Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP
|
|
|
Selamlar,
Nietzsche' yi oldukça severim sayarım.. çok sevdiğim yönleri vardır ama bir tanesi bambaşka..
der ki, biri senden borç istiyorsa ve sen bunu veriyorsan ona teşekkür etmelisin çünkü o kişi bunu senden alarak seni yüceltmektedir ve işte bu nedenle sen, o kişiye minnet duymalısın. Eğer sen o kişiyi, verdiğin borç karşılığında minnet altında bırakıyorsan sen bir eşşeksin. Okumuşsan kitap yüklü bir eşşek, okumamışsan cahil bir eşşek..
Toplum içinde hizmetlerinden dolayı sevilen birçok kimsenin gerçekte bu hastalığa yakalandığını görürsünüz. Takipçilerin çoğunluğu, huysuz virjin tarzı küfrü yeselerde incinmezler ve verilen bu tepkiyi bile bir değer olarak atfedip kusuru kendilerinde görürler ama o çoğunlukta bazı kimseler vardır ve bunlar incinirler.. işte incinenler değerli olanlardır.. o incinmekten yoksun olan çoğunluğun kör itaat ve sevgi ile beyinleri kemirilmiş olmalı.
Sen nesin?
Çoğunluğun etkisiyle şişmiş bir ego mu yoksa her daim merhamet ve tevazuyu elden bırakamayan bir kul mu?
Eğer sen, tüm bilginle tevazu merhamet ve olgunluk göstermeyeceksen sadece bir tüccarsın.. Ne iş yaparsan, diler doktor diler usta diler berber diler yazar dilerse barış ve sevgi ödülü alan bir ensesi kalın..
Kibir, kirpidir.
Nietzsche ile tamamlayayım..
"Kemikleri, eti, bağırsakları ve kan damarlarını kaplayan deri, nasıl insan görünümünü katlanabilir hale getiriyorsa, ruhun ajitasyonu ve ihtirası da kibirle kapatılmıştır; kibir, ruhu kaplayan deridir. "
|