Hanif Dostlar Ana Sayfa: KÜRTLER MÜSLÜMANDIR

Şu da emredildi: Yüzünü dine bir Hanif olarak çevir. Sakın müşriklerden olma.

Yunus Suresi 105

Ben bir Hanif olarak yüzümü gökleri ve yeri yaratana döndürdüm. Müşriklerden değilim ben.

Enam Suresi 79

İbrahim ne bir Yahudi idi, ne de bir Hıristiyan. O sadece hanif bir müslümandı. O müşriklerden değildi.

Ali İmran Suresi 67

Şu da kuşkusuz ki, İbrahim başlıbaşına bir ümmetti; bir Hanif olarak Allah'ın önünde eğiliyordu. Müşriklerden değildi.

Nahl Suresi 123

De ki Allah doğrusunu söylemiştir / vaadinde sadıktır.Haydi artık Hanif olarak İbrahim'in Milleti'ne uyun! Müşriklerden değildi o.

Ali İmran Suresi 95

Allah'a ortak koşmadan, Hanifler olarak... Allah'a ortak koşan kişi, gökten düşmüş de kendisini kuşlar kapışıyor veya rüzgar onu uzak bir yere fırlatıp atıyor gibidir.

Hacc Suresi 31

HABERLER

mehmet yiğit

Kürtler Müslümandır, ancak halkı Müslüman olan yönetimler tarafından yıllardan beridir zulüm görüyorlar ve Müslümanlar da bu zulme seyirci kalıyorlar. Çok iddialı bir söz değil mi? Ancak gerçeklerimizle samimi bir şekilde yüzleştiğimiz zaman, hiç de garipsenecek bir iddia olmadığı görülecektir.

Rejimleri dini kaynaklara dayanmayan ülkeler için, hâkim ideolojinin herkese zulmetmesini bahane gösterebilirsiniz. Ancak bunu İslami bir sisteme sahip olan, Osmanlı veya İran için söyleyemeyiz değil mi? Nasyonalist yapısını anayasasından, hayatın bütün alanlarına yansıtan bir rejimin eleştirisinin beyninizdeki bütün putların yıkılmasına yol açmasından korkuyorsunuz! Kim bilir, belki de kaynaklarınızın kurumasından çekiniyorsunuz. Aslında bu korku bile yeter size. Yahudi nasyonalizminden farklı değil, kendisinden başka hiçbir ırkı tanımayan ve sürekli olarak kendi ırkının üstünlüğünü ispatlamaya çalışanların gayreti. Bunu biraz daha özele indirgediğimizde, Müslüman gurupların, düşünce önderlerinin, aydınların ve yazarların da bu suça, açık veya dolaylı olarak ortak olduğu iddiası uçuk bir iddia olmaz.

Kürtler Müslümandır, ancak uzun yıllardan beridir halkı Müslüman olan ülkelerin zulmü altında horlanmakta, ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmekte ve küstahça saldırılara rağmen yaşamını sürdürmeye çalışmaktadır. Düşünün Kürt asıllı aydınlar bile, başka bir aidiyet sahibi olduklarını ispatlamak için en çirkef yalanlara başvurmaktan kaçınmıyorlar. İçinde bulundukları kompleks, kendilerini inkar ederek yeni bir kimlik kazanabilecekleri hissini veriyor onlara. Rahatlarına geldiği için, gerçeklere yaklaşmıyorlar veya imkan dahilinde üstünü örtmeyi, ümmet kalkanıyla savunmaya geçmeyi de ihmal etmiyorlar. Oysa gerçek bundan farklıdır. Kürtler hak etmedikleri zulmü çekmek zorunda bırakılıyorlar. Kürtler, hâkim otoriteler tarafından yok sayılmakta, katledilmekte, kırıma uğratılmakta, toplu katliamlarla yok edilmek istenmekte, sıkıştığı zaman yalan ve vaatlerle oyalanmakta ve bundan da acısı kardeş kabul ettiği kesimler tarafından linç edilmektedir. Uysal bir koyun olduğu, Malazgirt’te, Kore’de, Yemen’de, Çanakkale’de, Sarıkamış’ta uşaklık ruhunu kahramanlık övgülerine teslim ettiği zaman, ödüllendirilmektedir. Kimi haksızlıklara baş kaldırdığı, zulmü kabullenmeyi onursuzluk, zillet telaki ettiği zaman karşılığını sert bir şekilde görmektedir. Otoriteyi zorla da olsa elinde tutan, ulusal bir endişenin böyle bir davranışta bulunması, belki normal karşılanabilir, ancak İslamcılığı meslek haline getirmiş olanların zulme ortaklıkta bulunması veya en azından seyirci kalması af edilemez. Hiçbir bahane suçluluklarını masum göstermeye yetmez. Kürtler genel anlamıyla milliyetçi paradigmalardan haberdardırlar, ancak hiçbir zaman onun esiri olmamışlardır. Kürtler, devlet katında, medyada ya da sivil toplumda sürekli yok sayılıyor, tahkir ediyor veya dışlanıyor; bu yetmemiş gibi, tek sığınakları olması gereken Müslümanlar tarafından da yok sayılıyor, horlanıyor, görmezlikten geliniyor ve daha da kötüsü uyutulmaya çalışıyor.

Son günlerde bu ayrımcılığın sözcülüğünü yapanlar çoğaldı. İslami bir geçmişi olanlar bile, “tek devlet, tek millet, tek bayrak ve tek vatan demekle yetinmiyor milletin sabrını taşırırsanız, onlar da cevabını verir” diyerek, pompalı tüfeklerle Kürt göstericilere saldırıları, linç edilmeleri tahrik edip meşrulaştırmaya çalışıyor. Bir yandan “kardeşim” diyor, öbür yandan “ya sev, ya terk et!” diyor. Allah aşkına bir ülkenin en yetkili makamı nasıl bu derece tahrik dolu davranışlar sergileyebilir? Siyaset, muhalefet nasıl olur da bu derece seviyesizleşebilir? Tahriklerin neticesi nifaktır, kargaşadır, linçtir. Daha geçen cumartesi günü Van’da bunu yapmadılar mı? Polis taş atan göstericiyi mitingin içine doğru çekip, halkın arasına karışmış ırkçılara teslim etmedi mi? Taşlarla kafasına vurup, bitkisel hayata sokmadılar mı? Linç olayına karışanlar, hiçbir zaman göstermelik olsa dahi hiçbir yasal yaptırıma uğramadı ya da gözaltına alınmadı. Geçmişte de alınmadı. Çoğu zaman da, bu tür suç işleyenlerle yetkililerin hatıra için birlikte resim çektiklerine de şahit olduk.

Van’da, Hakkari’de, Yüksekova’da yapılan konuşmalarda, bir kesimin diğer kesime düşman olmasını körükleyen kışkırtıcı konuşmaların yapılması sorunu çözmeye katkı sağlamaz, sorunu daha da büyütür. Şimdi ben bunu söylerken, bazı çokbilmiş İslamcıların “ya kastedilen DTP ve yandaşlarıdır, sen niye gocunuyorsun!” dediklerini duyar gibi oluyorum. Allah, siz böyle düşünenlere akıl versin. Allah aşkına sizde nasıl bir mide var, bunları nasıl hazmediyorsunuz? Ulusalcılığın batağında boğazlarına kadar batmış olanları açık ve gizli bir şekilde destekliyorsunuz, onların yaralılarına, tutuklularına sonuna kadar sahip çıkıyorsunuz, ama sıra Kürtlere geldiği zaman sesiniz çıkmıyor. Ölü toprağı serpilmiş üzerinize. “Allah bunların hesabını sizden sorsun!” demek bile gelmiyor içimden. Buna bile değmediğinizi düşünüyorum. Çünkü saçtığınız zehirden dolayı, kendi aramızda bile rahat bir şekilde sorunlarımızı konuşamaz hale geldik. “Acaba, olabilir mi, şu kelimesinin altında böyle bir anlam mı var?” gibi yüzlerce soruyu beyinlerimize ekenler olarak gurur duyabilirsiniz. Öyle korkular, endişeler, pespaye heyulalar ürettiniz ki, bir kelime konuştuğun zaman hemen üretmiş olduğunuz kavramlardan birini ağzımıza tıkıyorlar. Bunların hiç birinin İslam kaynaklı olmadığını biliyoruz, ama beynimizi o kadar bulandırdınız ki, savunmamızı bile yapamıyoruz.

İnsanlar linç ediliyor, ölü cesetlerine bile her türlü işkence, -burada açıklamaya utandığım- her türlü rezaletler yapılıyor ama sizin sesiniz çıkmıyor. Yetmiyormuş gibi, en küçük bahaneyle kininizi kusuyorsunuz. Akan kana seyirci kalan beyinsizlerin yanında sorunlardan bahsettiğiniz zaman ise, “DTP’ deki görevinizi öğrenebilir miyim?” gibisinden seviyesizce espriler yapılıyor. Acılar, zulümler yaygınlaşırken espri yapmaktan utanmayanlara söylenecek sözüm yok. Yaşadığınız ülkenin yönetimleri tarafından sürdürülen zulme seyirci kalıyorsunuz, gerçekleri gizliyorsunuz, karanlıkta kalan haksızlıkları dile getirmek istediğimizde hemen “ümmetçilik kalkanı”nızla saldırıya geçiyorsunuz. Bu kalkanın sadece bizim için devrede olması ilginç değil mi? Dünyanın her yerindeki ulusal hareketleri bize “İslami mücadele” diye yutturma seviyesizliğini kurnazca şekillendirdiniz. Kürtlerin mazlum oluşları sizi hiç ilgilendirmiyor, çünkü siz kardeş dediğiniz başka ulusal kimliği için mücadele veren, kurtuluş savaşını geliştiren ırkçı kesimlerle ilgileniyorsunuz. Ahlaki kriterleriniz bunu gerektiriyor. Oysa en büyük acıyı çekmiş olan Kürtlerin hiçbir şekilde ırkçı olmayacağını çok iyi biliyorsunuz. Ama çoğu zaman işinize gelmiyor. Siz genellikle, eskiyenin yerine aldığınız sizden genç kızları ikinci Ayşe olarak eğitmekle meşgulsünüz. Böyle sorunlara ciddi manada eğilmek moralinizi bozar.

Kürtlerin yaşadığı bütün ülkeler çözümsüzlükte ısrar ederken, Kürt halkının göstermiş olduğu direniş ve geliştirdiği refleks her nedense basit endişelerle görmezlikten gelinmeye devam ediliyor. Kaynağı, dayanağı ne olursa olsun, son olaylar Kürt halkının artık dayanma gücünün kalmadığını ortaya koyuyor. Bütün iyi niyetli yaklaşımlara rağmen kendisine yaşam hakkı tanınmıyor, her türlü hakaret, zulüm, işkence, linç politikalarının yanında inkâr, imha ve yok etme planları küstahça, sorumsuzca ve en ırkçı tavırla bütün boyutlara yayılıyor.

Neden Kürt halkı da diğer halklar gibi özgür olmasın? Onurlu bir şekilde her halk gibi, Kürtler de özgürce yaşama hakkına sahiptir. Bunun gerçek kardeşlik ölçüsüyle yapılması zor da değil. Yeter ki, olaya samimi ve gerçekçi bir şekilde yaklaşılsın.

İslamcı dostlarımız bu gerçeği artık görmelidirler. Sokakta panzer altında ezilen, kameralar karşısında kolu kırılan, panzerin ileri geri yaparak ayağını kırdığı, gizli açık işkence gören, evi yıkılan, hakarete uğrayan, en küstah söylemlerin muhatabı olan, horlanan, bilinçli bir şekilde linç ettirilen kürt’tür, daha da önemlisi her şeyden önce insandır ve bunun da ötesinde mazlumdur/müslümandır. Gerçekten de müslümandır! Gerçi sizi buna inandırmak zor, çünkü siz daha önceden yargılayıp hükmünüzü vermişsiniz. Bu gerçekler, pespaye düşüncelerle, bahane, saptırma ve dünyadaki en iğrenç insanın bile tenezzül etmeyeceği kurnazca hilelerle örtülemeyecek türdendir. Onlara yönelik yıllardan beridir devam eden bir psikolojik ve sıcak bir savaş var. Ekonomik, siyasi, kültürel, sosyal, ideolojik, stratejik ve askeri alanlarda süren bu savaş, bütün imkanlarla devam ettiriliyor. Saldırı hiçbir zaman, kardeşlik hassasiyetlerinden kaynaklanmıyor ve adalet ölçülerine dayanmıyor. Tamamen düşmanca yöntemlere başvuruluyor. Bunu sizin dışınızda herkes görüyor. Eminim siz de görüyorsunuz. Ancak önemsemiyor, umursamıyor, vicdanınıza ağır gelmiyor veya daha doğrusu işinize gelmiyor. Bunu yaptığınız zaman, kendi ellerinizle ürettiğiniz putlarınız yıkılacak, fil kulelerinden tozpembe gördüğünüz rüyalardan uyanacaksınız. Rahatınız kaçacak, huzursuz olacaksınız. Bu halinize kargaların bile güldüğünün farkında değilsiniz her halde? Tarafsız gibi görünmenizin altında yatan sebeplerden biri bu. Bundan dolayı tepkilisiniz. Saldırgansınız. Olayı saptırmak, tevil etmek daha bir rahatınıza geliyor. Bahaneniz hazır, ‘etnik kimliklerin öne çıkarılması, ırkçılık, başka ideoloji, başkaları, bizden değiller, zaten o eğilimler’, gibi bir sürü safsata. Sevsinler sizi. Siz böyle söyledikten sonra da, hüküm verilmiş oluyor ve kurtuluş şansı sıfırlanıyor. Sizin yıllardan beridir, zulme katkı amacıyla değişik isimler altında yaptıklarınızı bile sorgulamamıza izin vermezsiniz. Çünkü bizim Müslümanlığımız bile, sizin pespaye düşüncelerinizin ipoteği altındadır. Bize tahmil ettiğiniz Türk Müslümanlığının meyvelerini toplamaya başlayabilirsiniz. Eleştiri bir yana, size yan bakmamız bile kalemimizin kırılmasına neden oluşturabilir.

Bu sözler sizi incitebilir. İncitsin, öfkeden tırnaklarınızı yiyin. Uykunuz kaçsın. Bunu hak ediyorsunuz. Size yönelik bu öfke, yıllarca yüreğimizi kanatmanızın birikimi. Bizi küçük görmenizin, horlamanızın, sürekli ikinci sırada tutmanızın, adam yerine koymamanızın, vefasızlığınızın, bütün hizmetlerinizi bize yaptırmanıza değer vermemenizin öfkesidir bu. Ya kendinize gelecek, samimiyetinizi ortaya koyacaksınız; ya da bu acılarla hep muhatap olacaksınız.

Sormama, sorgulamama, eleştirmeme, tartışmama, itiraz etmeme telkinleriniz artık tutmaz. İçi boş kuru itaat ve teslimiyeti boşuna beklemeyin artık. Ahlaki çürümüşlüğünüze ve kokuşmuşluğunuza en iyi cevap bu olur herhalde. Olaya hangi perspektiften bakarsanız bakın, artık sizi vitrinimizden kaldırıyoruz!

Kanaatleriniz, görüşleriniz, tavsiyeleriniz bizi ilgilendirmiyor. En azından beni ilgilendirmiyor!

Sizin yazdıklarınızı, konuştuklarınızı kabullenmek maksadıyla önemsemeyeceğim!

Kendinizi düzeltmedikçe, kaybettiğiniz güveni yeniden inşa etmedikçe de bunu sürdüreceğim. Zira yüreğim kanıyor. Bunun sebebi de zulmün asıl kaynağı olan güçlerden çok, sizsiniz. Zalimlerin görevi zulmetmektir; bu onların mesleği haline gelmiştir. Ama Müslüman olduğunu söyleyen ve benim kardeşim olması gereken birinin bu zulme ortaklık etmesi hazmedilir cinsten değil. Benim sorunum var, acı çekiyorum. Bana kardeş olduğunu söyleyenler buna ortak olmalıdırlar. Göstermelik çözüm arayışları, samimi olmayan sahiplenmeler yetmez. Artık değişmenin zamanı geldi. Kendimizle yüzleşip doğru olduğuna inandığımız değerleri, yerleşik putlara rağmen savunma zamanıdır. Doğrudur, bu tamamen başkalaşmış insanların kanını donduracaktır, dondursun!

Öz eleştiri yapmanın ve kendimizle yüzleşmenin daha doğru sonuçlara ulaşmamıza yardımcı olacağına inanıyorum. Kendimizi güvende hissettiğimiz kalelerimizi, izole etmeye çalıştığımız düşüncelerimizi, gizlediğimiz Senemlerimizi terk ettiğimiz zaman, herkesin hayrına olan çözümler bulabileceğimize inanıyorum.

http://www.beroj.com/h.asp?k=3606&z=t