Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Tahmin edilebileceği gibi bu pasajı ileri sürerken Müslümanların amacı Muhammet'in ve Kur'an'ın mesajının evrenselliği yanında, İsa ve İncil'in mesajınınsa İsrailoğulları ile sınırlı kaldığını göstermektir. Hıristiyanlar, İsa'nın yeryüzünde bulunduğu sıradaki görevinin İsrailoğullarına yönelik ve sınırlı bir görev olduğu şeklindeki İslami görüşe hiç itirazsız memnuniyetle katılırlar. Ancak gerek İncil ve gerekse Kur'an'da sözü edilen İsa'nın evrensel misyonu için ne demeli?

İsa yine halka seslenip, şöyle dedi: "Ben dünyanın ışığıyım!" (Yuhanna 8:12). [...O, sana Kitabı önündekileri tasdikleyici olarak, Hak bir yoldan indirdi. Önceden de Tevrat ve İncil'i de insanlığa bir rehber olarak indirmişti. Kur'an 3:3,4]

[Dedi: İşte böyle! Rabbin buyurdu ki, O benim için çok kolaydır. Böyle olması O'nu (İsa) insanlara bir mucize ve Bizden bir rahmet yapmamız içindir. Kur'an 19:21]

Ya İsa'nın Havarilerine söylediği şu sözler? "Yeryüzünün tuzu sizsiniz."
"Dünyanın ışığı sizsiniz" (Matta 5:13,14).
Rabbin hizmetkarı ve O'nun evrensel görevi üzerine Eski Ahit'te yer alan ve Yeni Ahit'te İsa ile doğrulandığı görünen şu pasajlar hakkında ne denilebilir? "İşte onayladığım hizmetçim."
"ruhumun hoşnut olduğu. Benim seçtiğim",
"Ruhumu O'nun üstüne gönderdim."
"Milletlere adaletle hükmetsin diye" (İşaya 42:1; Matta 12:15-21).
Kur'an'ı desteklemek için Yeni Ahit'ten yalnızca İsa'nın sınırlı görevine değinen parçaları özenle seçen Müslümanlar sadece Kutsal Kitap'a değil aynı zamanda Kur'an'a da haksızlık etmiş olmuyorlar mı?

Dahası, İsa ve İncil'in ulusal sınırlamaları üzerine Kutsal Kitap'tan ya da Kur'an'dan alıntılar yaparken mademki Müslümanlar seçici olmaktan haz duyuyorlar, öyle ise aynı seçici, ayırıcı prensibi Muhammet'in ve Kur'an'ın da sınırlılığından söz edilen ayetlerine neden uygulamıyorlar? Örneğin; Kuran'ın Araplar için arapça olduğu (43:3) ve neden Kur'an'dan [O, bir hatırlatmadan başka birşey değildir 12:104] diyen pasajını görmezlikten geliyorlar? Ya da Muhammet için: "O, sadece bir uyarıcı idi" diyen bir paragrafı tercih etmiyorlar? [38:66] Ya da ondan [peygamberler dönemini mühürleyen bir mesajcı idi yalnızca 33:40] diye bahseden kısımları geçiştiriyorlar? Matta 15:24 deki "yalnızca" mutlak bir ifade sayılırken, aynı "yalnızca" sözcüğü Kur'an'da kullanılınca niye göreli bir anlama gelsin ki? Yani, İncil gerçekten kendi kendisi ile çelişiyor da Kur'an yalnızca görünürde mi kendi kendisi ile çelişiyor? Kendilerini Hıristiyan olarak kabul eden bir sürü insan sırf İsrailoğullarından değil diye gerçekte Hıristiyan sayılmayacak mı? Hatta onlardan biri de Muhammet'in eşi Hatice'nin kuzeni olan Waraka idi. Muhammet ile ilişki içerisinde olan Hıristiyan Araplardandı. Her koşulda İsa'nın misyonunun evrenselliği üzerine Kur'an'daki her kanıt, Kuran'a gerçeğin tek ölçütü olarak bakan her Müslüman için varlığını sürdürecektir.

Hakikaten de Yeni Ahit'te İsa'nın görevinin hem sınırlılığı ve hem de evrenselliği anlatılır. Problem, eğer ortada böyle bir sorun varsa, yine Yeni Ahit'in kendisi tarafından çözülür. Yeryüzünde bulunduğu sürece gerek kendinin ve gerekse elçilerinin işlerini İsrailoğullarıyla sınırlı tutmuştur. Hatta diğer uluslara bile sadece havarilerine bir ders verme amacı ile yardım etti (Matta 8:10). Göğe alınışı sırasında ise, havarilerine şu emri verdi: "Bütün Ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin!" (Matta 28:19, 20).

Elçilerin İşleri bölümü İsa'nın ilk takipçilerinin bu emri yerine getirmeye nasıl giriştiklerini anlatır. Bu elçileri izleyerek Pavlus, meseleyi şöylece özetler:

Ben Müjdeden utanmıyorum. Bu, önce Yahudilerin, sonra da Yahudi olmayanların olmak üzere, iman eden herkesin kurtuluşu için Tanrı'nın gücüdür (Romalılar 1:16).

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

• Kur'an'dan önceki Kutsal Yazılar metin olarak tahrif edilmişlerdir.
• Kur'an öncesi Kutsal Yazılar, Kur'an tarafından hükümsüz kılınmışlardır.
• İsa'nın yükselişi esnasında İncil de O'nunla birlikte Cennete alınmıştır.

Doğrudur. Kur'an'da İncil'in İsa'ya öğretildiği ifadesi yer alır. Diğer taraftan ise Kur'an Yahudi ve Hıristiyanların Kutsal metinlerinin güvenilir olmadığını, Kur'an tarafından hükümsüz kılındığını ya da ilk İncil'in göğe alındığından bahsetmez. Gerçekten de Kur'an, bu yazıların varlığını, elde edilebilirliğini, uyumunu ve evrensel önemini destekler. Kur'an bu Kutsal Yazıları herkesin üstünde tutar ve hatta kendisi de bunları destekler ve teyid eder. Böylelikle Kur'an, Yahudi ve Hıristiyanlara seslenir:

[De ki: "Ey Ehli Kitap! Siz, Tevratı, İncil'i ve Rabbinizden size indirileni tam olarak uygulamadıkça... Kur'an 5:68] Kur'an, İsrailoğullarına hitaben, der ki:
[...beraberinizdekini doğrulayıcı olarak indirmiş bulunduğuma inanın... İnsanlara iyiyi ve güzeli emredip de öz benliklerinizi unutuyor musunuz? Üstelik de Kitap okuyup durmaktasınız! Kur'an 2:4144] Kur'an, Mukaddes Yazıların Yahudi ve Hıristiyanlara ait olduğunu, okunduğunu ve tetkik edilmelerinin gerekliliğini vurgular. Bozulmamış ve hükümsüz hale gelmemiş sözkonusu Kutsal Yazıları Kur'an onayladığını savunur. Eğer bu Yahudi ve Hıristiyan kutsal kitapları tahrif edilmiş ise, o zaman Kur'an bu bozulmuş metinleri mi onaylamaktadır?
Aslında, eğer Muhammet kendisi kuşkuya düşerse, Kur'an ona Yahudi ve Hıristiyanlarla onların Kutsal Yazılarına başvurmasını öğütler:

[Sayet sen, sana indirdiğimizden kuşkulanmakta isen, senden önce Kitabı okuyanlara sor. Kur'an 10:94] Dahası, Kur'an Muhammet'e böyle hitap ederken, bu türden Yahudi ve Hıristiyan aleyhtarı iddialar ortaya atılabilir mi?
[İçinde Allah'ın hükmü bulunan Tevrat yanlarında iken, nasıl oluyor da senin hakemliğine başvuruyorlar? Daha sonra da verilen hükümden yüz çeviriyorlar. Bunlar, inanan kişiler değillerdir! Kur'an 5:43] [İncil bağlıları, Allah'ın onda indirdiği ile hükmetsinler. Allah'ın indirdiği ile hükmetmeyenler fasıkların ta kendisidirler. Kur'an 5:47]

Hiç kuşkusuz, Kur'an'daki bu kanıt Yahudilerle Hıristiyanların elindeki Kutsal Kitabın uyumlututarlı olup olmadığı üzerine yukarıda bahsedilen iddiaları ileri sürmekten bir kısım Müslümanları caydırmış oldu. Öte yandan, bu tür iddiaları ileri süren Müslümanlar, kendi tezleriyle çatışma halinde olan Kuran kanıtlarını gözardı edebilirler mi?

Sayet bu Kutsal Yazılar tahrif edilmiş, batıl olmuş ya da hiç var olmamış iseler, nasıl olur da Kur'an Muhammet'in çağdaşı olan Yahudilere ve Hıristiyanlara seslenerek, hükümlerini Tevrat'a ve İncil'e göre vermelerini ister? Eğer bu Kutsal Yazılar sahte iseler, Muhammet'in çağdaşı Yahudilerle Hıristiyanların bu yazıları okumakta olduklarını Kur'an nasıl söyler? Özet olarak: eğer Müslümanlar Kur'an kanıtlarını temel alarak Kutsal Kitabın uyum ve bütünlüğünü, en azından Muhammet'in dönemine kadar sorgularlarsa, bu tutum onları Kur'an'ın bütünlüğünü sorgulamaya götürmez mi?

Pek çok Müslümana göre gelenek [hadisler] peygamberleri olan Muhammet'in ilham edilmiş söz ve davranışlarının kaydından ibarettir. Hadislerin kabul edilen ve tanınan derlemeleri arasında yeterince kanıt vardır ki, bu sayede Yahudi ve Hıristiyanlara ait Kutsal Yazıların tutarlılığını destekleyen Kuran ile bu hadislerin de tam bir uyum ve bütünlük içinde olduklarını göstermek mümkündür.

Hadisler, Muhammet'in ve yakın çevresinin yalnızca sözleriyle yaptıklarını yansıtmakla yetinmeyip aynı zamanda bu hadisleri derleyenlerin zamanına kadar olan sonraki kuşakların fikirlerinden de oluşur. O nedenledir ki, Muhammet'i izleyen son birkaç yüzyılda kimi Müslümanlarca Yahudi ve Hıristiyan kutsal kitaplarının tahrif edilmiş olduğu, batıl sayıldığı ya da göğe alındığı iddialarının ortaya atıldığı sonucuna varılabilir.

Bugüne kadar Müslümanlar şöyle düşündüler: madem ki İncil'i alan İsa'dır, o halde, şimdi Hıristiyanların elinde bulunan dört İncil'in kayıtları doğru olamaz. Ama geçtiğimiz yüzyıl içerisinde bir bölüm Müslüman tarafından "Barnabas İncil'i" gerçek İncil olarak yüceltildi. Bu arada diğer dört İncil'in ise samimi ve özgün olmadığı üzerine daha önceleri yine Müslümanlarca ileri sürülmüş iddialar ya unutuldu ya da gözardı edildi. Barnabas İncil'inde bilinen bazı İslam tezlerine yer verilmiştir: İsa'nın Tanrı'nın Oğlu olmadığı, haçta ölenin İsa değil, Yahuda İskariyot olduğu, İsa'nın Muhammet'in geleceğine dair peygamberlikte bulunmuş olması vs. gibi... Bu tür beyanlar, ne yazık ki, bir kısım Müslüman için Barnabas İncili'nin doğruluğunu kabule yeterli görünmektedir.

Barnabas İncil'inin bilinen tek kopyası İtalyanca el yazması şeklinde olup Viyana kütüphanesindedir. Bu metin Laura ve Lonsdale Ragg tarafından İngilizceye çevrilerek düzenlenmiş ve İtalyanca ve İngilizce olarak 1907 tarihinde yayımlanmıştır. O günden sonra da bu çalışma Arapçaya, Urdu diline ve diğer lisanlara çevrilmiştir.

Nereden bakılırsa bakılsın, mevcut tüm kanıtlar Barnabas İncil'inin Avrupa menşeli ve aşağı yukarı ondördüncü asır hatta belki de daha sonrasına ait bir taklit olduğunda birleşir. Yazarı sadece Kutsal Kitap'ın İncil kısmındaki bilgilerden faydalanır. Ve kendi inanışına bağlı olarak da bazı kayıtları ya çıkartır ya da değiştirir. Ancak bundan ayrı olarak, ve diğer coğrafi ve tarihsel yanlışların yanı sıra aşağıda verilen örnek bile bu eserin yazarının sadece İncil ile değil, aynı zamanda Kur'an ile de ters düştüğünü gösterecektir:

Rahip cevap verdi: "....bize doğruyu söylemen için sana yalvarıyorum. Beklediğimiz Tanrı'nın Mesih'i sen misin?" İsa cevap verdi: "Gerçekten ben o değilim, çünkü o, benden önce yaratıldı ve benden sonra gelecektir." (L.&L.Ragg, Bl:96)

Barnabas İncil'ine göre İsa, Mesih değildir. Bu hüküm hem İncil ile ve hem de Kur'an ile çelişir. Çünkü her iki kitaba göre de Yalnızca İsa, Mesih'tir. Üstelik Barnabas İncil'i, İsa'dan Christ (Mesih) diye bahsetmekle büsbütün karışıklık yaratır. Öyle görünüyor ki, Barnabas "Christ" sözcüğünün İbranicedeki "Mesih"in Grekçe karşılığı olduğundan habersizdi. Neyse ki, Barnabas İncil'ini İncil'in doğru metni olarak kabul edenler Müslümanların hepsi değildir. Kutsal Kitap'a göre yalnızca bir İncil vardır. İsa Mesih'in İncil'i. İncil, İsa Mesih'in ta kendisidir. Kutsal Kitap'ta dört ayrı İncil olarak yer alan aslında aynı ve tek bir İncil'e ait dört metindir. Böylelikle İsa'nın elçilerinden Matta'nın yazdıkları da gerçekte İsa Mesih'in Matta'ya göre İncil'idir. Kur'an, [5:111]'de Tanrı'nın, havarileri kendisine ve İsa'ya iman etsinler diye ilham ettiğini bildirmesi anlamlı değil midir?

Yazıldıkları dillerde olsun, çeviri olsun, İslamdan çok öncelere ait pek çok sayıda Kutsal Kitap el yazması bu metinlerin korunduğuna ve doğruluğuna ilişkin yığınla kanıtla doludur. En eski dönemlere ait ortak Hıristiyan inanınışının da tam ve doğru bir şekilde İsa'nın kişi olarak ve görevi itibariyle İncil'deki temeli yansıttığına hiç kuşku yoktur: İsa Mesih, Tanrı'nın biricik Oğlu, ...çarmıha gerildi, öldü ve gömüldü. Üçüncü günde tekrar ölümden dirildi....

Elbette biz Hıristiyanlar, orjinal İbranicesi olsun, Grekçe çevirisi olsun, Kutsal Kitap'ın doğruluğu ve savunusu ile ilgilenmemiz gerekir. Ancak Müslüman dostlarla bir "Kitaplar Çatışması" başlatmak gibi bir niyetimiz olmamalıdır. Bizim önerimiz sadece açık yüreklilik ve açık görüşlülükle Müslümanların, Kutsal Kitap'ın verdiği mesajı Kutsal Kitap'ta sunulduğu şekliyle anlamaya gayret etmelerini istemekten ibarettir. Aynen bir Müslümanın da Hıristiyanlardan Kur'an'da yazıldığı haliyle, Kur'an'ın mesajını anlamasını önerebileceği gibi.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

[Ey Ehli Kitap! Neden Hakkı batılla kirletiyorsunuz ve bilip durduğunuz halde gerçeği gizliyorsunuz? Kur'an 3:71]

Kaynağına ne kadar itibar ederse etsin bir Yahudi ya da Hıristiyanın bu uyarıya kulak vermesi iyi olur. Ancak bu ihtarın sadece Yahudilerle Hıristiyanlara uygulanması, yalnızca onların kutsal kitaplarına atıfta bulunulması ve sadece onların ilk yazıldıkları zamanla sınırlı tutulması acaba geçerli midir? Yoksa, bu uyarının bu boyutların ötesinde de geçerli olabileceği bir uygulama alanı mevcut mudur?

Geçmişe yönelik olduğu kadar, şimdiyi de içeren, Yahudi ve Hıristiyan kutsal kitapları kadar Kur'an'a da işaret eden, Müslümanları da aynen Yahudi ve Hıristiyanlar kadar kasteden bir taraf olamaz mı?

Her toplum, özellikle de kendi imanının savunusunun coşkusu içinde bile tövbe ve pişmanlığa olan ihtiyacını hissedebileceği gibi, Tanrı'nın merhameti adına en az kendi inancı kadar diğerlerinin inançlarını da daha derinliğine anlama gereğini hissetmelidir.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sn. ertugruldi

mail adresimi veriyorum.

murat@sitil.com.tr.

kitabınızı pdf formatında yollarsanız çok sevinirim.

iyi günler ve esenlikler dilerim.