Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

     SELAM ÇOK SEVDİĞİMİZ TEVHİD DİNİNİN ATASI

 OLAN VE HZ MUHAMMED A.S'A PEYGAMBERLİK GELMEDEN ÖNCE ONUN ÖĞETRİSİ OLAN HANİF İNANCINA  GÖRE İBADET EDEN ,ALLAH'U TEALAYI SEVMEYİ BİZLERE ÖĞRETEN BÜYÜK PEYGAMBERLERİN BÜYÜĞÜ OLAN HZ İBRAHİMİN HAYATINI YAŞADIĞI OLAYLARIN BİR KISMINI PAYLAŞMAK İSTEDİM ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER .

HZ. İBRAHİM ALEYHİSSELAM:

Hazret-i İbrâhîm, Bâbil'in doğusunda Dicle ve Fırat ırmakları arasındaki bölgede dünyâya geldi. Bir rivâyete göre, babası hâlis bir mü'min olan Târuh'tur. Târuh ve­fât edince, İbrâhîm -aleyhisselâm-'ın annesi, Târuh'un kardeşi olan Âzer ile ev­lenmiştir. Dolayısıyla, bir putperest olan Âzer, O'nun üvey babasıdır. Diğer bir rivâyette ise Taruh, İbrâhîm -aleyhisselâm-'ın babasının eski ismi­dir. Putperest olunca ismi Âzer olmuştur. İmâm-ı Süyûtî -rahmetullâhi aleyh- ise, İbn-i Abbâs'tan gelen bir rivâyete göre, Âzer'in, İbrâhîm -aleyhisselâm-'ın babası değil amcası olduğunu bildirmek­tedir.

İbrâhîm -aleyhisselâm-, Keldânî kavmine gönderilmiştir. Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-'den sonra insanların en fazîletlisidir. Hak Teâlâ O'nu «Halîlim» (Dostum) diye taltîf buyurmuştur. Bu sebeple “Halîlu'r-Rahmân” olarak da anılır. ¹

Hazret-i İbrâhîm -aleyhisselâm-'a on suhuf indirilmiştir. Ebû Zer -radıyallâhu anh-'ın Allâh Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem-'den naklettiğine göre bu sahîfelerde şu nasihatler ve ibretli sözler yer almaktaydı:

“Ey saltanat verilen, imtihan edilen ve aldanan kral! Ben seni dünyayı birbiri üzerine yığasın diye göndermedim, fakat mazlumun duâsını Ben'den geri çeviresin, mazlumu bana yalvarmak zorunda bırakmayasın diye gönderdim. Çünkü Ben, mazlumun duâsını kâfir de olsa geri çevirmem.”

“Akıl sâhibinin belli saatleri olmalı:

- Vaktinin bir bölümünü Rabbine duâ ve münâcâta,

- Bir kısmını Yüce Allâh'ın san'at ve kudreti üzerinde tefekküre,

- Bir kısmını geçmişte işlediklerinden ve gelecekte işleyeceklerinden kendisini hesâba çekmeye,

- Bir kısmını da helâlinden maîşetini kazanmaya ayırmalıdır.” (Ebû Nuaym, Hilye , I, 167; İbn-i Esîr, el-Kâmil , I, 124)

Hazret-i İbrâhîm'in diğer bir sıfatı da “Ebu'l-Enbiyâ” (Peygamberler Babası)'dır. Oğulları İsmâîl -aleyhisselâm- ve İshâk -aleyhisselâm-'dır. İsmâîl -aleyhisselâm-'ın soyundan Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz; İshâk -aleyhisselâm-'ın so­yundan da Benî İsrâîl peygamberleri gelmiştir.

Hazret-i İbrâhîm'in ismi Kur'ân-ı Kerîm'de yirmi beş sûrede altmış dokuz defa geçmektedir. Kur'ân-ı Kerîm'de O'nu metheden muhtelif isim ve sıfatlar yer almaktadır. Bu sıfatlardan bâzıları: Evvâh (çok âh eden , niyâz eden Halîm (hilm sâhibi, yumuşak huylu), Munîb (Allâh'a gönülden yönelen), Hanîf (şirk ve dalâletten uzak durup tevhîd dînine sımsıkı sarılan), Kânit (Allâh'a kulluk eden ) veŞâkir(çokşükreden)'dir.İbrâhîm -aleyhisselâm-, maîşetini te'mîn maksadıyla kumaş ve elbise ticâretiyle uğraşmış, hicretinden sonra da çiftçilik yapmıştır.

DEVAM EDECEK

                                                              SELAM VE DUA İLE

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

«Ey mutmainne (sakin, Hakka uyar) nefis, Rabbine dön. O, senden razı; sen de ondan hoşnut olarak..,» (89/27, 28, 29)

Bu cihad sonunda, nefse itimat caiz olur, Çünkü, şerli yönü ıslâh olmuştur. Nefsi halkın eline bırakma.,. Ta ki, mânevi pederi îbrahim'e (a.s.) nisbeti yerinde olsun...

O ki, nefsi bir yana atmıştı. Ve herkesten ayrı tutmuştu. Şahsî hevesini söndürmüştü. Boşlukta uçuyordu. Bütün varlığı ile sakindi, Her şey onu ateşten korumaya geliyordu. Ama, onun bunlara aldırış ettiği yoktu. Allah'tan başka kimseden talebi yoktu.

— "Onun halini bilmesi, bana yeter" diyordu. Çünkü tam teslim olmuştu. Hakkıyle tevekkül etmiş, Rabbın zatına sığınmıştı. İşte bu sığınmadır ki.

— «Biz ateşe: İbrahim’e yakıcı olma, serin ve selâmet üzre ol dedîk." (21/69) meâlinde gelen ilâhî fermanın inzaline sebep oldu.

Sabırlı kullara, Allah'ın bu dünyada hesapsız yardımı olur. Âhirette ise sayısız nimetleri... Şu Âyet-i Kerime sözümüze şahittir:

— "Sabırlı kulların mükâfatı bol ve hesapsız verilir." (39/10) Sabırlı kulların bu âlemde çektiği cefa, onun gözünden kaçmaz. Siz, bir an olsun onun uğruna sabır yolunu tutun; yıllarca ecrini alırsınız. Zaten ömür boyunca "Kahraman" lakabıyla gezen, onu, bir anlık cesaret sonunda almıştır.

«Allah sabırlı kişilerle olur.» (2/153). Bu oluş, maddî bir terim değildir, manevîdir. Sabırlıyı Allah zafere ulaştırır, yardımını bol eder. Siz sabra devam ettikçe her an yardımcınız O olur. Yeter kî, O'na bağlanmayı ve O'nun varlığına sığınmayı bilesiniz. O'nunla sabredin, O'nunla ayık olun; gaflet uykusundan uyanın. Uyanmayı, ölüm anına bırakmayın; önceden uyanın. Biliniz ki, o anda uyanmanız sizi felâketin kucağından çeviremez. O'nun huzuruna varmadan uyanın. O'nun şedid emirlerini duymadan gözlerinizi açın. Sonra pişman olursunuz; ama ne çare ki, faydasız olur.

*

Kalblerinizi ıslâh etmeye çalışın. Çünkü onun salâh bulması bütün varlığın salâha ermesi sayılır. Bu mevzuda, Peygamber (S. A.) efendimizin şu Hadîs-i Şerifini anlatmak yerinde olur:

— «Ayık olun, insanda bir et parçası vardır. O iyi olunca, bütün duygular güzelleşir. O fesada uğrarsa bütün duygular iyiliğini kaybeder... İşte o et parçası Kalbdir.»

Kalbin salâhı, takva, tevekkül ve bütün işlerde ihlâs sahibi olmakla mümkündür. Fesadı ise bunların yokluğu ile olur.

Kalb, şu bünye kafesinde bir kuş gibidir. Ve bir şişe içinde saklı inciye benzer; hazinede gizli, muteber bir meta gibidir. Bakılacak şey, kafes değil, içindeki kuştur. İçindeki inciye bakılmalıdır, şişeye değil. Hazinedeki muteber nesne dururken, duvarına, kerpicine bakmak neye yarar,

Allahım, duygularımızı tâatında kullan. Kalblerimizi marifet nurunla doldur. Hayatımız boyunca yolunda kalmak için bizlere başarı ihsan eyle... Bizleri geçmişteki iyilere kat. Onlara verdiğini bize de nasip et. Onlara Zâtını vermiştin; bize de ver. Âmin

                            selam ve dua ile