Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

RABBİMİZİ NASIL ZİKREDELİM?

Okuma ile Zikr arasındaki ilinti

Yüce Allah bize Hz. Muhammed’le seslendi. İlk emri “OKU” oldu. Vahyin ilk kelimesinin “OKU” olması çok anlamlıdır. Okuma bilmeyen(?) bir insana “OKU” denilmesi de...

Okumak en temel farzdır. Bize emredilen ilk farzdır. Bizim yegane amacımız vardır: OKUMAK.

Okumak aslında gözle olmaz, gönülle ve akılla olur.

İnsan neden okur? Anlamak, kavramak, çözmek için değil mi? Yani düşünmek için okursunuz. Düşünüp de anlamak anlayıp da çözmek için. Girift meseleleri çözüp de gereğince hayat sürmek için okursunuz. Neyi çözmeniz yada görmeniz gerekir? Allah’ın varlığının delillerini, kudretini, sanatını.

Okumaktan gaye düşünmektir. Bu yüzden DÜŞÜNMEK EN TEMEL FARZDIR. Bu farzdan daha öncelikli hiçbir farz yoktur.

Tüm farzlar DÜŞÜNME ile başlar düşünme ile biter, bitmelidir. Din adına yaptığımız tüm işlerimizin, ibadetlerimizin temelinde eğer DÜŞÜNME yoksa bu yaptığımız şeyler hiçbir değeri olmayan kuru birer ameldirler.

Bize gelen ilk ve sürekli emir “OKU”. Pekala neyi okuyacağız? Ayetleri. Ama hangi ayetleri?

Şimdi lütfen şu pasajı okuyun.

Vahyin son kitabının insanlık dünyasına inen ilk kelimesi "oku" emriyle başlamaktadır. Yani iman, tebliğ ve aydınlık adamının ilk işi okumaktır. Ama neyi okuyacaktır insan? Kur'an'a göre insanın önüne, okunmak üzere konan "üç temel kitap" vardır. Kainat kitabı, vahiy kitabı (Kur'an) ve insanın bizzat kendisi.

Kur'an, bu üç kitabın, belirli pasaj veya parçalarını "ayet" olarak anmaktadır. Kur'an bir ayetler topluluğu olduğu gibi kainat ve insan da ayetler topluluğudur. Ayetler insanı Allah'a götüren işaretlerdir ve insan bu ayetleri okuyabileceği, anlayabileceği, tanıyabileceği ölçüde insandır. (Necmettin Şahinler)

Evet içinde Allah’ın ayetlerinin olduğu üç kitap vardır. Bu üç kitap birbiriyle entegredir. Birini anlamak için diğerine bakmanız gerekir. Biri diğeriyle tam ve anlamlıdır.

Yüce Rabbimiz bir ayetinde şöyle buyurmaktadır:

Ali İmran 91. Aklı ve gönlü işletenler o kişilerdir ki, ayakta, otururken, yan yatarken hep Allah’ı zikrederler; göklerin ve yerin yaratılışı hakkında derin derin düşünürler: “Ey Rabbimiz!Sen bunu boşuna yaratmadın.Şanın yücedir senin.Ateş azabından koru bizi.” 

Bakın bu ayette okumanın bir çeşidini görüyoruz. BİLİM ile AKIL ile okuma. Allah bize Kur’andaki ayetlerle Kainat Kitabının ayetlerini okumamızı emrediyor. Bu yüzden bu iki kitap arasında tam bir entegrasyon var. İkisini bir bütün olarak okusanız OKUma tamamlanmış olacak. Yoksa sadece Kur’andan bu ayeti okursanız aslında okumamış olursunuz. Yada sadece BİLİM ile okusanız yine Allah’ın emri olan OKUMAyı yapmış olmazsınız. İnsanın bizzat kendisini Okuması ve bunu Kur’an ayetleri eşliğinde yapması da aynen bu mantıkla olmaktadır. (insan hakkındaki ayetlere bakmak ve sonra BİYOLOJİ yada TIP ilmiyle ayetleri bütünleştirerek okumak)

Rabbimizi nasıl zikredelim?

Ali İmran 91’de Rabbimiz kendisini zikretmemizi istiyor mu? Evet istiyor. Ama nasıl zikretmemizi istiyor acaba?

“Aklı ve gönlü işletenler o kişilerdir ki” bakın ilk şart neymiş. Aklı ve gönlü İŞLETMEK. İşte bunlar “ayakta, otururken, yan yatarken hep Allah’ı zikrederler”. Demek ki Allah’ı her durumda, daima (daimi zikir) zikretmek sadece ve sadece aklı ve gönlü çalıştırmakla  anlamlı hale geliyor. Bu iki şart olmadan yapılan zikir boş bir eğlenceden öteye geçmiyor.

Pekala bu zikir neyin öncülüğünde yapılıyor? DERİN DERİN DÜŞÜNMENİN. Zikir için en en temel şart işte bu. Derin Derin düşünerek aklı ve gönlü çalıştırmak ve ayetleri böylece okumak. İşte zikir denilen hadise budur. 

Pekala bu zikir faaliyeti icra edilirken derin derin düşünülen şey nedir? Yerlerin ve Göklerin yaratılışı. İnsan yerlerin ve göklerin yaratlışını ne ile en iyi düşünür? BİLİM ile. İşte bu BİLİM İLE OKUMA faaliyetinin ismi zikirdir. 

Bu Derin Derin düşünme ile bilimden yararlanılarak yapılan okuma faaliyetinin adı olan zikri icra eden kullar ondan sonra ne yaparlar acaba? Bir sonuca varırlar. Artık okumayı tamamlamışlardır onlar. Ve derler ki; “ Sen bunu boşuna yaratmadın, Senin Şanın yücedir” İşte budur okumanın yani zikir faaliyetinin neticesi. İşte bu zikri yapan kul sonra şu duayı yapmaya hak ve ehliyet kazanır: “Sen bizi ateşin azabından koru”.

Dostlar işte zikir faaliyeti budur. İşte Allah’ı anma konusunun gereği ve sonucu budur. İşte zikir bu üç kitabı birbiriyle entegre ederek AKIL ile DÜŞÜNEREK yapılan OKUmanın adıdır.

Bu bir örnek, Rabbimizin kendisini nasıl zikretmemiz gerektiğine verdiği bir örnek.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Bu linkteki müzakerenin devamıdır.

Selam Müsamma

Soruma yanıt vermiş değilsin. Tesbih ve Zikir ikisi ayrı kavramlar olduğu halde nasıl oluyor da aynı tek fiili ifade edebiliyorlar?

Nasıl oluyor da ikisi için de “kelime tekrarı” yaparak emrin gereğini yerine getirdiğini söyleyebiliyorsun?

Bu konuda kısa bir tekrar yapmak istiyorum.

Allah “Zikir edin” demiş, “zikir çekin” değil. “Tesbih edin” demiş “tesbih çekin” değil. Bu ayrım çok çok önemli. Neden?

Zikir etmek (anmak, hatırda tutmak) ve Tesbih etmek (noksanlıktan uzak görmek, yücelemek) düşünsel bir eylemdir. Fakat zikir çekmek (kelime tekrarı, sallabaşlık) ve tesbih çekmek (boncuk saymak) şekilciliktir, yüzeyselliktir.

İki kavram arasında bütünleyicilik mevcuttur. Kavramlar birbirine akraba.

Şimdi soralım;

Allah “tesbih edin” diyor mu? Evet. Pekala “bunu kelime tekrarı yaparak icra edin” diyor mu? Hayır. Tesbih gibi düşünsel bir ibadet olan zikir için de aynı durum geçerli.

O halde nasıl oluyor da tarikatçı güruh bazı kelimeleri papağan gibi tekrarlamayı ibadet sayabiliyor? Hem de en büyük ibadet. Velezikrullahi Ekber (!)  bu ya...

Halkalar kurarak, tepinerek, bağırıp çağırarak yapılan bir ibadet. Yada bağırıp çağırmadan sessizce ve topluca ama bu sefer taşlar yada boncuklarla bir şeyin 1555 kez tekrarlanmasıyla icra edilen bir ibadet. Saçmalığa bakın.

İşte bu saçmalığın ne Kur’anda yeri vardır, ne hadislerde, ne de siyerde. Bu dandik ve uyduruk ritüeli ne bu dinin peygamberi yapmıştır ne arkadaşları ne de onların takipçileri. Bu yapılan şeyin mezheplerde bile yeri yoktur. Aynen rabıta gibi bu da uydurulmuştur ve dine sonradan sokulmuştur.

Yıllarım bu tarikatların içinde geçti. Hangi ayetleri nasıl çarpıttıklarını biliyorum artık. Çarpıtma yapmaya mecburlar çünkü yaptıkları ile Allah’ın buyrukları arasında uçurumlar var.

Sadece bir tanesine değineceğim; Araf 205. Bu ayette Rabbimiz kendisini “yüksek olmayan bir sesle” sabah-akşam zikretmemizi istiyor. Şimdi burada üç tane kilit kavram var. Yüksek olmayan ses, sabah-akşam ve zikir etmek. Bu üç kavramın geçtiği diğer ayetlere bakınız. “Yüksek Ses” kabalığı ve aşırılığı ifade etme adına kullanılmış. Sabah-Akşam sıklığı ve devamlılığı ifade etmek için. Zikir ise Rabbimizi hatırda tutma ve buna uygun davranma hali için. Yani bu ayette tarikatçıların iddia ettiği gibi kelime tekrarı yapma basitliği yok. Bu yapılan basitlik Allah ile ve Kur’an ile dalga geçmekle eşdeğerdir.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

kuşlar da toplu halde onunla beraberdi. Hepsi, onun tespih nağmelerine katılırdı. / Sad-19

Hz.Zekeriyya ile tesbih eden kuşlar...

Sayın Alperen ve diğer Arkadaşlar, "Tespih Nağmeleri" şeklinde çevrilen -Evvab- Kavramının tam işaret ettiği anlam ne olabilir?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Ehli-sünnet vel cemaat ten bazıları boncuktan yapılan tespihleri çekerek tespih etme mükellefiyetini yerine getirdiğini zannediyolar.Tespih ise özellikle kaliteli boncuktan yapılmış olacak,şaşaalı olacak.Ve özellikle Mekke ya da Medine den gelmiş olacak.İmame si belli olacak.Ya da aradaki ayıraç bölümleri.Sayısı eksik olmayacak.Çünkü 33 kere Subhanallah,33 kere Elhamdülillah,33 kere Lailahe illallah..sayı çok önemli ama,İlla 33 olacak.Ne bir eksik ne bir fazla..Bir gün bir boncuğun eksildiğini farkederse,üzüntüye kapılacak..Gitti bizim 33 ler diyecek..Ve tespih kazasına başlayacak.Koptu ya bi boncuk.Yerine başka bir boncuk takılacak ve hergün kaldığı yerden tespih devam edecek.:)Allahım sen akıl fikir ihsan eyle,şu aciz kullarına..

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selamlar,

Pek çok insan Allah'ı "kendince" zikrediyor.

Defalarca abdestler alınıyo, eller, ayaklar, burunlar, kulaklar defalarca yıkanıyor, ama Allah'a dair düşüncelerini, hislerini  yıkamaya, arındırmaya kimsenin niyeti yok...

Allah ile aralarındaki tanrı-kul ilişkisini, her türlü kirletici şeyden ve kişilerden arındırarak yaşamak gibi bir mücadeleleri yok.

Allah'ı zikrederken, onunla aramızdaki her türlü kirleticiyi kaldırmalıyız. İlahlık iddiası ile aramıza giren kara kedileri savmalıyız. Ancak öyle Rabbimizin zikrinden bize hayır gelir.

Hac Suresi 29-32

 İşte böyle; kim Allah'ın haram kıldıklarını (gözetip hükümlerini) yüceltirse, Rabbinin katında kendisi için hayırlıdır. Size (haklarında yasaklar) okunanlar dışındaki hayvanlar helal kılındı. Öyleyse iğrenç bir pislik olan putlardan kaçının, yalan söz söylemekten de kaçının.

(ve bunu,) O'ndan başka kimseye-hiçbir şeye tanrısal nitelikler yakıştırmaksızın (ve) sahte ve düzmece olan her şeyden yüz çevirip yalnızca Allah'a yönelerek (yapın): çünkü, bilin ki, Allah'tan başkasına tanrılık yakıştıran kimse, gökten savrulup düşen, kuşların didikleyip kapıştığı, yahut rüzgarın uzak, ıssız bir yere savurduğu kimseye benzer

İşte böyle; kim Allah'ın şiarlarını yüceltirse, şüphesiz bu, kalblerin takvasındandır

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Slm,

Kesinlikle doğru tespitler....

Kullanıla kullanıla bir çok kavram kirletilmiş ve içi boşaltılmış...

Otobüste teyze elinde bir tesbih ve sayı ölçer ile zikir ediyor!!

Göya Allah'ı anıyor.....

Bence bu tavır ile Allah ile dalga geçiliyor!

Hangi devlet başkanı karşısnda içi boş anlamsız tekrarlr yapabilirsiniz!

Ama hergün yerli yersiz Allah Allah....nidalar savruluor her yere

Hatta taikatçılar tef çalıp oynuyor!

Maskaralıkta son nokta zaten tarikat mevzuu....

Allah saptırdığı zaman uzak bir sapıklıkla saptırıyor.....

Evet, düşüncelerin temizlenmesi ve temiz bir kalple sadece Allah'a yönelmek gerek....

Çok geç olmadan..

selam ile..

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Bakın alperen bey.

Cenabı hak beni zikredin diyor.Tamam doğru ayeti kerime var.Peki herşey kuran-ı kerimde yazsaydı o zaman Haşa Peygamber efendimiz ne işe yarıyor acaba ?

Bakın bir konuda hükğm verecekseniz bunu 4 şeye dayandırmanız gerekiyor

Yoksa kafir olursunuz maazallah!!

1.Kuran-ı Kerim:Ayetlerle insanların anlayabildiği hususlar verilmiştir.Ancak anlayamadıkları için ise hükümler aşağıdaki gibi olmalıdır

2.Sünnet:Kuranı kerimde algılanamayan çoğu şeyi peygamberimiz fiilen sözle ve amelleriyle yol göstermiştir.Buradanda mı anlamadık o zaman aşagıdaki

3.İcma-i Ümmet:Büyük islam alimlerinin ledunni ilim kuvvetleriyle yapmış oldukları ictihadlara bakılır

4.Onarlda olmazsa en son Kıyası Fukaha:Yanı bir ayeti bir sunneti bir ictihadı aynı illet ve sebebe dayandırarak hüküm vermek olcaktır.

Zikir her an yapılır.Namaz kılmak abdestli olmak kuran okumak zaten bir zikirdir.ama bunun yanında peygamberımız zikride gostermıstır.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Yoksa kafir olursunuz maazallah!!

  Atma Recep din kardeşiyiz diyecem emme sen sünnilik dininden ben de Kuranın eddininden isem din kardeşi olmamız bayağı zor olacak gibi.Bu batıl fetvanı Kurana dayandırmazsan,inandığın bir hadise göre verdiğin hüküm sana döner,ona göre sözün dokuz boğum olsun derim.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Cenabı hak beni zikredin diyor.Tamam doğru ayeti kerime var.Peki herşey kuran-ı kerimde yazsaydı o zaman Haşa Peygamber efendimiz ne işe yarıyor acaba?

Selam

Peygamberimizin konuşması ayrı,Kuran mesacı ayrı değildir.Peygamberimiz sadece Kuran'dan ,yani Vahi ile konuşmuştur.69/44-46

(44-46) Eğer o Resul bizim adımıza birtakım sözler uydursaydı, onu elimizle yakalar, sonra da onun şah damarını keserdik.

Kuranda,bize gerekli olan her var ve açıklanmişken başka hakem mi ariyalım.

Allah'tan başka bir hakem mi arıyayım? Oysa O, size Kitabı açıklanmış olarak indirmiştir. Kendilerine Kitap verdiklerimiz, bunun gerçekten Rabbinden hak olarak indirilmiş olduğunu bilmektedirler. Şu halde, sakın kuşkuya kapılanlardan olma.6/114