Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

prangasiz Yazdı: Katılamıyorum sana.. teslim olmuş insana Allah idman tattırdığı kadar tattırıyor,tattıracağını da biz istemesekte söylüyor..Kuran okumasına okuyor lakin hayatı daha fazla okuyorum,okumaya çalışıyorum ve 1400 yıldır idmanlı müslümanların durduğu yere bakıyorum,bakıyorum,bakıyorum bişi göremiyorum ve işte bu nedenle ramazanda geleneksel anlamda yapılan ORUÇ RİTÜELİNİ reddediyorum..ama dikkat et!,aslını değil..yorumu.. benim bakış açıma göre muttakinin de diğerininde selim akla ve Allahın sözlerine ihtiyacı var..kaset yüklenmesi değil,ondan söz etmedim...geliş..dallanarak budaklanarak.. dua namaz niyaz oruç vs,tümü toplumun narkozu durumuna gelmiştir..BUNLAR YOK..deyip sarsmak gerek..ki aslına rücu etsinler..bu arada teslim oldum demek o kadar kolay değil..her babayiğidinde harcı değil..çalışıyoruz o kadar..okumaya gelince okuyorum zaten,hem inandım diyenleri hem diğerlerini.. yıldız oyuncuyu kampa almak ile duruma açıklık getirmeye çalışmışsın..ama olmamış..selam ile

seni tanımıyorum ama yazış uslubun, senin tezini çürütecek ve söylediklerinle çeliştiğin durumları açığa vuran soruları ve cümlelerin üzerine maharetle parmak kapatışın, lafı evirip çevirmen gözden kaçmıyor.

derdin sadece tartışmak ve geçmişinden gelen yaşadıklarına, hatalarına pişmanlıklarını öfkeni boşaltacak bir kanal arayışın sadece,, GELENEKÇİ TOPLUMA yüklenmek. bununla kendini ( geçici olarak ) rahatlatıyorsun. ama eroin gibidir bu metot, asla bir önceki doz yetmez, dikkatli olmanı tavsiye ederim.

sen değil tüm peygamberler toplansa HAKETMEYEN BİR KİŞİYİ BİLE kendine getiremezler, düzeltemez, hidayet edemezler. bir insan ya da toplum bunu hakettiyse zaten Allah onlara gerekeni verir. "toplumu düzeltmek- uyandırmak" şeytan üflemesine sen de kapılmış esas sorumluluğun olan öz nefsini düzeltmek ve arındırmak işini bitirdiğin vehmine kapılmışsın. kendini "kurtarıcı" rolüne çoktan soyundurmuşsun.

bu hayatta düzeltebileceğimiz bir tek KENDİMİZİZ, ve kazanabileceğimiz yegane zafer hanif muxlis mümin bir insan olabilmek. ötesinde hiç bir şeye gücümüz yok.

demem odur ki, kuran çalışması da, dua da, niyaz da, oruç da, kurban da, hac da, infak da v.b. leri de zaten SAPMIŞ, FASIK OLMUŞ, İMTİHANINI VE AHİRET GÜNÜNÜ CİDDİYE ALMAYAN, ALİM MALİM ULU ÖNDER LİDER DİYE SAHTE RABLERİN PEŞİNDEN GİDENLERİN BİR İŞİNE YARAMAZ. ONLAR ASIL YÖNELMİŞ, TAKVAYI KUŞANMIŞ, ARINMIŞLIĞA ÇABALAYAN MUTTAKİLER İÇİN BİRER İMKANDIR elhamdülillah. bunu iyice bir düşünmek lazım derim naçizane. ( medine de yoğunluklu olması açısından da ) ( yani takoz, serseri hayat yaşayan, işi ciddiye almayan futbolcuyu nerede kampa alırsan ne kadar idman yaptırısan pek işe yaramıyor görüyorsun, iki üç senede ya bırakır ya sakatlanır ya unutulur gider )

Bunları seninle didişmek için yazmadım, kavga gürültü olsun diye de, sadece iyi niyetli bir öğüt olması umudu ile yazdım, inşaAllah.

Allah yardımcın olsun.

selam ile. ( benden sana zarar gelmez, barış esenlik gelir )

NOT: O futbolcu için yazdığını dön bir daha oku ve ne kadar "saçma" bir cümle yazdığını düşün, sırf rekabet adına. o örnek nasıl oturmuş biliyor musun, hani berberle oduncu fıkrasındaki gibi :)

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhaba

Sayın haktansapmazın açıklamasını okumadan önce, Bakara/188 ayetinden rüşvet çıkarımının yapıldığını bilmiyordum. Sonra küçük bir araştırma yaptım ve gördüm ki gerçekten de bazıları tarafından ayet böyle anlaşılmış, bazıları da uygun sözcüğü bulamamış. Bana göre de ayetin rüşvetle falan alâkası yoktur. Bunun için ayeti iyi analiz etmek gerekiyor.

[Bakara/188]: Ve mallarınızı aranızda batıl ile yemeyin. Ve bildiğiniz halde, insanların mallarından bir kısmını günahla yemek için onu hakimlere sarkıtmayın.

Altı çizili sözcüğün metindeki karşılığı “edlâ” fiilidir ve “sarkıtmak” anlamına gelir. Bu fiil Kur’an da bu ayetten başka, Necm/8 de Cibril’in (ayette Cibril sözcüğü geçmez, benim çıkarımım) Muhammed Peygamber’e yaklaşım şeklini (ona doğru sarkmasını), A’raf/22 de şeytanın Adem ve eşini yönlendirmesini (onları günaha sarkıtmasını) anlatmak için ve Yusuf/19 da ise gerçek anlamıyla, “kovanın sarkıtılması” olarak kullanılmış. Benim Bakara/188 ile karşılaştırarak açıklama yapmaya çalışacağım ayet de bu ayet.

[Yusuf/19]: Ve bir yolcu kafilesi geldi de sucularını gönderdiler. O da kovasını sarkıttı. “Müjde! Bu bir oğlan!” dedi. Ve onu ticari bir mal olarak sakladılar. Allah ise yapmakta olduklarını biliyordu.

Bu ayeti Bakara/188 ayeti için bir metafor olarak değerlendirirsek, iki ayet arasındaki etkileşim gözden kaçacak gibi değil. Allah biliyorken, sucuların kovayı kuyuya sarkıtarak Yusuf’u meta/mal olarak çıkarmaları; Allah ve kendileri biliyorken, insanların mallarını haksızlıkla yemek için kovalarını/ceplerini hakimlere sarkıtarak doldurmalarına ne kadar da benzemektedir. Onlar için hakimler adeta bir kuyudur ve bu kuyudan su çekmek bedelsizdir.

İşte Rabbimizin uyarısı da bu duruma yöneliktir. Sakın hileyle hurdayla, bir takım dolaplar/dümenler çevirerek (ki ayetteki “ism”=günah sözcüğü bence bunu anlatıyor) hakimlere başvurup insanların mallarını yemeyin, onları sömürmeyin, diyor.

Ancak ben bu ayetin siyamla/oruçla bir ilgisi olduğunu düşünmüyorum. Ayet, başka bir pasaja da ait olabilir. Ayetin indiği ortamı, koşulları ve toplumun gereksinimlerini/ihtiyaçlarını bilmediğimiz için kesin bir şey söylemek zor. En doğrusunu Allah bilir.

Selam

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

prangasiz Yazdı: merhaba ebukerem,sadece zanda bulunuyorsun.. katılamıyorum sana ile başlayan o yazıda, seni bu denli kızdıran ne yazdım bir anlasam? bu arada benim ulu önderim falan yok..

merhaba prangasız,

beni kızdırmadı. ayrıca zannımda yanıldığıma ÇOK SEVİNDİM.

hayırlısı inşaAllah.

es selam aleyke ( benden sana zarar gelmez, barış esenlik gelir )

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhaba. Bu, Dr Ayman'ın açıklaması. Alıntılıyorum ( http://free-minds.org/forum/index.php?topic=9034.msg32592#ms g32592):

017.012
YUSUFALI: WE HAVE MADE THE NIGHT AND THE DAY as two (of Our) Signs: the Sign of the Night have We obscured, while the Sign of the Day We have made to enlighten you; that ye may seek bounty from your Lord, and THAT YE MAY KNOW THE NUMBER AND COUNT OF THE YEARS: all things have We explained in detail.

Given that night and day is determined by the sun and not the moon, the sign in 17:12 leaves absolutely no doubt that the year is solar.

Sayın prangasız, ben 12:47'yi daha kolay anlıyorum.

Orada Yûsuf nebi düş yorarken "Yedi yıl ekip biçersiniz," diyor - tezra'ûne seb'a sinîn. Bu, yedi ürün "mevsim"i demek. Mevsimleri güneş oluşturduğuna göre kastedilen, güneş yılıdır.  

 Sevgi ile,
Hasan Akçay

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhaba HÜSEYİN kardeşim.

...hayvanlar av yasağı nedeniyle haram aylarda (kavuran dolunay ve ondan sonra gelen 3 dolunayı barındıran toplam 4 ayda) korunacak.
Doğru anlamış mıyım?

Evet. Benim anladığım da bu.

ŞEHRU RAMAZÂN İngilizceye scorching full moon diye çevriliyor. SCORCHING kavuran demek. O yüzden ben de kavurucu dolunay dedim. Ama SICAK DOLUNAY daha sade. Bundan sonra izninizle sıcak dolunay diyeceğim, Allah isterse.

Soru şu:

SICAK DOLUNAY yılın hangi vaktidir? Onu bilelim ki onun başını çektiği dolunayların vakti belli olsun. Çünkü onlarda AVLANMA YASAĞI var; böylece asıl onun vakti belli olacak.

Kuran'daki ipuçları:

Sıcak dolunayda FURKAN indirildi; ki FARK ETTİREN demek, AYIRAÇ işlevi gören, ayıran. Örneğin içten imanı yapmacık olandan ayıran. 

Miladî 630'un "sıcak dolunay"ından sonra buna dair önemli gelişmeler oldu.

İnananlar

(1)Mekke'ye yürüdüler. Elbet ölümüne savaşmayı göze alarak. Münafıklar sıvıştılar ve kendilerini ele verdiler.

(2)Temmuzda yani sıcak dolunayın başında Mekke'ye girip oranın müşriklerine "Dört dolunay savaş yok; özgürsünüz!" dediler ve kenti tamamen kendi denetimleri altına almak için gerekeni yapmaya koyuldular, müşrik akrabalarıyla girişecekleri sokak çatışmaları dahil.

Elbet ölmeyi ve müşrik akrabalarını öldürmeyi göze alarak. Münafıklar yine sıvışıp kendilerini ele verdiler. 

(3)İkinci yasak dolunayın ilk gününde yani Ağustos başında Mescidi Harâm'a varıp "haccı ekber"lerini tamam ettiler ve oracıkta müşriklere bir muhtıra verdiler:

Ya İslam olursunuz ve tevhidi savaş nedeni saymayı bırakırsınız ya da yasak aylar sona erdiğinde savaşımızı yeniden başlatıp sizi öldürürüz.  

Müşrikler İslam oldular. Ama bazıları korkudan öyle yaptılar. Onlar münafıktı.

(4)Taif bölgesinin müşrikleriyle "haccı ekber"den sonra Huneyn denen arazide savaşmak zorunda kaldılar. Mekke'de denetimi tamamen ele geçirdikleri ve haccı da güven içinde yaptıkları için özgüvenleri kibire varmıştı. O yüzden tuzağa düşüp pek çok şehid verdiler. Ama savaşı yine de kazandılar. Münafıklar sıvışıp kendilerini ele verdiler.

(5)Huneyn zaferinin ve Mekke fethinin de özendirmesiyle derhal Tebuk seferine hazırlanmaya başladılar.

Ama yasak dolunayların cehennemî sıcağı sürüyordu; o sıcakta sefere çıkarmak üzere asker toplamak ve askeri donatmak aşırı zordu. Özellike imkan sahibi münafıklar yan çiziyordu.

Haziran - Ekim arası hurmaların da olgunlaştığı zamandır. Bahçe sahipleri onları toplayıp satmak üzere geleneksel Mekke pazarına götürürlerdi. Bunu bahane eden münafıklar Allah'ın elçisinden izin isteyip savaştan kaçtılar; sonra şöyle dediler (Feth 11): 

Bizi ailelerimiz ve MALLARIMIZ meşgul etti (şegaletna EMVALUNA ve ehluna). Bizim için bağışlanma dile.

Sonuç:

YASAK DOLUNAYLAR sıcak yaz mevsimine aitti; sıcak dolunay ise onların ilki. Kimin içten iman ettiğini, kimin iki yüzlü olduğunu gösteren FURKAN -sûre- o dolunayda indi ve Mekke'nin fethiyle başlayan önemli gelişmelere damgasını vurdu.

Kısacası, SICAK DOLUNAY yılın sıcak yaz günlerine bakan kapısıdır; kuzey yarıkürede 21 Haziranı, güney yarıkürede ise 21 Aralığı izleyen 0-30 gün içinde açılır. Yüce Allah'ın hükme bağlayıp Mâide sûresinde kayda geçirdiği "avlanma yasağı"nı vakten o dolunay belirler. 

Size helalken avlanın - ve iza haleltum festâdû (5:2).

Size yasak olup dururken av hayvanı öldürmeyin - lâ taktulu's sayde ve entum hurum (5:95).

2009'un İstanbul'u

sıcak yaz günlerine 

7 Temmuz gecesi

bu kapıdan girdi.

Sevgi ile,

Hasan Akçay