Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Bir soruya 14 eylül 2006 tarihli VATAN gazetesinde Süleyman Ateş’in verdiği cevaba aklım yatmadı. Çünkü soru, işçi hakları konusundaydı; Ateş ise köle haklarından söz ediyor.

Yani Kuran müfessiri Ateş’e göre ellerinizin altındaki (köleler) demek olan ma meleket eyman üküm köşe yazarı Ateş’e göre (emrinizin) altındaki işçiler olup çıkmış...

İşçi, köle midir?

Benim bildiğim, köle insanın kulu demek. Allah’ın dininde insana mı kul olunur, Allah’a mı? Fatiha suresinde Allah niçin "İyyaken a’budü ve iyyaken ‘estaıyn" yani "Allah’ım! Biz yalnızca Sana kulluk ederiz!" dememizi istiyor?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam tesliman,

24:31’deki "ma meleket eyman ühünne"nin tesettür dininde ellerinin altındaki (köleler) diye algılanmasına itirazıma cevaben dediniz ki:

O ellerinin altındakiler için de yine 'abd'..hizmetçi ..tabirini kullanan değil mi?

Bundan benim anladığım, siz Allah'ın insanın insana kulluk etmesini onayladığını öne sürüyorsunuz. Onun için sordum: Açıklar mısınız lütfen Yüce Allah Kuran'ın hangi ayetinde ellerinin altındakiler için abd ..hizmetçi diyor?

Alıntıladığınız ayetlerde bunun cevabını göremedim. Lütfen açıklayın. Yüce Allah hangi ayetinde insanın insana kulluğunu onaylıyor?

Sevgi ile,

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Hasan Kardeş

"ma meleket eyman ühünne"ni bakımı üstlenilenler olarak açıklamıştınız.Ve oldukça yerinde bir tanım

Benim sormak istediğim şu bazı ayetlerde kefaret olarak köle azat etmek geçiyor.

Burada bahsi geçen köle kavramını ve onun azadını nasıl açıklıyorsunuz?

Köle insanın kulu demek demişsiniz Efendisi köleye ne emrederse onu yapmakla mükellef bu doğru.Efendisi puta tapıcıysa kölesinden kendisiyle beraber o putlara ibadet etmesinde istemiş olabilir o köle bunu yapmışta olabilir.Yada o kölenin kendisine secde etmesini isteyip yaptırmışta olablir.Ancak şu var iman etmek içsel birşeydir o köle her nekadar efendisinin söylediklerini yapıyor olsa bile yaptığına iman etmiyorsa o kölenin yaptığı tapınmalar kullukmudur ..Efendiye göre ;kulluk etmiş olmak..  ama köleye göre; kulluk etmiş olmak değildir.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

 23/45- Sonra Musa ve kardeşi Harun'u ayetlerimizle ve apaçık bir delille gönderdik.

46- Firavun'a ve ileri gelen çevresine; fakat onlar büyüklendiler. Onlar, 'büyüklenen-zorba' bir topluluktu.

47- Dediler ki: "Bizim benzerimiz olan iki beşere mi inanacak mışız? Kaldı ki, onların kavimleri bize kullukta (âbidune) bulunmaktadırlar."

   selam dostlar,bu ayette Firavunun Musanın kavmi için kullandığı "abidune" ifadesi için ne diyorsunuz?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

BU SAYFALARA YAKIŞTIRILMADIĞINDAN SİLİNMİŞTİR!

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Benim sormak istediğim şu bazı ayetlerde kefaret olarak köle azat etmek geçiyor. Burada bahsi geçen köle kavramını ve onun azadını nasıl açıklıyorsunuz? (savana)

Benim Kuran’dan anladığım, burada bahsi geçenler ma meleket eyman değil, yasaktan önce edinilmiş olan gerçek köleler. Tıpkı Firavun’un köleleri gibi.

Onların görünen iki kaynağı var: (1)savaş tutsakları, (2)satın alınanlar.

İslam yasaktan önceki köleliğin kalıntılarını kefaret gibi yollardan tasfiye etmeyi öngörmüş. Ama asıl çözüm iki kaynağın ikisini de kurutmuş olmasında; böylece sorunu kökten ve bir çırpıda çözmüş: 

(1)Hiçbir peygamber savaşıp üstün gelmedikçe tutsaklar edinemez. Bu dünyayı istiyorsunuz siz. Oysa Allah ahreti önerir... (8:67)

Bu ayette açıkça görüldüğü üzere, tutsak edinmenin tek yasal yolu savaşta üstün gelmektir; tutsak satın almak haramdır. 

(2)İnkar edenlerle karşılaştığınızda onların üstesinden gelip bağlarını sağlamca atana kadar boyunlarını vurun. Savaş bitene kadar. Sonra ise ya karşılıksız ya da tazminatla salıverin ... (47:4) .

Yüce Allah’ın bu ayetteki buyruğu kesin: düşman askerlerini tutsak alanlar savaş sona erer ermez onları salıverecek; tutsakların köle yapılması haramdır.

Köle ve cariye sahibi olmak ve onları alıp satmak haramdır. Bunu Allah’ın kul sahibi olmasıyla karıştırmak ise büyük hata olur çünkü Allah’ın sahipliği varoluşsal (kevnî)dir. O, özgür bırakır kullarını; pazarlarda alıp satmaz.

Firavun işte Allah’a kul olmakla insana kul olmak arasındaki bu farkı göremediği için firavunluk etmiş.

Dediler ki: "Bizim benzerimiz olan iki beşere mi inanacak mışız? Kaldı ki, onların kavimleri bize kullukta (âbidune) bulunmaktadırlar." (23:47)

selam dostlar,bu ayette Firavunun Musanın kavmi için kullandığı "abidune" ifadesi için ne diyorsunuz? (adalet)

İşte bu. Köle sahipliği firavunluktur; adalet kardeşimiz o can alıcı noktaya dikkatimizi çekiyor.

Allah'ım! Biz yalnız Sana kulluk ederiz -iyyake na'büdü.

Bunu söylemeye her Müslümanın hakkı var. O halde insanların cariye ve köle olarak kullanılmasını caiz ilan edip "Allah'ım! Ben yalnızca Sana kulluk ederim," demesine engel olan ulema hakkında İslamın hükmü nedir sizce? 

Ya günde beş vakit üzerinden kıldıkları farz namazlarında günde en az 17 (on yedi) kez "Allah'ım! Biz yalnızca Sana kulluk ederiz," dedikleri halde cariye ve köle denen insanların insana kulluk etmesini yani firavunluğu caiz görenler hakkında? 

Sevgi ile, Hasan Akçay

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Posta kutuma iletilen bu alıntıdaki, kırmızıyla gösterdiğim ayrıntılar dışında kalan, görüşlere katılıyorum. (Daha kolay anlaşılması ve standardın tek olması için bazı ifadeleri sadeleştirdim):

HANGİ CARİYELER?

İslam düşmanları tarafından en fazla istismar edilen deyim (yeminlerinizin altındakiler) "ma meleket eymanuküm"dür. Ne yazık ki bu suiistimalin nedeni bilinçsizce ve hadislere eğilimli olarak yapılan Kuran çevirileridir. Eyman, yemin kelimesinin çoğuludur. Yemin ise anlaşma demektir ve Kuran'da HEP bu anlamda kullanılmıştır (3:77, 5:89, 66:2, vs..). Gelenekçi Müslümanlara göre bu ifade Kuran'da SADECE kadın köleleri yani cariyeleri anlatmak için kullanılmıştır. Bu,   cinsiyet ayrımına izin vermeyen ve yaşamın her anında iffetli bir hayat sürmeyi emreden Kuran'a yapılmış en büyük hakarettir.

Mümin erkeklere söyle: Bakışlarını yere indirsinler. Cinsel organlarını/ırzlarını korusunlar. Bu onlar için daha arındırıcıdır. Kuşkusuz, Allah, yapmakta olduklarınızdan haberdardır (24:30).

Mümin kadınlara da söyle: Bakışlarını yere indirsinler. Cinsel organlarını/ırzlarını korusunlar (24:31).

Bunlar (müminler), cinsel organlarını titizlikle korurlar (70:29).

Nikâh imkânı bulamayanlar, Allah kendilerini lütfundan zenginleştirinceye kadar iffetlerini korusunlar ... (24:33)

İçinde ma meleket eymanüküm ifadesi bulunan ayetlerde savaş esiri ve cariye sözü geçmez. Tek geçen "yemininizin altındakiler"dir ve Kuran'a baktığımızda bunun birden fazla grubu anlatmak için kullanıldığını görürüz. Bu kişiler ille kadın olacak diye bir kaide yoktur; bazen çocuklar, bazen erkekler için de aynı ibare kullanılmıştır. Öte yandan Kuran’da erkek köleler için abd, kadın köleler içinse ima kelimesi kullanılır:

İçinizden bekârları, bir de kölelerinizden (ibadukum) ve halayıklarınızdan (imaukum) durumu uygun olanları evlendirin. Eğer yoksul iseler, Allah onları lütfundan zenginleştirir. Allah Vâsi'dir, Alîm'dir (24:32).

Görüldüğü gibi ayet "Bu kişileri tepe tepe kullanın!" demiyor; "Evlendirin!"  buyuruyor.

Şimdi Kuran'a göre yeminimizin altındakiler kimdir, bir göz atalım:

1. Evlatlık Olarak Baktığımız Çocuklar:

Ey iman edenler! Ellerinizin altında bulunanlarla, ergenlik yaşına gelmemiş olanlarınız sizden üç durumda izin istesinler: Sabah salatından önce, öğlen vaktinde elbiselerinizi çıkardığınızda, akşam salatından sonra... Kaygılanacağınız bu üç vakit dışında size de onlara da bir günah yoktur. Aranızda dolaşırlar. Allah, ayetleri size işte böyle açıklıyor. Allah Alîm'dir, Hakîm'dir (24:58).

Yukarıdaki ayete göre ellerimizin altında bulunanlarla değil cinsel ilişkide bulunmak onlara odamıza habersiz girme izni bile veremeyiz ve yaşına ermemiş olan çocuklarımızla aynı muameleyi yaparız.

Yetimler konusunda adaleti koruyamayacağınızdan korkarsanız sizin için izin verilenleri (NİKAH ÇAĞINA GELENLERİ 4:6) ikişer, üçer, dörder evlendirin. Eğer bu durumda adaleti gözetemeyeceğinizden korkarsanız,yalnızca BİRİNİ yahut yeminlerinizin altındakileri. İşte bu, haksızlığa sapmamanız için en uygun yoldur (4:03).

Ayette yetimlerimiz (varsa) onları ikişer, üçer evlendirmemizi emrediyor (4:1 TÜM İNSANLARA HİTAP EDİYOR, erkeklere değil; dolayısıyla yetim erkekler de var). Ama bu şekilde evlendirmede haksızlık yapacağımızdan korkuyorsak yetimlerimizin yalnızca birini veyahut birilerine yetimlerle ilgili sözümüz varsa onları evlendirmeliyiz.

Peygamber'in hanımlarına; babaları, oğulları, kardeşleri, kardeşlerinin oğulları, kızkardeşlerinin oğulları, hizmetindeki kadınlar ve yeminlerinin altındakiler "ma meleket eymanühünne"de hiçbir günah yoktur. Allah'tan korkun, ey Peygamber hanımları! Kuşkusuz, Allah herşeye tanıklık etmektedir (33:55).

Korunmuş (EBEVEYNİ OLAN) kadınları nikâhlama genişliğine gücü yetmeyeniniz, ellerinizin altındaki [ma meleket eymaüküm] genç, mümin kızlardan biriyle evlensin. Allah sizin imanınızı daha iyi bilir. Hep birbirinizdensiniz. O halde onları, ailelerinin izniyle nikâhlayın. Gizli dost edinmeyerek, zinadan uzak kalarak, iffetli hanımlar olmaları şartıyla onların mehirlerini örfe uygun bir biçimde verin. Evliliğe geçtikten sonra bir fuhuş yaparlarsa onlara, hür kadınlara uygulanan cezasının yarısı uygulanacaktır. Köle ile evlenmenin bu yolu, günaha ve sıkıntıya girmekten korkanınız içindir. Sabretmeniz sizin için daha hayırlıdır. Allah çok affedici, çok merhametlidir (4:25).

Tüm kadınlar "muhsanat" (korunmuş) tur. Ayetlerden anladığımız kadarıyla iki çeşit "korunmuş" kadın var, biri belirli bir olgunluğa erişenler diğeri ise ebeveynleri tarafından korunanlar. Mezhepçilerin aksine ayetten anlaşıldığı gibi bu kişilerin de (MME) zina yapma gibi bir lüksü yok. Artı dikkatinizi çekerim ayette hür ve köle kelimeleri geçmiyor.

24:33 Nikâh imkânı bulamayanlar, Allah kendilerini lütfundan zenginleştirinceye kadar iffetlerini korusunlar. Size bağımlı olanlardan [ma meleket eymanüküm] talihini/kısmetini isteyenlerin, kendilerinde iyi hal görürseniz, onlarla yazılı anlaşma yapın. Allah'a size verdiği malından siz de onlara verin. Hizmetinizdeki genç kızları, iffetli kalmak isteyip dururlarken, iğreti dünya hayatının basit menfaatini elde etmek için fuhşa zorlamayın. Kim onları baskı altında tutarsa Allah, fuhşa zorlanmalarından sonra onları affedici, esirgeyicidir.

Muhsanat "korunmuş" demektir. 4:24'ten anladığımız üzere bir kızla evlenebilmek için onun korunmuş (evlenilecek yaşta) olmasına dikkat etmeliyiz.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Yetimler konusunda adaleti koruyamayacağınızdan korkarsanız sizin için izin verilenleri (NİKAH ÇAĞINA GELENLERİ 4:6) ikişer, üçer, dörder evlendirin. Eğer bu durumda adaleti gözetemeyeceğinizden korkarsanız, yalnızca BİRİNİ yahut yeminlerinizin altındakileri. İşte bu, haksızlığa sapmamanız için en uygun yoldur (4:3).

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

BU SAYFALARA YAKIŞTIRILMADIĞINDAN SİLİNMİŞTİR!

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Yetimler konusunda adaleti koruyamayacağınızdan korkarsanız = size izin verilmişlerden ikişe üçer dörder evlendirin...ve yine eğer adaleti sağlayamayacağınızdan korkarsanız = birini yahut sözleştiklerinizi yalnızca evlendirin..

biraz çelişki yok mu?

Merhaba, tesliman. Hangi çelişkiden söz ediyorsunuz? Özür dilerim, anlamadım.

Belki siz de altı çizik ifadeleri anlamadınız. Açıklamaya çalışayım:

size izin verilmişler, size "Beni evlendirebilirsin," diyen yetim kadınlarınız demek. size kendilerini evlendirmeniz için izin verilmiş oluyor böylece.

Mealde bu durumu NİKAH ÇAĞINA GELENLER 4:6 açıklamasıyla dile getirmeye çalışmışlar ama yeteri kadar net değil; hattâ sanki nikah çağına gelen her yetim kadın evlendirilebilirmiş gibi yanlış anlaşılmaya bile müsait. Oysa yetim kadınlar yalnız yaşça değil akılca da olgunlaşmış olmak zorunda (4:5).

Artı, size "beni evlendirebilirsin!" deyip yetki vermeleri şart. Ayetteki ma tabe leküm ifadesi bunu gösteriyor.

sözleştikleriniz ise yeminlerinizin altındakiler diye tercüme edildiği görülen ma meleket eyman üküm yani bakımını üstlendiğiniz garibanlar.

Bunların yetimlerden farkı: yetimlerin malları var (4:2), bunların yok. zaten bakımlarını üstlenmenizin nedeni beş parasız ve kimsesiz olmaları. Türk toplumundaki beslemeler gibi.   

Mal sahibi yetim kadınları topluca evlendirmek zordur. Çünkü onların mallarını bir işe yatırdıysanız evlenip sizden ayrılacakları vakit hepsinin mallarını bir anda denkleştirmeye çalışmak sizi malî sıkıntıya sokabilir.

Ayetin sonunda haksızlığa sapmamanız için denmesinin nedeni bu -zalike ednâ ellâ taûlû. Ama çeviri yanlış. TAÛLÛ, malî sıkıntı demek, haksızlık değil.

Söylenen şu:

Yetimlerinizin mallarını farkına varmadan kendi malınızla yiyip büyük günah işlemekten korkuyorsanız size yetki veren yetim kadınlarınızı ikişer, üçer, dörder evlendirip mallarını elinizden çıkarın. Elinizden çıkmış olan malları yiyemiyeceğinize göre o büyük günahı işlemezsiniz.  

Ama böyle topluca evlendirdiğiniz yetim kadınlarınızın mallarını bir anda denkleştiremez de onlara eksik mal vermek suretiyle haksızlık etmekten korkarsanız yalnızca bir tanesini evlendirin.

Ya da bakımını üstlendiğiniz garibanları evlendirmek suretiyle onlara iyilik edin. Hem, onların malı yok. Onları topluca evlendirmeniz sizi ekonomik sıkıntıya sokmaz.

Sevgi ile, Hasan Akçay 

Yetimler konusunda adaleti koruyamayacağınızdan korkarsanız sizin için izin verilenleri (NİKAH ÇAĞINA GELENLERİ 4:6) ikişer, üçer, dörder evlendirin. Eğer bu durumda adaleti gözetemeyeceğinizden korkarsanız, yalnızca BİRİNİ yahut yeminlerinizin altındakileri. İşte bu, haksızlığa sapmamanız için en uygun yoldur (4:3).