5-

VAHİY SAVUNMASI

KUR'AN DIŞI VAHYİN İMKANSIZLIĞI

MEHMET YAŞAR SOYALAN

9- Rasul'ün '' Güzel Örnek '' olmasının Kur'an dışı vahye delil olduğu İDDİASI :

33 Ahzab 21 :

21 Andolsun Allâh'ın Elçisinde sizin için Allah'a ve âhiret gününe kavuşmaya inanan ve Allâh'ı çok anan kimseler için, (uyulacak) en güzel bir örnek vardır.

Ayeti de zaman zaman Kur'an dışı vahye delil olarak sunuluyor ve bununla bağlantılı olarak da, Rasul'ünher davranışının mutlaka taklid edilmesi anlamında örnek alınması gerektiği ifade ediliyor.

genellikle, '' Kur'an madem Rasul'ün örnek alınmasını istiyor. öyleyse, Rasul'ün söz ve davranışlarının vahiy ürünü olması gerekir '' denilerek şu iddia dile getiriliyor :

'' Kur'an'da Rasul'ün örnek alınması istendiğine göre, bu tüm davranışların ve sözlerinin vahiy olduğunu gösterir; yoksa diğer insanlar gibi insan olur, o zaman da örnekliğine gerek kalmaz.'' denilmektedir.

örneğin Mevdudi açık bir şekilde ,

'' Hz.Peygamber (s.a.v), her an ve her durumda Allah'ın Rasulüydü.  ........dünya işleri ile ilgili söylediği sözler veya yaptığı hareketlerin çoğunun Allah'ın emri veya vahiy ile olmadığı söylenemez. gerçi bu gibi konularda mübarek ağzından çıkan sözler emir niteliğinde olmamış ve kendisi de Müslümanları itaate mecbur etmemiştir. ancak ağzından çıkan her sözün hak olduğu ve herhangi yanlışlık ihtimali bulunmadığı bilinmelidir '' demektedir.

sözlerinde ve davranışlarında hata ihtimali bulunmayan birini, sözlerinde hata ve yanlış olma ihtimali oldukça fazla olan biz sıradan insanların onu kayıtsız şartsız taklid etmesi bir zorunluluk olur. çünkü bir kişinin söz ve davranışlarındaki hata payı sıfırlandığında, onun insan olma boyutu ortadan kaldırıldığı gibi ; zamanla ve coğrafyayla, içinde yaşadığı toplumun kültür ve geleneği ile ilişkilerini de sıfırlamış oluruz.

ancak bu ifadeler, Kur'an'da Rasul'ün '' BEŞER '' olduğunu, diğer insanlardan farklı olarak sadece '' vahiy '' aldığını söyleyen Ayetlerle çelişmektedir. öncelikle şunu ifade edelim ki, Peygamber'in örnek olması, O'nun her söz ve davranışının veya bir kısmının vahiy ürünü yani Kur'an dışı vahiy sonucu olduğu anlamına gelmez. burada sorun, Rasul'ün örnek alınması değil taklid edilmesidir. bizim karşı çıktığımız konu da budur. yoksa, Allah'tan Kur'an vahyini alan, buna ilk inanan ve ilk uygulayan olarak, Allah'ın Rasulü'nün örnek alınmasından daha doğal ne olabilir? Kur'an vahyini almak başlı başına büyük bir olay değil midir?

'' Onun güzel örnek olması '' , elbette her davranışının ebediyyen örnek alınması anlamına da gelmez. böyle düşünmek, O'nu tarihsel bir kişilik olmaktan çıkardığı gibi, bir beden, bir can taşıyan, ölümlü bir varlık olmadığını söylemek anlamına gelir ki, böyle bir şey Kur'an'ın açık ifadeleri ile çelişir.

ancak '' büyük bir ahlak üzerinde '' olan ve çevresindeki inanan, inanmayan tüm insanlar tarafından '' Muhammed'ül Emin '' olarak bilinen bir Rasulün, her zaman örnek alınacak birçok davranışının, söz ve uygulamasının olduğu ve olacağı da muhakkaktır.

Rasul'ün örnek alınıyor olması............

Rasul'ün örnek alınıyor olması ve örnek olduğunun bildirilmesi, herşeyden önce O'nun diğer insanlar gibi bir insan olduğunu ortaya koyar. insanların, her davranışı kontrol edilen, her söz ve eylemini '' emir-komuta zinciri '' içerisinde gerçekleştiren, kendi fikri ve yorumu bulunmayan, bulunsa da ortaya koyması mümkün olmayan, adeta bir ROBOT gibi hareket eden, o şekilde inşa edilen ve bu şekilde algılanan birisini örnek almaları nasıl mümkün olacaktır ?  beşer ötesi bir varlığı, bir beşer kendisine nasıl bir model olarak görecektir? veya istese de nasıl taklit edecektir?  buna gücü nasıl yetecektir? beşer olan, beşer üstü olana; olsa olsa, önünde eğilerek saygı duruşunda bulunabilir. veya onun için, O, tapınılacak bir TABU / İLAH olabilir.

ilgili Ayeti, Rasul'ün söz ve davranışlarının, insanlar için '' ÖRNEK mi, '' ÖLÇÜ mü olacağı; bağlayıcı ve mutlak otorite mi, yoksa genel anlamda bir model mi olacağı bağlamında tartışabiliriz. bu anlamda birbirinden farklı birçok şey de söylenebilir. söylenmiştir de.ancak bu konuda yazılanların büyük çoğunluğunun, Rasul'ün söz ve davranışlarının tamamının veya bir kısmının vahiy ürünü olduğu ( Kur'an dışı vahyi kastediyoruz ) düşüncesinden hareketle kaleme alındığınna şahit oluyoruz. insanların geçmişte ve günümüzde kendilerine Peygamber'i ve Peygamberleri değil, başkalarını örnek kabul etmelerinin nedenini, bu tür yaklaşımlara veya bu mantıkla hazırlanmış kitaplara bağlamak gerekir diye düşünüyorum.

tekrarlarsak; bu konuda ( 33/ 21 ile ilgili olarak ) birçok şey söylenebilir. bunlar genelde Rasul'ün yaptıklarının ÖRNEK mi / MODEL mi veya ölçü mü olduğu gerektiği ile ilgili olabilir; ancak bu konuların hiçbirisinin doğrudan Kur'an dışı vahiy anlayışıyla bir ilgisi yoktur. aynı şekilde Hz.İbrahim'de ve onunla beraber bulunanlarda güzel örnek olduğunu ifade eden Ayet ( 60/ 46 ), ile ilgili Ayetin Kur'an dışı vahiy ile bir ilgisinin olmadığı ortaya koyar.

'' İbrahim'de ve O'nunla beraber bulunanlarda sizin için güzel bir örnek ( ÜSVETÜN HASENETÜN ) vardır, onlar kavimlerine demişlerdi ki : '' biz sizden ve sizin Allah'tan başka taptıklarınızdan uzağız. sizi tanımıyoruz. siz bir tek Allah'a inanıncaya kadar sizinle bizim aramızda sürekli bir düşmanlık ve nefret belirmiştir.'' yalnız İbrahim'in babasına : senin için mağfiret dileyeceğim, fakat senin için Allah'tan ( gelecek ) hiçbir şeyi (önlemeye) gücüm yetmez demesi hariç. Rabbimiz! yalnız sana dayandık, sana yöneldik. dönüşümüz de ancak sanadır. Ey Rabbimiz! bizi o küfredenlerin fitnesi kılma ve bizleri bağışla Ey Rabbimiz! çünkü sensin ancak öyle üstün olan, öyle hikmet sahibi olan! and olsun, onlarda sizin için, Allah'ı ve ahiret gününü arzulayanlara güzel bir örnek ( üsvetün hasenetün ) vardır. kim yüz çevirirse şüphesiz Allah, zengindir, hamde layık olandır.'' ( 60 / 4-6 )