Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Görüşlerinize saygı duyuyorum. Vaktim olduğunda fikir alışverişinde bulunacağım.

Saygılar...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

               ölüsevicilik fetişi üzerine bir yazı

   ...PATHOS: Yunanca'da "duygusallık", "aşırılık", "azápkárlık" anlamına gelir.

"Retorik" denilen belagát sanatında, muhatapları herhangi bir doğrultuda ikna etmek için onların hislerini etkilemek yöntemidir.

Mesafeli değil heyecanlı ve mantıki değil "asabi" bir ruh hali belirleyicilik taşır.

Efsaneler, nutuklar, marşlar, ilán-ı aşklar, çoğu kez bu eksen üzerinde yükselirler.

Ve, insanlar "rasyo" akılcılıktan ne kadar uzaktaysalar, "pathos" duygusallığa o kadar yakındırlar.

* * *

VİVA la muerte: İspanyolca "yaşasın ölüm" demektir.

İlk kez İç Savaş sırasında ási general Jose Milan Astray tarafından kullanılmıştır.

Hemen sonra da Frankocuların alámet-i fariká sloganına dönüşmüştür.

Aynı generalin "zekáya ölüm" diye de haykırmış olduğu eklenirse, "viva la muerte" şiarının "ölüm"ü yukarıdaki "pathos"la en çok bütünleştiren "özdeyiş" olduğu söylenebilir.

Her halükárda, "yaşasın ölüm" hissiyatçılığı "yaşasın hayat" akılcılığının zıddıdır.

* * *

NEKROFİLİ: Kadavralarla cinsel ilişkiye girmek sapıklığını tanımlayan kelime anlam kaymasına uğramış ve genel bir "ölü seviciliği"ni adlandırmak için kullanılır olmuştur.

Bu dürtü, insanları hayvanlardan ayıran "kendi cinsinden cansıza saygı" kültürünün kat be kat ötesine taşar.

Ölüyü yüceltir ve putlaştırır. Dokunulmazlıkla donatır.

Geçmişin Mısır firavunlarından günümüzün komünist şeflerine, cesedi cismanileştiren "mumya" bir yana, töresel tören ve anıtmezar, artık yaşamayanı "fetiş" kılar.

"Nekrofil" ölü seviciliği esas olarak otoriter ve totaliter toplumlara özgüdür.

* * *

İDOLATRİYA: Yine kadim Yunanca'dan inen sözcük bir resme, bir nesneye, bir fikre, bir kişiye tapınırcasına bağlanmak hal ve oluşunu tanımlar.

Pagan inançlara oranla akılcılığı ve mantıkçılığı ön plana çıkartan bütün semávi dinler bu dürtüyü tırpanlayabilmek için uzun ve zorlu mücadele vermişlerdir.

Ne var ki, Yahudiliğin mesih haham, Hıristiyanlığın aziz - ikona, Müslümanlığın dede - evliya gelenekleri "idolatriya"yla bayağı bayağı flört etmeyi hálá sürdürür.

Bunun laikleşmiş şekli ise bir pop şarkıcıyı "idol" kılmaktan; bir devlet adamını, bir siyaset önderini, bir ideoloji mûcidini putlaştırmaya, farklı biçim ve kimliklerde tezahür eder..(HADİ ULUENGİN)

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

tasavvuf din dışı

tasavvuf islamda yoktur,ruhbanlık emredilmemiştir,

insan kendini daha fazla emir ve yasaklara şartlandırır, bu yasak değil,yasak olan bunu islamdan saymaktır,

tasavvuf yahudi,hristiyan budist,hindu gibi inanış içinde bulunan milletlerin islama bulaştırdığı,islam dışılıktır,

sözde islam lehine batı oryantalistlerin yazmış oldukları da tasavvufu desteklemektedir,işin en azından burasında uyanmak lazım.

tasavvuf,belli bir anlam yükü taşıyan,belirli bir içeriği olan salt ve yalın bir kavram olarak ele alınmamalıdır,tutarlı bir belirlemede bulunabilmek için,kesinlikle bu ad yada kavramı olay,olgu ve oluşum bazlarınada ayrı ayrı irdlemek gerekir,olay olarak tasavvuf;bir görüngü,bir görüntü bir görünüştür,bilindiği gibi görünüşler,olaya bakan kimselerin yorumlarıyla bağımlıdır,görünüş,olayla ilgilenen kimsede ki değer yargılarına ve yerleşik sanılara,kanılara göre biçimlenir,

islam aleminde hemen herkez,büyük çoğunluk çocukluk yıllarından itibaren şeriat-tarikat-hakikat vurgusunu işite işite yetişir,tasavvufun günü birlik dinden,şeriatten daha ileri düzeyde bir dindarlık olduğunu kabule, bilinç altları şartlandırılmaktadır.

buna yol açan,veli menkibeleri türbe ziyaretleri rüyalar,kimi psikolojik anlatımlar,şunlar ve bunlarla kurulmuş,geliştirilmiş ve beslene duran bir iklim....

daha üst bir katmanda görünmek isteyenlerin,tasavvufi hikmetten söz etmeleri, ehli tarik kimselerin düz düslümanlar karşısındaki tafraları,eksik ve yanlışlarının  bilincinde olan müslümanların bu eziklik içinde yakalayamadığı ''tamamiyet''in özlemiyle acaba tarikat mı? diye düşünmürken diğerlerinin tafrası karşısınd ''ben kim tarikat kim?türü 2. bir ezikliğe yuvarlanmaları,özellikle de binlerce-kimbilir belki de onbinlerce yıllık bir birikimin desteğinde insan psikolojisi ve etkileme yöntemlerini iyi bilen dai/çağırıcı kimlikli propagandistlerin çabaları da anılan ''iklim''e katılınca,düz müslümanın gözünde,tarikat ve dolayısıyla tasavvuf çok önemli,erişilemez,dil uzatılamaz,imrenilmesi gereken,en azından saygı duyulacak bir kurum konumuna gelmektedir,işte tasavvuf bir olay olarak,bir görüngü olarak budur;dinine daha iyi sarılma yöntemi..ustaca sergilenen bir tablonun görüntüsü,

olgu olarak tasavvuf ise,kesinlikle,bu görülenden yada sanılandan çok daha farklıdır,islamı daha iyi yaşayabilmek,kötülüklerden uzak kalabilmek,Allah rızasına  çok daha fazla yaklaşabilmek gibi amaçlarla,zahid ve muttaki kimlikler edinmek üzere şu yada bu tarikatta bulunanlardan hiçbirine herhangi bir inancı isnat etmeksizin ve hiçbirinin dinsel duyarlılığıbna gölge düşürmeksizin ve hiç kimsenin inanç ve ibadetleri konusunda yargıda bulunmaksızın hemen belirtelim ki tasavvuf adına, islam tasavvufu da deniliyor olsa,Allahı tevhit biçiminden,kurana bakış tarzına,peygambere iman konusundan ahiret  anlayışına varıncaya dek her bakımdan ve her alanda her yönüyle hz muhammedin getirdiği islamdan daha başka bir islamdır ve bu başkalık varlığa yönelik bakıştan bilgiye ilişkin değerlendirmeye dek her alanda gözlemlenmekte hatta ibadet anlayışına kadar uzanmaktadır,olgu olarak tasavvuf yani tasavvufun gerçeği,özü ''has oda''dakiklerin taşıdığı iman, ketumiyet  sebebiyle ve anlatılsada anlamaya takat getiremezler gibisinden bahanelerle gizlenen temel inançlarla biçimlenen sistem bu kendi deyimleriyle açıklandığında taşlanmalarını gerektirecek ilke ve düşünceler,bunlara olan iman ve gerçekte insanlığın ortak mirası üzerine peygamber varisi yazılmış bayrağı ellerinde sallayıp durmalarına karşın velayeti nübüvvetten üstün sayıcı bir anlayışla velayet sahibi olduklarını öne süren bu kimseler evet gerçekte peygamber varisi değilde insanlığın ortak mirasının varisleri.Olgu olarak tasavvuf ,işte böyle.

oluşum olarak tasavvufa gelince,tasavvuf bağlılarınca ilk sufiler olarak tanıtılan müslümanların hayırlıları gerçekte ve gerçek bir süreç bağlamında bir oluşum zincirinin ilk halkaları olmadıkları halde böyle gösterilip,tüm müslümanların imrendiği ve öykündüğü kimlijkler olarak tasavvuf propagandacılığı bağlamında birer ökse,tasavvufu savunma ve aklandırma doğrultusunda ise;sığınak olarak işlevlendirilen bir konumda değerlendirilmişlerdir,oysa bu hayırlı kimseler yönelik bu tutyumları gerçek anlamda işten ve sadık bir izleyicilik değil ,strateji ve taktik gereği baş vurulan bir sahiplenmedir,nitekim ,sufilerin yaptıkları ilk iş bu izlerince gittiklerini öne sürdükleri kimselerin davranış ve biçimlerini çarpıtarak benimsemek ve anlatmak olmuştur,günü birlik yaşamda uyguladıkları kuran ve sünnete dayalı ölçüler sufiler eliyke yorumlanarak,farklı içerikli bir yapıya oturtulmuştur,bu tasavvufun oluşumu doğğrultusunda ki,birinci aşamadır ve bu aşamadaki yorumlarda ki kurani kavramlar çift bir anlamlı bir görünüşe büründürülmüştür,kuranda yada hadislerde geçiyor olmasından ötürü hiç kimsenin karşı çıkmayacağı tersine dört elle sarılacağı kelimeler bu yanıyla,ökse gibi kullanılmış ve yakalananlara da aynı kelimeyle yüklenmiş daha yeni anlamlar aşılanarak,insanlar birer ikişer dönüşüme uğratılmıştır,bir ağaca bir başkasından getirilen çubuğun aşılanması gibi,gövde aynı olsada işte ağaç aşılanan çubuğa göre meyve verecektir ve nitekim islam gövdesine yorumlar ve yorumlamalarla yapılan aşı sonunda o gövdeden insanlığın ortak mirasının meyveleri fışkırmaya başlamıştır,bu meyveler kesinlikle islamın değildir ve oluşum olara tasavvuf bağlamında ilk başkalaşım bu noktada böyle başlamıştır,bu olayı biz islamın diğer inançları tavsiye ederek özümlemesi diye alamayız ,bu yöndeki düşünceleri doğru sayamayız,çünkü gövde islamın olsada meyva onun değil,muhammed ümmeti muhammedi olmayan meyvelerden gıda almaya başlamıştır,bu tutum izince gitmek değil belki kendi verimlerini,bir başkasının açmış olduğu kanaldan yararlanarak diğer insanlara ulaştırma eylemidir ve bu durumda izleyicilikten ve çok kullanıcılık söz konusu edilebilir,oluşum olarak tasavbvufun oluşma oluşma sürecinin ilk basamağında ki yorumlamanın hemen ardında kavramlaştırma diye adlandırılması mümkün bir aşamaya girilmiştir,aradaki fark şuradadır ki,ilkinde islamın günübirlik yaşama ilişkin ölçüleri yorumlarlaiyeni anlamlara kaydırılıp,beyinler bu doğrultuıda koşullandırılmışken 2.aşamada bu koşullandırılmış beyinler,artık kabule hazır bulundukları,kimi yeni kavramların kapısına iletilmişlerdir.

şirke bulaşmışlardan bir tane temiz adam çıkmaz..ancak Allah dilediğini temize çıkarır..

zivasado kardeşim dikkatlice okumuşsundur inşallah

''İNSANIN YÜCELİĞİ VE GUENONİYEN BATINİLİK...ZÜBEYİR YETİK