Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Mircan Yazdı: Kur'anın indirildiği dönemdeki arapça, dil bilgisi, gramer şimdiki arapların sahip olduğuyla aynımıdır?

Selam Mircan

Dost1’in senin bu soruna yanıt teşkil eden aşağıdaki yazısı dikkate değer. Nebati/Nabati alfabesinden Arap Alfabesine geçiş ve sonrasında harekelendirme çalışmaları…

Önce 15 harften 28 harfe geçilmiş. Sonra da harekelendirme yapılmış.

Kur’andaki sureler iniş sırasına göre tertiplenmemiş. Surelerin içindeki ayetler de öyle. Hatta bazı ayetlerin içinde konuyla alakasız gibi duran cümleler mevcut. (Maide 3’de olduğu gibi)

Elimizdeki tertibin hangi kriterlere göre yapıldığını keşke bilebilseydik.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

KUR’AN METNİNİN NOKTALANMASI VE HAREKELENMESİ

• Yazı Mekke’ye ilk defa Hz.Peygamber’in yaşça kendisinden biraz büyük muasırları zamanında gelmiştir. O zamanlarda nokta kullanılmıyordu. Hz. Osman zamanında yazdırılan imam mushafta noktalar kullanılmamıştı. Bu da kelimenin Peygamberimizden rivayet edilen kıraat vecihleri ile okunmasına imkan veriyordu. Noktalamanın İslam’dan önce bilinip bilinmediği ihtilaflıdır. Bazıları bilindiği halde Hz.Osman’ın kıraatlere imkan vermesi düşüncesiyle kasden noktalama kullandırmadığını söyler.
• Mushafın noktalanması ilk önce hicri 65 yıllarında Abdulmelik İbn Mervan zamanında büyük bir ihtiyaçtan dolayı başlamıştır. Önceleri noktalar harfin yazıldığı mürekkepten farklı bir renkte konuyordu. “Üstün” yerine harfin üstüne bir nokta, “esre” yerine harfin altına bir nokta, “ötre” yerine harfin önüne bir nokta, “sükun” yerine 2 nokta konuluyordu.
• Daha sonra Abdulmelik (V 86/705) devrinde şekilce birbirine benzeyen harfleri ayırt edebilmek için noktalama ihtiyacı duyuldu. Bu iş için de nokta kullanılınca harekeleme gayesiyle konulan noktalama ile karıştı. Önceleri noktalama için ayrı, harekeleme için de ayrı mürekkepler kullanıldı. Bir müddet sonra ise harekeleme işinde şimdi bilip kullandığımız işaretler teşekkül etti.
• Bu şekilde harekeleme ve noktalama yapmak, surelere başlık koymak, ayet başlarını gösteren işaretler bırakmak, cüzlere ayırmak vs. Başlangıçta alimlerce kerih görüldüğü halde, sonradan mubah hatta müstehab görülen hususlardandır.

http://63.231.71.139/forum_posts.asp?TID=434&PN=3

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Dostlar

Hepinizden Allah razı olsun.Konu müzakere edilirken şahsım namına çok bilgileniyorum.

 Kanaatimce , anahtar ayet,"..zikri biz indirdik biz.onu koruyacak olan biziz" ayeti Kerimesinde "ZİKR" TAM OLARAK ne anlama geliyor? eğer direk Kuran kasd ediliyor ise bu ayet ve sure tertipini demi kapsıyor? Eğer kapsıyor ise bir birinden alakasız gibi duran ayetler neyi ifade ediyor? tabiki gramatik açıdan cümlelerin ,zarf edat gibi kelimelerin kullanılışı atıfları gibi teknik detayları nasıl açıklayacağız? yoksa zikirden kasıt kuranın anlamı mıdır(ana mesaj)?

 Ayetlerin dağınık halde (yani Allahu Tealanın buna müsaadesi ) ACABA BİR İMTİHAN VESİLESİMİDİR?

----

Diğer yandan fereç hüdür beyin konuya ilişkin bir yazısı kendi sitesinde var.Linkini aşağıya veriyorum.

http://63.231.71.139/tekrehber/html/ana_sayfa.htm

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

 Selamün Aleyküm! Değerli Dostlarım!

Beşinci sayfada yazdığım yarım kalan yazımın devamıdır.

Kelime, kendisine karışan harflerin oluş­turduğu, tek bir anlam ifade eden sözcüktür.

Harf ise insandan çıkan seslerin işaretidir. Arapça'da bazen, mecazî olarak harf, kelime yerine, kelime de harf yerine kullanılır. Mushafta bulunan kelimeler: Atâ ibn Yesâr'ın tesbitine göre “yetmiş yedi bin dörtyüz otuz dokuz (77439)dur.”

Mushaftaki harf sayıları ( gizli harflerin de sayılıp sayılmamasına göre farklılık arzeder.):

Haccâc ibn Yûsuf tesbit ettirdiğine göre   “Üçyüz kırk bin yediyüz kırk”(340740) ,

Atâ ibn Yesâr'ın tesbitine göre “üçyüz yirmi üç bin on beş harf” (323115),

Mücâhid'e göre ise harf sayısı  “üçyüz yirmi bir bin yüz seksen “(321180)dır.

Sûre: Rütbe, şeref, yüksek bina veya binanın bölümü, katı gibi anlamlara gelir.İbranî, yahut Süryânî kökenli olduğu söylenen sûre kelimesi, Kur'ân'ı Kerîm'de vahyedilen Kur'ân parçası anlamında kullanılmıştır.

Not: İlk iletimde sözünü ettiğim sureler bunlardır.  

Ancak tefsîr biliminde sûre, Kur'ân'ı Kerim'in bağımsız bölümlerinin adıdır.

Sûre Sayısı: Güvenilir bilginlerin oybirliğiyle Kur'ânı Kerîm, yüzondört sûreden oluşmaktadır. Enfâl ile Berâ'eyi bir sûre kabul edenler, bu sayıyı yüz onüçe indirmişlerdir.

Sûreler, adlarını, içerdikleri bir kelimeden veya anlattıkları en önemli bir konudan alırlar. Bazı sûrelerin birden fazla adı olduğu gibi iki veya ikiden çok sûreye, ortak bir isim de verilmiştir. Meselâ Bakara ve Âli îmrân Sûrelerinin ortak adı ez-Zehrâvân Felak ve Nâs Sûrelerinin el-Muavvizetân''dır. İhlâs Sûresi ile birlikte üç sûreye el-Muavvizât denmiştir.

Sûreler, indikleri yere göre de tasnif edilmişlerdir. Hicretten önce inen sûrelere Mekkî, Hicretten sonra inen sûrelere Medenî denmiştir. Übeyy ibn Ka'b'e göre Mekkî sûrelerin sayısı 87, Medenî sûrelerin sayısı 27 dir. İbn Hişâm'a göre Mekkî sûreler 82, Medenî sûreler 20 tanedir.12 sûrenin yeri ihtilaflıdır. Nöldeke'nin tasnifine göre Mekke'de inen süreler 90, Medine'de inenler 24'tür. Kral Fuâd'ın emriyle Mısır'da 1343 yılında bilimsel bir kurul tarafından bastırılan Mushafa göre Mekkî sûreler 86, Medenî sûreler 28'dir. Az olmakla beraber bazı Mekkî sûreler içine Medenî âyetler konduğu gibi, Medenî sûreler içine de Mekkî âyetler konmuştur.

Mekkî ve Medenî sûreler arasında bazı farklar vardır. Bunların en önemlisi, ifâdenin içeriğinde ve belâğetindedir. Mekkî sûrelerde âyetler genellikle kısa ve özlüdür. Mekke'de İslâm'ın inanç esasları konulmakta, putperestlikle savaşılmaktadır. Onun için Mekkî âyetlerde Allah'ın birliğini, âhiretin varlığını ispatlayan kanıtlar, tevhîde inanan ve inanmayanların sonuçlarrını anlatan hikâyeler geniş yer tutar. Vicdana hitabeden Mekkî sûrelerde Allah ve âhiret korkusu büyük ağırlık kazanır. Fasıla uyumu, bunların ruh üzerindeki etkisini daha da artırır. İslâm devletinin temellerinin atıldığı Medine döneminde ise konular biraz daha ayrıntılı anlatılır. Kamu düzeni, müslümanların birbirleriyle ve öteki toplumlarla barış ve savaş ilişkileri hakkında yasalar getirilir; bu devirde müslümanlara karşı tutumları olumsuzlaşan yahûdîlerin davranışlarına işaret edilir. Müslümanlar zulme karşı koymaya, cihâda yöneltilir ve müslümanların yaptıkları bazı önemli savaşlardaki olaylara kısaca yer verilir.

Hakka, Kâri'ah, Vâkı'ah, Şems, Tekvîr, İnfıtâr, İnşikak, Zelzele, Zâriyât, Mürselât, Nâzi'ât sûreleri, Mekkîlerin; Bakara, Âli İmrân, Nisa ve Mâide sûreleri Medenîlerin tipik örnekleridir.

Kur'ân'ı Kerîm'in Noktalanması, Harekelenmesi, (Ta'şir ve Tahzîbi):

Kur'ân'ı Kerîm, başlangıçta noktasız ve harekesiz olan Arap yazısı ile yazılmıştı. Henüz gelişmemiş olan bu yazı, bir kelimenin çeşitli biçim­lerde okunmasına müsaid idi. Be,te,peltek se nun, ya  harfleri aynı harf şekliyle yazılırdı.Bu durum bizzat peygamber Efendimizce ıslah edilmiş bu harflerde rakş (noktalama) yapılmıştır.

Viyana ve Berlin müzelerinde o döneme ait resmi mektuplarda bu durum gözlenmektedir.  

Örneğin: (kaf,be,lem)harfleri ile bitişik olarak yazılan kelime, katele (öldürdü) , kutile(öldürüldü) kabile(kabul etti), kubile(kabul edildi), şeklinde; (la,tek af,be,lem,vav,elif ) harfleri ile yazılan baştaki la ile sondaki elif ayrı diğerleri bitişik yazılan  kelime; lâtakbelû(kabul etmeyiniz), lâ taktulû(öldürmeyiniz) .şekille­rinde de okunabiliyor. İşte bu yazı şekli Kur'ân kelimelerinin birçok biçimde okunmasına ve dolayısiyle kıraat (okuma) ayrılıklarına, tartışmalara neden oluyordu.

Bunu önlemek için yapılan çalışmalar iki görüş üzerine toplanır.

Birinci görüşe göre:  Hicri ilk asrın ikinci yarısında Abdu'l-Melik ibn Mervân'ın emriyle, Irak valisi Haccâc ibn Yûsuf, bizzat kendi  Kur'ân'ı noktalamaya koyulduğu gibi Hasan-ı Basrî ve Yahya ibn Ya'mur'u da bu işle görevlendirmiştir.. Böylece “vasıf” olarak  resmî yazıma uygun olan bütün kıraatleri içinde toplayan bir Kitab te'lîf edilmiştir. Tâ Mücâhid, kıraatler hakkındaki Kitabını yazıncaya dek halk, uzun süre Haccâc'ın yazdığı bu Kitaba göre amel etti.

İkinci görüşe göre ki, bu Zebîdî'nin,Tabakâtında, Müberrid'e dayandırdığı bir sözden çıkmıştır. Kur'ân'ı ilk noktalayan zât, Ebû'l-Esved ed-Duelî'dir. İbnî Şîrîn de Yahya ibn Ya'mur tarafından noktalanmış bulunan bir mushafı olduğunu söyle­miştir.

 Kur'ân metnine karışmamak için bu işaretler, kırmızı vs. renk mürekkeplerle yazılırdı.

İlgilenenler için Aşağıda kaynakları verilerek açıklama yapılmıştır.

Bu çalışmalarda  Kur'ân'a ta'şîr işaretleri konmuştur. Ta'şir, onlama demektir. Her on âyeti göstermek için konan işaretlere â'şâr denir.

Bağdad Üniversitesi okutmanlarından Ganim Kaddûrî, Kur'ân-ı Kerîm'in yazımı konusunda kaleme aldığı "Resmu'l-Mushaf adlı değerli eserinde mushaflara nokta ve harekelerin konmasını ayrıntılarıyla izah etmektedir. Yazarın açıkladığı üzere Kur'ân-ı Kerîm'e, önce kelime son­larındaki i'râb harekelerini gösteren yuvarlak noktalar konmuş, bu işi ilk yapan da Hz. Alî'nin talebesi olan, Basra valiliği de yapmış bulunan ve hicrî 69 yılında vefat eden Ebû'l-Esved Zâlim ibn Amr ibn Süfyân olmuştur. Muhammed ibn Selâm el-Cumahî(l39-23l)nin ifadesiyle: "Basralılar, Arap dilinin gelişmesinde öncülük etmişler, nahiv, lügat ve garip kelimeler üzerinde özenle durmuşlardır. Arap dil kurallarını koyan, gramer yolunu ilk açan, Basralı Ebû'l-Esved ed-Duelî'dir."

(Tabakatu Fuhûli'ş-Şu'arâ', Dâru'l-Ma'ârif, Kahire 1982; Resmu'I-Mushaf, s. 490-491.)

İmâm-ı Mâlik 'in, dedesinden kalma ve Hz. Osman nüshasından yazılmış Mushafında, âyetlerin noktalanmış olduğu belirtiliyor. Hafni Nâsıf (Ö.1918) i'câmın (harf noktalamasının), İslâmdan önce var olduğunu, fakat zamanla kullanılmayıp unutulduğunu söylüyor. ( Târîhu'l-Edebi ve Hâyâti'l-lugati'l-Arabiyyeti, Kâhire,1958, s. 70; Resmu'l-Mushaf,s. 475)

Demek ki vaktiyle benzer harfleri birbirinden ayırdedecek bazı nokta­lar vardı ama bu, mevzii kalmış, yaygınlaşmamış ve zamanla da unutulmuş­tur. Bundan dolayı da Mushaflar yazılırken, yaygın olan noktasız yazı kullanılmıştır..

Hamza el-Isfahânî şöyle diyor: "Noktalamanın sebebi şu idi: Halk, Osman'ın yazdırıp şehirlere dağıttığı beş Mushafı, Osman zamanından Abdu'l-Melik zamanına kadar kırk küsur yıl okudu. Bu arada halkın dilinde tashîf (yanlış okuma) çoğaldı. Be  , te, se , harflerinin bitişik ve ayrı, ye , nûn harflerinin bitişik yazılmasında hatalı okumağa yol açan büyük benzerlikler vardı. Irak'ta tashîf (hatalı okuma) yayılınca Haccâc derhal feryadedip yazıcılarına, benzer harfleri birbirinden ayırdedecek işa­retler koymalarını emretti. Bir kısmını harflerin üstüne, bir kısmını altına olmak üzere teker ve çifter noktalar koydular. Noktaların konulmasından sonra uzun zaman geçti. Halk noktasız ne defter, ne de Kitab yazmaz oldu. Nokta kullanılmakla beraber yine tashîf oluyordu. Bunun üzerine i'câmı (harflerin kendilerini noktalamayı) icâdettiler. Yazdıklarını, nokta (hareke) ve i'câm (harfi noktalayarak) yazmaya başladılar. Nokta ve i'câm bakımından tam hakkı verilmeyen kelimede tashîf oluyordu." ( Hamza el-lsfahânî (280-360).Kitâbu't-Tenbîh alâ hudûsi't-tashîf, Dımaşk, 1968, tahkik Muhammed Es'ad, s. 27-28; Resmu'l-Mushaf, 540)

Önce Ebûl-Esved, mevzii kalıp unutulan bu noktaları eski metinlerde görmüş veya yan yana yaşadığı Kildânî ve Süryânîlerin noktalamalarından yararlanarak i'râb işaretleri olan noktaları koymuştur. Bu noktalar, sadece kelimenin sonlarındaki i'râb şeklini gösteriyordu. Kendisinin üç talebesi: Nasr ibn Âsim, Yahya ibrt Ya'mur (ölümleri: 90) ve Abdurrâhman ibn Hürmüz (ö.l 17), ondan aldıkları noktalamayı belki de bütün harflere uygulamışlar, buna i'câmı da eklemişlerdir. Bunların koydukları yuvarlak nokta şeklindeki harekeleri, harfin üstünde küçük elif, altında yine küçük elif, yanında küçük vâv şekline dönüştürüp vakıf, vasıl, med ve diğer işaretleri koyan da İmam Halîl ibn Ahmed olmuştur. İlk gramerciler fethaya küçük elif, kesreye küçük yâ, dammeye küçük vâv derlerdi.[90]( İbn Cinnî, Sirru Sınâ'ati'l-'arab, Mısır, 1954, 1/19; Resmu'l-Mushaf: s. 507.)

 Kur'ân'a i'râb noktalarını ilk koyan Ebû'I Esved ed-Duelî, harf noktalamalarını (i'câmı) yapanlar, onun öğrencileri olan Yahya ibn Ya'mur, Nasr ibn Âsim el-Leysî ve Abdurrahmân ibn Hürmüz; bu işi daha da geliştirerek i'râb noktalarını harekelere çeviren, ayrıca vakıf, vasıl, med vs. işaretleri koyan da İmâm Halîl ibn Ahmed olmuştur. (Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri,cilt1 s.22 Süleyman  Ateş .)

Rabbim cümlemizin ilmini artırsın.İnşaAllah.

Kusursuz olan Allah'tır.

Şüphesiz en doğrusunu Allah bilir.

Allah'a emanet olunuz.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selamün Aleyküm! Değerli Alperen Kardeşim!

Öncelikle namelerin fotoğraflarının bulunduğu linkleri verdiğin için sağol. Allah Razı olsun.

İletinden sonraki astığım iletideki bilgiler çok özet bilgilerdir.

İlgileneceğini sandığım için söylüyorum.

Hicri 662 yılı kaydını taşıyan, Mısırda bulunup şu an Viyana'da muhafaza edilen ve Halife Ömer zamanında kaleme alındığı saptanan papirus üzerine yazılı resmi mektupta hı,zal,ze, şın, nun harfleri birbirinden ayrılabilecek şekilde rakşedilmiş.(Adolf Grohman, From the World of Arabic Papyri, Kahire,s.82,113-114)

Yine aynı dönemden kalma olan ve Berlin'de bulunan iki resmi belgede de rakş görülmektedir.(Muhammed Hamidullah, Resulüllah ve sahabe zamanında yazı sanatı makalesi) A.Grohmann,"The Problem of Dating Early Qur'ans, Der İslam (Berlin),1958.xxxııı/3,s.220 levha:ıı)

Kusursuz olan Allah'tır.

Şüphesiz en doğrusunu Allah bilir.

Allah'a emenet olunuz.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Dostlar

En başta sitede bende dahil çoğumuzun sahip olmadığı engin Arapça gramer bilgisi ve yıllar suren tecrübelerini aktardığından dolayı daha öncede sitede çok buluşu ve katkısı olmuş Dost1' e tesekkur ediyorum ve Alperen'e harekesiz mushaflar için gerekli resim ve yazıları verdiği için.Diğer tum dostlarada seviyeli ve güzel müzakereleri için.

Konu duygusal bir konu değil,ilmi bir konudur.Yasar Nuri Öztürk hepinizin bilmesi gerektiği gibi mevcut bilgilerine göre Kuran mealinde resmi mushaf sırasının yanında bölü çizgisi ile iniş sıralamasıda vererek öncülük etmiştir.

Siteden alıntı:

KUR’AN METNİNİN MUSHAF HALİNE GETİRİLMESİ

Peygamber Efendimiz hayatta olduğu sürece vahiy devam ettiğinden, Kur’an metni, iki kap arasında mushaf haline getirilemezdi. Böyle yapılmış olsaydı sık sık değişiklik yapmak, araya girecek birkaç ayeti yerleştirmek için, ikide bir çok sayıda yazılmış metni imha etmek mecburiyeti hasıl olacaktı. Diğer taraftan Kur’an metni birçok hafız tarafından ezberlenip devamlı surette okunuyor ve ashabın bir kısmının nezdinde yazılı nüshalar da bulunuyordu. Üstelik Hz. Peygamber gibi bir teminat mercii vardı. Bu yüzden metnin muhafazası konusunda endişeye sebep yoktu.

Sûreler, indikleri yere göre de tasnif edilmişlerdir. Hicretten önce inen sûrelere Mekkî, Hicretten sonra inen sûrelere Medenî denmiştir. Übeyy ibn Ka'b'e göre Mekkî sûrelerin sayısı 87, Medenî sûrelerin sayısı 27 dir. İbn Hişâm'a göre Mekkî sûreler 82, Medenî sûreler 20 tanedir.12 sûrenin yeri ihtilaflıdır. Nöldeke'nin tasnifine göre Mekke'de inen süreler 90, Medine'de inenler 24'tür. Kral Fuâd'ın emriyle Mısır'da 1343 yılında bilimsel bir kurul tarafından bastırılan Mushafa göre Mekkî sûreler 86, Medenî sûreler 28'dir. Az olmakla beraber bazı Mekkî sûreler içine Medenî âyetler konduğu gibi, Medenî sûreler içine de Mekkî âyetler konmuştur.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

ebuzer Yazdı: Diğer yandan fereç hüdür beyin konuya ilişkin bir yazısı kendi sitesinde var.Linkini aşağıya veriyorum. http://63.231.71.139/tekrehber/html/ana_sayfa.htm

Ferec HÜDÜR’e göre Kuran Hz Peygamber zamanında mushaf yani kitap halinde idi. Ama buna itiraz edilebilir. Nitekim malik bin nebi dostumuz itiraz ediyor. Diyor ki:

Tartışmalara neden oluyordu; mazeret bu. Eğer Kuran’ın ilk katipler tarafından yazılmış olan bir nüshası saklanıp korunsaydı bu mazeret haklı görülebilirdi. Ama sorumsuzca yok edilmiş. O yüzden kıraat ihtilaflarını sona erdirmek ihtiyacı öne sürülerek harekeleme adı altında vahye yapılmış olan beşerî müdahalenin geçerli bir mazereti yok gibi. Harekeleme olup bittisi bu haliyle, ne yazık ki, bir fesat gibi duruyor. Vahyi yorumlamak suretiyle beşerî müdahaleye uğratma fesadı.

Fesadın iyiniyet ve cesaretle müzakere edilip giderilmesi gerekmez mi?

Sevgi ile, Hasan Akçay

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

dost1 yazdı:

Hicr suresinin 9. ayetini tahlil edelim.İnşaAllah.

Okuyanlarca da daha iyi anlaşılsın diye ayetin öncesi ve sonrasını da yazacağım.

6-) Ve kalu ya eyyühelleziy nüzzile aleyhiz Zikru inneke lemecnun;
Dediler ki: “Ey kendisine Zikr indirilen kimse!.. Muhakkak ki sen mecnunsun (delisin, cinnlenmişsin)”.

7-) Lev ma te'tiyna bilmelaiketi in künte mines sadikıyn;
 “Eğer doğru söyleyenlerden isen, bize melaike getirmeli değil misin?”.

8-) Ma nünezzilül melaikete illâ bil Hakkı ve ma kânu izen munzariyn;
Biz melaike’yi ancak bil-Hakk indiririz... O vakit te onlara zaten mühlet verilmez/göz açtırılmaz.

9-) İnna nahnu nezzelnez Zikra ve inna lehu leHafizun;
Doğrusu O Zikri biz indirdik, Biz! Ve muhakkak O’nun hafızları biziz!.

10-) Ve lekad erselna min kablike fiy şiyeıl evveliyn;
Andolsun senden önceki ilk şia’lar içinde de (Rasu’ler) irsal ettik.

11-) Ve ma ye'tiyhim min Rasûlin illâ kânu bihi yestehziun;
Onlara bir Rasûl gelir gelmez, mutlaka onunla alay ederlerdi.

12-) Kezâlike neslükühu fiy kulubilmücrimiyn;
İşte böylece onu  mücrimlerin kalbine sokarız.

13-) La yu'minune bihi ve kad halet sünnetül evveliyn;
Ona (Zikr’e) iman etmezler... Evvelkilerin sünneti de gelip geçmiştir

14-) Ve lev fetahna aleyhim baben mines Semai fezallu fiyhi ya'rucun;
Üzerlerine Sema’dan bir kapı feth etsek de, onun içinde uruc ediyor olsalardı,

15-) Lekalu innema sükkirat ebsaruna bel nahnu kavmün meshurun;
Elbette şöyle derlerdi: “Gözlerimiz bağlandı/sarhoş oldu, hatta biz büyülenmiş bir kavimiz”.

9.ayetteki lehu kelimesindeki zamir ya Zikr olabilir ya da Peygamber Efendimiz olabilir.

Lehu kelimesindeki zamir   Zikr olursa ayetin  anlamı, "Biz bu zikri, muhafaza edeceğiz"

Lehu kelimesindeki zamir  Peygamber Efendimiz olursa ayetin anlamı, “Biz, Muhammed'i koruyacağız" olur. Ayetin öncesine bakıldığı zaman Allah’ın, inzâl'dan, vahiy'den bahsettiği görülmektedir ve indirilen şey de, kendisine vahiy indirilen kimseye delâlet ettiğine göre, bu zamirin Peygamber Efendimize gitmesi  daha güzel ve yerinde olur.  Çünkü O, bilinendir. Nitekim,Kadir suresinin 1.ayetinde” İnna enzelnahu fiy leyletilKadr”, ''Muhakkak biz onu, Kadir gecesinde inzal ettik" ifâdesi de böyledir.

Buradaki huve zamiri, daha Önce bahsedilmemiş olmasına rağmen, Kur'ân'a gider. Onun,bilinen  ve meşhur olması sebebiyle, ondan zamirle bahsetmek güzel olmuştur.Hicr suresinin “İnna nahnu nezzelnez Zikra ve inna lehu leHafizun;”  ayetindeki lehu kelimesindeki zamirin Peygamber Efendimize gittiğini düşünüyorum. Bence  en uygun olanı budur.Şüphesiz en iyisini bilen  Allah’tır.

değerli kardeşim dost1,

daha önce konuşmuş olduğumuz konuları, sizinde dilediğiniz gibi, okuyucuyu usandıracak tarzda, tekrar tekrar konuşmamızın (ikimizi kastediyorum)pek fazla bir anlamı olmıyacağı konusunda, size katılıyorum.benim halen arkasında olduğum ve halende aynen düşündüğüm, bu iletimimden önceki görüş ve düşüncelerim, bu forumun geçmiş sahifelerinde ( 2.-3.-4.-7.-16.-sayfalar) mevcuttur.aynı şeyleri tekrarlamanın bir faydası yok.evvelki iletinizde görüşlerinize delil olarak sunduğunuz istanbul topkapı sarayında bulunan harekesiz Mushaf, bu konuda kesinlikle bir delil teşkil edemez.üzerinde Osman mushafı diye bir tabela veya etiketi bulunan O mushaf ile ilgili, çok şey söylenebilir ve bir çok ihtimaldende bahsedilebilir.daha önceki iletilerimdede bahsettiğim Ayetlerde de açıkça buyurulan ,Ayetlerin harekeleriyle birlikte gönderildiğidir.aksi düşünülemez bile.eğer Ayete,anlamını verecek olan harekeyi,Yüce Allah, biz kullarının insafına bırakırsa,O indirmiş bulunduğu Ayetin ne ehemmiyeti kalır.ve harekeleriyle birlikte indirmiş bulunduğu bu Kur'an'ı her yönden ve her bakımdan,harekeleriyle birlikte muhafazaya almıştır.(75 Kıyame:16-19Ayetlerine bakınız lütfen.evvelki iletimlerimde de var)yani topkapı sarayındaki mushaf ,bu konularda bize delil teşkil edemez değerli kardeşim.bize delili , yalnız ve ancak elimizdeki Kur'an'ın iki kapağı arasından getirebilirsiniz ancak.

değerli kardeşim,diyorsunuzki, sende bize Kur'an dan delil getiremiyorsun işte,

kardeşim, size Kur'an daki Ayetlerden , Kur'an'ın Yüce Allah tarafından korunduğu, hıfzedildiği, çelişkisiz/tutarlı olduğu, içinde ivecen/eğrilik bulunmadığı, her türlü tenakuzdan uzak bulunduğu, öğreticisinin Yüce Allah olduğunu vb.müteaddid Ayetler getirdim ve dahada getirebilirim.ve bu Ayetlerden sizde haberdarsınız.ancak, hicr9 da olduğu gibi, Yüce Allah'ın , Kur'an'ı korumam/hıfzım altına almışım dediği yerde bile, burada kastedilen Kur'an değil Peygamberdir diyorsanız ve öyle düşünüyorsanız ben neyapabilirim ki?buda sizin inancınız.benim sınırlı arapça bilgimde bana sizin söylediğinizin aksine '' lehu '' zamirinin Kur'an'ı açık ve net bir biçimde işaret ettiğini görüyorum: yani bu Ayetteki : lehu zamiri Kur'an'ı gösteriyor açıkça.bu Ayette ,Peygamberi göstermiyor.

'' inne nahnu nezzelnezzikra ve inne lehu lehafızun '' '' O zikri (Kur'an'ı biz indirdik biz ; ve onun koruyucusu da elbette biziz! '' şüphesiz her şeyi en iyi bilen Yüce Allah'tır.bu Ayette hıfzedileceği/ korunacağı, Yüce Allah tarafından taahhüd edilen Kur'an'dır.

ve ,Yüce Allah'ta ,anlayıp öğüt alalım diye , bu Kur'an'ı kolaylaştırmıştır.(19 Meryem97, 87 Ala 8, 54 Kamer 17-22-32-40)

bence en uygun olanı budur.ve bu konu ile ilgili olarak şunları da söylemek istiyorumki:

bana bu iletiyi yeni bir tartışma konusu biçiminde gönderen asıl saik/sebeb şudur:

yukarıdaki sözkonusu yazınızdan aldığım alıntıyı (hicr9 ) ihtiva eden son iletinizi, okuduktan sonra, elimdeki ve bu kısa süre içerisinde şahsi olanaklarımla  ulaşabildiğim , mevcut Kur'an tefsirlerinin/meallerinin hiç birinde, hicr9  sizin anlamlandırdığınız gibi anlamlandırılmamış. söylediğinizin aksine hepside bu Ayet'te  korunan/mahfuz  olanın açıkça Kur'an olduğu belirtilmektedir.ben de sınırlı arapça bilgimle, hicr9 da hıfzedildiği buyurulan ın ne olduğu konusunda, bunun bu Ayette Kur'an olduğu sonucunu çıkarttığımı yukarıda belirttim.ve öylede olduğuna kesinlikle inanıyorum.

hicr9'un mihver/odak Ayetlerden biri olması ve konumuza ışıktutan (mealinde anlaşamadığımız) anahtar Ayetlerden olduğunu düşündüğümden, aramızdaki , bu ihtilafa olumlu katkı yapacağını düşündüğümden, hicr9 Ayeti ile ilgili , başka insanların/ müfessirlerin/meal sahiplerinin görüşlerinede müracaat edelim diye düşündüm.inanıyorumki, konumuza olumlu katkı sağlanacaktır:

inşaAllah hicr9 'un meali konusunda aramızdaki ihtilafa/ farklılığa güzel katkılarda bulunur.

1- ilk olarak Yaşar Nuri Öztürk'ün Meali' nden başlayalım: 

hicr 8:

biz o melekleri ancak ve ancak hak üzere, hak bir yolla indiririz.ve o zaman inkarcılara göz açtırılmaz.

hicr 9:

hiç kuşkusuz, o zikiri /Kur'an'ı biz indirdik biz;her hal ve şartta onu muhakkak koruyacak olanda biziz.

hicr 10:

yemin olsunki,senden öncekilerin o ilk kümeleri içinede nebiler gönderdik biz!

hicr11:

onlara bir Tanrı elçisi gelir gelmez, onunla mutlak alay ederlerdi.

değerli kardeşim,, Yaşar Nuri Öztürk'ün mealinden anlaşılan : 

hicr9 da Yüce Allah'ın koruyacağım dediği, '' Kur'an'dır''

2- Süleyman Ateş Meali :

hicr8 : ( iyi bilsinlerki ) biz, Melekleri ancak hak ile( hikmet gereğince) indiririz.o zaman da kendilerine asla göz açtırılmaz.( derhal işleri bitirilir, mahvolup giderler) 

hicr9  : O zikri (Kur'an'ı) biz indirdik biz ; ve onun koruyucusu da elbette biziz.)

hicr10 :Andolsun, senden önce evvelki (millet) lerin kolları içine de elçiler gönderdik.

hicr 11 :onlara hiçbir elçi gelmezdi ki, onunla alay etmesinler.

değerli kardeşim, Süleyman Ateş'in de Mealinden anlaşılan : hicr9 da Yüce Allah'ın koruyacağım diye taahhüd ettiği : Kur'an'dır.

3- Muhammed Esed Meali :

hicr8 :(oysa) biz Melekleri ancak hakk(in iktizası) olarak indiririz ; ve o zamanda artık ilahi mesajı reddetmeleri yüzünden cezayı hak ednler) asla geri bırakılmazlar.

hicr9 :kimsenin kuşkusu olmasınki, bu uyarıcı / hatırlatıcı mesajı, Ayet Ayet biz indirdik; yine kimsenin kuşkusu olmasın ki,( BÜTÜN TAHRİFLERDEN ) ONU YİNE BİZ KORUYACAĞIZ.

hicr10 :GERÇEK ŞU Kİ,(Ey Peygamber) senden önce de gelip geçmiş ayrı ayrı topluluklara(elçiler) gönderdik.

hicr11: onlara hiçbir elçi gelmedi ki, onunla alay etmesinler.

değerli kardeşim, Muhammed Esed Mealinden de  anlaşılan :hicr9 da Yüce Allah'ın koruyacağım diye taahhüd ettiği  Kur'an'dır.

4- Elmalılı Hamdi Yazır Meali :

hicr8 :biz o Melekleri ancak hak ile indiririz.ve o vakit onlara (kafirlere) göz açtırılmaz.

hicr9 :şüphe yok ki o Kur'an'ı biz indirdik. ve onu biz elbette muhafaza edeceğiz.

hicr10 :andolsun senden evvel, önceki ümmetlere de Peygamberler gönderdik.

hicr11 :onlara hiçbir Peygamber gelmiyordu ki , onunla alay etmesinler.

değerli kardeşim, Elmalılı Hamdi Yazır Mealinden de anlaşılan :hicr9 da Yüce Allah'ın koruyacağım diye taahhüd ettiği Kur'an'dır.

değerli kardeşim dost1,

Yüce Allah izin verirse, konumuza olumlu katkı ve açılım sağlayacak olan ,  Meal ve Tefsirleri vermeye devam edeceğim inşaAllah. 

Allah'a emanet ol.

saygı ve sevgilerimle.

NOT: bu forumda diğer iletilerimin bulunduğu sahifeler: 2.-3.-4.-7.-16.-23.- 25.- 27.- 28.-30.-32.-

Fereç Hüdür'ün iletileri : 26.- 33.- 37.- 38.-

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

HASAN AKÇAY YAZDI:

Ferec HÜDÜR’e göre Kuran Hz Peygamber zamanında mushaf yani kitap halinde idi. Ama buna itiraz edilebilir. Nitekim malik bin nebi dostumuz itiraz ediyor. Diyor ki:

Tartışmalara neden oluyordu; mazeret bu. Eğer Kuran’ın ilk katipler tarafından yazılmış olan bir nüshası saklanıp korunsaydı bu mazeret haklı görülebilirdi. Ama sorumsuzca yok edilmiş. O yüzden kıraat ihtilaflarını sona erdirmek ihtiyacı öne sürülerek harekeleme adı altında vahye yapılmış olan beşerî müdahalenin geçerli bir mazereti yok gibi. Harekeleme olup bittisi bu haliyle, ne yazık ki, bir fesat gibi duruyor. Vahyi yorumlamak suretiyle beşerî müdahaleye uğratma fesadı.

Fesadın iyiniyet ve cesaretle müzakere edilip giderilmesi gerekmez mi?

Sevgi ile, Hasan Akçay

 AÇIKLAYICI VE MANTIKLI BİR YORUM