Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Din de bir araçtır! (1)

Amaç, insanla Allah'ın vuslatıdır. Bunu, insanın Yaratıcı'nın amaçladığı noktaya getirilmesi olarak da ifade edebiliriz.

Dinin erdeme ve Allah'a götürücü fonksiyonunu layıkıyla icra etmesi dinin gaye olmaktan çıkarılıp anılan değerlerin aracı yapılmasıyla mümkündür. Gaye haline getirilmiş bir din, Allah'a götürmek yerine, Allah'a giden yolu tıkar. Çünkü bizzat kendisi tanrılaştırılmış, yolun sonu haline getirilmiştir.

Özünde, Yaratıcı'nın, insan daha mutlu olsun diye gönderdiği veya ilham ettiği din, ne yazık ki tarih boyunca, çoğunlukla insanı perişan etmenin aracı olarak kullanıldı.

Dinin, insana rağmen bir kuruma dönüşmesini önlemede hareket noktası, dinin gaye olmaktan çıkarılmasıdır. İslam bilginlerinin birçoğu bunu açık bir biçimde telaffuz etmiştir. Gaye, din içinde konuşursak, insanla Allah'ın vuslatı ve insanın Allah'ın iradesine uygun yaşamasıdır. Din, bu gayenin aracıdır. Bu araç yani din, amaç haline getirilince, erdirici bir kurum olmaktan çıkıp ezici ve kahredici bir kuruma dönüşmektedir.

Dinin insanı yücelten ve mutlu eden bir vasıta olmaktan çıkıp bizzat gaye haline getirilmesi, kanserojen tahriplerin seri halde devreye girmesine yol açmaktadır. Bu, mezheplerle tarikatların gaye haline getirilmesi, bir başka deyişle dinleşmesidir. Dini gaye haline getiren bir anlayışın bundan şikâyete hakkı olamaz. Çünkü, her mezhep veya tarikat mensubu için ‘‘en ideal din’’ veya ‘‘dinin en ideal şekli’’ onun kendi mezhebi veya tarikatıdır. O halde, gaye olan dinin esas gaye olan şekli de bu ikincisidir. Nitekim, tüm dinler tarihinde, o arada bugünkü İslam dünyasında durum tamamen budur. Mezhepler, birer metot, tavır, tarz, fikir ve düşünce ekolü olmaktan çıkıp birer bağımsız din haline gelmişlerdir. Bunun kahırlı sonuçlarını sadece uygulamada, günlük hayatta görmüyoruz; bilim ve düşünce kulvarlarımız da bu anlayışla tıkanmış bulunmaktadır.

Ne hazindir ki, bu anlayışın, İslam'ın zaman üstü-ilahi kaynağı Kuran'ı güdüme almaya kalkan girişimlere bile vücut verdiğini görebilmekteyiz. Bir örnek olarak, ünlü fakıh, Ebul Hasan Ubeydullah el-Kerhi (ölm. 340/951)'nin ünlü sözünü verebiliriz. Bu zat, er-Risale'sinde diyor ki: ‘‘Mezhep imamlarımızın görüşlerine zıtlık belirten tüm Kuran ayetleri ya tevil edilir, yahut da nesh edilmiş (hükümden düşürülmüş) sayılır. Hadisler konusunda da aynı şey yapılır.’’ (Bu sözün eleştirisi için bk. Elbâni; Silsiletü'l- Ahâdis es-Sahiha, 6/774-776).

Prof. Yaşar Nuri ÖZTÜRK

http://arsiv.hurriyetim.com.tr/hur/turk/99/01/10/yasam/03yas .htm

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Din de bir araçtır! (2)

Şunu, içimiz sızlayarak, ama gerçeği saklamamanın onurunu da dikkate alarak ifade etmeliyiz: İslam dünyasının, mezhep ve tarikat kavgalarıyla harcadığı efor, enerji para ve yok ettiği insan, İslam dışı unsurlarla mücadelesinde harcadıklarından çok daha fazladır. Aktüel bir örnek Afganistan olabilir. Bu kardeş ülkenin, imandaşımız olan insanları, Rus işgali yüzünden maruz kaldıkları ıstırapların birkaç katına ‘‘İslami cemaatler’’ arası kavgalar yüzünden maruz kalmışlardır. Bu kavgalarda öldürülen insanların sayısının, Rus işgali sırasında öldürülenlerden çok daha fazla olduğu söylenmektedir.

Onlarca örnek verilebilir. Bütün bunların bizi götürdüğü gerçek şudur: Herkes, kendi mezhep, meşrep ve tarikatinin dinin ta kendisi olduğunu, bunun dışında kurtuluşun ya hiç olamayacağını, yahut da imkánsıza yakın ölçüde zor olduğunu iddia etmektedir.

Bu noktaya gelindiğinde, bir büyük yanlışlığa daha boyun eğmek kaçınılmaz oluyor. O da şudur: Din metin ve mesajlarının insanın yüceltilmesine, saygınlığına, korunmasına ve nihayet insan haklarına ilişkin tüm istekleri, muayyen bir grubun saygınlığının ve haklarının korunması şeklinde algılanıyor.

İnsan hakları, ‘‘insanın hakları’’ olmak yerine ‘‘kamil insanın hakları’’ haline getirilince, insanlık camiasına yararlı olmaktan çıkmaktadır. Her grup ve zihniyet, din olarak kendi anlayışını öne çıkardığından, ‘‘kamil insan’’ı da kendi ekibine kayıtlı olan insanla eşitlemektedir. Sonuçta, insan haklarıyla ilgili tüm nutuklar ve temenniler, belli bir çevrenin hakları olmaktan çıkamamakta, ‘‘tüm insanların hakları’’ olma çizgisine ulaşamamaktadır.

O halde, din adına konuştuğumuzda da şunun altını çizmek borcundayız: Din, bizatihi gaye değildir; gaye insandır. Her din, hem kendi içinde, hem de öteki din ve anlayışlarla münasebetlerinde bu ‘‘temel gaye’’yi gözardı etmeden fikir ve davranış üretmelidir. Hz. Ali'nin kullandığı ölçüyü kullanırsak bunu şöyle ifade edebiliriz: Ortak paydada birleşen ve barışçı-mutlu bir dünyayı inşa etmek isteyenler, hilkat kardeşliğini, din kardeşliğinin önüne almak zorundadırlar.

Bu çizgiye ulaşıldığında barış ve mutluluk yolunda ikinci etaba geçilebilir. O da ‘‘imkánların paylaşılması’’ etabıdır.

Prof. Yaşar Nuri ÖZTÜRK

http://arsiv.hurriyetim.com.tr/hur/turk/99/01/11/yasam/03yas .htm

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selamlar

Din bir araçtır ama ucu Allaha dayalıysa.Alaha dayalı olmayan dinlerde her turlu karmaşıklıklar  doludur. bildiğimiz gibi tarıkatlar, cemaatlar,tum gruplar.Ucu Allaha dayan mayan araç bir gün uçurumdan yuvarlanır gider.

39/3-İyi bilin ki, halis din yalnız Allah’ındır. O’nu bırakıp da başka dostlar edinenler, “Biz onlara sadece, bizi Allah’a daha çok yaklaştırsınlar diye ibadet ediyoruz” diyorlar. Şüphesiz Allah, ayrılığa düştükleri şeyler konusunda aralarında hüküm verecektir. Şüphesiz Allah, yalancı ve nankör olanları doğru yola iletmez.

39/11-De ki: Bana, dini Allah'a hâlis kılarak O'na kulluk etmem emrolundu.