Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

       Efrayim

       Selam dostlar...

       'Ezan mucizesi' penceresinde,abdest konusu dahil birçok konuya değinilmiş ama 'Sela' yok. Tevrat'ın bir çok yerinde yer alan ama Kuran-ı Kerim'de yer almayan Sela, Namazımıza kadar sirayet etmiştir.

       Dostların, ezan konusuna yoğunlaşması gerekirken,farklı konularla bu pencereyi doldurduklarını görüyoruz.Herhalde ,pencereyi başlatan kutuphaneci'nin muradı 'abdest' gibi farklı konuların bu pencereye taşınması olmasa gerek.

       Sevgi ile,

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

      Efrayim

      Sevgili kutuphaneci

       Peygamberimizin içtihat etmesinin meşruluğudur.
O zekat, miras, temizlik, yenilmeyen hayvanlar, kadınların halleri gbi birçok konuda içtihat etmiştir. Tarihi kaynaklarda sabittir. Demişsiniz...

      Peygamberimizin, yenilmeyen hayvanlarla ilgili içtihadını bize bildiriverinde, öğreniverelim ve size ömür boyu dua edelim.

       Sevgi ile,

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Hadislere göre dinde haram helal koyma yetkisini kendinde gören alimlerin, dini ne hale getirdiğine bakalım. Bunların hepsi alim ama nedense bir türlü orta yolu bulamamışlar (Kur’an da belirtilen haramlar dışında tabi).

Yazı diyanet işleri başkanlığı web sayfasından alıntıdır. Dini sorulara cevap olarak hazırlanmış. Yazının tamamı için;

http://sorusor.diyanet.gov.tr/fmi/xsl/fetva/y_dokumcevap.xsl ?-db=FetvaVT&-lay=wfkweb&-recid=918&-find =

Allah, Kur’an’da yenmesi helal ve haram olan etler ile ilgili bilgileri bize vermiştir. Bu bilgiler ışığında; domuz eti, Allah’tan başkası adına kesilen hayvanların etleri, dinî usulde kesilmemiş veya kendiliğinden ölmüş hayvanın etinin haram olduğu görülmektedir. Bunun dışında kalanlar ise helaldir diyebiliriz. Burada hükmü koyan Allah’tır.

İlgili yazıdan alıntı;

….İslâm bilginleri, belirtilen amaç ve ilkeler ışığında ictihad ederek hangi hayvanların etinin helâl ve haram olduğunu ya tek tek veya gruplandırarak belirlemeye çalışmışlardır. Bu belirlemelerde, bazı hadislerin sahih kabul edilip edilmemesi veya farklı yorumlanmasının yanı sıra, mahallî âdet ve damak zevkinin, ilkeyi somut olay-lara uygulamadaki değerlendirme farklılıklarının, hatta aynı hayvanın değişik yerlerde çeşitli isimlerle anıl-makta oluşunun etkili olduğu bir gerçektir. Öte yandan, yeryüzündeki bütün hayvan cinslerinin ismen fıkıh eserlerinde anılmış olmasının beklenemeyeceği de açıktır. Bu sebeple de fıkıh kültüründe eti yenen ve yenmeyen hayvanlar konusunda zengin bir bilgi birikimine ve birbirinden oldukça farklı görüş ve temayüllere rastlanır…..

…c) Yukarıda sayılan grupların dışında kalan hayvanların etlerinin yenmesinin dinî hükmü fakihler arasında tartışmalıdır. Bazı hayvanlar fakihlerin ittifaka yakın derecede büyük çoğunluğu tarafından haram veya helâl sayılırken bazı hayvanlarda görüşlerin dengeli şekilde dağıldığı görülür…

….Mâlikî bilginlerin bir kısmına göre aslan, kaplan gibi yırtıcı hayvanların etlerini yemek helâldir, bir kısmına göre haram olmamakla beraber mekruhtur. Mâlikî mez-hebinde meşhur görüşe göre şahin, kartal gibi yırtıcı kuşların ve pislikle beslenen kuşların yenmesi de mekruhtur. Bu âlimler Kur’an’da sadece domuzun haram kılınmış olmasından, âyetteki genel iznin hadisle sınırlanamayacağı noktasından hareket etmişlerdir.

Eti yenen hayvanların tesbitinde çerçeveyi en dar tutanların Hanefîler, en geniş tutanların ise Mâlikîler olduğu söylenebilirse de bu çerçeve içinde pek çok görüş farklılıkları bulunmaktadır. Bazı hayvanların saldırganlık özelliği, avını tutma ve yeme şekli ile tabiatı iti-bariyle iğrenç sayılıp sayılmaması hususunda farklı de-ğerlendirmeler bulunduğu için etlerinin hükmü hakkında da ihtilâf edilmiştir. Meselâ tilki, Hanefîler’den Ebû Yûsuf ve Muhammed’e, Şâfiîler’e, -bir rivayette- Hanbelîler’e ve bazı Mâlikîler’e göre helâl sayılmıştır. Yine bu değerlendirmeler çerçevesinde olmak üzere, ayı Hanefî ve Şâfiîler’e göre haram, Mâlikî ve Hanbelîler’e göre helâl, zürafa Şâfiîler’de mutemet görüşe göre ha-ram, diğer üç mezhepte helâl kabul edilmiştir. Kezâ ta-vus kuşu ve papağan Şâfiî mezhebinde haram, diğer üç mezhepte helâl, kirpi Hanefî ve Hanbelîler’de haram, Şâfiî ve Mâlikîler’de helâl sayılmıştır.

Bu çerçeve dahilinde pek çok detay ve görüş farklılığı bulunmaktadır. Hanefîler’e göre yukarıda sayılanlar dışında yenmesi câiz görülmeyen belli başlı hayvanlar şunlardır: Çakal, sincap, samur, sansar, sırtlan, keler, gelincik, çaylak, kuzgun, baykuş, atmaca, kaplumbağa, köstebek, kertenkele, salyangoz ve her türlü haşerat.

Hakkında hadis bulunması veya bir hadis ile ilgi kurulması dolayısıyla yenmesinin câiz olup olmadığına dair farklı görüş belirtilen hayvanlar da vardır. Bunların başlıcaları şunlardır:

Tavşan eti, dört Sünnî mezhebe göre helâl olmakla birlikte, bazı sahâbe ve tâbiîn bilginleri ile müctehid imamlardan İbn Ebû Leylâ’ya göre tahrîmen mekruhtur.

At eti, dört mezhepte genel kabul gören görüşe göre helâldir; Ebû Hanîfe’ye göre ise tahrîmen mekruhtur. Hanefî literatüründen zâhirü’r-rivâye eserlerinde “mek-ruh”, Hasan b. Ziyâd rivayetinde “haram” nitelemesi geçmekte ise de, asıl belirtilmek istenen husus bunu yeme-nin helâl olmadığıdır. İmâmeyn ise (Ebû Yûsuf ve Muham-med) at eti yemeyi mekruh saymamışlardır. Fakat bazı Ha-nefî bilginlerin görüşü doğrultusunda olmak üzere Hanefî mezhebinde tenzîhen mekruh görüşü yaygındır. Mâlikî mez-hebi içinde de at eti yemeyi haram görenler ve tenzîhen mekruh sayanlar vardır.

Evcil eşek eti konusunda dört mezhepçe genellikle kabul edilen hüküm, ehlî merkeplerin etinin haram olduğu yönündedir. Mâlikî bilginlerin bir kısmı bunu tenzîhen mekruh saymış, bazı sahâbîlerden ve Hanefî bilgin Bişr el-Merisî’den ehlî eşek etinin helâl olduğu görüşü nak-ledilmiştir.

Katır ve benzerlerinin etine gelince, iki ayrı türden hayvanın birleşmesi ile meydana gelen hayvanın konusunda üç durum söz konusudur: a) Her iki tür, eti helâl olanlardan ise, bunlardan meydana gelen hayvanın eti de helâldir. b) Her iki tür, eti haram olanlardan ise, bunlardan meydana gelen hayvanın eti de haramdır. c) Biri eti helâl olanlardan diğeri haram olanlardan ise, Hanefî ve Mâlikîler’e göre hükümde ananın türü esas alınır; Şâfiî ve Hanbelîler’e göre helâl olmayan taraf esas alınır. Buna göre dört mezhepte de anası eşek olan katırın haram olduğu görüşü yaygındır. Anası at ise, Ebû Hanîfe’ye göre mekruhtur; Ebû Yûsuf ve Muhammed’e göre mekruh değildir. Ayrıca, anasının at veya eşek olması hususunda ayırım gözetmeden başka delillere dayanarak katır etinin mekruh olduğunu savunan bir görüş de var-dır.

Balık türleri bütün mezheplere göre helâldir, bo-ğazlama işlemine de gerek yoktur. Şu var ki, Hanefîler’e göre kendiliğinden ölmüş ve su üzerine çıkmış balıklar yenmez. Hanefîler’in bu görüşü sağlık açısından ihtiyatı tercih etmiş olmalarından kaynaklanır. Fakat suyun çok sıcak veya soğuk olmasından, buzlar arasına sıkışmaktan, su içine hapsedilmekten ve suyun çekilmesinden ötürü ölen balıklar kendiliğinden ölmüş sayılmaz, yenebilir. Yine, balık avlamak üzere suya balık otu atıldığında balıklar ele geçirilmeden ölse ve onların bu yüzden öl-düğü bilinse, kezâ kılıç balığı gibi büyük balıklar av-landığında sudan çıkmadan başına sert bir cisim vurula-rak öldürülse, yenebilir.

Balık türü dışında kalan (midye, kurbağa, yengeç gibi) su hayvanlarını yemek Hanefîler’e göre helâl değildir. Diğer üç mezhebe göre ise, sadece suda yaşayan her türlü hayvan -kendiliğinden ölmüş bile olsa yenebilir, helâldir. Şâfiî mezhebinde, Hanefîler’in paralelin-de bir görüş ile su hayvanlarından eti yenen kara hayvanlarına benzeyenleri helâl, eti yenmeyen kara hayvanlarına benzeyenleri haram sayan bir görüş de vardır.

Hanefîler Mâide sûresinin 3. âyetinde geçen “meyte” lafzını mutlak şekilde yorumlamışlar, ayrıca balık dışındaki türleri “habâis” (iğrenç şeyler) kapsamında kabul etmişlerdir. Fakihlerin çoğunluğu Mâide sûresinin 96. âyetindeki “deniz avı” ifadesinin umumunu (kapsamlı oluşunu) esas almışlar ve ayrıca Hz. Peygamber’in “Denizin suyu temiz, ölüsü helâldir” (Ebû Dâvûd, “Tahâret”, 41; Tirmizî, “Tahâret”, 52) anlamındaki hadisine dayanmışlardır.

Hem karada hem suda yaşayan kurbağa, kaplumbağa, yengeç, yılan, timsah gibi hayvanlar hakkında üç görüş vardır: Hanefîler’e ve Şâfiîler’e göre bunları yemek helâl değildir. Mâlikîler’e göre bu tür hayvanlar yenebilir, helâldir. Hanbelîler’e göre timsah, kurbağa ve yılanın yenmesi helâl değildir, diğerleri yenebilir. Ancak bun-lardan, akıcı kanı olan (kaplumbağa, su aygırı gibi) hay-vanlar için boğazlama işlemi gerekir, akıcı kanı olma-yanlar için boğazlama da gerekmez. Yengecin akıcı kanı olmamakla beraber mezhepte yaygın görüş, herhangi bir yerini keserek boğazlama yerine geçecek bir işlemin (tezkiye) yapılması gerektiği yönündedir. Ahmed b. Hanbel’den ise tezkiye gerekmediği rivayet edilmiştir.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Ezan ile ilgili birçok rivayet var. Acaba hangisi doğru?

Bu hadise göre, ezanı bulan Bilal, Hz. Muhammed’in emri üzere kalkıyor ve namazı ilan ediyor. Yani ezan okuyor.

Bu hadiste ezanı Bilal’e Hz. Muhammed öğretiyor.

Bu hadiste ise Abdullah İbnu Zeyd el-Ensari’ye rüyasında öğretiliyor.

Bu hadisin ise ravisi bile belli değil.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

kutupaneci Yazdı: Bir ayetle bir hükme varmadan önce bu konuda Hz. Peygamberin bir içtihadı var mı bakılır. Bu içtihat ta çoğunluğun icması nedir o değerlendirilir. Tüm bunlar Allah a ortak koşma olsaydı bunu en başta ashabı kiram yapıyor olurdu ki bu da akla ziyan bir yakıştırma olur. Şimdi asıl cevaplanması gereken soruyu (ezan) atlayarak ve neye delil gösterdiğiniz anlaşılmayan iddalarla gerçeğin üzerini örtemezsiniz. Ayeti kerimelerin böyle manasız laflara delil gösterilmesi yanlıştır. Söyleyin her kes duysun; ezan var mı? Var. kim dine soktu? Hz. Muhammed. Kuranda olmayanı nasıl dine sokar? Çünkü Allah ın elçisi olarak Allah ın verdiği izinle. Ezanı inkar eden İslam dinine kafirlerin yapamadığı kötülüğü yapmaya çalışır. Zira kafirler dahi ezanı susturmak için çok uğraştıkları halde başaramıyorlar. siz de başaramayacaksınız.

Yahudiler daha Hz. Musa yanlarından ayrılır ayrılmaz altından öküze tapmaya başlamadılar mı? Hristiyanlar, Hz. İsa ölür ölmez onun mesajını değiştirmediler mi? Rivayetlerle din olmaz olursa böyle her kafadan ses çıkar.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Yahudilerin altin okuzu nerde peki simdi ?

Nasil bir zihniyet ki, musa aralarindan ayrilinca direkt okuze tapiyorlar, hemde kendi elleriyle yaptiklari okuze. Peki bu altindan okuz nasil boguruyordu ? Harun niye engel olmadi ?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sayın Apom,

İsrail bayrağını taktığına göre sen de onlardansın.

Kur'an'a bakarsan öküze nasıl taptıklarını, nasıl böğürdüğünü, Harun'un neden engel olmadığını ve öküzün nerede olduğunu görürsün.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Taha 80.	(Allah şöyle dedi:) “Ey İsrailoğulları! Sizi düşmanınızdan kurtardık, size Tûr’un sağ yanını vadettik ve size kudret helvası ile bıldırcın indirdik.”

81.	“Size rızık olarak verdiğimiz şeylerin temiz ve helal olanlarından yiyin. Bu konuda aşırı da gitmeyin, yoksa üzerinize gazabım iner. Gazabım da kimin üzerine inerse o muhakkak helak olmuş demektir.”

82.	“Şüphe yok ki ben, tövbe edip inanan ve salih ameller işleyen, sonra da doğru yol üzere devam eden kimse için son derece affediciyim.”

83.	(Mûsâ Tûr’a varınca): “Seni, acele ile kavminden uzaklaştıran nedir, ey Mûsâ?” (dedik.)7

84.	Mûsâ şöyle dedi: “Onlar, işte onlar hemen arkamdalar. Rabbim! Sen hoşnut olasın diye, acele ederek sana geldim.”

85.	Allah, “Şüphesiz, biz senden sonra halkını sınadık; Sâmirî onları saptırdı” dedi.

86.	Bunun üzerine Mûsâ öfke dolu ve üzgün bir halde halkına döndü. “Ey kavmim! Rabbiniz size güzel bir vaadde bulunmadı mı? (Ayrılışımdan sonra) çok zaman mı geçti, yoksa üzerinize Rabbinizden bir gazap inmesini mi istediniz de bana verdiğiniz söze uymadınız (ve buzağıya taptınız)?” dedi.

88.	Böylece (Samirî) onlar için böğürmesi olan bir buzağı heykeli ortaya çıkardı. (Samirî ve adamları) “Bu sizin de ilahınızdır, Mûsâ’nın da ilahıdır. Öyle iken Mûsâ, (İlahını burada) unuttu (da onu Tûr’da aramaya gitti)” dediler.8

89.	Onlar bu heykelin, sözlerine karşılık vermediğini, kendilerinden hiçbir zararı uzaklaştıramayacağını ve onlara hiçbir fayda sağlayamayacağını görmezler mi?

90.	Andolsun, Hârûn onlara daha önce şöyle demişti: “Ey kavmim! Siz bununla yalnızca imtihan edildiniz. Doğrusu sizin Rabbiniz ancak Rahmân’dır. Öyleyse bana uyun ve emrime itaat edin.”

91.	Onlar da, “Mûsâ bize dönünceye kadar buzağıya ibadet etmeye devam edeceğiz” dediler.

92,93.	Mûsâ: (Tûr’dan dönünce) şöyle dedi: “Ey Hârûn! Saptıklarını gördüğün zaman bana uymana ne engel oldu? Yoksa emrime karşı mı geldin?”

94.	Hârûn: “Ey anam oğlu! Saçımı sakalımı çekme. Şüphesiz ben, İsrailoğullarının arasını açtın, sözüme uymadın demenden korktum” dedi.

95.	Mûsâ, “Ya senin derdin neydi ey Samirî?” dedi.

96.	Samirî şöyle dedi: “Ben onların görmediği şeyi gördüm. Elçinin izinden bir avuç avuçladım da onu attım. Böyle yapmayı bana nefsim güzel gösterdi.”

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sayin Atakan,

Bu altindan ökuz/buzagi nasil bögürüyor ? Teknoloji okadar ileri mi ?

Harun peygamberlikte Musa'ya yardimci olarak secilmedi mi, ozaman neden engel olmadi, yapmayin demedi ? Yoksa, harun da mi tapindi o buzagiya ?

Musa kendisi mi Tur'a gidiyor, Tanri mi cagiriyor ? Neden Tanri ile konusmasi icin mekan degistirmek zorunda ?

Onlardan olmamin bir sakincasi mi var ?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sayın Apom yahudi olmanın benim açımdan bir sakıncası yok. Eğer yahudiysen sorularının cevabı Tevrat'ta var eğer müslümansan Kur'an'a bak. Öküzün nasıl böğürdüğü çok mu önemli. Ben orada değildim ama tahminimce yapılan heykelin üzerinde delikler açarak yapmış olabilirler mesela. Bunu yapmak teknoloji gerektirmez.