Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

zübeyr Yazdı: sn asım çalışılarak yapılan duaların kabul olmayacağını dermanbeg yazdı, çok çalıştı yıllarca amişler gibi olmaya. ama olmadı bu kadar çalışmaya karşın ALLAHI ona yardım etmedi yılları boşa gitti,sonuç koca bir hiç!!! ama gerçekten bir proje vardı olmadı, deneyimi ve yediği ona kar kaldı. şimdi eşşeğini sürecek yeni yerler ona kucak açmış,ama onlarda boşa çıkacak,sonrada dediğim gibi fosil olacak. onunda huri rüyası sona erdi...

veysi,ben düşünme yetimi ayakta tutmaya çalışıyorum..her dönemde bağımsız bir tarafım olmuştur..haklısın bana kucak açan yeni yerler mevcut..AKLIM VE VİCDANIM !unutma bunlardan sende de var bir çift :)

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selamlar..

   sayın asım abim.

''yahu arkadaşlar biri benim yanıldığım yeri güzelce göstersin...''
  

    işte çok güzel bir dua örneği.... aklın karıştırdıklarını birine sunmak. gerçeği bulmak istişare...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

asım Yazdı: yahu arkadaşlar biri benim yanıldığım yeri güzelce göstersin... ben tanrıya dua etmek istiyorum...

asım dost,geçtiğimiz kasım ayında bayburttan trabzon çaykaraya aracımla yola çıktım..görünürde kar yoktu dağlarda..yine de birisine sorayım dedim.adam,"ileride kar olabileceğini yolculuğun sıkıntılı olacağını" söyledi ama ben adamın uyarısını bastırdım.neyse asfalt bitti toprak yolda ilerlemeye başladım.yalnızım.dağın zirvesine vardığımda azar azar kar birikintilri çıkmaya başladı ama önemsemedim.akşamın karanlığı çökmek üzereydi..dağdan aşağı inmeye başladım..indikçe kar'ın azalacağını biliyordum..tabi 'bilmediklerimi' bilmiyordum .).yokuş aşağı inerken büyük bir kayalığın dibine geldim..meğer bu kayalardan akan sular gölgeninde etkisiyle yolda 10 cm.buz oluşturmuş..tam 300 metre..ben havanın da karanlık olmasından dolayı farkedemiyerek kendimi bir anda buzun iki metre içinde buldum..hafifce firene bastım ama nafile..araba tamamen kontrolümden çıktı..kendimi aşağı atsam o yanım uçurum..mecburen oluruna bıraktım..sonradan baktım sol uçurum tarafına doğru 10 metre kaymışım..elbette dua/lar ettim :)

iki bin metrelik uçuruma 30 cm.kala hafif tümsek buzlanmamış bir noktada firene bastım ve durdum..sonrasında sağolsun kaymakamlık bir grayderle beni geri çekti ve arabayı kurtardık buzdan..

benim elli yıllık yaşamımda kabul olunan tek duam budur,anımsadığım..eğer düşündüğüm gibiyse..aslında belki de farkında olmadığımız çok şeylerden korunuyoruzdur..ama insana en çok fayda sağlayan şey kendi çabasıdır..çook karışık işler bunlar abim çook!

ama durmak yok düşünmeye devam..

saygılar.. 

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selamlar.

    insan dişlerinin arasında bir et parçası takıldımı rahatsız olur.

    az önce yediği etten dir.   ve   o et ne ana kuzusu bir enama aittir.   ama ihtiyaçtır. bir ana kuzu başka birine sebep olmuştur. 

      gözün gördükleri insanı yanıltır.  dışarda kar var ben merhametten bah sediyorum. bir kuş yere konmuş karı eşeliyor. ne acıdım  camı açtım. bir şeyler vermek istedim ama olmadı zavallı beni gördü kaçtı. yok ben bu kuşu eve alayım yok girmiyor. ne yaptıpsa eve girmiyor. uşuyor hayvancık. bir taraftan da yemek yapıyorum. ne pişiyor biliyormusun . tavuk sote...  ve allah diyorum sen bir sebep mutlaka vermiştirsindir.  benim gönlüm kaymış...  

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

sevgili asım,ben kurtuluşumun duadan olduğunu net olarak söyliyemem.. aksinide söyliyemem..daha önce de dediğim gibi aklıma yatan düşünce bütün yaşadıklarımızın; etkisinden ancak ölünce kurtulacağımız bir filim olması.. evet,filim olduğunu bilsek bile daha ilk ilişkimizde bu duygudan sıyrılıyoruz..ancak zaman zaman da olsa bunun bir filim olduğuna inanmak insanı rahatlatıyor,hayata daha pozitif bakıyor insan..kuran da xalaqa kavramının bir yerde kullanımı bu anlamı veriyordu ama hangi ayet olduğunu hatırlayamadım "yanılsama,öyle gösterilme" gibi..zannımca kendisini gerçekleştiren her insan er yada geç cennetine ulaşacak..

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

arkadaşlar soruyor : bu kadar gayret ve samimiyetimize rağmen allah neden bize yardım edip uyandırmadı..?

ne kadar büyük bir yanılgı..tabi ki hepimizin yanılgısı..içimizden bunları geçirdik..

oysa:

allah akıl ve vicdan olarak zaten içimizdeydi..biz onları bastırdık..onları öne çıkarınca sanki allah ı ve kuran ı dışlıyormuşuz gibi algıladık..

rabbimiz ! biz ancak kendimize zulmettik!senin bizleri muazzam bir şekilde donattığını unuttuk! ama uyandık şükürler olsun..şimdi mutlu olma zamanı...