Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam.

daha önce sanırım asım bey gelecek olan resulu nasıl tanıyacağız diye sormuştu haktansapmaz hocama, şimdi verdiği ayet tam yerinde isabet etmiş,kitabın yerine tanınan kişi şuan için kesinlikle muhammed resul değildir çünkü herkes bilirki yaşamayan birini tanıyamayız, eğerki bu ayetin gösterdiği noktada resul üzerine bir uzlaşma çıkarsa o zaman bu resul kim yok eğer ayet kuranı tanıyın  diyorsa ozaman tanıdığımız kuran üzerinde ihtilafa düşüyorsak demekki kitabı tanımıyoruz.

selamlar

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhaba,

 Sayin Muvahhid yazdiklarima karsilik yazdiginiz mesaj  katilmadigim bir cok konulari icermektedir. Bunlarin hepsini  bir mesajda  yanitlayarak size karsi  bastan  savma davranmak istemem. Bu   mesajimda ahdi kadim -  eski ahid  ve ahdi cedid –yeni ahid  de yazili oldugu ifade edilen ummi nebi ,  ismi ahmed olan  resulu izaha calisalim.

Sayin Muvahhid  Oncelikle  7/157 deki ayet kendinden onceki ayetlerin devami niteligindedir.  Ozellikle 155 te baslayan bir anlatimin acilimi olarak gorulmektedir.

 Musa7/155 teki olaylarin akabinde  rabbine dua eder  bu dua  156 da “  …dunya ve ahirette bize guzellik-iyilik yaz-ver .” seklinde  bitirilir.   Allah’in Musa’ya cevabi   156 da baslar;

“Allah dedi ki; Azabima diledigimi (hakedeni) ugratirim. Rahmetim ise her seyin otesindedir. Onu (rahmetimi)su kimseler uzerine yazacagim; ……………” iste kendilerine rahmet yazilanlarin listesi bu kisimdan sonra baslar ve 157 de devam eder.

158 den itibaren Muhammed’e donulur ve soylemesi istenen hususlar belirtilir.  Iste 157 de  bahsettiginiz izahat boyle bir anlatimla sunulmaktadir. Tabi ki 157 de bahsedilenler Muhammed'in cagdaslaridir fakat Kuran cok defa yaptigi bir yontemle iki ayri donemi birlestirir ve    Rahmet edileceklerin listesini verir.

  Simdi biz burdan Muhammed’in muhatabi ehli kitabin ellerinde bulunan yazili nushalarda gelecegi belirtilen ummi nebi ifadesinin gercekten lafzi olarak bulundugunu saniyorsak cok saf davranmis oluruz.  

 Boyle apacik bir delil oyle kolay kolay  gormezlikten gelinemez. En azindan  elinden gelse yerlere tunnel acmak goklere merdiven dayamak  gibi   uc  davranislar sergileyecek  kadar bunalmis olan Muhammed bunu bir hazine bilir ve bu kismin gectigi sayfayi muhataplari olan inkarcilara surekli bayrak gibi sallar dururdu.

Sayin Muvahhid ,ahmed ismi bir ozel isim   olarak anlasilirsa  o zaman bu kimse  Muhammed olamaz , baska biri olmali.

Ahmet adindaki baska bir kimsenin belirtilmesini kuran nicin muhammed'in risaletine delil olarak gostermektedir? 

Ayrica tevrat ve incilin ummilerden yani kitap ehli olmayanlardan  bir nebinin gelecegini bahsetmesi ve butun onemli vurgulari saptirilan bu kitaplarin bu kisminin, halen muhafaza edilmesi pek inanilacak gibi degildir. Ozellikle yahudilerin israilogullarindan olmayan bir nebinin gelecegini haber veren bu  ifadeye tahammul etmeleri ve bunu binlerce yil koruyup hicaz bolgesinde Muhammed geldiginde ona referans vererek nubuvvetini ispatlasin diye hazir  bulundurmalari hic de inandirici gelmemektedir.

Bizim ayetlerden saglikli sonuc elde edebilmemiz  icin,  beynimize tika basa doldurulmus klasik anlayislari, yorumlari terketmemiz gerekir.    Tarih boyunca Muhammed’in risaletini bu tarz savunmayla yapmaktan ote gidememis olan geleneksel anlayisin bir tabusundan ibaret olan bu bakis acisinin hic bir dayanagi yoktur.  Ne ahmed nede Muhammed ehli kitabin kitaplarinda yer almaz. Kuranin yaptigi  Muhammed’in ehli kitap gelenegindeki nubuvvet  ile olan  benzesimine dikkat cekmektir.

 Kuran’in anlatimina malzeme ettigi  kissalar  hemen hemen  yahudi ve hristiyanlarin  versiyonlariyla aynen  benzesmektedir.  Defalarca yok edilerek yeniden yazilmis olan eski ahid, roma imparatorlugunun denetiminde dikte ettirilmis olan yeni ahid nasil olurda Kuran kissalariyla bu kadar paralellik tasiyabilir. 

Hadislerin basina gelenlerden cok daha fazlasina  maruz kalmis olan  bu yazimlardaki bilgilerle ortusen Kuran, acaba bu bilgileri tarihi hakikatler olarak onaylayarak mi icerigine dahil etmistir?

 Yoksa bunlar  bir anlatimin gelistirilmesinde kullanilan malzemeden mi ibarettir?

Devam etmek arzusuyla,

Allah’a Emanet.

 Kadir

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Meryem oğlu İsa da: "Ey İsrail oğulları, ben size Allah’ın elçisiyim, benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek, Ahmet adında bir elçiyi müjdeleyici olarak gönderildim" demişti. Fakat (İsa'nın müjdelediği elçi) onlara apaçık deliller getirince: "Bu, apaçık bir büyüdür" dediler. (SAFF/6)

Ayetin bu kısmı “benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı” geçmişi (Tevrat’ın indirildiğinden İncil’in indirilişine kadar geçen bir zamanı) kapsar…

Ayetin bu kısmı ise “benden sonra gelecek, Ahmet adında bir elçiyi müjdeleyici olarak gönderildim” gelecek (İncilin indirilişinden Kur’an’ın indirilişine kadar) zamanı kapsar…

Şimdi, İncilin indirilişinden Kur’an’ın indirilişine kadar geçen zaman diliminde incilin hükmü geçerlidir ve incilin ilk indirildiği zamanki Hıristiyanların sayısı, Kur’an’ın nazil olduğu dönemdeki Hıristiyanların sayısından daha azdı. Buda “Ahmet adında bir elçi” ‘nin müjdesini daha bir anlamlı kılıyor.

Kur’an nazil olduğunda, yani Muhammed (Ahmet) adlı Resul gönderildiğinde Tevrat’ın ve İncil’in tâbileri kitaplarının indirildiği dönemdekinden daha fazlaydılar, bu yüzden de geriye doğru en fazla müjdeye ihtiyacı olanlarda onlar olmalıdır…

Onlar ki yanlarındaki Tevrat ve İncil'de yazılı buldukları o Elçi'ye, o ümmi Peygamber'e uyarlar. O (Peygamber) ki, kendilerine iyiliği emreder, kendilerini kötülükten meneder; onlara güzel şeyleri helâl, çirkin şeyleri haram kılar, üzerlerindeki ağırlıkları, sırtlarındaki zincirleri kaldırıp atar. O'na inanan, destekleyerek O'na saygı gösteren, O'na yardım eden ve O’nun la beraber indirilen nura uyanlar, işte felâha erenler onlardır. (A'RAF/157)

Birde ayetlerin ilk nazil olduğu ortamdan bakmak gerekir, yoksa bu sözün söylendiği (Tevrat’ta ve İncil’de müjdesinin verildiği) zamana akarsak anlamamız güçleşir, sanki sadece müjdeyi getiren resullerin yaşadığı dönemi kapsar gibi bir anlayış çıkar, oysaki bu (Ahmet adında bir elçi) müjde Kur’an’ı getirmiştir.

 “O” söz Kur’an’a tabi olmalarına davet açısından hala geçerlidir.

Selam ve dua ile.   

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selamlar

ayeti nasıl okuduğumu belirttim, isa ve ahmet musa ve harun gibi olduğunu belirttim,

onlar yanlarında yazılı buldukları ümmi resule iman ederler ifadesini görmeden,

direk dekiye bakman da garip abdurrahman abi,

burdaki "onlar" muhammedin çağdaşı ehli kitabın onları mı yoksa, musanın çağdaşı olan insanlar arasındaki onlar mı ki dikkat ederseniz musa'nın kavmi bölük bölüktür burdaki onlarda o bölüklerden birileridir veya tevrat ve incille beraber bildirilen bildiriciler yani bunların kendi bildiricileri ve döndür çevir al gününe oğullarını tadıkları çeviriciler, 156'ya bakalım Allah kime rahmet ediyor, 157'nin sonunabakalım işte felaha erenler bunlardır,

Allah aşkına kuşaklar boyu millet ahmedi mi bekledi :)

sonra da ahmedin ismuhu oldu vasfuhu sonra da oldu muhammed hadi ya, ismuhu yahya ne oldu:)  

de ki ifadesi muhammed'e mi değil mi vurgusunu yapmadım biladerim, de kinin öncesini öncesi ile beraber oku lütfen,

benden önceki diye çevirilen kısım "yedeyye" diye geçiyor "yed" bildiğiniz gibi el demek,

ehli kitabın oğulları tandığı gibi tanıdıkları şey ise dediğim gibi vahiydir, gerçektir,

son bir not daha müjde sadece gelecekle ilgili verilmez :) biliyorsunuz değil mi,

ki isa'nın müjdeleyiciliği tüm resullerin müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderildiği müjdeleyiciliktir,

isa kendisinden sonra görevlendirilen ahmed resulle beraber yapıyor görevini "biresuliy"  burdaki kullanımı ile kur'anda bir çok yerde ile anlamında kullanılıyor, "gelecek " diye çevrilen  kısımda "gelen" 

müjde kime verildiyse o müjde o kişiye gelir, dört beş kuşak torunlarına değil,

haydin selametle 

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

ha bir de :)

musa'nın varakları keçiler için toplanan yapraklardan değil, o varaklar ademle eşinin örtündüğü varaklar, insanlara çirkin yerlerini örttüren evraklar;)

ya soranların ya da tasdik edenlerin ilki olmalı,

selam ederim

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam, yazdıklarının arasına bir kaç cümle ile cevap vereyim:

malik bin nebi Yazdı: selamlar ayeti nasıl okuduğumu belirttim, isa ve ahmet musa ve harun gibi olduğunu belirttim, İsa ile Ahmet, Musa ile Harun gibi değildir. Senin benim dememle olmuyor.  onlar yanlarında yazılı buldukları ümmi resule iman ederler ifadesini görmeden, Görseydin iyi ederdin.  direk dekiye bakman da garip abdurrahman abi, "De ki", hitabı kime yönelik sana göre? burdaki "onlar" muhammedin çağdaşı ehli kitabın onları mı yoksa, musanın çağdaşı olan insanlar arasındaki onlar mı ki dikkat ederseniz musa'nın kavmi bölük bölüktür burdaki onlarda o bölüklerden birileridir veya tevrat ve incille beraber bildirilen bildiriciler yani bunların kendi bildiricileri ve döndür çevir al gününe oğullarını tadıkları çeviriciler, 156'ya bakalım Allah kime rahmet ediyor, 157'nin sonunabakalım işte felaha erenler bunlardır, Allah aşkına kuşaklar boyu millet ahmedi mi bekledi :) Kuşaklar Ahmedi beklemedi. Ahmet bir resulün özelliğidir. Getirdikleri vahi/kitap bütünüyle bu özelliği, ortaya koyduğu ilkelerle, ayetlerle/işaretlerle ortaya koyar. Yahya da onun vasfıdır. İsim ile vasıf arasında bir fark görmüyorum. Allah göndereceği resullere ismini de verip göndermiyor, insanlar arasında hangi isim veya isimlerle çağrıldıklarını hep biliyor. Adı Tevrat ve incil'de aynen arapçasıyla Ahmed, Muhammed olarak geçmiyor. Yazıldığı dilde o anlamı karşılayan bir ifade ile geçiyordur.  sonra da ahmedin ismuhu oldu vasfuhu sonra da oldu muhammed hadi ya, ismuhu yahya ne oldu:)   de ki ifadesi muhammed'e mi değil mi vurgusunu yapmadım biladerim, de kinin öncesini öncesi ile beraber oku lütfen, benden önceki diye çevirilen kısım "yedeyye" diye geçiyor "yed" bildiğiniz gibi el demek, "Beyne yedey" ifadesi önündeki, önceki anlamınadır. Zıddı da "...xalf" tır. Kuran'da örnekleri çoktur. ehli kitabın oğulları tandığı gibi tanıdıkları şey ise dediğim gibi vahiydir, gerçektir, Ben de aynısını söyledim. son bir not daha müjde sadece gelecekle ilgili verilmez :) biliyorsunuz değil mi, Sayende öğrendim.! Teşekkür ederim. Sana müjde/sana güzel bir haberim var; "senin üç tane çocuğun var". Oldu mu? ki isa'nın müjdeleyiciliği tüm resullerin müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderildiği müjdeleyiciliktir, isa kendisinden sonra görevlendirilen ahmed resulle beraber yapıyor görevini "biresuliy"  burdaki kullanımı ile kur'anda bir çok yerde ile anlamında kullanılıyor, "gelecek " diye çevrilen  kısımda "gelen" Senin arapçanla: 37/101: Fe beşşernéhu bi ğulâmin...: (Ona bir ğulam ile (birlikte) müjde verdik.) Neyi? 37/112: Ve beşşernéhu bi İshâqan nebiyyen...: (Ona İshaq ile bir nebi müjdeledik.)  15/53:İnné nubeşşiruke bi ğulémin Alîm. (sana bilgin bir ğulam ile müjdeledik.) Neyi? Haddimizi aşmasak... müjde kime verildiyse o müjde o kişiye gelir, dört beş kuşak torunlarına değil, Allah'ın rahmetini biz mi dağıtıyoruz? haydin selametle. Allah'a emanet.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

"Boyle apacik bir delil oyle kolay kolay  gormezlikten gelinemez. En azindan  elinden gelse yerlere tunnel acmak goklere merdiven dayamak  gibi   uc  davranislar sergileyecek  kadar bunalmis olan Muhammed bunu bir hazine bilir ve bu kismin gectigi sayfayi muhataplari olan inkarcilara surekli bayrak gibi sallar dururdu."

Selam sayın Muhliskul,

"...elinden gelse yerlere tünel açmak göklere merdiven dayamak gibi uc davranışlar sergileyecek kadar bunalmış olan Muhammed..." 

Bu tespiti, Kuran'ın hangi ayet veya ayetlerine dayanarak yapıyorsunuz? 

Muhabbetle.