman etmiş,hakka şahit ruhbanlar var.Belkide en umutsuz olduğumuz,bu iş olmaz dediğimiz zaman tıpkı Medine'lilerin peygamberimizi davet ettikleri gibi umulmadık bir olay yaşayacağız.Rabbimize güvenelim.Rabbimiz bize kesinlikle hakkı ortaya çıkarmada yardım edecektir.

Maide Suresi

82. Şu tartışılmaz bir gerçektir ki, insanların iman edenlere en şiddetli düşmanlık duyanlarını, Yahudilerle şirke batanlar bulursun. Şu da tartışılmaz bir gerçektir ki, insanların iman edenlere sevgide en yakın olanlarını "biz Hıristiyanlarız" diyenler bulursun. Bu böyledir. Çünkü o Hıristiyanlar içinde derin araştırmalar yapan keşişler, kendini Allah'a adamış rahipler vardır. Ve onlar, kibre sapmazlar.

83. Resule indirileni dinlediklerinde farkına vardıkları gerçekten dolayı gözlerinin yaşla dolup taştığını görürsün. Şöyle derler: "Ey Rabbimiz, iman ettik. Artık bizi de gerçeğin tanıklarıyla birlikte kaydet."

84. "Rabbimizin bizi barışseverler arasına koymasını umup dururken, Allah'a ve Hak'tan bize gelene neden inanmayacakmışız?"

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

   Tahrim Suresi 12.Ve meryemebte 'imranelletiy ahsanet ferceha fenefahna fiyhi min ruhina ve saddekat bikelimati rabbiha ve kutubihi ve kanet minelkanitiyne.

  12.Bir de Imranın kızı Meryemi ki ırzını pek sağlam korudu, fakat biz ona ruhumuzdan nefh ettik, hem rabbının kelimâtını ve kitablarını tasdık etmişti, hem «kanitîn»den idi

Elmalılı Tefsiri

12. bir de İmrân'ın kızı Meryem'i dahi Allah iman edenler için bir örnek vermiştir. O kız ki, ırzını sağlam korumuştu, iffetini iyi muhafaza etmiş, yakasını ve eteğini kale gibi sağlam tutup kimseye açmamıştı. Hatta Meryem Sûresi'nde geçtiği gibi Cebrail kendisine göründüğü vakit bile "Senden, çok esirgeyen Allah'a sığınırım..." (Meryem, 19/18) diye korunmuştu. "Ey Meryem! Hakikaten sen çok garip bir iş yapmışsın." "Ey Harun'un kızkardeşi! Senin baban kötü bir adam değildi; annen de iffetsiz değildi." (Meryem, 19/ 27,28) diye iftira etmek isteyenlerin zannettikleri gibi töhmetli değil, eteği sağlam, temiz bir kızdı. Fakat biz ona ruhumuzdan üfürmüştük.

   Bir cesedden değil, doğrudan doğruya ruhtan, yani "kün" emriyle yaratılmış yüksek ve temiz bir hayat başlangıcı ve kuvvet olması hasebiyle Allah'a isnadından dolayı şereflendirilen ve ilâhî bir emir olan mukaddes ruhtan, Cibril'den bir kelime üfürülür gibi ona İsa (a.s), Allah tarafından üfürülmüştü. Bu âyetin muhtevası bize şu fikri vermektedir:

    Demek ki bir erkeğin sulbünde (belinde) meni hücresi, bir kadının rahminde yumurtalık hücresi nasıl yaratılıyorsa, bakire Meryem'in rahminde ikisi de öyle bir Rabbâni emirle yaratılıvermişti. Buna göre Meryem o üfürülme anında hem dişi hem erkek özelliğini toplayan fevkalade bir seçimle, "Seni tertemiz yarattı ve seni bütün dünya kadınlarına tercih etti." (Al-i İmrân, 3/42) buyurulduğu gibi âlemin kadınlarında görülmemiş bir üstünlükle seçilerek, dıştan bir aşılamaya muhtaç olmaksızın kendine görünen ruhun (Cebrail'in) üfürmesinden gebe kalmıştı. Bu âyette Meryem'in hem kadın hem erkek vasfıyla tasvir edilmesi bize bu mânâyı anlatan bir delil gibi görünmüştür. Bu âyetin Enbiya Sûresi'nde geçen benzeri "Irzını iffetle korumuş olanı an! Biz, ona ruhumuzdan üfledik; onu ve oğlunu, bütün âlem için bir ibret kıldık." (Enbiya, 21/91) buyurulmuştu.

   Oradaki zamirlerin hepsi müennes olduğundan zamirinin de semâî (işitmeye bağlı) müennes olan "ferc" kelimesine gönderilme ihtimali olmakla beraber diğer zamirlerden ayrılmaması için Meryem'in kendisine gönderilmişti. Halbuki burada müzekker zamiriyle buyurulmuş ve bu suretle diğer zamirlerden ayrılmış olmakla, dönüş yeri itibarıyla elbette dikkati çekmektedir. Doğrusu, sözkonusu zâmirin ferce gönderilerek Enbiya Sûresi, 21/91. âyette bulunan فِيهَا'yı tefsir etmiş olmasıdır. Daha önce de sözü edildiği gibi maddesi, esasen lugatte açmak ve ayırmak mânâsına konulmuş olmakla (ferc) kelimesi mastar olduğu zaman gam ve kederi açmak mânâsına geldiği gibi isim olduğu zaman da şakk ve fürce gibi iki şey arasındaki açıklık mânâsına olarak herhangi bir yarığa, yırtığa, çatlağa ve aralığa denilir. Ve açıklık anlamıyla bilhassa insanın bacakları arası demek olan apış arası mânâsında hakikattır. Sonra bununla gerek erkek ve gerek dişinin avret mahalli olan uzvundan kinaye yapılır. Ve bu kinaye dişininkinde asıl anlamıyla beraber bulunduğundan dolayı daha fazla yaygın olarak kullanılmıştır. İnsanın çift olan organlarının isimleri Arapça'da semaî müennes olduğundan bu kelimenin de uzuv mânâsına gelmesi durumunda göz, kulak, el ve ayak gibi müennes olması gerekip dişi zamiri gönderilir. Diğerlerinde ise, iki şey arasındaki açıklık mânâsı düşüncesiyle müennesliği de müzekkerliği de caizdir. Kur'ân'ın edebî üstünlüğü bu bilgi lafızlarını hep kinaye olarak zikreder.

     İşte Enbiyâ Sûresi'nin 91. âyetinde burada eklinde bir müennes bir de müzekker olarak ifade edilmesi, her iki zamirin merciinin ferc olduğunu gösterdiği gibi bundan maksadın bilinen uzuv değil, kinaye veya başka bir mânânın olduğu da anlatılmış demektir. Onun için bu hususta İbnü Abbas'tan nakledilen tefsirde, "Cebrail gömleğin yakası içine üfledi." denilmekle bu üfürmenin aşağıdan değil, yukarıdan olduğu ifade edilmiştir.

  Üfürme tabir edilmesi de ruhun yayılmasıyla gebeliğin kabarmasından kinayedir. Kısacası hem Rabbinin kelimelerini ve kitaplarını tasdik etti. Kitaplar, peygamberlere indirilmiş bütün kitaplardır. Kelimeler de, onlarda ifade edilen ve Allah'ın her şeye kadir olduğunu "O'nun işi bir şey yaratmak istediği vakit, sadece "ol" demektir ve o şey derhal oluverir." (Yâsin, 36/82) âyetinde de belirtildiği gibi, dilediğini yaratıcı olduğunu anlatan olağanüstü olaylar ve mucizelerle ilgili vahiy haberleridir ki, Meryem onlara inanmış olduğu gibi bu şekilde İsa'ya gebe kalarak kendisi de onlardan bir kısmına fiilen muhatab olup o haberleri doğru çıkarmıştı. Ve kânitinden, yani itaate, namaz ve ibadete devam eden itaatkârlardandı. "Kânitin" cem'i müzekker sîgası olmakla, Meryem "kânet"in altında "hiye" zâmiri ile müennes (dişi) olarak ifade edilirken, erkek olan "kânit"lerden sayılarak, aynı zamanda hem dişi hem erkek vasfını biraraya toplayıcı bir halde gösterilmiştir. Nitekim Al-i İmrân'da "Rabbine ibadet et: Secdeye kapan, eğilenlerle beraber sen de eğil." (Al-i İmrân, 3/43) âyetinde de bu mânâ vardır.

Müfessirler bunu iki şekilde yorumlamışlardır. Birisi, mescidde namaz ve itaat hizmetine devam eden erkekler arasında ve o gruptan sayılmış olmasıdır. Diğeri de öyle kendilerini ibadete verenler sülâlesinden gelmiş bulunmasıdır. Mamafih her iki yorum da kendisinde iki şerefin toplanmasını ifadeden uzak olmadığı cihetle biz, burada arzettiğimiz mânâya bir işaret bulunduğunu da görüyoruz. En iyisini Allah bilir.