Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

           Efrayim

          Sevgili hanif dostlar

          Sayın Emre KONGAR,şöyle demiş:

           Biliyorsunuz, içkiden çok şarap haramdır.

            Ben bimiyorum, siz biliyormusunuz?

          Sevgi ile,

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhabalar

Sormak lazım o zaman, "...şarabun muhtelifun elvanuhu...: muhtelif renklerde şarap/içki/içecek 16/69" bu şarap hangi şarap, yoksa buda mı haram! Hem haram ne ola ki? Aslı men olan, yani yasak olan ne zamandan beri haram/saygın oldu ki?

Aslında aklı örten(hamr) her türlü yenilip içilen yasak olup şeytan işi pisliktir (5/90). Rakısı, şarabı, votkası bilmem neside...hepsi aynı kategoridedir.

Muhabbetle...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhaba arkadaşlar,

Emre Kongarın görüşü Ebu Hanife nin görüşüne uygundur.

Şarap aynıyla haram, ama şarap benzerleri şarhoşluk derecesinde içince haramdır. İmam Ebu Hanifenin öğrencisi İmam Ebu Yusuf da bu görüşü savunmuş. İmam Muhammed Eş Şeybani baştan bu fikirde iken, Çevrenin baskısı, ve özellikle imam Şafii nin baskısı nedeniyle , mezhebin neredeyse yok olma tehlikesi geçirmesi nedeniyle bu görüşten vaz geçmiştir.

Bunu daha önceki başlıklarda tartıştık. İçki günahtır. Önce bazı faydaları olmakla birlikte zararının çokluğu belirtilmiş. Sonra sarhoşken (içkili iken değil, içkili olmak ile sarhoş olmak çok ayrı bir şey) namaza yaklaşmayın denmiş, sonrada içki, kumar, fal oklarının şeytan işi pislik olduğu söylenip, artık bunlardan vazgeçtiniz değil mi diye hafif bir uslubla yasaklanmış. Sert bir uslub değil. Haram değil günah niteliğinde.

Ayrıca nebiz niteliğindeki boza, biranın hükmü farklıdır. Bunların sarhoş etmeyecek miktarının , heleki bozanın hiç bir günahlığı falan da yoktur.

Haramlar tahdidi dir. Enam suresinde Kan ,leş, domuz eti diye bildirilmiş. Ayrıca Nahl suresinde de bunlar tekrar edilmiş. Faiz, haksız yere adam öldürme sonsuz cehennemle tehdit edilmiş.

İçki günah değildir demiyorum. Allah katında cezası yoktur da demiyorum. Ama haram çok farklı bir şey.

Şimdi bir öğrencinin sınıfta öğretmenden izin almayarak, sessizce sınıfı terketmesi günah, ama kapıyı gürültüyle yüzüne kapayarak gitmesi haram. bir örnek olabilir.

Günah bir kusurdur, yaramazlıktır, suçtur. Haram bir isyandır, bir densizliktir. Haddi aşmaktır. Bazısı bir işaret (kan leş domuz eti gibi), bazısı toplum barışını tehdit eden şeylerdir. (zina, adam öldürme gibi)

İçkinin haramlığı sadece insanı sakındırma için din adamlarının görüşüdür. Onlar içkisiz bir toplum isterler. Baskı yaparlar. Etkilerindeki cahil yobaz gruba yaptırırlar.Yanlıştır. Zararı, yararından büyüktür. Türban konusunda da benzeri bir germe vardır. Ayrıca Nahl suresinde Haram olduğu bildirilmemmiş bir şeyin haram edilmesinin de Allaha karşı yalan uydurmak olduğu bildirilmiş.(Nahl 116) Günahtır demek yetmiyormu. Zorlamayınca nefsine ağırmı geliyor.

Zamanın Halife yöneticileri, bundan dolayı bu konuda baskı yapmamış, toplumda bir emniyet süpabı olarak şehirde meyhane gibi yerlerin olmasına izin vermişlerdir. Hatta Saddam Hüseyin'e  Irakta diğer arap ülkeleri gibi içkiyi niye yasaklamadığını sormuşlar da, Harun Reşid in Bağdatta yapmadığını, ben nasıl yapayım demiş.

Tarih boyunca zır cahil bir toplumu kontrol altında tutmak için, üzerinde bir baskı kurmak yönetsel bir taktik olarak uygulanmış tamam, haram demesen insanları uzak tutamazdın tamam, ama Kur'an da bu konuda açık açık  tehdit edici, haramdır diyici bir ifade yok. Günah olduğunun anlaşıldığı bir ifade var. Bunu inkar etmiyoruz.

Hani türban konusunda da saçının bir teli gözükürse şu kadar cehennem cezası falan olmadığı gibi. Yani din adanlarının toplumu şekillendirmek, istediği ayarda tutmak için taktikleri.

Bu konuda topluma fazla zorlama yapılmaktadır.

Dinine inanan, en azından cumasına giden, Kur'ana , kutsala saygı gösteren, karısına, kesesine, komşusuna, vucuduna eziyet etmeden az miktar içki kullanan milyonlar var ülkede. En azından bu insanlar da bunun Allah katında günah olduğunu biliyor.

İnsanları sakındırmak isterken, Allahın rahmetinden niye uzaklaştırıyorsunuz. İnsanları inançlı, inançsız, imanlı , imansız niye bölüyorsunuz. Ne hakla bunu yapıyorsunuz. Ayrıca Nahl 116 uyarınca yalancı konumuna düşürüyorsunuz kendinizi.

İnsanları özellikle bir şeyden sakındıracaksanız, önce şirkten sakındırın, şirkten. Kur'anın yarısı bundan bahsediyor. Koca kitabın basbas bağırdığı bırakılıyor hiç ilgilenilmiyor da, bir iki ayetin o da hükmü aşırılaştırılarak üzerine gidiliyor. Ortalıkta acaip gürültü koparılıyor. İçkinin affı vardır da, şirkin hiç bir affı yok.

Herkese selamlar.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Saffet Metin yazdı:

...Günah bir kusurdur, yaramazlıktır, suçtur. Haram bir isyandır, bir densizliktir. Haddi aşmaktır. Bazısı bir işaret (kan leş domuz eti gibi), bazısı toplum barışını tehdit eden şeylerdir. (zina, adam öldürme gibi)...

...İnsanları özellikle bir şeyden sakındıracaksanız, önce şirkten sakındırın, şirkten. Kur'anın yarısı bundan bahsediyor. Koca kitabın basbas bağırdığı bırakılıyor hiç ilgilenilmiyor da, bir iki ayetin o da hükmü aşırılaştırılarak üzerine gidiliyor. Ortalıkta acaip gürültü koparılıyor. İçkinin affı vardır da, şirkin hiç bir affı yok...

Merhabalar

Sayın Saffet Metin;

1-Yazınızdan alıntı yapmış olduğum ilk paragraftaki "haram" kavramına ilişkin yapmış olduğunuz tanımdan hareketle, "mescidil haram" tanımındaki "haram" kelimesini nasıl anlamalıyız?

2- Yine ikinci paragraf olarak alıntı yapmış olduğum cümlenizdeki "şirk" in tanımlaması nasıldır? 25/43 ve 45/23 ayetleri gereği sarhoş edicileri (el-hamr 5/90) keyfi olarak yiyerek ve içerek kullanmak şirk olabilir mi?

"Arzusunu tanrı edinen kimseyi gördün mü? Onun üstüne sen mi bekçi olacaksın?" 25/43 (s ateş)

"Keyfini tanrı edinen ve Allâh'ın bir bilgiye göre saptırdığı, kulağını ve kalbini mühürlediği, gözünün üstüne de perde çektiği kimseyi gördün mü? Şimdi ona Allah'tan sonra kim doğru yolu gösterecek? Düşünmüyor musunuz?" 45/23 (s ateş)

Muhabbetle...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

sayın Öğrenci98,

Şirk ten kastım, insanların Allah katında bir varlığın bu islam öncesi kavimlerin yaptığı gibi putlar olur, islam sonrası dönemde yapıldığı gibi melek, peygamber, veli, aziz, şehit, şeyh, iyi insan vb. bir varlığın Allah katında bağışlanmaya, dünyevi veya ahiri bir duanın kabulüne  yardımcı olacağı inancıdır ki, Kur'an bir çok ayetinde özellikle Mekki surelerde bunu yasaklar ve sakındırır.

Hele ki, Ahkaf 5 -  Kim, Allah’ı bırakıp da, kıyamet gününe kadar kendisine cevap veremeyecek şeylerden yardım isteyenden  daha sapıktır? Oysa onlar, bunların tapınmalarından habersizdirler.

Ama canlı, ama cansız.  Allahtan başka kimden yardım istiyorsak bu çok büyük bir vebaldir.

Secde suresi 4. ayeti vermiştim. Allahtan başka şefaatçi yoktur.

Ayetel Kürsi, Amenerresulü gibi bir çok müslümanın ezbere bildiği ayetlerden de bu inancın yanlışlığına örnek vermiştim.

Ne yazık ki, Bazı eski din alimlerinin dediği İsra 79 daki bir Makam-ı Mahmud (öğülmüş makam) kavramından Peygamberin mutlak şefaat makamına ulaşacağını anlamak çok yanlıştır. Yorumla inanç olmaz. İnanç konusu şey açıkça belirtilmelidir. Buda Allaha karşı bilinmeyen bir şey uydurmadır. Hristiyanların hz. İsa için öngördükleri inancı Hz. Muhammede  de yakıştırmak  doğru bir davranış değildir. Allah Makam-ı Mahmud demiştir de ne olduğunu söylememiştir. Çeşitli yorumlarda bulunuldu, hiçbiri inanç konusu olmayıp doğrusunu Allah bilir.

Bu işin şirk tarafı.

Ayrıca Kabe nin Mescid-i Haram diye adlandırılmasının  şirk ile ilgisi olduğunu düşünüyorum. Dinin sadece Allaha has kılınarak ibadet edilmesiyle ilgili olduğunu düşünüyorum.  Tabii Burası islam öncesi uygulamalarda maalesef şirk günahının merkezi durumundaydı.

Günahkarlık ayrı bir şey.

Örneğin çok kibirli biri olabiliriz. Kimsenin  ne tipini, ne işini, hiç bir şeyini beğenmeyebiliriz. Bundan dolayı kişilere  haksızlık yapabiliriz. Eşimize dostumuza kazık atabiliriz. Herkes şerrimizden yaka da silkebilir.Herkesi üzebilir. Nefret kazanabiliriz.

Çoluğumuzun çocuğumuzun nafakasını haramdan kazanır, harama harcayabiliriz. Ayık gezmeyebilir, kumarda servet kaybedebiliriz. İbadetin i sinden bihaber hayatımız olabilir.

Allah günahkarlara da çok kızmakta, bu insanlar Allahtan çekinmediği için Kalbini, gözünü mühürlemekte, yaptıkları kendisine güzel gösterilmektedir.

Bunlar günahtır.Bu günahların muhatabı insanlardır.  Bunların elbette Ahirette cezası olacaktır. Bu günahları dengeleyecek bir iyilik yoksa, hesapta günahlar ağır gelmişse elbette bu kişi azaba uğracaktır.

Benim anlatmak istediğim günah başka, şirk başkadır. Şirkin (Allahın yanına ilah)  ve küfr ün (ateizm)  affı yoktur.  Bunun için insanlar titreyip kendine dönmeli , tövbe etmeli şirk veya küfr üzere ölmemelidir.

Günahkar olup ta Allaha inanmış, şirk ve küfr üzere ölmemiş , insanların hesabı Allaha ait olup , Kur'anın bir iyiliğe on mükafat, bir kötülüğe bir ceza hesabıyla görülür. Buna göre kitabını sağdan veya soldan alarak karşılığını görür.

İçki içmenin, nefse uymanın veya başka bir günah işlemenin şirk ile alakası yoktur. Bunu böyle düşünmek, her ayette ince anlamlar aramak insanı vesvese ye sokar.

Yani lütfen şöyle de anlaşılmasın. Yani canım işte bunlar günahtır, daha hafif bir kavramdır, sakınmaya gerek yoktur. Çünkü günahlar affolur falan. Bu, insanı büyük yanılgıya götürürür. Belki de bazı din adamlarının bugün bile hala haram üretmesinin, haram kelimesini bol kullanmasında insanın bu tabiatı yatıyor olabilir.

Ben de gençliğimde beş vakit namaz kılmakta zorlandığımda, Kur'anın münafıklarla ilgili ayetlerini görür, o bol yaldızlı, ciltli kitapların hezeyanlarını okur, ya ben münafıkmıyım, işte namaza üşeniyorum falan diye düşünüyordum. Tuhaf suçluluk duygularına kapılıyordum.

Önemli olan Kavramların yerine oturması, neyin ne olduğunu bilmek.

Herkese selamlar,

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Saffet Metin yazdı:

...Önemli olan Kavramların yerine oturması, neyin ne olduğunu bilmek.

Merhabalar

Sayın Saffet Metin;

Yukarıdaki alıntı yapmış olduğum yazınıza katılarak, "şirk" konusunda sizle aynı düşünmüyorum. Kısaca tanım icab ederse, yüce Allah'ın emrini bilirken, bu emre muhalefet "şirk"tir. Bu ister hevana uyma olsun, isterse başka kimselerin talimatına uymak olsun, neticede Allah'a muhalefete davet eden herkes "şeytan" dır. Örneğin yalan söyleme şirktir. Buyrun bakalım ayete;

"Yalanı ancak, Allah’ın ayetlerine inanmayanlar uydururlar. Yalancılık edenler onların ta kendileridir." 16/105 (ynö)

Ayrıca "şirk" in affedilmediği ile ilgili 4/48 ve yine 4/116 ayetlerine karşılık, 39/53 ile 42/25 numaralı ayetleri getirsem neler söylersiniz?

"Şu bir gerçek ki, Allah kendisine şirk koşulmasını affetmez, onun dışında kalanı dilediği kişi için affeder. Allah’a şirk koşan, gerçekten büyük bir günah işlemiştir." 4/48 (ynö)

"Allah, kendisine ortak koşulmasını affetmez ama bunun dışında kalanı dilediği kişi için affeder. Allah’a şirk koşan, dönüşü olmayan bir sapıklığa dalıp gitmiştir." 4/116 (ynö)

Acaba bu ayetlerle alt kısma vereceğim iki ayet çelişiyor mu?

"De ki: “Ey öz benlikleri aleyhine sınırı aşan / aşırı giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Allah, günahları tümden affeder. Çünkü O, mutlak Gafur, mutlak Rahim’dir.” " 39/53 (ynö)

"Kullarından tövbeyi kabul eden O’dur. Çirkinlikleri / kötülükleri affeden O, yapıp ettiklerinizi bilen O…" 42/25 (ynö)

Muhabbetle...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sayın Muvahhid,

Günah işlemiş olur. Hem de çok büyük günah işlemiş olur. Kendi nefsine zulmetmiş olur.

Zinanın, günahkarlığın şirkle alakası yoktur. Ama hiç bu konulara bulaşmamış, tertemiz bir kişi yarın Ahirette benim Şeyhim bana şefaat edecektir. Ben bu tarikatlara benim şeyhim veya tarikat arkadaşlarımın bana ahirette şefaat edeceklerini umuyorum diye gidiyorsa (Maalesef böyle giden çok)  , bilinçsizce böyle söylüyorsa bu şirke girer. Fakat şeyhim ve arkadaşlarım ahirette benim iyi , temiz insanlarla vakit geçirdiğime şahit olacaklardır. Onlar benim, ben onların iyi insanlar olduğuna şahidim gibi bir inancı varsa, orada bu söyleniyorsa  bu elbetteki şirk değildir. Bilinçli insan böyledir de, hani bilinçsizleri de gördük, uyarma açısından bir katkı olsun diye yazıyorum.

Gerçi bu sitedeki arkadaşların hemen hepsi bu konuda bilinçli. Tesadüfen siteye girmiş birinin gözüne çarpar diye.

Eğer ki her büyük günah şirk ise, yandık ki ne yandık. Ama alakası yok.

Bugün maalesef bir çok kişi , neredeyse hiç ciddi günah işlemeyen bir çok temiz insan, bilinçsizlikle, işte gelenek onlara öyle aktardığı, aklını kullanmadığı, Kur'anı okuyup anlamadığı için şirk e muhatap olmakta maalesef.

Mesela Kur'ana göre hz. İsa Allahın oğludur demek şirk. Ölüden yardım dilemek şirk. Yani şirk böyle birşey. Bunu söyleyen adam kanatsız melek olsa, şirkin içinde.

Bakın Her türlü günah, şirk te, Küfr de vaktinde farkına varır, tevbe eder kendini düzeltirsen elbette Allah tarafından affedilir.

Farkına varmış, tövbe etmiş olsan da affedilmiyorsa, o zaman önce ben yanmışım. Bizim şirkimiz geleneksel müslüman zamanlarımızda şefaate inanmak. Kur'an bilincimiz gelişince bunda gerçekten büyük bir tehlike gördüm ve tevbe ettim. Yoksa Allahı bırakıp, Manitu ya tapmadık.

Peygamber zamanındaki müşrikler, şirk inancını bırakıp müslüman oldu ve elbetteki Allah tarafından affedildiler.

Ama Ahirete şirk ve küfür inancındaki hallerinden tevbe etmeden gitmiş insanların durumu zordur. Yoksa günahkar adamın günahları vardır, sevabları vardır. Zaten adamın defteri tastamam hesaplanmıştır. Derisi, gözü, eli, ayağı her türlü uzvu zaten lehine, aleyhine şahittir. Günah ağır basarsa Cehennem, Sevap ağır basarsa Cennettir. Bu konuda takdir Allahındır. Bu konuda Allahın takdirine etki edecek bir varlık yoktur. Melek, Peygamber, veli gibi. Tek şefaatçi Allahtır.Secde 4. Yani bunu Kur'an böyle diyor. Bizim kafadan uydurduğumuz, yanlış anladığımız bir şey yok ortada.

Herkese selamlar.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sayın  Öğrenci98,

Sormuş olduğunuz sorulara cevabım aşağıdaki gibidir.

Yukarıdaki alıntı yapmış olduğum yazınıza katılarak, "şirk" konusunda sizle aynı düşünmüyorum. Kısaca tanım icab ederse, yüce Allah'ın emrini bilirken, bu emre muhalefet "şirk"tir. Bu ister hevana uyma olsun, isterse başka kimselerin talimatına uymak olsun, neticede Allah'a muhalefete davet eden herkes "şeytan" dır. Örneğin yalan söyleme şirktir. Buyrun bakalım ayete;

"Yalanı ancak, Allah’ın ayetlerine inanmayanlar uydururlar. Yalancılık edenler onların ta kendileridir." 16/105 (ynö)

Sayın öğrenci98 arkadaşım, Bu anlattıklarına isyan denir, günahkarlık denir ama şirk denmez. Şirk dersen Allahın rahmetini daraltırsın. Şirk Allaha ortak koşmadır. Çok tanrılı dinler, İşte hristiyanlıktaki Hz. İsaya, Hz. Meryeme yapılan yakıştırmalar, Evliyadan, ölüden yardım beklemek, Allah katında yardımcı olacağına, yani o kişinin Allah üzerindeki nufuzuyla kendisine şu ve bu şekilde yardımcı olacağına inanmak şirktir.

Allaha şu veya bu şekilde muhalefet eden insan  şeytan değildir. Bilerek veya bilmiyerek şeytan tarafından aldatılan günahkar insandır. Şimdi namaz kılmayan binlerce kişi var. Ama bunlar Allaha inanıyor. Neden kılmıyor. Çünkü mezhepler zorlaştırmış, teferruatlaştırmış, arttırmış falan. Zor geliyor. Uyanamıyorum diyor. Vaktim yok diyor. Hastam , çocuğum var diyor. Gece vakti 13 rekat kılamam falan diyor. Şimdi bu insanlar şirk mi işliyor. Bunlar şeytan mı. Belki nefsinin tembelliği, şeytan ayartması olabilir. Ama bunlar Allaha şirk koşan insan değildir. Günah işleyen kusurlu insandır o kadar.

Mü’minun suresi ve Mearic suresinde mü’min insanların tanımları var. Mü’minler namazında devamlı, Malında fakirin hakkı olduğunu bilen ve uygulayan, İşte Cinsel hayatında eşinden ve sağ elinin altında olanlardan başkasına gitmeyen bir insan.

Diyelim adam Allaha inandı, namaz kıldı ama devamlı değil, fakire yardım etti ama yeterli değil.Parasına kıyamadı, içi gitti. Cinsel hayatında karısının dışında da evliyken maceraları oldu. Falan filan. Şimdi bu adam ne kafirdir. Çünkü Allaha inanıyor. Ne müşriktir. Çünkü bir ortak koşmamış. Ama günahkardır. Günahlarının cezasını çekecektir.

Dünya hayatı bir imtihan dünyasıdır. Mülk Suresi 1-3. Bundan dolayı şeytan herkese musallat olacaktır. Allah Şeytana mühlet ve izin vermiştir. Ama Allahı tanıyan bir insanın nefsinin zayıflığı nedeniyle günaha düşmesi onu ne şeytan, ne kafir ne de müşrik yapar.

Ayrıca "şirk" in affedilmediği ile ilgili 4/48 ve yine 4/116 ayetlerine karşılık, 39/53 ile 42/25 numaralı ayetleri getirsem neler söylersiniz?

"Şu bir gerçek ki, Allah kendisine şirk koşulmasını affetmez, onun dışında kalanı dilediği kişi için affeder. Allah’a şirk koşan, gerçekten büyük bir günah işlemiştir." 4/48 (ynö)

"Allah, kendisine ortak koşulmasını affetmez ama bunun dışında kalanı dilediği kişi için affeder. Allah’a şirk koşan, dönüşü olmayan bir sapıklığa dalıp gitmiştir." 4/116 (ynö)

Evet şirk affedilmez ama ahirette. Sen dünya da yanlış yolda olduğunun farkına vardın. Tevbe ettin. Müşriklikten veya kafirlikten kurtuldun, temiz bir hanif inanca kavuştun. Allah niye affetmesin. O zaman Mekkeli müşriklerin, İranlı mecusilerin, Suriyedeki, Habeşistandaki Hristiyanların Müslüman olmasının ne anlamı olabilir ki. Bir hindu, bir budist, bir şintoist, bir afrikalı animist, şaman  olan bir insanın Müslümanlığı seçmesinin ona ne yararı olur ki eğer küfrü, şirki affedilmeyecekse. O zaman  Roger Garaudy gibi bir Fransız Komünist partisi üyesi ateist bir kişinin  müslüman olması ne ifade eder ki. Arkadaş sen hayatın da bir kere küfre veya şirke bulaştın. Allah bunu affetmez. Senin müslümanlığın hikaye falan mı diyeceğiz. Olur mu öyle şey. Allah kendisine yönelen kuluna rahmet etmeyecek mi.

Ama dünyada kendini düzeltmedi,düzeltemedi,  ahirete gitti. Maalesef o kişi için Allahın affı yok. Böyle anlıyor ve yorumluyorum.

Acaba bu ayetlerle alt kısma vereceğim iki ayet çelişiyor mu?

"De ki: “Ey öz benlikleri aleyhine sınırı aşan / aşırı giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Allah, günahları tümden affeder. Çünkü O, mutlak Gafur, mutlak Rahim’dir.” " 39/53 (ynö)

"Kullarından tövbeyi kabul eden O’dur. Çirkinlikleri / kötülükleri affeden O, yapıp ettiklerinizi bilen O…" 42/25 (ynö)

 Allah burada nefsine uyarak günaha dalmış kişiler için af kapısı olduğunu, ümitsizliğe kapılmamaları gerektiği , Allaha tövbe etmelerini, Allahtan bağışlanma dilemelerini istiyor. Ve böyle insanlardan artık kendi takdiriyle affa layık olanları affedeceğini  bildiriyor.

Yani burada bir çelişki görmüyorum. İnsan dünyada yaşayışını düzeltirse , tevbe ederse  ve tevbesini samimi olarak tutarsa, bu ayetler uyarınca Allahın affına mazhar olacaktır.

Allah bu ayetler uyarınca aşırı gitmiş günahkar kişileri bile affedeceğini söylerken, maalesef bazı müslümanlar şekilcilik yaparak, yok senin şöyle kusurun var, namazın kabul olmaz  falan filan ile  o insanları dinden uzaklaştırmaktadır. Lütfen dini sevdirelim. Dine yönelen insanları teşvik edelim. Eften püften sebeblerle insanları üzmeyelim, motivasyonlarını kırmayalım. Dinden uzaklaştırmayalım.  Allah kendisine bir adım yaklaşana, iki adım yaklaşacağını buyurmuş Kur'an da. Allahın rahmetini daraltmıyalım.

Herkese selamlar,